“Jace, salamat at pinaunlakan mo ako sa meeting na ito kahit alam kong nagluluksa ka pa subalit narito ka na agad. Muli nakikiramay ako sa pagkawala ni Doña Cristina, hijo. But there are urgent matters we need to attend to. Cases are piling up at kahit ako’y hindi ko na rin masigurado kung may darating pa sa mga susunod na araw,” ani Atty. Marquez ang legal counsel ng LDC. Nitong nakaraang ilang araw habang nakaburol si Doña Cristina, ang abogado ang palaging humaharap sa mga otoridad tungkol sa mga patong-patong na kasong kinakaharap ni Jace. Ito rin ang gumawa ng legal remedies upang pansamantalang mabinbin ang mga kasong kinakaharap ng binata to buy them some time to respond to the allegations and also to allow Jace to grieve and collect himself. Subalit sa dami ng mga kasong nagsusulputan para sa binata, hindi na agad makapaghintay pa ang abogado upang makausap si Jace at malaman dito kung anong plano nito.Pormal na tumango si Jace, umupo sa sofa sa sala ng bahay ni Atty. Marqu
“Hija, maaga pa subalit bihis na bihis ka na,” ani Carmelita kay Larissa na nakagayak na kahit halos alas-otso pa lamang ng umaga.Tantiyado ng matanda ang gising ng apo, late na itong nagigising dahil sa pampatulog na inihahalo niya sa gatas nito gabi-gabi. Kaya naman nagtataka ang matandang donya kung bakit maagang nagising ang dalaga. Isa pa, mula nang hilingin nitong hayaan siyang lumakad nang mag-isa ay naging sunod-sunod na rin ang paglabas nito na para bang alam na alam na nito ang ginagawa. Malayong-malayo sa takot at naguguluhang Larissa na bumalik sa kanya mahigit dalawang linggo na ang nakararaan.“Pupuntahan ko po si Jace, Lola. Aayain ko po siyang mag-breakfast,” ani Larissa, ngumiti bago lumapit sa matanda at bi*neso ito.Nangunot-noo naman si Carmelita, pinagmasdan ang dalaga at ang nangingintab na mga mata nito, hindi maalis sa isip ang natuklasan noong isang araw.“Gano’n ba? Akala ko naman ay masasamahan mo ako sa agahan ngayong araw dahil maaga kang nagising, hija,”
Bumakas ang gulat sa mukha ni Atty. Marquez dahil sa sinabi ng dalaga. Alam ng abogado na may hindi pagkakaunawaan ang mag-asawa sa ngayon. Alam din niya ang tungkol sa sirkumstansiya ng pagpapakasal ng mga ito. Siya ang gumawa ng kasunduan sa pagitan ng dalawa bago sila ikasal. But he had seen them during better days. At sigurado siyang nagkakamabutihan na ang dalawa noon. Subalit ngayon…Humalakhak si Jace, sarkastiko. “May kunsensya ka pa pala, Lara. Akala ko’y wala na matapos mo kong pagtaksilan,” ani Jace agtatagis ang mga bagang.“Jace, hijo—““Hayaan mo sila, attorney. Kung tatanggihan nila ang bigay ni Lola, well and good. It only proves that their conscience is still working.”Noon bumaling si Lara kay Jace, kumuyom ang mga kamay. “I-ikaw? Nasaan ang kunsensiya mo? Nag-iisip ka pa ba nang tama gayong ganyan ang mga paratang mo sa ‘kin?” anang dalaga puno ng hinakakit ang tinig, hindi na niya napigilan.Matapos ang lahat ng kanyang pinagdaanan nitong mga huling araw, hindi na
