LucianI don’t want to close my eyes for a single moment as I was staring at Thea’s beautiful face while she was sleeping. Hinaplos ko ang braso niya and she didn’t even move. Maybe that is how tired she was after our hot lovemaking.Napahinga ako ng malalim saka ko siya kinintalan ng halik sa noo. Nakatagilid siya habang nakadantay ang pisngi niya sa unan. I know she was hurt dahil kahit pinilit kong maging gentle sa pag-angkin sa kanya ay hindi ko napanindigan hanggang sa huli dahil sa tindi ng pagnanasang bumalot sa aming dalawa.“I love you..” I faintly whispered dahil ayaw kong magising siya. She needs to rest dahil alam ko na she will feel pain later onNapapikit ako habang inaalala kung paano ko siya inangkin. I started slow dahil gusto ko maging kumportable muna siya sa akin. I know my buddy is big at dahil first time niya, it will really f*****g hurt.I kissed her habang patuloy ako sa paglabas masok sa kanya. It was heaven! The feeling was surreal that I wanted more kay un
Thea“How is it?” tanong ni Lucian sa akin nang magsimula na kaming kumain ng lunch. Actually late lunch na ito since nakatulog pagkatapos ng nangyari sa aming dalawaMasakit ang katawan ko especially my private part pero pinilit kong magmukhang maayos sa harap ng Mommy ni Lucian. Nakakahiya na nga na inabutan niya ako dito, mas nakakahiya kung iisipin niya na may ginawa kaming dalawa ng anak niya.“Masarap, salamat po Tita sa pagluluto.” magalang kong sabi and she smiled at me.“Sabi ni Lucian masarap ka din daw magluto? Siguro minsan mag-share tayo ng mga recipes natin?” “Ay Tita, mga simpleng lutong bahay lang po ang alam ko! Wala naman po akong formal training sa pagluluto kung iyon po ang akala niyo.” nahihiya kong sagot dito“That’s okay iha! Ang importante, marunong kang magluto! Isa yan sa dapat alam ng babae lalo kapag nagpakasal na kayo.” Namula ang mukha ko sa sinabi ng Mommy ni Lucian. Hinawakan naman agad ng lalaki ang kamay ko while he chuckled.“Mom, nahihiya po si T
Lucian Three long days that I haven’t seen Thea at pakiramdam ko tatlong siglo ata ang naranasan ko sa tagal na hindi ko siya nakasama. Kadarating lang namin sa bansa after a summit na dinaluhan naming magkakaibigan and I really wanted to see her so bad kaya naman nagmamadali na akong umuwi sa unit ko para mag-shower. I just wore a shirt and jeans with matching rubber shoes saka ko binitbit ang pasalubong ko para kay Thea and Arvie. I also bought some for Mang Kardo’s family. Palabas na ako ng unit ng biglang bumulaga sa harapan ko si Bettina. “What are you doing here?” hindi ko alintanang ipakita ang inis ko dahil maya’t-maya akong pinupuntahan nito sa opisina. Pumasok siya sa loob dahil hindi ko pa naman naisasara ang pinto at prenteng naupo sa sofa. “I told you, hindi mo pwedeng gawin sa akin ito, Lucian. Magkakagulo ang pamilya natin once hindi ka tumupad sa usapan!” galit na sagot sa akin ni Bettina “Nag-usap na kami ni Dad. And I gave up my position kapalit ng hindi ko
TheaNakayakap ako nang mahigpit kay Lucian matapos ang mainit na naganap sa aming dalawa. I can feel his fast heartbeat habang panay ang haplos niya sa likuran ko.“Kamusta yung summit?” tanong ko sa kanya habang hinahaplos ko naman ng marahan and dibdib niya“Okay naman, Hon! Yun nga lang, na-miss talaga kita!” “I missed you too, Hon!” napabangon ako ng maalala ko ang panaginip ko noong isang gabi. Nahuli ko daw si Lucian na may babae kaya tinaasan ko ito ng kilay.“What?” nagtatakang tanong niya sa biglaang pagbitaw ko sa yakap niya“Nambabae ka ba dun?” “What?” napabangon din si Lucian sa gulat “Where did you even get that?” “Heh! Tigilan mo ko sa kaka-english mo, nasa Pilipinas ka na! Sagutin mo na lang yung tanong ko!” inis kong sabi kanya“Of course not! Hon, never na akong tumingin sa iba buhat ng makilala kita!” pagtatapat naman niya“Sigurado ka?” paniniguro ko pa“A hundred percent! Saan ba galing yun?’“Wala naman!” Sagot ko saka ako nahiga uli sa kama “Napanaginipan
