Kabanata 23

They both slept well that night. Walang mapagsidlan ang tuwang nararamdaman ni Lazarus dahil paulit-ulit na umalingawngaw sa kaniyang isip ang lahat ng sinabi ni Almirah sa kaniya nang nakaraang gabi.

"Good morning..." malapad ang ngiting bati niya kay Almirah kinabukasan. Kanina pa talaga siya gising pero hindi siya bumangon dahil wala siyang ibang gustong gawin kung hindi ang pagmasdan si Almirah habang mahimbing itong natutulog sa kaniyang bisig.

To hear her confess her love for him is a dream come true for Lazarus dahil sa wakas ay hindi na lang siya hanggang panaginip.

"Hmm..." It was the only response Almirah could give to him, mas isiniksik pa nito ang kaniyang sarili sa mga braso at dibdib ni Lazarus. Masyado siyang kumportable sa pagkakayakap dito na hindi na niya namalayang tumataas na ang sikat ng araw sa labas.

Kahit pa makapal ang mga kurtinang tumatabing sa kanilang silid, alam ni Almirah na kailangan na nilang bumangon para simulan ang kanilang araw.

"We need to ge