Hindi na gusto ni Oscar malaman ang anumang lihim ngayon!Tumingin siya kay Marcus ng mahina at walang magawa, at pilit na ngumiti: "Puwede ko bang... puwede ko bang... piliing hindi malaman?""Hindi puwede." may malumanay na ngiti sa mga labi ni Marcus, "Ito ang puso ko para sa iyo. Isang lihim sa industriya na hindi kayang makuha ng marami!"Nang marinig ito ng lahat, kumislap ang kanilang mga mata.Tumingin din sina Samuel at Ian sa isa't isa.Dahil dito, nilagay ni Marcus ang isang kamay sa balikat ni Oscar, piniga ito, at nagsalita nang hindi masyadong malakas o mahina: "Bilang iyong dating manugang, at bilang isang taong may konting kabutihan pa... naniniwala akong mahalagang ipaalala sa iyo na may problema ang Aicheng Fund at hindi ito dapat galawin."Nagusyoso ang lahat nang marinig ito.May ilang nagtakang sumigaw: "Diyos ko, bumili ako ng marami! Kailangan ko itong ibenta bukas.""Sa akin din, kailangan ko itong ibenta bukas ng umaga.""Tama ba ang balita?""Sinabi ni Marcus
Tumango si Beatrice na may nakakalokong ngiti.Hindi ko inasahan na darating ang araw na ito nang mabilis.Talaga namang nakakatawa.Sa mga sandaling iyon, si Oscar, na nakatayo, ay naramdaman na parang nanghihina ang kanyang mga binti at bumagsak sa lupa.Sa isang iglap, parang dumaan ang maraming taon sa kanya."Paano nangyari ito... Paano ko nakuha ang ganitong asawa at pekeng anak... Paano nangyari ito..."Tumawa si Lucy nang takot at kabaliwan."Beatrice, nakita mo ba yun?Ang pangalawa mong kapatid ay nakulong dahil sa'yo!Ang pangatlong kapatid mo ay nawalan ng magandang kasal dahil sa'yo!Ang utos ng panganay mong kapatid ay nawala dahil sa'yo!Kung hindi dahil sa'yo, hindi kikilos si Mr. Villamor, at hindi malalaglag ang pamilya natin sa ganitong kalagayan.Kaya, sabihin mo nga... Ikaw ba ay malas?"Pagkarinig nito, nagalit si Marcus at hinampas ang feather duster sa kanyang kamay, at sa isang mabilis na galaw, tumama ito kay Lucy."Napakabobo!""Si Koby at ikaw, na nagplano
Nagkagulo ang pamilya Aragon sa puntong ito.Inakap ni Marcus si Beatrice at malapit na silang umalis.Lumapit si Lucy, tinatanggap ang sakit sa katawan: "Mr. Villamor, binigyan mo ako ng labing walong sampal. Dapat mong tuparin ang iyong salita at payagan kaming umalis.""Sige, kakalimutan na natin ang tungkol sa pagsampal mo kay Beatrice. Hindi ko na rin ipapadala si Carlos sa himpilan ng pulis.""Paano naman ang Aicheng Fund..."Nang sabihin ito ni Lucy, tumingin sina Oscar, Ian at Samuel sa kanya na may pag-aalinlangan.Ngumiti si Marcus at tiniklop ang mga gilid ng bibig: "Anong kinalaman ng Aicheng Fund dito? Una sa lahat, hindi ako nakialam sa Aicheng Fund, at wala akong control dito.Pangalawa, ang Aicheng Fund ay may pekeng mga account, at kahit ako ay hindi ito kayang controlin."Nang lumabas sila mula sa villa, nakita nila ang isang piraso ng puting tela na nakatakip sa isang lugar na hindi kalayuan, at isang cordon ang itinayo sa paligid nito.Awtomatikong tinakpan ni Mar
May bagong mananayaw sa entablado. Mas malusog ang pangangatawan niya kaysa kay Jennifer, may mas payat na bewang, at maganda ang mukha, pero nawalan siya ng interes matapos lang itong silipin.Kumuha si Bryan ng sigarilyo at nagsimulang manigarilyo.Sa totoo lang, gusto niyang makahanap ng isang tao na kasing talino ni Carlos para magkaroon siya ng pag-asa, pero sino ba naman ang mag-aakalang magiging tapunan lang pala ng mga matatanda?Magaling, Marcus, tatandaan ko 'to.Hindi nagtagal pagkatapos umupo, dumating si Gilbert, na may galit na ekspresyon sa mukha."Ano'ng ginagawa mo dito?" tumaas ang mga mata ni Bryan at tinignan siya."Sinabi ni Marcus na hindi pa nakapunta ang asawa nya sa Huangchao at gusto niyang makita ito. Sinabi niya na kung malapit lang ako, ay dumaan na lang ako para samahan siya at magsabi ng mga biro. Natatakot siya na baka mahihiya siya kasi wala naman siyang kilala dito."Nagmumukmok si Gilbert: "Anong mga biro naman ang maipapayo ko? Lahat ng magkasintaha
"Matagal ko nang gusto si Beatrice mula nang tumira ako sa maliit na bahay sa likod ng bundok.Pagkaalis ko sa maliit na bahay, nagsimula akong magmasid sa kanya, minamasdan siya ng mga taon, ine-analyze ang mga hilig niya, at matibay na ini-record ito sa isipan ko.Alam ko ang buwanang dalaw niya, ang kulay at sukat ng mga damit niya, pati na rin kung anong stationery at cartoons ang gusto niya."Nagbago ang mukha ni Marcus at mabilis niyang kinuha ang cellphone ni Gilbert.Tumingin si Beatrice kay Marcus ng malabo, may kakaibang pakiramdam na kumalat sa puso niya, sabay na pag-aasam at hindi makapaniwala."Anong maliit na bahay sa likod ng bundok? Ano ang relasyon mo sa maliit na bahay na iyon?""Asawa ko, isang hindi pagkakaintindihan lang ito..."Bago pa matapos magsalita si Marcus, si Gilbert ay bumagsak sa sofa at ipinagpag ang mga kamay: "Eh, anong masama don! Si Marcus ay nakulong sa maliit na bahay sa likod ng bundok ng isang panahon..."Masakit na kumirot ang puso ni Beatric