“Samalat sa paghatid, Keith,” ani Lara nang marating nila ni Keith ang apartment building ni Erin. Doon idiniretso ng doktor ang dalaga matapos nilang manggaling sa LDC. Ang orihinal na plano ni Lara ay dadaanan pa siya kay Erin sa marketing department upang ipaalam dito ang resulta ng pagbabasa ng last will and testament ni Doña Cristina, gaya ng bilin ng kaibigan bago sila maghiwalay kanina dahil nakisabay siya sa pagpunta sa LDC. Subalit dahil sa mga nangyari sa loob ng boardroom, nakalimutan nang lahat ni Lara ang bilin ng kaibigan.She was hurting and the only thing that she wanted to do was to get away from LDC and Jace as far as she could. Kaya naman nang ayain siya ni Keith na umuwi na sa bahay ni Erin, umoo na lang din siya. Kahit na ang totoo, ayaw pa sana niyang umuwi. Mas malulungkot lang siya sa bahay ni Erin dahi mag-isa lang siya roon. At tuwing mag-isa siya, mas lalo lamang niyang nararamdaman ang awa sa sarili at sa kanyang anak na hindi pa man naisisilang ay kasama
“Larissa, what are you doing here?” si Jace nang tuluyang makapasok sa kanyang opisina. Honestly, he’s still on edge dahil sa nangyari kanina sa board room. But he cannot take all of his emotions to Larissa, can he? Wala itong alam sa nangyayari sa kanya o sa LDC. Wala itong kinalaman sa galit niya kina Keith at Lara. At lalong wala itong kinalaman sa mga kamalasang sabay-sabay na dumarating sa kanyang buhay. But...“Hindi pa kasi ako nagbe-breakfast e. Kaya dinalhan kita nitong coffee,” masiglang sabi ng dalaga, inilapag a mesa ang to-go cup ng kape na dala nito.“Don’t put the damn thing on the table!” saway agad ni Jace kay Larissa, hindi na napigilan ang pagtataas ng tinig.Sandali namang napatda si Larissa, agad na binawi ang kape na inilagay niya sa mesa ng binata. May kung anong poot sa mga mata nito na ngayon lang niya nakita. At kung hindi lang siya determinadong paamuin ito at kunin ang buong atensiyon nito gaya ng kanyang plano, baka kanina pa siya tumakbo palabas ng opis
“Larissa? Ayos ka lang ba apo?” untag ni Carmelita kay Larissa na noon ay tila naisemento na sa kanyang kinatatayuan, namumutla habang nakatingin lamang sa matandang donya.Sa loob-loob ni Carmelita’y alam na niyang sukol na ang dalaga. She was angry. Subalit iniisip niya ang kanyang kalusugan. She knew she had accomplices out there. Or probably a mastermind who would want to claim her wealth through the fake Larissa.Huminga ng malalim ang matanda, nagpakalma ng emosyon. Kailangan niyang malaman ang totoo. Kailangang mayroong magbayad sa panlolokong ginawa nang kung sino sa kanya. Hinding-hindi siya magpapatalo sa mga taong nais siyang gulangan.“Hija? Hindi ka na nagsalita?” muling untag ni Carmelita kay Larissa.Kumurap ang dalaga, pilit na hinamig ang sarili. Subalit wala siyang maisip na paraan o anumang palusot upang sandaling maudlot ang nais ng matanda. Maya-maya pa, lumapit si Carmelita sa kanya, may kung anong puot ang nababanaag sa mga mata nito. Bagay na noon lamang niya
“Sir, wala pa rin daw po sa opisina iya si Lt. Alejandro. May pinuntahan daw pong appointment sabi ng secretary niya,” balita ni Eli kay Jace na noon ay tutok na tutok sa laptop nito.Malapit nang mag-alas singko ng hapon, subalit ni hindi maisipan ng binata ang huminto sa pagtatrabaho. Mula nang umpishan nito ang pagtatrabajo kaninang umagay’ ni hindi ito nag-break. Hindi rin ito nananghalian. Bagay na labis na ipinag-aalala ng assistant subalit hindi nito magawang isatinig.Bahagyang natigilan si Jace, sumulyap sa kanyang mamahaling wristwatch. “But working hours are almost over. Hindi na ba talaga babalik sa presinto si Lt. Alejandro?” anang binata, may pag-aalala sa tinig.“Hindi raw po sigurado ng serkretarya niya. Urgent daw po ang pinuntahan niya,” sagot ni Eli.Napabuga ng hininga si Jace, pagod na sumandal sa kanyang upuan. He is tired from all the day’s work and yet… he cannot stop working. He must not stop thinking of solutions. Because if he does…“My concern is urgent to
