CarrineMaaga kaming umalis ni Jayson sa Maynila papuntang Baguio and he has been attentive to me sa oras ng aming biyahe.Siguro kasi dahil buntis ako kaya naman panay ang tanong niya sa akin kung nangangawit daw ba ako o baka gusto kong magbanyo. Kaya naman malaki talaga ang pagpapasalamat ko sa kaibigan kong ito dahil hindi niya ako pinapabayaan sa oras ng pangangailangan.Bandang alas-otso ng umaga ay nakarating kami sa lugar kung saan nandoon ang restaurant ng kaibigan ni Jayson.Wala ito sa mismong bayan at medyo malayo sa sentro pero worth it naman dahil maganda ang location at wala naman traffic kapag nagpunta ka dito. Perfect ito sa mga taong ayaw sa congested areas at mas enjoy marahil ang dining experience dito dahil ramdam mo ang malamig na klima ng Baguio.Hindi ko mapigilang mamangha dahil ang ganda ng lugar at malinaw na matatanaw mo ang mga bundok kung saan nakatayo ang nagtatayugang puno ng mga pine trees.“Ang ganda dito Jayson!” nakangiting saad ko habang inililibo
HeliousIsang linggo na ang nakakaraan magbuhat nung umalis sa mansion si Carrine at hanggang ngayon, hindi ko pa rin siya mahanap. Ilang beses akong nakiusap kay Eloisa pero siya man ay hindi alam kung nasaan ang kaibigan niya. At naniniwala naman ako dahil nakikita ko din ang pag-aalala sa mga mata niya.Bumalik din ako sa restaurant ni Jayson pero ganun din ang naging sagot niya sa akin. Hindi niya nakita si Carrine at hindi din ito tumawag sa kanya. Nasa opisina ako sa mga oras na ito at kung pwede nga lang na hindi ako umuwi sa mansion ay ginawa ko na dahil hindi ko gusto ang presensya ni Simonne. Pero dahil kay Hunter, nagagawa kong pakisamahan ang babae na yun. Alam ko na may kinikimkim na galit sa akin ang anak ko lalo na at pinalabas ni Simonne nung nakaraan na sinaktan ko siya at doon talaga nag-iinit ang ulo ko. Kaya naman bukod sa paghahanap kay Carrine ay pinaimbestigahan ko ulit si Simonne dahil kailangan kong makahanap ng bala na pwede kong gamitin sa kanya if the sit
HeliousHindi nga sumama si Simonne sa lakad namin kinabukasan dahil masama daw ang pakiramdam niya at para sa akin, okay lang yun. Hindi ko talaga maatim na makasama ang babaeng ito lalo at may hindi ako magandang kutob sa kanya.Pagkatapos naming magsimba ay kumain muna kami ng early lunch kasama ang parents ko pero hindi na sila sumama sa lakad namin ni Hunter dahil magkikita-kita daw sila ngayon ng mga elders sa mansion ng mga Monteverde.“Daddy, is Mommy okay po?” tanong sa akin ni Hunter habang bumibyahe kami papunta sa Ocean Park“I think so Hunter! Baka naman hindi talaga maganda ang pakiramdam niya.” sagot ko sa anak ko“Kasi po parang nagbago po siya!” sagot sa akin ni Hunter kaya hindi ko mapigilang magtanong sa kanya“What do you mean anak?” kinakabahang tanong ko sa kanya Alam ko na matalas si Hunter gaya ng palaging sinasabi sa akin ni Carrine. Nangamba ako na baka may nahalata ito kay Simonne.“Kasi po dati, Mommy loves to play with me po. Pero ngayon po, palagi lang
