Chapter 4

Hera

Hanggang makauwi kami ni Rexene ay iniisip ko ang sinabi niya sa akin. Nang tanungin ko naman siya ay nagkibit-balikat lang ito at sinabi na yun ang nabasa niya sa kanyang vision.

I asked her more about it pero wala na siyang nasabi bukod sa isang bagay. 

Na mangyayari daw ang nakatadhana.

Ewan ko ba sa kaibigan ko dahil talagang hindi ko masakyan ang trip niya. Pero hindi ko itatanggi that it bothers me pa rin.

At sino yung sinasabi niyang darating?

I closed my eyes at pinilit ko ng makatulog lalo pa at late na din. Siguro madaling araw na dahil alas dose na kami nakauwi ni Rexene sa mansion.

Nalibang kami sa oras idagdag pang nag-enjoy ako sa pagsasayaw. Siguro dahil na rin sa tama ng alak kaya ganun at dahil masaya ako na nakasama ko ulit ang bestfriend ko.

Pakiramdam ko nakalutang ako when I closed my eyes and then I heard a voice. Ayoko sanang pansinin dahil gusto ko ng matulog pero hindi ko maintindihan dahil nakakaengganyo ang dating ng tinig na iyon.

“Dorina….Dorina….”

Nasa panaginip ba ako? Hindi ako sigurado pero nakikita ko ang sarili ko na naglalakad sa isang lugar na hindi pamilyar sa akin.

Nakasuot ako ng mahabang pantulog na kulay puti at bumababa ako sa hagdan na yari sa makintab na kahoy.

“Dorina….” patuloy lang ang boses sa pagtawag sa akin kaya napalinga ako para hanapin kung saan ito nagmumula

Binuksan ko ang isang malaking pinto na yari sa kahoy at umingit pa nga ito dahil na din siguro sa kalumaan. 

Maliwanag sa labas at nang mapatingin ako sa langit ay bilog na bilog ang buwan. 

Nagpatuloy ako sa paglalakad hanggang sa marating ko ang isang punong acacia na nasa loob ng malawak na bakuran dahil parang doon galing ang tinig.

Hindi ko alam kung bakit ako sumusunod sa pagtawag sa akin dahil hindi naman ako si Dorina pero ewan ko ba. Tila may mahikang dulot ang boses na iyon. 

May nakatalikod na tao at sa tingin ko ay lalaki siya dahil na rin sa malapad na likod nito. Nakasuot siya ng t-shirt na itim at pantalong yari sa seda na nakatiklop pa ang laylayan hanggang sa kanya binti.

Naramdaman niya marahil na may nakatingin  sa kanya kaya dahan-dahan siyang lumingon.

Ngumiti siya sa akin pero hindi ko masyadong makita ang mukha niya.

“Manuel….” tawag ko dito para makasiguro at nagsimula siyang lumapit sa akin

“Ako nga mahal ko! Kanina pa kita hinihintay! Akala ko nakalimutan mo na ang usapan natin!” 

Napangiti ako saka ako yumakap sa kanya. Hindi ko alam dahil tila may magnetong humihila sa akin palapit sa lalaking ito.

“Hindi ako makatakas kay Mama! Hinintay ko pa siyang makatulog.” paliwanag ko sa lalaking tinawag kong Manuel

Matapos ng mahigpit na yakapan namin ay hinawakan ni Manuel ang kamay ko. Dinala niya ako sa kamalig na nasa dulo ng daang tinahak namin.

Pumasok kami doon at matapos niyang ikandado ang pinto at agad niyang inabot ang mga labi ko.

Tinugon ko ang halik ni Manuel ng may pananabik habang naglalakbay ang magaspang na kamay niya sa braso ko.

Matapos ang makapugtong-hiningang halikan namin ay iniwan ako sandali ni Manuel. Kumuha siya ng ilang sako at inilatag iyon sa lapag.

Inilahad niya ang kanyang kamay at inabot ko naman iyon. Inalalayan niya akong mahiga at may nilagay siyang isang sako na may lamang dayami para magsilbing unan.