“Via, saan ka nanggaling? Umaga na pero ngayon ka pa lang umuwi?!” namamanghang tanong ni Rosie sa anak na nakita niyang papasok ng kanilang bahay.Alam ng matandang babae na umalis ang anak kahapon, gaya ng mga nakaraang araw. Subalit hindi niya napansin na hindi pala ito umuwi nang nagdaang gabi! Nang makatulog siya matapos niyang magsugal gamit ang kanyang cellphone, akala niya’y nakauwi na ang anak. Kaya ganoon na lamang ang kanyang pagtataka nang makitang, papasok pa lamang ito sa front door, suot-suot pa rin ang damit nito nang nagdaang araw.“Pumunta ako kay Lola,” walang ganang sagot ni Via, dumiretso sa hagdan.,“Sandali! Saan ka pupunta? Kinakausap pa kita!” ani Rosie, nagmamadaling hinabol ang anak sa hagdan. “Inuumaga mo ‘ko, Via! Alam mong pinakaayaw ko sa lahat ang binabastos ako. Humarap ka!” ani Rosie.Umirap si Via, pagod siya at puyat sa pagbabantay kay Doña Carmelita sa magdamag. Kahit na hindi nito sinabi sa kanya na gawin ‘yon, she volunteered. It was for a purpo
“He is arrogant and a despicable liar! We will never do any business with that hateful man ever again!” gigil na pahayag ni Erin habang kumakain siya kasama sina Lily, Paul at Chantal. Wala si Suzanne dahil may inayos ito sa isa sa kanilang mga on-going projects.They were having lunch inside the pantry. Matapos manggaling sa EB Builders, nagpasyang bumalik sa opisina si Erin. She didn’t want to at first. Subalit dahil sa resulta ng pag-uusap nila ni Kiel, alam ng dalaga na kapag umuwi siya, mag-isa lang siyang magngingitngit sa condo niya. Bagay na ayaw niyang mangyari, she knew herself too well. The last time she threw a fit over a project, nabato niya ng vase ang 95-inch TV niya dahil sa sobrang inis. She doesn’t want that to happen again. Mabuti nang nasa opisina siya habang nanggigil. At least doon, may kasama siya, may nagtitiyagang makinig sa kanya.“Ma’am gusto po ninyo, kausapin ulit namin ni Chantal si Engr. Benavidez? Baka po magbago pa ang isip ni Sir,” suhestyon ni Paul,
Tahimik subalit puno ang kaba ang dibdib ni Erin habang naghihintay sila ni Lily sa labas ng opisina ni Kiel. Ang sabi ng sekretarya nito na nagpakalilang si Sara, may kausap daw na kliyente si Kiel na nauna kaysa sa kanila. Sara told them to just come back after an hour or so. Subalit nagpasyang maghintay si Erin. She might not have the courage to face Kiel again if she leaves."Ma'am gusto po ninyo ng bottled water? Pwede ko po kayong kunan sa--" "H'wag na, Lily," mabilis na tanggi ng dalaga sa alok ng sekretarya. "I'm okay." "Sure po kayo?" "Yes, I'm sure," pormal na sagot ni Erin, ang mga mata, nakatitig sa pinto ng opisina ni Kiel. She was training her mind not to be swayed by her emotions when she finally face Kiel. She was composing her thoughts too, determined to just say the words she needs to say and nothing else. Ayaw niyang awayin si Kiel kahit na alam ng dalaga na ito ang dahilan kung bakit siya naroon sa sitwasyon na 'yon. Kung sabagay, mabuti na rin na siya na ulit
