DylanNakatulog naman ako ng ilang oras pero pagising-gising ako to check on my wife. She slept soundly last night dahil na rin siguro sa pagod at ganun din si Helious na sa couch natulog.At kapag pumapasok ang mga nurse to check Hera’s vitals ay nagigising ako kaya naman kulangt talaga ako sa tulog but that is very much fine with me dahil alam ko naman na mas mahirap ang pinagdaanan ni Hera throughout the pregnancy pati na sa panganganak.Kung tutuusin, ang alagaan siya ay napakaliit na bagay lang kumpara sa tiniis niyang hirap at sakit.“Good morning!” sabi sa akin ni Hera ng magmulat ito ng mata lalo pa at nakatitig ako sa maamo niyang mukhaSiguro kahit matanda na kami, hindi ako magsasawa na pagmasdan ang mukha ng asawa ko dahil ang mukhang ito ang dahilan kung bakit natuto akong magmahal at a very young age“Good morning! Kamusta ang pakiramdam mo?” tanong ko sa kanya matapos kong halikan ang noo niya“Medyo okay na! Gusto ko sanang magbanyo!” sabi niya kaya naman dahan-dahan k
HeraMonths have passed at masasabi ko mas sumaya ang mansion sa pagdating ni Nate sa buhay namin.He is our bundle of joy and his Kuya Adi is always excited to go home from school para makita siya.We already enrolled Adi in school and he is now in preschool. Masaya nga ang teacher ni Adi dahil way ahead daw siya sa kanyang edad at sa kanyang mga kaklase.And Dylan is so proud of him and we love him so much.“I will always make you proud, Daddy, Mommy!” sabi pa niya kaya lalong nalulunod ang puso ko sa saya“Amore, I was thinking na magbakasyon tayo this coming summer. Yung tayong pamilya lang.” Sabi ni Dylan isang gabi habang nakahiga kami sa kama matapos kong patulugin si Nate“You have something in mind?” tanong ko naman sa kanya nung tumabi na siya sa akin“I was thinking sa Disneyland since hindi pa nakakapunta doon si Adi!” sagot niya sa akin and I think it’s a nice idea“Hongkong?” tanong ko pa and he nodded “Pwede, and then diretso tayo ng Korea and Singapore! What do you t
One last chapter to go mga loves!!! Thank you so much sa pagsubaybay ninyo sa book 7 and I hope patuloy ninyong suportahan ang iba ko pang mga aklat dito sa GN.May isa pang revelation na gugulat sa inyo mga loves kaya wala pong bibitaw!
HeraDebut ng bunsong anak namin ni Dylan ay gaya nga ng hiling ko, napagbigyan kami ng babaeng anak at dahil medyo nahirapan ako nung ipanganak ko siya ay nagdesisyon kami ni Dylan that three children will be enough.We named our princess, Isabella Amara Saavedra Samaniego at nakakatuwa din na malaki ang interes niya sa pagdidisenyo. Wella at least hindi nawawala sa pamilya ang linyang ito while my two boys is just like Dylan, business oriented.Nate is already twenty-one years old at graduating na siya this year sa kursong Business Management. He is also a licensed pilot dahil isa ito sa mga naging hobby niya. Bata pa lang siya, he was always fascinated with flying things and if I remember it right, he was only seven years old when he said that one day, he will fly planes!At nagkatotoo iyon and I am very very proud of him!Ang panganay na anak ko na si Adi, I mean si Axel, ay isa na ding ganap na negosyante dahil siya na ang CEO ng mga Samaniego Group of Companies Incorporated. He
Emmanuel Jacob Santillan( Final Chapter - Part one)Inilibot kong muli ang paningin ko sa bahay na nagsilbing tahanan ko sa loob ng labinlimang taon. Ayoko sanang ibenta ito dahil marami kaming masasayang alaala dito ni Mommy pero dahil na rin sa mga huling habilin niya sa akin ay wala akong magawa kung hindi ang sumunod sa gusto niya.Naramdaman ko ang tapik sa balikat ko ng aking bestfriend na si Chris. Pinoy din siya at kapitbahay namin dito sa lugar namin sa Los Angeles, California. Nine years old lang ako ng magpunta kami ni Mommy dito sa paniniwalang nandito ang Daddy ko pero noon ko lang nalaman na hindi pala totoo yun.Ang sabi ni Mommy, nabuntis lang siya ng lalaking nakasama niya ng isang gabi and since then, hindi na niya ito nakita. Mahirap lumaki na walang ama pero pinunan lahat ni Mommy ang pagkukulang na iyon.She worked hard hanggang makatapos ako ng college at dahil na rin sa sipag at tiyaga, idagdag pa ang impressive transcript ko sa Business Administration, nakapa
