Gabrielle’s Point of View Matapos kong mag-walkout, hinabol ako ni Mommy. Pinakikiusapan niya akong sundin si Daddy. Hindi ko talaga maintindihan kung bakit mas mahalaga sa kanila ang negosyo at pride kaysa sa amin, mga anak nila. Bakit kailangan naming mabuhay ayon sa kagustuhan nila? "Anak, 25% ng shares ay pag-aari ng mga Montealto. Kung sakaling mapahiya sila dahil nabuntis ang anak nila nang walang tumatayong ama, sigurado akong malaking gulo. Bukod sa maba-bankrupt tayo, mapapahiya din ang iyong ama sa business world. Kilala mo ang Daddy mo, hindi iyon papayag. Alam kong may gagawin siya para hindi mo matanggihan. Ayoko na ng gulo, gusto ko na ng katahimikan. Pagod na ako, Gabrielle, pagod na akong ipaglaban kayong dalawang magkapatid," naiiyak na hinahaplos ni Mama ang braso ko. Napabuntong-hininga na lang ako. "Fine! Papakasalan ko siya kung mapapatunayang ako ang ama ng batang dinadala niya," pasigaw kong sabi kay Mommy. Puno ng galit ang bawat sipa ko sa buhangin. Mangiy
R|18 Read at your Risk Gabrielle’s Point of View Lahat sila ay abala sa asal na gusto nila. Nakahanda na din ang bahay na tutuluyan namin ni Kristine. “Ano k aba naman Gabrielle. Ipapahiya mob a kami?” tanong ni Mommy. Sinabi ko sa kaniya na gusto kong magkarooon kami ng DNA test bago magpakasal. Sigurado ako sa sarili ko na hindi ako ang ama ng batang iyon. Hindi ko masabi kay Kristine dahil hindi ko na siyang kausapin pa. Hindi ko magawa siyang tingnan. Parang ibang tao na siya sa paningin ko, hindi na siya ang Kristine na kilala ko simula nang bata pa lamang kami. “Ano bang mali sap ag-conduct ng paternity test. I want to make sure first kung ako ba talaga ang tatay ng batang iyon Mom. Hahayaan mo ba talaga akong makulong sa isang kasal na hindi ko gusto, hahayaan mo akong matulad sa iyo?!” isang sampal ang inabot ko kay Mommy. Napangisiwi na lang ako sa sakit na dulot ng bagay na iyon. “Hindi man ako minahal ng Daddy mo. Natupad ko naman ang mga pangrap ko at masasabi kong
Gabrielle's Point of View Hindi ako sigurado kung kailan nila ina-nounce ang engagement party namin ni Kristine. Pinapunta na lang ako ni Mommy para ganapin ito sa isang hotel. Pumunta naman ako para wala ng gulong maganap pa. Hindi ako nakinig sa program, hindi rin ako nakikipag-usap sa mga tao. Ni wala akong nginingitian man lang. Nakipag-beso lang ako sa mga magulang ni Kristine. Umakyat sa mini stage na ginawa nila pagkatapos ay umalis din agad ako. Hindi ako nagtagal sa event, hindi ko kayang makipagplastikan sa kanila. Lahat sila ay masayang binabati si Kristine at masaya naman niya itong tinatanggap. Umakyat na ako sa kwarto na binigay ni Mommy. Dito daw tutuloy ang pamilya namin. Hindi pala basta kwarto, isa itong pent house. Naabutan ko si Kuya Jerome na nakaupo na sa kama niya. "Kamusta ang ikakasal?" Pang-aasar niya. Hindi ko siya pinansin. Kinalkal ko ang bag na dinala nila dito pamalit ko daw. "Dapat nag-stay ka pa doon ng matagal. Hanggang mamaya pa ang kas
Gabrielle's Point of View Hindi rin nagtagal ay naikasal kami ni Kristine. Nakalipat din kami sa bahay na binigay ng parents ko. Hindi ko alam sa kanila, gusto nika dito ko itira si Kristine. Pumayag na lang ako, wala na akong lakas pa para nakipagtalo. "Breakfast is ready! Mag-almusal ka muna bago ka umalis." Hinagod niya ng tingin ang suot kong damit. "Saan ka pala pupunta? Hindi ba wala ka namang trabaho?" "Alam ko, pero hindi naman pwedeng nandito lang ako sa bahay kasama ka. Kailangan kong maghanap ng trabaho, kung ayaw akong bigyan ng trabaho ng magulang ko at ng magulang mo. Ako ang maghahanap sa sarili ko." Wika ko ng hindi man lang inabalang tingnan siya. Hindi ko din maunawaan sa kanila, mukhang takot silang magkaroon ako ng posisyon sa company nila. Kahit ang tatay ko hindi man lang ako mapagkatiwalaan. "Hindi pala ako matutulog dito, mga isang linggo ako sa resort. Hussle kung magbabalikan ako from province to manila." Paalam ko sa kaniya habang inaayos laman ng