TheaMaaga akong nagising kinabukasan para makapagsimba kahit pa nanakit ang katawan ko dahil sa ginawa ni Lucian sa akin. Bandang alas-onse ng umuwi ito kina Tata Kardo dahil may lakad kami ngayon. Wala pa din si Arvie kaya naman tinext ko na ito para alamin kung ano oras ito uuwi.Pagkatapos kong maligo at magbihis ay nakarinig ako ng katok sa pinto at nang buksan ko iyon ay ang nakangiting mukha ni Lucian ang nakita ko.“Ready ka na?” tanong niya sa akin “Ang ganda talaga ng Hon ko!”Nakasuot lang naman ako ng isang simpleng bestida na kulay puti na may mga bulaklak na disenyo. Wala itong manggas kaya nakalitaw ang braso ko. Tinernuhan ko ito ng itim na sandals na mababa lang ang takong.Nakasuot lang naman si Lucian ng maong na pantalon, rubber shoes at T-shirt. Simple ang gayak niya pero napakagwapo niya pa rin sa paningin ko.Tumango naman ako saka ko kinuha ang susi para mailock ang pinto. He grabbed my hand and we started walking kaya naman ang mga kapitbahay ay masayang na
Thea“Okay ka lang ba? Nabalitaan ko kay Arvie yung pagpunta ng tatay mo?” malungkot na sabi sa akin ni Karen noong nasa canteen kami para kumain ng tanghalian“Ayos lang ako!” pinilit kong paglabanan ang muling pagbangon ng galit sa dibdib ko sa twing naaalala ko ang pagpunta ni itay sa amin“Hindi ko lang talaga maintindihan kung saan kumukuha ang tatay ko ng lakas ng loob para makuha pa niyang humarap sa amin.”“Gusto niya lang siguro kayong makita.”“Bakit pa? Dahil okay na kami? Dahil kaya na namin at wala na siyang pwedeng itulong pa kaya magpapakita na siya?” pakiramdam ko kaharap ko ang itay habang binibitawan ko ang mga salitang iyon“Hindi naman siguro. Tatay niyo pa rin yun. Baka naman gusto mo bigyan ng pagkakataong makabawi sa inyo.”“Hindi na Karen! Hindi na niya kailangan bumawi!” matigas na pahayag ko ditoAlam kong matigas ang tingin sa akin ni Karen pero wala akong magagawa. Nasakatan ako ng sobra at malalim ang iniwang sugat non sa akin at sa pamilya ko.Di bale sa
LucianWe are at Jackson’s bar this night dahil gusto ni Marcus na magkita-kita kami. Medyo naging busy kasi kami for the past weeks at gusto niya daw lumabas kaya naman napagpasyahan namin siyang samahan.Minsan lang siyang mag-request eversince Blanca died at I feel na kailangan ko siyang samahan.I just felt guilty dahil nagsinungaling na naman ako sa babaeng mahal ko. Dalawang buwan na ang relasyon namin ni Thea and I have been thinking of ways kung paano ko aaminin sa kanya ang totoo.Hanggat maari ayaw ko na siyang lokohin tungkol sa tunay na pagkatao ko pero sa twing iniisip ko na yun ang magiging dahilan ng hiwalayan namin, parang maduduwag ako.Gaya ngayon, sinabi ko na may overtime ako at hindi ako makakauwi sa kanila. I felt guilty knowing na kanina pa siya naghahanda ng dinner namin tapos bigla akong nag-cancel.“Lumilipad ang utak ni Segovia!” Asar sa akin ni Drake kaya napasimangot na lang ako“Ano na ba ang status, Segovia? Pinapatagal mo ng masyado baka lalo ka niyang
Thea Masakit na ang mata ko sa kakaiyak sa maghapon pagkatapos kong iwan si Lucian pagkagaling namin sa simbahan. Galit ako sa kanya at kahit nagpaliwanag siya ay hindi ko pa rin iyon matanggap. Nagseselos ako! Nasasaktan ako! At kahit pa sabihing hindi niya ginusto yon ay hindi ko mapigilang masaktan. “Thea!” Napalingon ako at nakita ko si Karen na pumasok sa kwarto ko. Automatic na yumakap ako sa kaibigan ko at muli akong napaiyak. Parang kailan lang, siya ang umiiyak pero ngayon, ako na. “Karen, ang sakit! Hindi ko yata kaya!” Hinagod ni Karen ang likod ko at hinayaan lang akong umiyak. Nang kalmado na ako ay tinanong niya ako kung nagkita na kami ni Lucian. Ikinuwento ko sa kanya ang lahat ng nangyari kanina at napahikbi na lang ako. “Thea sa tingin ko nagsasabi ng totoo si Lucian.” biglang sabi niya kaya natigil ako sa pag-iyak “A-anong ibig mong sabihin?” “Kasi ayun na nga diba nakita ko na kahalikan niya yung babae sa bar! Kinunan ko pa ng picture saka k