CarrineUnti-unti, nakapag adjust naman ako sa bagong mundong ginagalawan ko ngayon at dahil masaya ako sa trabahong ginagawa ko, parang hindi ako nakakaramdam ng pagod. Minsan nga, pinapaalala pa sa akin ni Chef Jigz na maghinay-hinay lalo at nagdadalang tao ako.Hindi nauubusan ng reservation ang restaurant kaya naman busy na ang kusina pagtuntong ng alas-diyes ng umaga. Marami na akong natutunan na bagong recipe buhat kay Chef Jigz at may ilang menu na din siyang ipinagkakatiwala sa akin. Ayon nga sa kanya, bilib siya sa akin dahil madali daw akong magkabisado ng gagawin at hindi ako mahirap turuan.Madalas naman akong tawagan ni Jayson at ni Eloisa at nalaman ko din sa kanila na hindi na daw nagpupunta sa kanila si Helious. Masaya naman ako dahil sa wakas, mukhang sumuko na din siya.Nami-miss ko si Hunter at palagi ko nga siyang naaalala kapag nagluluto ako ng spaghetti with meatballs na siyang paborito niya. Madalas kong isipin na sana, inaalagaan siya ng mabuti ni Simonne. San
SIMULAHeliousNasa board meeting ako kanina at dahil busy ako, hindi ko nakita ang mga text message sa akin ni Yaya Lupe, ang nag-aalaga sa anak ko na si Hunter.For years hindi ko nakasama ang anak ko and when I did, nakikipaglaban na siya sa sakit na leukemia.Galit na galit ako sa nanay ni Hunter! Hindi na nga niya sinabi na nabuntis ko siya after our one-night stand, iniwan niya pa ang anak ko sa isang bahay ampunan sa Pampanga.Mabuti na lang, naitabi ng mga madre doon ang gamit ni Hunter noong baby pa siya at doon nila nakita ang larawan ko with my name on it. Kaya naman pinilit nila akong mahanap dahil may sakit na nga si Hunter which started when he was five.Noong una, nandoon ang pagdududa ko kaya hindi ko muna sinagot si Sister Aida sa kagustuhan niyang puntahan ko ang bata sa Pampanga.He sent the child’s picture in my email address and I swear my heart skipped a beat nung makita ko ang bata.It’s as if he was my reflection when I was young!Nagpunta ako agad sa Pampanga
CarrineKabang-kaba ako dahil ipinapatawag daw ako sa opisina ng manager after ng lunch break ko. Akala ko pa naman, nakalusot na ako noong late akong bumalik sa post ko matapos akong pagkamalan nung bata na Mommy niya, two days ago.Alam ko naman na inireport ako ni Ma’am Odette, ang store supervisor namin at sa hindi ko nga malamang dahilan ay napapansin ko na may inis sa akin ang babaeng ito samantalang wala naman akong ginagawa sa kanya.“Ayan kasi! Kung ako lang ang masusunod, dapat sa iyo, tinatanggal na sa trabaho!” parinig pa sa akin ni Odette nang mabasa ko ang notice pero hindi naman ako kumiboAyaw ko ng dagdagan ang problema dahil sigurado naman ako na kapag nangatwiran ako, babaliktarin ako ng bruhang ito. At ang ending, ako na naman ang mali.“Ma’am Odette, pinaliwanag naman po ni Carrine kung bakit siya na-late!” pagtatanggol naman sa akin ni Eloisa, ang kasamahan ko na saleslady sa garments section ng mallMay boarding house sila at doon na din ako tumutuloy buhat ng
CarrineSa isang coffeeshop kami nagpunta ni Mr. Saavedra at doon niya sinimulang ipaliwanag sa akin ang tungkol sa kalagayan ng anak niya. Nakinig lang ako at sa totoo lang nakaramdam ako ng awa sa batang tumawag sa akin ng Mommy dati.“Gaya ng sinabi ko, you will take Simmone’s place habang hindi pa stable si Hunter. Gawin mo ang responsibilidad bilang ina at kapag makakaya na niyang intindihin ang sitwasyon, you can leave!” cold na sabi ni Mr. Saavedra sa akin“Eh sir, hindi po kaya mas lalong masaktan ang anak ninyo sa gagawin ninyo? Papaasahin niyo siya sa isang bagay tapos bigla niyong babawiin? Hindi ba mas mahirap po yun?” tanong ko sa kanya pero tinaasan lang niya ako ng kilay“Kung magta-trabaho ka sa akin, I won't allow you to ask questions nor question my decisions!” Buhat kanina, ni hindi ko man lang yata nakita na ngumiti ang mamang ito. Yung parang pinaglihi siya sa sama ng loob at palaging galit sa mundo. Hindi yata kaya ng kunsensya ko ang gusto niyang mangyari lalo