Emmanuel Jacob Santillan(Final Chapter- Part Two)Kabadong- kabado ako habang papasok ang kotse ni Kuya Matthew sa mansion ng mga Samaniego. Siya ang sumundo sa akin sa hotel para dalhin dito to meet my real family. Siya rin ang naging daan para makausap ko ang tunay na Daddy ko at hindi nga maipagkakailang ama ko siya dahil para akong nananalamin.Naalala ko noong unang beses na nakilala ko si Daddy, we both cried kahit na wala pa akong sinasabi sa kanya. Totoo nga siguro ang lukso ng dugo at lalo siyang naging emosyonal noong ilahad ko sa kanya ang nangyari, twenty-four years ago.Galit ang nagtulak kay Isabel Santillan, ang nakilala kong ina, dahil iniwan siya ni Hector, or should I say, Dylan Glenn Samaniego nung minsang maging bihag siya ng mga rebelde sa Tayabas Quezon. She was so enraged dahil paggising niya, wala na si Hector at iniwan na siya.My mother is a nurse pero ayon sa kwento niya, hindi siya nakapag practice sa ospital dahil kailangan niyang manilbihan sa samahan.
SIMULA…“Mommy! Mommy!” patakbong lumapit ang sampung taong si Hera Armida sa kanyang mommy na si Sophia Conti SaavedraBirthday ngayon ng tito Lucian Philippe Segovia at nandito sila lahat para ipagdiwang ang mahalagang okasyon na ito.Pero gaya noon, napapaiyak na lang siya dahil sa pang-aasar sa kanya ng kanyang Kuya Dylan Glenn Samaniego, ang panganay na anak ng tito Anton Drake at tita Valeen Alicia.“Why?” tanong naman agad ng mommy niya although my idea na siya kung bakit umiiyak na naman ang anak niya“Mommy si kuya Dylan, kinuha niya po si Agatha! Ayaw niya pong ibalik sa akin! sumbong ni Hera sa mommy niya na ang tinutukoy ay ang manika na palaging dala niya kahit saan siya magpuntaSa lahat kasi ng manika niya,, ito ang pinakapaborito niya and it was a gift from her daddy, Hendrix James Saavedra.Narinig naman ito ni Valeen since nasa iisang mesa lang naman sila na maybahay ng limang itlog.“Naku! Eto nanaman!” inis na sabi ni Valeen saka siya tumayo“Wait princess! Kakaus
HeraI am examining the dresses in front of me and I guess wala naman akong nakitang mali sa mga ito.Mga order ito ng clients from our last launch which was a huge success lalo at dinaluhan ito ng mga bigating personality around the metro.Nang makuntento ako ay tinawag ko na si Mel, ang secretary ko para maipahanda na ang mga damit for delivery.“Okay na po ba sila ma’am?” tanong niya ng lapitan niya ang rack ng mga damit“Yes Mel, for delivery na yan!” sagot ko sa kanya as I was heading back at my table“Noted ma’am!” sagot niya sa akin saka niya tinulak ang rack palabas ng pinto“By the way Mel, yung mga order nating fabrics, dumating na ba?” tanong ko ulit dito“On the way na ma’am! Kausap ko napo yung logistics.” “Good. Ayokong matambakan ang mga mananahi natin!” sagot ko namanNang makalabas na si Mel ay nagcheck ako ng mga messages ko. And there is one from Mom.Nasa bakasyon sila ngayon ni daddy at nagsend siya ng picture sa GC naming pamilya.Nasa Bahamas sila ngayon for a
Emmanuel Jacob Santillan(Final Chapter- Part Two)Kabadong- kabado ako habang papasok ang kotse ni Kuya Matthew sa mansion ng mga Samaniego. Siya ang sumundo sa akin sa hotel para dalhin dito to meet my real family. Siya rin ang naging daan para makausap ko ang tunay na Daddy ko at hindi nga maipagkakailang ama ko siya dahil para akong nananalamin.Naalala ko noong unang beses na nakilala ko si Daddy, we both cried kahit na wala pa akong sinasabi sa kanya. Totoo nga siguro ang lukso ng dugo at lalo siyang naging emosyonal noong ilahad ko sa kanya ang nangyari, twenty-four years ago.Galit ang nagtulak kay Isabel Santillan, ang nakilala kong ina, dahil iniwan siya ni Hector, or should I say, Dylan Glenn Samaniego nung minsang maging bihag siya ng mga rebelde sa Tayabas Quezon. She was so enraged dahil paggising niya, wala na si Hector at iniwan na siya.My mother is a nurse pero ayon sa kwento niya, hindi siya nakapag practice sa ospital dahil kailangan niyang manilbihan sa samahan.