Gabrielle's Point of View Nandito kami ngayon nila Paul at Jayson sa resort. Ewan ko sabi kung bakit sila sumunod sa akin. "Sinong kasama si Kristine doon?" Tanong ko habang nag-aayos ng mga papels sa ibabaw ng table ko. Mayroon namang opisina dito, may mga empleyado din akong nag-aasikaso ng ilan sa mga office job. "Hindi ba sinabi ko sa inyong bantayan niyo siya habang wala ako." "Bakit? Kami ba ang asawa niya?" Taas kilay ni Jayson. "Palagi nga kaming tinataboy. Sobrang sungit sa amin, walang gustong makasama kundi ikaw. Pinagbabato pa nga kami kanina habang papasok ng bahay. Napaka-dragona ngayon ni Kristine, kung masungit na siya nang hindi pa buntis mas nagtriple pa ngayon. Pambihira, mabuti natitiis mo gano'n ugali. Aray! Ano ba?" Binatukan kasi siya ni Jayson. Sa sobrang kadaldalan niya hindi niya magawang mag-isip muna. "Kaya nga siya nandito kasi hindi niya matiis ugali ni Kristine. Gaano ba kaliit kukute mo para hindi ma-isip ang bagay na iyon. Ay nako! Ewan ko
Gabrielle's Point of View "Hindi ako pwedeng pumasok doon mom, natatakot ako. Baka awayin ko lang mga nurse sa loob. Mom, ikaw na." Pagtataboy ko kay Mommy. Nagli-labor na kasi si Kristine at dinala na namin siya dito sa hospital. Ngayon naman ay hindi maka-ire kaya kailangan daw ng asawa. Sa sobrang inis ko kagabi dahil hindi nila magawan ng paraan ang pananakit ng tyan ni Kristine ay naaway ko na ang mga nurse. Kaya natatakot akong pumasok sa emergency room. Baka makasapak na ako. Sinimulan ko ng maging ama sa magiging anak namin. Hindi man kami madalas nag-uusap ni Kristine, siguro ay sapat ng inaalalayan ko siya habang buntis siya. Mas okay na din iyon para manahimik na siya. Hindi naman na ako nakarinig ng kahit anong panunumbat kay Kristine. "Hay nako! Napaka duwag mo." Ika ni Mommy at dumiritso na siya sa loob ng emergency room. Tahimik kaming nagbabantay dito ng Daddy ko, kuya Jerome at ng parents niya. Hindi rin pwedeng pumasok si Tita at Tito dahil sa nerbyoso din sila
**Gabrielle’s Point of View** Lumipas ang araw, buwan, at naging taon. Hindi ko alam kung tinanggap ko na ba ang kapalaran ko o sadyang wala na akong ibang choice. Nang makita ng mga magulang ko at mga magulang ni Kristine ang pagiging mabuting padre de pamilya ko, binigyan nila ako ng posisyon sa kompanya. Hindi naging madaling makuha ang tiwala nila. Hindi ko rin naman inaasahan na sa tuwing gagawin ko ang tingin kong makakabuti sa bata, nakikita nilang responsable ako. Mula nang ipinanganak si Kimberly, naging katulong ako ni Kristine sa lahat. Ako ang hands-on sa paglilinis ng dede niya sa gabi. Ako ang naglalaba ng mga tinaihan niyang kumot, lampin, at damit. Pinagawa sa akin ni Lola ang mga bagay na iyon para daw maging close ako sa anak ko. Magandang lumaki ang bata na close sa daddy niya, kaya ginagawa ko ang makakaya ko. Kung tulog si Kristine sa gabi, ako ang bumabangon para patahanin siya kapag nagigising. Ako rin ang nagtitimpla ng gatas at nagpapalit ng diaper para mabi
Eumerriah's Point of View "Nasaan na ba kayo? Hindi ko kayo makita! Kanina pa ako paikot-ikot dito sa airport." Sumisigaw na tawag ni Manager Kim sa cellphone. Medyo inilayo ko pa ito dahil sa lakas ng pagkakasigaw niya masakit sa tenga. "Kababa lang namin, mag-CR lang muna ako." Sabi ko habang naglalakad papuntang comform room. "What do you mean? Hindi mo siya kasama?" Tanong niya sa akin. "He is with his father. Susunod daw sila pagkakuha nila ng release paper ni Dustine. Alam mo naman ang dalawang iyon hindi mapaghiwalay!" Nauna na akong umuwi ng pilipinas dahil ngayon ang schedule ng flight ko, actually dapat ay kasama sila ngunit hindi natuloy dahil na-delay ang release ng mga papers niya. Maninirahan na kasi kami dito sa pilipinas, Dustine is old enough para mauanawaan kung bakit kailangan naming umuwi ng pilipinas. Matapos kong mag-retouch ay agad akong lumabas. Sa exit mismo ng airport ay nakita ko si Manager Kim may banner pa ito na parang sa mga fans ko. Noong papalapit