Nang makahiga na ako ay muling inabot ni Manuel ang mga labi ko. Maalab niya akong hinalikan at hindi ko naman siya pinahiya dahil tinugon ko iyon ng buong init.

Napaungol ako ng maramdaman ko ang kamay ni Manuel sa dibdib ko ng ililis niya ang pantulog ko pataas.

Malamig ang gabi pero hindi noon kayang tapatan ang init na nararamdmaan namin sa mga oras na ito.

Tinanggal ni Manuel ang saplot ko sa ibaba at agad niyang hinimas ang pagkababae ko.

“Manuel….” 

Napasabunot ako sa kanya at ang kalikutan ng kamay ni Manuel ay lalong dumadagdag sa init na nararamdaman ko.

Tumayo si Manuel at nakita ko kung paano nito hubarin ang lahat ng saplot niya sa katawan.

Matipuno ang katawan nito palibhasa batak ang katawan sa pagtatrabaho sa hacienda.

Napayakap ako sa kanya nang dumagaan siya sa akin. Naramdaman ko ang kakaibang kiliti ng maramdaman ko ang pagpasok ng kanyang p*********i sa akin.

“Mahal na mahal kita, Dorina! Mahal na mahal kita!” bulong niya habang panay ay paggalaw niya sa ibabaw ko

“Manuel! Manuel!” 

Napabalikwas ako ng bangon habang mabilis na pumipintig ang aking puso. Nasapo ko ang dibdib ko lalo at para akong kakapusin ng hininga.

“What was that?” bulong ko saka ko naihilamos ang palad ko sa aking mukha

Napasulyap ako sa relo na nasa side table at nakita ko na alas-kuwatro pa lang ng madaling araw.

Napahiga ako ulit pero gising na gising ang diwa ko. Sino ang mga napanaginipan ko? Bakit kamukha ko yung babae na Dorina ang pangalan?

At sino si Manuel? Hindi ko makita ang mukha niya kahit pa ang lapit-lapit niya sa akin?

And his kisses. His touch. Even how he penetrated me. Pakiramdam ko totoo ang lahat at ramdam na ramdam ko iyon. 

Napapikit na lang ako at pinilit kong kalimutan ang lahat ng napanaginipan ko. Baka pagod lang ako at stressed out lately kaya kung ano-ano ang naiisip ko.

Nagdasal ako and luckily, I drifted back to sleep.

Kinabukasan, maaga akong nagising dahil may mga kailangan akong tapusin na trabaho sa opisina. 

Naligo na ako agad at matapos kong magbihis ay bumaba na ako para makapag-almusal.

“Good morning kuya!” bati ko sa kapatid ko na nakaupo na sa mesa at nagkakape

Pagkaupo ko ay dinala na ni manang Letty ang kape ko kaya niyakap ko agad ito sa bewang.

“Thank you manang!” paglalambing ko dito

For me, she is like my second mom dito sa bahay. Maalaga siya sa amin ni kuya lalo kapag wala sa bansa ang parents namin

“You’re welcome, iha! Kumain ka na!” sabi pa nito bago niya kami iwan sa mesa

“Anong oras ka na nakauwi?” tanong sa akin ni kuya habang naglalagay siya ng fried rice sa plato niya

“Mga twelve midnight na kuya.” sagot ko sa kanya

“Hindi ka ba nalasing? Alam mong mapapagalitan tayo ni Mommy kapag nagdrive ka ng nakainom?” 

“Konti lang kuya! Hindi naman ako lasing!” pag-amin ko sa kanya

“Next time magpasundo ka or magdala ka ng driver, Hera! Hindi mo masasabi ang aksidente!” pangaral niya pa sa akin kaya tango na lang isinagot ko

I know kuya Helious dahil he practices what he preach. Kapag nakainom siya, either magpapasundo yan sa driver or makikitulog na lang sa bahay ng mga kababata namin.

“Okay kuya!” nakangiting sabi ko sa kanya

Nagtanong pa si kuya tungkol sa Bella Dolcezza and I proudly told him na mataas ang sales nitong nakaraan after our launch. 