Carrine“Sigurado ka na ba diyan sa pinasok mo?” tanong sa akin ni Eloisa habang inaayos ko ang mga gamit ko na dadalhin ko sa paglipat ko sa mga SaavedraKahapon, hindi ko alam kung ano ang nangyari sa akin at kung bakit ko hinayaan ang sarili ko na magdesisyon ng ganun.Pero nung makita ko kung paano nagliwanag ang mukha ni Hunter ay nabalot ng kakaibang saya ang puso ko.At hindi na ako umalis sa tabi ng bata nung kinukuhanan siya ng dugo para sa laboratory tests niya. Alam kong nasasaktan siya at ginawa ko naman ang lahat para maibsan iyon and he was so happy na ayaw na niyang humiwalay sa akin.Nung magpaalam na ako kagabi ay umiyak na naman ito at sinabi na huwag na akong umalis but I assured him na babalik ako dahil kailangan ko lang kunin ang mga gamit ko. At kahit nandoon ang pagdududa sa mata niya, hinayaan niya ako at humiling siya na tuparin ko ang pangako ko na babalik ako.Ngayong umaga, nagpaalam na ako kay Eloisa na halatang tutol naman sa naging pasya ko.“Trabaho ito
CarrineUnti-unti, nakapag adjust naman ako sa bagong mundong ginagalawan ko ngayon at dahil masaya ako sa trabahong ginagawa ko, parang hindi ako nakakaramdam ng pagod. Minsan nga, pinapaalala pa sa akin ni Chef Jigz na maghinay-hinay lalo at nagdadalang tao ako.Hindi nauubusan ng reservation ang restaurant kaya naman busy na ang kusina pagtuntong ng alas-diyes ng umaga. Marami na akong natutunan na bagong recipe buhat kay Chef Jigz at may ilang menu na din siyang ipinagkakatiwala sa akin. Ayon nga sa kanya, bilib siya sa akin dahil madali daw akong magkabisado ng gagawin at hindi ako mahirap turuan.Madalas naman akong tawagan ni Jayson at ni Eloisa at nalaman ko din sa kanila na hindi na daw nagpupunta sa kanila si Helious. Masaya naman ako dahil sa wakas, mukhang sumuko na din siya.Nami-miss ko si Hunter at palagi ko nga siyang naaalala kapag nagluluto ako ng spaghetti with meatballs na siyang paborito niya. Madalas kong isipin na sana, inaalagaan siya ng mabuti ni Simonne. San
HeliousHindi nga sumama si Simonne sa lakad namin kinabukasan dahil masama daw ang pakiramdam niya at para sa akin, okay lang yun. Hindi ko talaga maatim na makasama ang babaeng ito lalo at may hindi ako magandang kutob sa kanya.Pagkatapos naming magsimba ay kumain muna kami ng early lunch kasama ang parents ko pero hindi na sila sumama sa lakad namin ni Hunter dahil magkikita-kita daw sila ngayon ng mga elders sa mansion ng mga Monteverde.“Daddy, is Mommy okay po?” tanong sa akin ni Hunter habang bumibyahe kami papunta sa Ocean Park“I think so Hunter! Baka naman hindi talaga maganda ang pakiramdam niya.” sagot ko sa anak ko“Kasi po parang nagbago po siya!” sagot sa akin ni Hunter kaya hindi ko mapigilang magtanong sa kanya“What do you mean anak?” kinakabahang tanong ko sa kanya Alam ko na matalas si Hunter gaya ng palaging sinasabi sa akin ni Carrine. Nangamba ako na baka may nahalata ito kay Simonne.“Kasi po dati, Mommy loves to play with me po. Pero ngayon po, palagi lang
