LucianWe are at Jackson’s bar this night dahil gusto ni Marcus na magkita-kita kami. Medyo naging busy kasi kami for the past weeks at gusto niya daw lumabas kaya naman napagpasyahan namin siyang samahan.Minsan lang siyang mag-request eversince Blanca died at I feel na kailangan ko siyang samahan.I just felt guilty dahil nagsinungaling na naman ako sa babaeng mahal ko. Dalawang buwan na ang relasyon namin ni Thea and I have been thinking of ways kung paano ko aaminin sa kanya ang totoo.Hanggat maari ayaw ko na siyang lokohin tungkol sa tunay na pagkatao ko pero sa twing iniisip ko na yun ang magiging dahilan ng hiwalayan namin, parang maduduwag ako.Gaya ngayon, sinabi ko na may overtime ako at hindi ako makakauwi sa kanila. I felt guilty knowing na kanina pa siya naghahanda ng dinner namin tapos bigla akong nag-cancel.“Lumilipad ang utak ni Segovia!” Asar sa akin ni Drake kaya napasimangot na lang ako“Ano na ba ang status, Segovia? Pinapatagal mo ng masyado baka lalo ka niyang
TheaMasakit na ang mata ko sa kakaiyak sa maghapon pagkatapos kong iwan si Lucian pagkagaling namin sa simbahan.Galit ako sa kanya at kahit nagpaliwanag siya ay hindi ko pa rin iyon matanggap. Nagseselos ako! Nasasaktan ako! At kahit pa sabihing hindi niya ginusto yon ay hindi ko mapigilang masaktan.“Thea!” Napalingon ako at nakita ko si Karen na pumasok sa kwarto ko. Automatic na yumakap ako sa kaibigan ko at muli akong napaiyak.Parang kailan lang, siya ang umiiyak pero ngayon, ako na. “Karen, ang sakit! Hindi ko yata kaya!” Hinagod ni Karen ang likod ko at hinayaan lang akong umiyak. Nang kalmado na ako ay tinanong niya ako kung nagkita na kami ni Lucian.Ikinuwento ko sa kanya ang lahat ng nangyari kanina at napahikbi na lang ako.“Thea sa tingin ko nagsasabi ng totoo si Lucian.” biglang sabi niya kaya natigil ako sa pag-iyak“A-anong ibig mong sabihin?”“Kasi ayun na nga diba nakita ko na kahalikan niya yung babae sa bar! Kinunan ko pa ng picture saka ko sinend agad sayo.”
TheaMalungkot akong nakatingin kay inay na ngayon ay kasalukuyang nandito pa rin sa mental hospital. Walang pagbabago sa kundisyon niya kaya naman minabuti na namin ng kapatid ko na si Arvie na hayaan muna ito dito.Tatlong taon na siya dito at dahil na rin sa pagwawala niya sa twing inaatake siya ng sakit niya ay nagpasya kaming magkapatid na kahit masakit na malayo siya sa amin, mas ligtas at mababantayan siya dito.“Kailan kaya makakalabas dito si inay, ate?” tanong ng kapatid ko na si Arvie habang malungkot na sinisilip ang aming ina na tulala at hindi na kami makilala“Hindi ko alam. Parang ayaw tulungan ni inay ang sarili niya. Parang mas gusto na lang niya na ganyan siya.” malungkot na sagot ko sa kapatid ko saka ko muling binalingan ng tingin ang aking ina.Tuluyan ng pinanawan ng katinuan si inay dahil sa mga problema na hindi na kinaya ng utak niya. Sunod sunod na dagok ang nangyari sa pamilya namin kaya siguro hindi na kinaya ni inay ang lahat.“Tara na Arvie. Umuwi na t
Thea“Hoy Thea! Hindi pwede na hindi ka sasama mamaya sa party ha! Birthday ko yun!” Nakasimangot na sabi ng kaibigan ko na si Karen sa akin habang nag-aayos kami ng gamit dito sa faculty room.Co-teacher ko siya dito sa public school na pinapasukan ko at naging matalik na rin na kaibigan. Sa awa ng Diyos ay naitawid ko ang review para sa Licensure Examination for Teachers(LET) at isa ako sa topnotcher ng exam kaya naging madali ang pagpasok ko sa public school. Mas mataas kasi ang sahod sa mga public schools kumpara sa mga private, idagdag pa ang ilang benepisyo na natatanggap namin mula sa gobyerno.Well hindi naman sobrang laki pero sapat naman na para sa amin ng kapatid ko. Dalawang taon nalang at magtatapos na si Arvie sa kursong Criminology.Hindi din naging madali ang lahat sa kapatid ko dahil gaya ko, nagtrabaho din ito habang nag-aaral.Proud kami sa aming mga sarili dahil naitaguyod namin ang pag-aaral namin na sana ay si itay ang gumawa.Buhat ng palayasin ko siya sa bur
