“Sandali lang, tanda! Kinakausap pa kita, hindi ba?! Bakit mo ako tinatalikuran?” inis na wika ni Avva. Nilapitan niya si Don Gilberto at iniharap ito sa kaniya. “M-masyado ka namang bastos. Hindi mo ba ako kilala?”Nanahimik lang si Don Gilberto. Tinitigan niya si Avva at pinagmasdan ang hilatsa ng pagmumukha nito.“Pipi ka ba o bingi... o baka naman nagbibingi-bingihan ka lang.”“Pasensya na. Medyo mahina na kasi ang pandinig ko kaya hindi kita marinig nang maayos." Galit na si Don Gilberto pero nais niyang kilalanin ang babae sa harapan niya kaya sasakyan niya ang trip nito.“You’re old enough para maging cleaner dito. Tsaka parang ngayon lang kita nakita.” Nakataas ang isang kilay ni Avva habang nagsasalita.“Hindi lang talaga ako masyadong lumalabas pero isa ako sa mga tauhan dito. Ako ang nag-alaga kay Gavin noong bata pa siya," imbento ni Don Gilberto. He's now playing a game with the woman.“Gusto kong ipalinis sa'yo ang cr. Masyado na kasing marumi pero mukhang hindi na kakay
“Avva, buti naman at bumaba ka na!” bungad ni Gavin matapos makitang pumasok si Avva sa dining area kung saan sila naroroon.Inikot ni Avva ang kaniyang mga mata. “What do you need? Kulang pa ba na ayaw mo akong palapitin sa mga anak ko?”“I would like to formally introduced you to my grandfather—the one and only Mr. Gilberto Thompson. He was the president and the owner of the Thompson group of companies. He was the head of the family," Gavin said, proudly.Tila umurong ang dila ni Avva nang makita niya ang taong tinutukoy ni Gavin. “Avva… tatayo ka na lang ba r'yan? Hindi ka ba magma-mano man lang?” masungit na tanong ni Gavin.Tinapik ni Don Gilberto ang balikat ng kaniyang apo. Pupuntahan na sana nila ni Brandon kanina ang mga apo niya sa tuhod nang bigla silang pinigilan ni Gavin. Nais muna kasi nitong ipakilala si Avva sa kaniya bago ang kambal. “Gavin, stop it. Give some respect to this lady.”Nanginginig ang mga tuhod nang nilapitan ni Avva ang matanda. Kinuha niya ang kamay n
Matapos manawa sa paglalaro, nagpasya si Don Gilberto na hiramin ang mga bata at ipasyal ang mga ito sa amusement park. Hindi naman humadlang ai Gavin sa nais niya. "Malapit na po ba tayo sa pupuntahan natin, Lolo Gil?" masayang tanong ni Hivo. Halos gustuhin niyang magtatalon sa tuwa mula sa kaniyang kinauupuan. “Oo, apo. Malapit na tayo," nakangiting tugon ni Don Gilberto. Nakaupo siya sa front seat at nakalingon sa backseat kung saan naroon ang dalawa niyang apo. “Ang lalaki po ng mga bahay rito, Lolo Gil! Ang gaganda rin po. Mayayaman din po siguro ang may-ari ng mga ‘yan gaya n'yo ni daddy.” Nakatuon ang atensyon ni Bia sa mga gusaling natatanaw niya mula sa bintana. “Lolo Gil, pwede po ba tayong sumakay sa ferris wheel? Mataas po iyon pero gusto ko pong maranasan ang sumakay do’n.” Ngumisi si Don Gilberto. “S'yempre naman, Hivo. Pero siguraduhin mong kakayanin mo ang pagkahilo ha? Dapat matapang ka kapag gusto mong sumakay ro’n." Habang nag-uusap sina Don Gilberto at Hivo,
“Mommy, hindi ko pa po nakikita si lolo. Absent po ba siya today?” tanong ni Hope habang nakahalumbaba at nakatingin sa pinto ng opisina ni Don Gilberto.“Anak, hindi natin palaging makakasama rito si Don Gilberto dahil marami siyang negosyong dapat pagtuunan ng pansin. He's a busy man. Isa pa, may pribado rin siyang buhay sa labas ng apat na sulok ng opisinang ito,” tugon ni Maya. Abala siya sa pagtitipa sa computer. Gumagawa siya ng documentation ng mga nagdaang meetings habang nag-che-check din siya ng emails. Katatapos lang din niyang mag-inventory ng office supplies para mailista ang mga kailangang i-replenish na supplies.Ngumuso si Hope at humarap kay Maya.“Mommy, naiinip po ako. Wala akong ka-play. P'wede po bang maglaro muna tayo kahit five minutes lang?”Itinigil ni Maya ang kaniyang ginagawa. Tumayo siya at umikot sa mesa. Umupo siya sa tapat ni Hope at hinawakan ang dalawang kamay nito. “Anak, may usapan tayo hindi ba? Office hours ngayon kaya kailangan muna ni mommy na g