Emmanuel Jacob Santillan( Final Chapter - Part one)Inilibot kong muli ang paningin ko sa bahay na nagsilbing tahanan ko sa loob ng labinlimang taon. Ayoko sanang ibenta ito dahil marami kaming masasayang alaala dito ni Mommy pero dahil na rin sa mga huling habilin niya sa akin ay wala akong magawa kung hindi ang sumunod sa gusto niya.Naramdaman ko ang tapik sa balikat ko ng aking bestfriend na si Chris. Pinoy din siya at kapitbahay namin dito sa lugar namin sa Los Angeles, California. Nine years old lang ako ng magpunta kami ni Mommy dito sa paniniwalang nandito ang Daddy ko pero noon ko lang nalaman na hindi pala totoo yun.Ang sabi ni Mommy, nabuntis lang siya ng lalaking nakasama niya ng isang gabi and since then, hindi na niya ito nakita. Mahirap lumaki na walang ama pero pinunan lahat ni Mommy ang pagkukulang na iyon.She worked hard hanggang makatapos ako ng college at dahil na rin sa sipag at tiyaga, idagdag pa ang impressive transcript ko sa Business Administration, nakapa
HeraDebut ng bunsong anak namin ni Dylan ay gaya nga ng hiling ko, napagbigyan kami ng babaeng anak at dahil medyo nahirapan ako nung ipanganak ko siya ay nagdesisyon kami ni Dylan that three children will be enough.We named our princess, Isabella Amara Saavedra Samaniego at nakakatuwa din na malaki ang interes niya sa pagdidisenyo. Wella at least hindi nawawala sa pamilya ang linyang ito while my two boys is just like Dylan, business oriented.Nate is already twenty-one years old at graduating na siya this year sa kursong Business Management. He is also a licensed pilot dahil isa ito sa mga naging hobby niya. Bata pa lang siya, he was always fascinated with flying things and if I remember it right, he was only seven years old when he said that one day, he will fly planes!At nagkatotoo iyon and I am very very proud of him!Ang panganay na anak ko na si Adi, I mean si Axel, ay isa na ding ganap na negosyante dahil siya na ang CEO ng mga Samaniego Group of Companies Incorporated. He
One last chapter to go mga loves!!! Thank you so much sa pagsubaybay ninyo sa book 7 and I hope patuloy ninyong suportahan ang iba ko pang mga aklat dito sa GN.May isa pang revelation na gugulat sa inyo mga loves kaya wala pong bibitaw!
HeraMonths have passed at masasabi ko mas sumaya ang mansion sa pagdating ni Nate sa buhay namin.He is our bundle of joy and his Kuya Adi is always excited to go home from school para makita siya.We already enrolled Adi in school and he is now in preschool. Masaya nga ang teacher ni Adi dahil way ahead daw siya sa kanyang edad at sa kanyang mga kaklase.And Dylan is so proud of him and we love him so much.“I will always make you proud, Daddy, Mommy!” sabi pa niya kaya lalong nalulunod ang puso ko sa saya“Amore, I was thinking na magbakasyon tayo this coming summer. Yung tayong pamilya lang.” Sabi ni Dylan isang gabi habang nakahiga kami sa kama matapos kong patulugin si Nate“You have something in mind?” tanong ko naman sa kanya nung tumabi na siya sa akin“I was thinking sa Disneyland since hindi pa nakakapunta doon si Adi!” sagot niya sa akin and I think it’s a nice idea“Hongkong?” tanong ko pa and he nodded “Pwede, and then diretso tayo ng Korea and Singapore! What do you t