“M-Ma’am Erin, b-bakit nandito ka na?” gulat na bungad ni Lily kay Erin pagpasok na pagpasok pa lamang niya sa kanyang opisa sa AdSpark Media. “H-Hindi po ba dapat nagpapahinga ka pa? Ang sabi ng doktor—““May importante akong gagawin, Lily. The DF Appliances proposals, get them for me,” putol ni Erin sa sekretarya bago nagtuloy-tuloy sa kanyang swivel, umupo at binuksan ang laptop.Si Lily naman ay nanatiling nakatanga sa boss. Matapos nitong ma-discharge kahapon sa ospital, hindi inaasahanng sekretarya na papasok agad si Paige nang araw na 'yon, lalo pa at ganoon kaaaga. Mahigpit ang bilin ng doktor na kailangan nito ng pahinga para sa ikabubuti ng dinadala nito. Kaya lang…“Lily, what are you looking at? I said give me the proposals for DF Appliance,” pag-uulit ni Erin.“S-sure kayo, Ma’am? Ang sabi ng doktor kahapon bawal kayong magpagod at saka—““Alam ko kung anong ibinilin ng doktor, Lily. I was there with you. Narinig ko ang lahat. But like I told you, may importante akong ga
“What are you doing here, Kiel?” pag-uulit ni Erin nang hindi sumagot agad si Kiel. This time, pinakalma ng dalaga ang nagwawalang puso at pinatatag din ang tinig.Umigting naman ang panga ni Kiel. hindi nagawang makasagot agad dahil paulit-ulit na ipinasada ng binata ang kanyang mga mat sa kabuuan ng dalaga. She looked relaxed and well-rested. Habang siya, halos mabaliw na sa kakaisip ng paraan kung paano muling makikita at makakausap ang dalaga.The past few days had been pure hell. Kahit na anong gawin niya, ni ayaw siyang kausapin ni Erin. He even tried visiting her in her office subalit ang laging sagtot ng sekretarya nito ay may sakit ito at naka-sick leave. He asked for her number and they gave him the same number he had been calling and messaging for the past few days subalit wala siyang nakukuhang sagot dito. It’s clear that his number had been blocked. All the damn new numbers he tried to use were all blocked from Erin’s phone.Malinaw sa kanya ang naging usapan nila. But…
“Ma’am, sigurado po ba kayong kaya na ninyo? Kung matulog na lang po ako ngayon sa condo ninyo para may kasama pa rin kayo at—““H’wag na, Lily. Promise, kaya ko na. At saka baka hinahanap ka na rin sa inyo. Go home and rest. Halos hindi ka natulog kagabi habang binabantayan ako,” putol ni Erin sa sekretarya. Naroon sila sa lobby ng St. Anthony Hospital at hinihintay ang rented car na kinuha ni Lily na siyang maghahatid kay Erin pabalik sa condo ng dalaga. Matapos ang ilang pagsusuri at bilin ng doktor, Erin finally got discharged from the hospital. She feels a little better now. She feels more energized too. Malaking tulong ang pagpapa-confine ng dalaga sa ospital upang umayos ang kanyang pakiramdam. She even feels she can already go back to work tomorrow. Pero bawal pa. Ibinilin ng doktora na tumingin sa kanya na kailangan pa niyang magpahinga ng isang linggo upang tuluyan siyang makabawi ng lakas.“Pero Ma’am, mag-isa kayo do’n sa condo mo. Baka bigla ka na namang mahilo o magsu
Agad na napabangon sa kanyang kama si Erin nang muling makaramdam ng pagbaliktad ng kanyang sikmura. Tinakbo ng dalaga ang CR at muling nagduduwal sa sink. She stayed there for a few minutes bago siya tumigil nang pakiramdam niya wala na siyang maisusuka pa.Nanghihinang naglakad palabas ng banyo ang dalaga at nagtungo sa sala. Doon niya ibinagsak ang nanghihinang katawan sa couch at naghabol ng hininga.Ikatlong araw na iyon na sa tuwing gumigising siya sa umaga, she had the urge to throw up everything she ate from last night.She doesn’t want to worry but she is beginning to worry. Hindi pa niya nararanasan ang ganoong klaseng matagal na pagkakasakit. She’s taking supplements, everything there is! Kaya nagtataka ang dalaga dahil gano’n na lang ang epekto ng stress at fatigue sa kanya ngayon.Stress and fatigue, ‘yon ang naiisip niyang sanhi kung bakit siya nagkakagano’n ngayon. She had been resting for the past few days. Tumatawag na lang siya kay Lily for updates. Staying at home a
