Chapter 3

Faye

Pinipisil ko ang mga daliri ko habang nakaharap sa salamin. Luminga ako sa paligid ng kwarto, iniisip kung may hindi pa ako naayos.

Naitago ko na ang mga bote ng alak, mga larawan, damit ko, pati na rin ang kumot.

Mayroon pa ba akong hindi naitago?

Sa kaisipang ito, lumukob ang sakit sa buong pagkatao ko.

Pakiramdam ko, nakagawa ako ng kasalanan. Para akong naibaon sa lupa at parang hindi na ako makakaahon pa.

"Miss Faye, ayos ka lang?" tanong ng wedding coordinator.

"Oo nga, Ma'am, balisang-balisa ka," puna naman ng make-up artist.

"I'm fine," tipid kong ngiti sa dalawa.

Faye, umayos ka!

Kailangan kong mag-isip nang tama ngayon. Inaayusan na ako para sa kasal namin ni Chad, pero pakiramdam ko, mali na ituloy ito nang hindi ko siya nakakausap nang masinsinan.

Gusto kong malaman kung ano bang nagawa kong mali para maghanap siya ng iba.

Hindi puwede na umasta ako na para bang walang nangyari.

Ang gulo na ng lahat, lalo na't naipagkaloob ko na sa iba ang sarili ko.

"Miss Faye, what's wrong?"

Tumingin ako sa wedding coordinator ko.

"You're crying-"

Kinapa ko ang pisngi ko at naramdaman ko ang pumatak na luha.

"Is there something bothering you? Don't you like your look now?"

Umiling ako at bumaba ang kamay ko sa dibdib ko. "Ang bigat dito," sabi ko sa mapait kong boses, at tuluyan na akong napaiyak.

"Oh my gosh! Don't cry, bebe, masisira ang make-up mo," bulalas ng make-up artist at mabilis akong binigyan ng tissue.

Bumukas ang pinto, at gulat na gulat ang pamilya ko nang makita nila ang hitsura ko.

"Faye, anak-"

Tumayo ako at sinalubong sila. Pero sa bawat hakbang ko, nanghihina ang tuhod ko.

Mabilis naman akong nilapitan ni Daddy at inalalayan.

"What's wrong?" tanong niya habang tinutulungan akong tumayo nang maayos.

"Anak?" nag-aalalang tawag ni Mommy.

Hindi ko na napigilan ang sarili ko, at napahagulgol ako sa harapan nila. Yinakap ako ni Dad.

"Faye, what's happening to you?"

"May problema ba, anak?"

"Ate, you're drama-ing again," sita sa akin ni Farrah.

"Ninenerbiyos ka lang yata," puna naman ni Flynn.

Wala akong naisagot at patuloy lang akong umiyak.

Pinaupo nila ako at pinakalma.

"Anak, ninenerbiyos ka lang," sabi ni Mommy.

"Hay naku, Mommy, excited kamo," puna ni Farrah habang inaabot sa akin ang isang basong tubig.

Hindi ako umimik. Tinanggap ko ang baso at uminom mula rito.

"Did you have a nightmare, Ate?" tanong ni Flynn.

Hindi pa rin ako nakasagot.

Pinilit kong pakalmahin ang sarili ko dahil alam kong ginagawa na nila ang lahat para pagaanin ang loob ko.

Gusto kong sabihin sa kanila ang totoo-ang nalaman ko at ang nagawa ko-pero natatakot ako. Baka hindi kayanin ni Mommy. Ayokong maramdaman ng pamilya ko ang sakit na nararamdaman ko ngayon.

"Ikaw talaga, anak. Ako ang pinapanerbiyos mo. Ito ang isa sa mga pinakamahalagang moment ng buhay mo; dapat relax ka lang," wika ni Mommy sa tabi ko habang inaayusan ulit ako ng make-up artist.

"Kita mo si Kuya Chad, kalmado lang siya."