DylanNakatulog naman ako ng ilang oras pero pagising-gising ako to check on my wife. She slept soundly last night dahil na rin siguro sa pagod at ganun din si Helious na sa couch natulog.At kapag pumapasok ang mga nurse to check Hera’s vitals ay nagigising ako kaya naman kulangt talaga ako sa tulog but that is very much fine with me dahil alam ko naman na mas mahirap ang pinagdaanan ni Hera throughout the pregnancy pati na sa panganganak.Kung tutuusin, ang alagaan siya ay napakaliit na bagay lang kumpara sa tiniis niyang hirap at sakit.“Good morning!” sabi sa akin ni Hera ng magmulat ito ng mata lalo pa at nakatitig ako sa maamo niyang mukhaSiguro kahit matanda na kami, hindi ako magsasawa na pagmasdan ang mukha ng asawa ko dahil ang mukhang ito ang dahilan kung bakit natuto akong magmahal at a very young age“Good morning! Kamusta ang pakiramdam mo?” tanong ko sa kanya matapos kong halikan ang noo niya“Medyo okay na! Gusto ko sanang magbanyo!” sabi niya kaya naman dahan-dahan k
DylanSa sumunod na mga linggo ay nanatili lang ako sa bahay para makabawi ako sa mag-ina ko. Madalas kaming maglaro ni Adi at dahil kailangan daw na maglakad-lakad ng asawa ko ay isinasama ko siya mall o kaya naman ay sa park dahil nag-aaral na si Adi ng mag-bike.Masaya ako dahil kasama ko na ang pamilya ko na matagal kong hindi nakasama. At palagi kong ipinagpapasalamat iyon sa Panginoon dahil hinayaan niya akong makabalik kung saan ako nararapat.“Pagod ka na ba?” tanong ko kay Hera habang nakaupo siya sa upuan na baon namin dito sa parkGusto kasi ni Adi na dito ulit kami magpunta at dahil sa matiyaga kong pagtuturo sa anak ko ay marunong na siyang magbalanse sa bike niya.ang pan“Hindi pa naman, amore!” sagot ni Hera sa akin habang masayang pinapanood ang panganay namin“You like to drink something? May baon akong hot choco!” sabi ko dito pero umiling naman siyaLumuhod ako sa harap niya at hinalikan ko ang tiyan niya kaya naman nginitian ako nito habang hinahaplos ang ulo ko.“
HeraDalawang araw matapos ma-rescue si Dylan sa Tayabas, Quezon ay makakauwi na siya ngayon sa amin. Kinailangan pa kasi niyang ma-confine sa ospital para makabawi siya sa lakas na nawala sa kanya,Nalaman ko na buhat kay Daddy ang pagkakadakip sa kanya ng mga rebelde kaya naman ganun na lang ang pasasalamat ko at nakabalik na siya sa amin.Nakaabang kami ni Adi sa pinto ng mansion at kasama namin ang buong pamilya para salubungin ang aking asawa.May hinanda namang munting salo-salo si Mommy at ang mga babaeng elders and they all prepared, Dylan’s favorite dishes.Manganganak na ako sa isang buwan at kung seswertehin, I may give birth on Christmas Day.Natanaw ko na ang kotse ni Daddy dahil sila ang sumundo kay Dylan at kasunod naman nila ang sasakyan ni Kuya Mitchell, Josh at Kuya Helious.Bumilis ang tibok ng puso ko nang makita na bumaba si Dylan mula sa kotse. Nahawakan ko ang tiyan ko at inalalayan pa ako ni Ate Hya lalo pa at pakiramdam ko, mabubuwal ako“Take it easy, Hera!”
MitchellNasa conference room ako and I am having a meeting with the board nang makita ko na tumatawag si Helious. I immediately picked it up dahil naisip ko na baka importante ang tawag na ito.I excused myself from them saka ako tumayo at gumawi sa glass wall ng conference room.“Helious?” sagot ko agad “Kuya, papunta na sila Daddy sa Tayabas! Nakita na si Dylan!” pagbabalita niya sa akin kaya naman nakaramdam ako ng sayaMatagal na naming hinahanap si Dylan at kahit pa marami kaming natatanggap na fake information ay hindi kami tumigil sa pagpunta sa mga lugar kung saan daw siya nakita ng mga informants.Naaawa na din ako kay Hera lalo pa at isang buwan na lang, manganganak na siya sa pangalawang anak nila ni Dylan.Alam ko na matatag si Hera at kung dumating man noon ang pagkakataon na nawawalan siya ng pag-asa na babalik pa si Dylan, pansamantala lang iyon! And I understand dahil tao lang din si Hera at nakakaramdam din ng pagod at sakit lalong-lalo na sa kalagayan niya.“Saan?”