HeliousIsang linggo na ang nakakaraan magbuhat nung umalis sa mansion si Carrine at hanggang ngayon, hindi ko pa rin siya mahanap. Ilang beses akong nakiusap kay Eloisa pero siya man ay hindi alam kung nasaan ang kaibigan niya. At naniniwala naman ako dahil nakikita ko din ang pag-aalala sa mga mata niya.Bumalik din ako sa restaurant ni Jayson pero ganun din ang naging sagot niya sa akin. Hindi niya nakita si Carrine at hindi din ito tumawag sa kanya. Nasa opisina ako sa mga oras na ito at kung pwede nga lang na hindi ako umuwi sa mansion ay ginawa ko na dahil hindi ko gusto ang presensya ni Simonne. Pero dahil kay Hunter, nagagawa kong pakisamahan ang babae na yun. Alam ko na may kinikimkim na galit sa akin ang anak ko lalo na at pinalabas ni Simonne nung nakaraan na sinaktan ko siya at doon talaga nag-iinit ang ulo ko. Kaya naman bukod sa paghahanap kay Carrine ay pinaimbestigahan ko ulit si Simonne dahil kailangan kong makahanap ng bala na pwede kong gamitin sa kanya if the sit
CarrineMaaga kaming umalis ni Jayson sa Maynila papuntang Baguio and he has been attentive to me sa oras ng aming biyahe.Siguro kasi dahil buntis ako kaya naman panay ang tanong niya sa akin kung nangangawit daw ba ako o baka gusto kong magbanyo. Kaya naman malaki talaga ang pagpapasalamat ko sa kaibigan kong ito dahil hindi niya ako pinapabayaan sa oras ng pangangailangan.Bandang alas-otso ng umaga ay nakarating kami sa lugar kung saan nandoon ang restaurant ng kaibigan ni Jayson.Wala ito sa mismong bayan at medyo malayo sa sentro pero worth it naman dahil maganda ang location at wala naman traffic kapag nagpunta ka dito. Perfect ito sa mga taong ayaw sa congested areas at mas enjoy marahil ang dining experience dito dahil ramdam mo ang malamig na klima ng Baguio.Hindi ko mapigilang mamangha dahil ang ganda ng lugar at malinaw na matatanaw mo ang mga bundok kung saan nakatayo ang nagtatayugang puno ng mga pine trees.“Ang ganda dito Jayson!” nakangiting saad ko habang inililibo
Carrine“Hindi mo ba talaga kakausapin si Helious, Carrine?” tanong sa akin ni Jayson isang umaga habang nag-aalmusal kaming dalawaIsang linggo na ako dito sa unit niya at nalaman ko na nagpunta daw si Helious sa restaurant para kausapin si Jayson.Ang sabi ni Jayson, maaring ako ang dahilan kung bakit hinahanap siya ni Helious dahil wala namang ibang dahilan pero umiling na lang ako sa kaibigan ko.I don’t want to see him again. Nakaalis na ako doon at ayoko ng bumalik! Nandoon na si Simonne, bakit pa ba niya ako hinahanap?“Wala na kaming pag-uusapan Jayson!” matigas na pasya ko kaya napahinga naman siya ng malalim “Carrine, alam mong meron kayong pag-uusapan! Ayaw mo lang!” ani Jayson “Tama ka Jayson! Ayoko! Kaya hayaan mo na ako sa gusto ko!” sagot ko sa kanya“Well, nasa sayo yan, Carrine! You will decide on that pero alam mo naman na walang lihim ang hindi nabubunyag! Sooner or later, he will find out the truth kaya paghandaan mo yan!” payo sa akin ni Jayson at tumango na lan
HeliousPatakbo akong pumasok sa kusina para makita si Manang Lanie dahil natitiyak ko na alam niya ang tungkol sa pag-alis ni Carrine sa mansion.“Manang! Manang Lanie!” tawag ko sa kanya pero hindi ko siya makita sa kusina kaya naman sa pinuntahan ko siya sa servant’s quarter at doon ko nga siya natagpuan.“ Manang!” tawag ko sa kanya dahil nakaupo siya sa kama at nung mapalingon siya ay nagpahid pa siya ng kanyang luha“Manang, ano po bang nangyari? Bakit umalis si Carrine?” tanong ko sa kanya pero hindi naman siya nagsalita at tumingin lang sa akin “Manang…” untag ko sa kanya pero umiling lang siya“Hindi ko alam! Basta pagbaba ko dito, wala na siya! Nag-iwan lang siya ng sulat!” sagot nito sa akin at nakikita ko ang paraan ng pgtingin niya sa akin kaya alam ko na sinisisi niya ako sa nangyari“May iniwan din siyang sulat para sa iyo.” sabi pa ni Manang saka niya itinuro ang papel na nasa mesa bago niya ako iniwan sa kwartong ito na siyang ginamit ni Carrine noong paalisin ko siy