“That’s great, sorellina! Keep it up!” masayang sabi sa akin ni kuya

(Sorellina-  Italian word meaning little sister)

“Grazie fratello!” sagot ko sa kanya using the italian language

(Grazie fratello- thank you brother)

Kahit noong mga bata kami, sinanay kami ni Mommy na magsalita ng Italian language. We have to learn lalo pa at madalas kaming magbakasyon noon sa Italy.

After breakfast ay nauna na akong umalis kay kuya dahil hindi pa siya nakakapagbihis.

Iba naman ang daan niya so I went ahead lalo pa at marami akong gagawin sa opisina.

Palabas na ako ng pinto ng makasalubong ko naman si Dylan and it’s too late to back out.

After that kissing incident, ngayon pa lang ulit kami magkikita at sa totoo lang, hindi ko alam kung paano ko siya haharapin.

“Good morning, amore!” 

Kumalabog ang dibdib ko upon hearing him say that lalo pa at naalala ko ang panaginip ko kagabi.

Bakit kaboses niya ang lalaking nasa panaginip ko?

Iniling ko ang ulo ko dahil sa kalituhan hanggang sa maramdaman ko ang paghawak ni Dylan sa balikat ko.

“Are you okay?” tanong niya pa kaya napatingin ako sa mukha niya

“Why are you doing this?” hindi ko maiwasang tanungin si Dylan dahil sa mga nangyari noong nakaraan

Una, gustong-gusto niya akong pinapaiyak noong mga bata pa kami. Tapos nung medyo nadagdagan ang edad namin, hindi kumpleto ang araw niya kapag di niya ako ginagalit.

Tapos ngayon, hindi na nga niya ako inaasar pero bigla na lang siyang manghahalik?

At tinawag pa niya akong amore? Ano ba talaga ang trip niya?

“Doing what?” nagtatakang tanong pa niya sa akin so I can’t help but roll my eyes at him

“Alam mo, huwag mo akong itulad sa mga babae mo! Kababata mo ako for crying out loud, kuya! Halos kapatid mo na ako!” hindi ko mapigilan ang emosyon ko at sa tingin ko naman mabuti na din ito para alam ni Dylan na hindi ako natutuwa sa mga ginagawa niya

“Amore, listen! Of course hindi ka nila katulad dahil ikaw, ikaw ang pakakasalan ko! And didn’t I tell you, not to call me kuya dahil hindi mo ako kapatid!” 

Hindi ko alam kung sisigawan ko o sasampalin ko si Dylan dahil sa mga pinagsasasabi niya.

Natatakot ako sa kanya, yun ang totoo! O mas tamang sabihin na natatakot ako sa sarili ko dahil hindi ko na magugustuhan ang nagiging epekto niya sa akin.

Kung sa pang-aasar lang niya, kayang-kaya ko siyang sabayan. Pero ang ganito, hindi ko ito napaghandaan!

“Dylan don’t even go there! Hindi ito magugustuhan ng pamilya!” banta ko sa kanya but he just smirked and moved forward kaya napaatras naman ako

Naramdaman ko ang pader sa likod ko at ang kagustuhan kong umalis ay hindi ko nagawa dahil hinarangan ako ni Dylan gamit ang dalawang kamay niya.

“Hindi tayo magkapatid? Bakit sila tututol? Isa pa, I said it loud and clear, hindi ka kagaya ng ibang babae. They are nothing compared to you. You will be my wife, amore! Always remember that!”

Hindi ako nakapagsalita sa sinabi ni Dylan. Tila ba hinihimay ng utak ko ang lahat ng sinasabi niya.

At hindi ko siya napigilan when he pressed his lips against mine. Hindi ako makapag protesta dahil wala akong lakas para pigilan siya.

I felt that my knees turned weak at mabuti na lang hindi ako nabuwal dahil nanghihina talaga ako.

It was a short kiss. Pero madiin and it brings an impression in me that it was a possessive kiss.

Mapang-angkin!