Bumaling ako kay Flynn. "Dumating na siya? Nagkausap kayo?" magkasunod kong tanong.

"Hindi ko pa nakita si Kuya. But probably, he's also here now and preparing for your wedding."

"Iyang si Chad, kung kailan ikakasal na kayo, tsaka siya nagkakaganyan. Tinatawagan ko siya kagabi, pero hindi siya sumasagot," inis na puna ni Daddy.

"Edward, natawagan ko naman ang amiga kagabi. Na-traffic lang sila sa daan," pagpa-pakalma ni Mommy.

Bumuntong-hininga si Daddy.

Nanatili akong tahimik, pilit na kinokontrol ang emosyon ko.

"Check ko po sila sa suite nila, Sir. Ang sabi naman po sa akin, dumating na po sila kaninang madaling araw," wika ng wedding coordinator.

"Wala pa si Sir Chadrick, pero nasa daan na raw po siya-"

"See? Hindi ko maintindihan kung bakit ganyan ang inaasta ngayon ni Chadrick," reklamo ni Daddy.

"Dad, please calm down. Na-traffic lang siya," sabi ko. Pero sa isip ko, tumatagpi-tagpi na ang sinabi ng lalaki kanina.

"Kumalma kayo, Sir. Pupuntahan ko na po sila, pati na rin po ang entourage. Maghintay na lang po muna kayo dito. Anyway, kukuhanan pa po naman ng litrato si Miss Faye," mahabang paliwanag ng wedding coordinator.

Hinawakan ni Mommy ang kamay ko. Ibinalik ko ang tingin ko sa kanya. Ngumiti siya sa akin, at tipid akong ngumiti pabalik.

Tinulungan ako ng make-up artist na tumayo at humarap sa salamin.

"Napakaganda mo talaga, Ma'am. Bagay na bagay sa iyo ang wedding dress mo."

"Tama ka nga, pero masasayang din naman ang pinagpaguran mo," mahinang sabi ko.

"Po?"

Kinukutuban na ako sa maaaring mangyari ngayong araw.

Pero sumunod pa rin ako sa schedule namin. Para akong robot na sumusunod habang pilit na pinipigilan ang delubyo sa dibdib ko.

Kinuhanan ako ng litrato, kasama na rin ang mga bridesmaids ko.

Alam ko na palihim na namomroblema ang team ng photographer dahil sigurado akong hindi pa nila nakukuhanan ng litrato si Chadrick.

Paroo't parito si Daddy sa loob ng kwarto, ilang ulit na niyang tinatawagan si Chadrick.

Humugot ako ng malalim na hininga.

"Dad, kumalma kayo," sabi ko nang marahan.

"Faye-"

"Ma'am, Sir, pwede na po kayong pumunta sa wedding hall. Naroon na po ang pamilya ni Sir Chad," sabi ng wedding coordinator na pumasok sa loob.

Ngumiti ako sa mga magulang ko at tumango bilang sagot.

"Miss Faye, tayo na po sa waiting room niyo," dagdag ng wedding coordinator.

Sumunod naman ako.

Pagkapasok ko sa waiting room, dumiretso ako sa glass wall ng kwarto.

Tumingin ako sa wedding hall sa ibaba. Mapait akong ngumiti nang makita ko ang venue na puno ng palamuti.

Naglakad ako papunta sa pintuan na nasa gilid.

"Miss Faye, hindi pa po oras," pigil sa akin ng wedding coordinator. Pero binuksan ko ito at tinanaw ang hagdan pababa.

Dito ako maglalakad pababa patungo sa wedding hall habang tinitingnan ako ng lahat ng bisita namin. Sasalubungin ako ni Dad at ihahatid niya ako sa harapan.

Ibibigay ni Dad ang kamay ko kay Chadrick. Tatanggapin niya ito nang buong-puso-

Napapikit ako nang maramdaman ang mga butil ng luha ko na tuluyan nang pumatak.

Hindi ko na itutuloy ang kasal namin ni Chadrick.