CarrineNung makaalis na si Helious at si Silver ay saka lang ako lumabas ng kwarto ni Hunter dahil naninikip talaga ang dibdib ko. Ang sakit! Ang sakit-sakit na ganito ang ginawa sa akin ni Helious.Pinahiran ko ang luha ko dahil ayoko ng umiyak! Nakakapagod na at nangako na ako sarili ko na hindi na ako luluha kung para lang sa kanya!Pagbaba ko ay narinig ko na may kausap si Manang Lanie sa sala at nanlaki na lang ang mga mata ko nung makita ko kung sino ang kausap niya.It was Simonne!Nakita ko din ang gulat sa mukha niya nung makita ako at nilapitan pa niya ako para mabistahang mabuti ang mukha ko.“Sino ka? Anong ginagawa mo dito?” tanong niya sa akin habang hindi naaalis ang mga mata sa mukha koAkma akong tatalikod pero pinigilan niya ako at galit na inabot ang buhok ko.“Walanghiya ka! Nagpapanggap ka bang ako? I will kill you! You impostor!” aniya saka niya ako hinila palabas ng pinto“Ay! Bitawan mo si Carrine! Wag mo siyang saktan!” pigil naman ni Manang pero hindi nama
HeliousMasama ang tingin sa akin ni Silver habang paalis kami ng mansion at buhat kanina ay tahimik siya at alam ko naman ang dahilan noon.Kanina, ganun na lang ang gulat niya when she heard Hunter called Carrine ‘Mommy’.At nakikita ko ang daan-daang tanong sa kanyang mga mata.Kaya naman napilitan akong ikwento sa kanya ang sitwasyon namin ni Carrine.“I can’t believe you, Helious! Ginawa mo yun sa kanya?” sa wakas ay nagsalita na din si Silver at alam ko na ang kasunod nitoIsang mahabang sermon!“Look, I am not justifying what I did, okay! I know I am wrong!” “Bloody hell, Helious! You are! And I can’t believe pinaabot mo yun ng ganung katagal! Do you think that she will just sit there and accept everything without hurting?!” sumbat pa sa akin ni Silver “Mukhang hindi naman siya naaapektuhan! Isa pa, iiwan niya rin kami kaya hinahanda ko na nag sarili ko!” katwiran ko pa kaya napailing si Silver“Kung ganyan ka mangatwiran, be ready then! Dahil kung ako si Carrine, hindi ako t
Carrine“Ayos ka lang ba anak?” tanong sa akin ni Manang Lanie nung makauwi na ako galing sa bangko Nagcheck kasi ako ng pera doon dahil kailangan ko na uling magpadala ng pera sa pamilya ko pati na rin ng panghulog sa mga de Silva. Alam ko na matatagalan pa ang pagbabayad namin sa kanila pero ang mahalaga, nakakapaghulog ako sa kanila.“Opo Manang, okay lang po ako!Medyo mainit po kasi kanina sa labas!” katwiran ko sa kanyaKumuha agad ako ng malamig na tubig sa ref dahil para akong nanginginig, dahilan para mabitawan ko ang baso.“Ay Diyos ko anak! Ano bang nangyayari?”nag-aalalang sabi ni Manang saka niya ako hinila palayo sa mga bubog na nagkalat sa sahig“Halika nga rito, maupo ka muna!” hindi ko na napigilan ang luha ko habang hawak naman ni Manang Lanie ang kamay ko“Anak, kausapin mo ako! Ilang buwan ka ng ganyan! Nandito ako at pwede kitang damayan! Hindi mo naman kailangang solohin nag lahat!” sabi sa akin ni Manang Alam ko naman na gusto akong damayan ni Manang pero mas p