Chapter Seventy-eight

Her Point of View.

"Koraine? Koraine.."

"Miss.. ugh."

Napahawak siya sa kaniyang tagiliran kung saan tumama ang baril.

"Wag ka munang bumangon."

"Nasaan ako?"

"Nasa ospital ka. Thank god you're okay and awake now."

Kaagad siyang humawak saking kamay.

"Okay lang po ba kayo, Miss?"

Tumango tango ako.

"I'm fine. Thanks to you, I'm still alive. Pero.. Koraine.. hindi mo dapat ginawa iyon."

Sumilay ang kaniyang ngiti.

"Miss.. ginawa ko lang ang nararapat. Poprotektahan kita sa abot nang aking makakaya."

"Pero.. muntika ka nang—"

"Hindi. Kahit buhay ko pa ang kapalit. Gagawin at gagawin ko pa rin iyon nang paulit-ulit."

Hindi ko na napigilan ang mga luhang tumulo mula sa aking mga mata.

"I was so scared, Koraine. I was so scared.."

Ginagap niya ang palad ko at marahan itong pinisil.

"Ayos na po ako. Uhmm.. alam po ba nang.."

Tumango tango ako.

"I called your family. Lumabas lamang sila para bumili nang makakain. Humingi ako ng tawad sa nangyari sayo. I'm really sorry, Koraine. Nadamay ka sa