"Lily nasaan na 'yong papers ng Dove Realties? I believe I left it here yesterday. Bakit wala na?" ani Erin habang panay ang kanyang halughog sa tambak na mga papeles na nasa kanyang table.Pasado alas-dos na ng hapon subalit hindi pa nanananghalian ang dalaga. May hinahabol siyang meeting sa Dove Towers which is an hour away from her office. Idagdag pa na susuungin niya ang traffic sa mainit na hapon na iyon. Maisip pa lang niya ang magiging biyahe niya mamaya, natetensyon na siya. And now she is all the more panicked dahil hindi niya makita ang dokumentong kailangan niya! "Ma'am nandito po sa drawer ninyo sa kabilang cabinet, sa may outgoing box," kalmadong sagot ng sekretarya, kinuha na ang dokumento mula sa nakahiwalay na filing cabinet at inabot iyon sa amo. Lalo namang nagsalubong ang mga kilay ni Erin. "Bakit nandiyan?" "Ma'am, kayo po ang naglagay diyan kagabi bago tayo umuwi. Sabi niyo pa nga po, dapat d'yan niyo ilagay 'yan para madali ninyong mahahanap ngayon," pagpapaal
Kanina pa pabiling-biling si Erin sa kanyang higaan subalit hindi siya makatulog. Ang akala niya, dahil pagod siya sa biyahe, dadalawin siya agad ng antok sa oras na makauwi siya sa kanyang condo unit. Subalit pasado alas onse na ng gabi ay mulat na mulat pa rin siya. Napabuntong-hininga ang dalaga, sandaling tumingin sa kisame bago bumaling sa bouquet ng rosas na inilagay niya sa bureau. Hanggang ngayon na lumipas na ang maraming oras, hindi pa rin sigurado si Erin kung ano ang dapat niyang maramdaman tuwing titignan niya ang bouquet. Of course she felt happy seeing the beautiful flowers. Bukod sa paborito niya ang mga iyon, galing pa ang mga sa taong espesyal sa kanya. Kaya lang... Wala sa sariling hinawakan ni Erin ang kanyang dibdib. Her heart was racing even just by the thought of Kiel. "Be still, heart. He is not for me and he will never be," bulong ng dalaga.Ilang sandali pa, muling tumunog ang cellphone ni Erin. Nang tignan niya, naka-flash sa screen ang bagong number ni Ki
Kanina pa mulat si Erin at tahimik na pinagmamasdan ang madilim pang langit sa may balcony ng kanyang silid sa resort. Maraming tumatakbo sa kanyang isip ng mga oras na iyon. Subalit pinipilit niyang h'wag munang bigyan ng pansin ang alin man sa mga 'yon. She wanted to numb herself and focus on the last few remaining moments she has with Kiel. Maya-maya pa, pumulupot ang kamay nito sa kanyang baywang mula sa kanyang likuran at dinampian ng masuyong halik ang kanyang balikat. "You awake, Erin? Hindi ka yata natulog e," anang binata, may himig ng biro ang tinig. Hinawakan ni Erin ang braso nitong nakapulupot sa kanya. "Natulog ako. I'm just an early riser. Besides, maaga kami ngayon ng mga tauhan ko. May shoot kami sa beach." "Right. I have a breakfast meeting too with my client sa susunod na bayan. I need to leave early," ani Kiel, muling hinalikan ang balikat ng dalaga. Hindi naglaon, pinagapang ni Kiel ang kanyang labi patungo sa leeg ni Erin, sa panga, sa pisngi, hanggang sa ma