Lucian“Hey! Are you even listening?” Niyugyog ako ni Marcus dahil may sinasabi siya pero dahil lumilipad ang utak ko ay hindi ko naintindihan iyon.“Ano ba yun?” iritang sagot ko dito dahil naputol ang pag-iisip ko sa pangyayari kagabi“What the f**k? Anong nakain mo Segovia at tahimik ka ata ngayon?” pang-aasar naman sa akin ni Drake “Let me guess, babae yan!” singit naman ni Hendrix habang humihigop ng kape niya“Tinakasan ako!” maiksing sagot ko sa kanila kaya lahat sila napatingin sa akin“What?” sabay-sabay nilang tanong na halos ikabingi ko“Are you guys deaf?”“Linawin mo kasi!” Xavier said while wearing that smirk in his damn faceNapilitan tuloy akong ikwento ang engkwentro namin ng babaeng iyon kagabi. Well wala naman kaming inililihim sa isa’t-isa. Lahat ng nangyayari sa amin ay alam ng lahat. “May nangyari ba?” tanong ni Drake sa akin kaya umiling ako agad“Lasing yung tao bro! Hindi ko naman magagawa yun.” “Then she ditched you?” Inulit pa talaga ni Xavier sinabi k
Thea“Nandito ka na pala ate!” Napatingin ako kay Arvie at nakita ko na palabas siya ng kwarto niya at bihis na bihis ito.“May lakad ka?” tanong ko dito habang papasok ako ng kusina para ibaba ang pinamili ko. Sweldo ngayon kaya naman namili ako ng konting stocks namin para sa bahay.“Tayo ate! Kaya magbihis ka na.” lumapit ito sa akin at sinimulang ilabas ang mga pinamili ko para iayos“Bakit? May nakalimutan ba ako? Di mo naman birthday ah!” biro ko pa dito habang kumukuha ako ng tubig sa ref“Hindi nga ate!” ngumiti pa ito sa akin saka sinimulang isalansan ang ilang de lata sa cabinet“Nagpunta kasi si Tata Kardo dito. Nangungumbida at dumating daw yung pamangkin niya. May pakain daw sa bahay.” bida niya sa akin“Ganun ba! Ikaw na lang siguro, Arvie. Gusto ko ng magpahinga.” tanggi ko dito “Ate, hindi ako nagluto kaya wala kang kakainin dito. Sumama ka na sandali tapos pagkakain mo, uuwi ka na.” pamimilit niya sa akin“Isa pa pinagbilin ka ni Tata Kardo, isama daw kita!”“Eat
TheaPagpasok ko sa faculty room ay napansin ko ang kakaibang ngiti ng mga kasamahan ko? Napakunot naman ang noo ko ng makita ko ang isang malaking boquet ng puting rosas sa ibabaw ng mesa ko.Nilapitan ko iyon at agad naman akong sinundan ni Karen sabay sundot sa tagiliran ko.“Ikaw ha! May hindi ka sinasabi sa akin!” buska niya sa akin“Ano bang sinasabi mo Karen? Saka kanino ba ito?” tinuro ko ang magandang bulaklak sa harap ko at sa itsura palang alam ko na medyo may kamahalan ang ganito“Aba malamang sa iyo? Nasa mesa mo diba? So sino nga? May manliligaw ka na pala!” tanong niya pero wala talaga akong idea kung kanino ito galingKinuha ko ang card sa bulaklak matapos kong ibaba ang mga libro na dala ko. I opened it saka ko binasa ang nakasulat dito.Thea,I hope this flowers will remind you of how beautiful you are especially in my eyes. Have a great day, Hon!LPS“Ayieee! May boyfriend ka na pala hindi mo pa sinasabi sa akin!” Kilig na kilig na sabi ni Karen sa akin“Wala akong
Thea“Ate may bisita ka!” tinig iyon ni Arvie mula sa labas ng kwarto ko kasabay ng mahinang katok niyaSinulyapan ko ang oras sa relo at alas- otso na pala ng gabi. Hindi ko na namalayan ang oras dahil malibang ako sa paggawa ng lesson plan ko para sa mga susunod na araw.Agad akong tumayo at binuksan ang pinto habang nakakunot ang noo ko. Sino naman kaya ang dadalaw ng ganitong oras? Malamang hindi si Karen iyon dahil paniguradong tatawag siya bago magpunta dito.Agad akong tumayo at lumabas ng kwarto and then I saw Lucian na nakaupo sa maliit na sala namin. Tumayo pa ito ng makita ako with a big smile on his face.“Good evening, Thea.” bati niya sa akin“Good evening din, Lucian.” sagot ko naman sa kanya saka ko siya pinaupo“Napadaan ka?” tanong ko ng makaupo ako sa upuang katapat niya“Diba sinabi ko na sayo, babalik ako? Manliligaw nga ako diba?’ paalala niya sa akin sabay abot sa akin ng chocolate na nakalagay pa sa isang lagayang plastic na hugis puso“Ano nanaman yan?” tanon