Nang makalabas ng opisina ni Don Gilberto si Maya ay agad siyang napaisip kung tama bang iniwan niya ang anak niya sa isang estranghera."Bakit ko nga pala iniwan ang anak ko sa loob kasama ng babaeng 'yon? Paano kung kidnapín niya si Hope? Paano kung masama pala siyang tao?" kastigo ni Maya sa kaniyang sarili. Pumihit siya pabalik sa may pintuan at dahan-dahan iyong binuksan. Nang makita niyang masayang naglalaro si Hope at ang bisita ng kaniyang boss ay marahan ulit niyang isinara ang pinto."Mukha namang mabait si ma'am." Napatingala si Maya sa may kisame. "Isa pa, puno naman ng CCTV sa building na ito. Safe naman siguro kung iiwan ko munang saglit si Hope. Bibilisan ko na lang para makabalik ako kaagad," aniya bago siya naglakad patungo sa kinaroroonan ng elevator.Pumasok na si Maya sa loob ng elevator nang bumukas na ito. Nakatingin siya sa reflection niya habang nakasakay siya rito. Napahawak siya sa kaniyang tiyan nang bigla itong kumulo.Makalipas ang ilang sandali, bumukas n
Hindi mapakali si Gaia. Kating-kati na siyang malaman kung totoo nga bang anak ng nakatatanda niyang kapatid ang batang kala-kalaro niya.“Hope, sandali lang ha? May tatawagan lang si Tita Gaia sandali. Mag-play ka lang dito ha?” paalam ni Gaia. Hinaplos pa niya ang buhok ni Hope habang nakatingin nang mata sa mata.“Sige po, Tita Gaia! No worries po. I’ll wait for you here.” Dahan-dahang lumuhod si Hope sa sahig ng opisina ni Don Gilberto habang ang kaniyang maliliit na braso ay nakapatong sa couch.Ngumiti si Gaia. Hindi niya maiwasang mapangiti dahil sa pagkamangha sa angking katalinuhan ng batang si Hope. Agad niyang kinuha ang kaniyang cell phone mula sa bitbit niyang gucci na bag. Itinipa niya ang numero ng nakatatanda niyang kapatid at tinawagan ito.“Kuya—” panimula ni Gaia.[“Hey, lil’ sis? What’s up? Bakit napatawag ka? Namimiss mo na ang guwapo mong kuya, 'no?”]Umikot ang mga mata ni Gaia. “Yes! I do miss you, big bro... but that’s not the reason why I called you," she rep
“Brandon, umikot ka. Hindi na tayo pupunta sa opisina," mabilis na utos ni Gavin matapos niyang ibaba ang kaniyang cell phone.Nagtaka si Brandon. Bakit pina-iiba ni Gavin ang direksiyon nila eh samantalang nagmamadali nga sila dahil may urgent meeting ito. “Sir, bakit po? Hindi na po kayo pupunta sa meeting niyo?”“Ipapa-cancel ko na lang sa secretary ko ‘yong meeting," tugon ni Gavin.“P-po? Bakit naman po? H-hindi po ba urgent po ‘yong meeting na pupuntahan n'yo, Sir Gavin, hindi po ‘yon p'wedeng basta-basta niyo na lang i-cancel," komento ni Brandon.Gavin scratched his neck. He took a deep breath and spoke. “Listen up, Brandon! Dumating na sa bansa si papa kasama sina Tita Ylonah at Gaia. Gaia called me, and she told me na kasama niya ngayon si Hope.” “Siya po pala ‘yong kausap n'yo kanina no’ng mag-cr ako?" paglilinaw ni Brandon.Gavin nodded. “Ipihit mo na ‘tong sasakyan. Dumiretso ka na sa office ni lolo.”Tumango si Brandon. Ipinagpatuloy niya ang pagmamaneho at saka lumiko
‘Sana’y walang masamang mangyari sa apo ko dahil hindi ko talaga mapapatawad ang sarili ko kapag nagkataon.’ Don Gilberto was walking back and forth. Hindi siya mapakali dahil hindi niya maatim na umupo habang hindi niya alam kung ano nang nangyayari sa kaniyang apo sa loob. “Don Gilberto, maupo na po muna kayo. Baka po kayo pa ang mapahamak n’yan," payo ni Leon. Kanina pa kasi niya pinagmamasdan ang matanda. “Hindi ako mapakali, Leon. Lubos akong nag-aalala sa apo ko,” turan ng matandang Thompson. “Magiging okay po si Senyorita Bia, senior. Marami po tayong nananalangin para sa kaniya," ani Leon. “Sana nga, dahil hindi ko mapapatawad ang sarili ko kapag may nangyaring masama sa kaniya. Kung alam ko lang na may fear of heights pala si Bia, hindi ko na sana hinayaang pilitin siya ni Hivo na sumakay sa ferris wheel.” Bumuntong hininga si Don Gilberto. Muli siyang tumingin sa pinto ng kuwarto kung saan kasalukuyang ginagamot si Hope. “Senior, ibibili ko po muna kayo ng tubig. B