“Asawa ko, pakinggan mo ang paliwanag ko.Ang gamot na ibinigay ni Minda sa’yo noong nakaraan ay sobrang lakas talaga...Nag-aalala ako na baka hindi kayanin ng katawan mo...”Noong una, talagang natatakot si Marcus na magalit ang asawa niya, kaya ipinaliwanag niya ito nang seryoso.Pero ang lugar kung saan siya lumuhod ay eksakto sa harap ni Beatrice, na nakaharap sa dalawang kumikislap na mahahabang mga binti.Maitim at puti.Walang anumang taba.Bigla siyang nabulag sa isip.Kaya habang nag-eexplain siya, nagsimula niyang idaan ang malaking kamay patungo sa hita ni Beatrice.“Asawa ko, sa totoo lang, ang magpanggap na may sakit... magpanggap na kawawa... ito ang itinuro sa akin ng tatay ko.”Pinagapang niya ang kamay niya sa mga tuhod ni Beatrice, na para bang nagmamasahe siya ng isang tao, at habang hinahaplos, nagpakita siya ng isang nahihiyang ekspresyon.“Sabi ko nga sa tatay ko noon, hindi maganda ‘to! Hindi maganda ‘to!Pero sabi ng tatay ko, siya rin ang nanalo sa nanay ko g
Ang general ay natuto ng bagong galaw kamakailan, at tuwing sinasabi ni Beatrice ang “mag-stand sa sulok”, siya’y lalong nasisiyahan.Sa oras na ito, hinaplos ni Beatrice ang ulo nito at sinabi, “Halika, ipakita mo sa tatay mo kung paano mag-stand sa sulok, okay?”“Woof~” Tugon ng general nang masaya, at agad na tumakbo patungo sa walang lamang pader, inilapat ang mga front paws sa pader, ini-extend ang mga likod na paa, itinutukod ang kanyang pwet, at masaya niyang ipinagulong ang kanyang buntot.Tumahol din ito kay Marcus: "WoofWoof"Ipinapakita kay Marcus na "Halika na, mag-stand ka dito para sa parusa~"Si Marcus:...Ngumiti si Beatrice sa kanya ng maligaya: "Sige lang, pumunta ka sa akin kapag gusto mong pag-usapan ang tungkol kay Maomao."Lumakad si Marcus patungo sa gilid ng general na may nakasimangot na mukha at humarap sa pader."Woof~Woof" Tumahol ulit ang general sa kanya, parang sinasabihan siya na kailangan niyang ipatong ang mga kamay niya sa pader para sa parusa.Kinam
“Siguro yun ang pinakamadilim na yugto ng buhay ko…”Nais ng mga tao ng Black Hawk Hall na gumawa ng isang virus sa bansa. Ang virus na ito ay ipapasa sa mga bata sa pamamagitan ng mga bakuna.Dahil ang mga bata ay ang pag-asa at kinabukasan ng bawat pamilya. Inaasahan nilang mangungutang ang mga magulang upang makabili ng mga gamot mula sa kanila para sa kanilang mga anak.Kaya, nais nilang kidnappin ang pangalawa kong kapatid at pilitin siyang isama ang virus sa bakuna.Ngunit noong mga panahong iyon, napansin na namin na may sariling pagsasaliksik din ang pangalawa kong kapatid tungkol sa virus na iyon.Sa lahat ng tao, siya ang may pinakamalaking pag-asa na masira ang virus.Kaya, nagdesisyon ako agad at inisip na ako na lang ang ipalit sa kapatid ko bilang hostage.Sinabi ko rin na hindi ako kasing kapaki pakinabang ng pangalawankong kapatid, dahil ako ang bunsong anak ng ama ko at ako ang pinaka-mahal nila.Sa huli, nahuli ako ng mga tao ng Black Hawk Hall at pinabalik nila ang
Napalakas ang pagkatulala ni Gilbert: "Totoo ba?""Oo, pagkatapos mabigo ang ama ni Leonard sa pamumuhunan, tumalon siya mula sa gusali at nagpakamatay. Ang kanyang ina ay may problema sa pag-iisip at palaging nag-aakalang siya ay miyembro ng Yehe Nara clan at namumuhay ng marangal.""Bakit hindi siya dalhin sa isang institusyon?" Tumaas ng ilang decibel ang boses ni Gilbert, "Kung ganito ang tao na nasa paligid, gaano ito kalakas na panganib.""Eh kasi, bukod sa pagiging matigas ang ulo at nagsasabi na siya ay miyembro ng Yehe Nara clan at naniniwala sa ilang mga kakaibang patakaran, kaya niyang alagaan ang sarili at magluto, kaya hindi kayang ipagkait ni Leonard na ipasok siya sa mental hospital. Dinala siya sa paggamot, at sinabi ng doktor na kailangan niyang uminom ng gamot nang regular at magpatingin palagi. Si Leonard ay nakatira kasama ang kanyang ina sa ibang bansa, at hindi niya kayang mapaghiwalay sila.""Ano ang gagawin mo sa hinaharap?" nag-aalalang tanong ni Gilbert haban
Nasa beach si Shaira, nakaupo, nang lumapit si Gilbert at dahan-dahang umupo, nilagay ang mga kamao na medyo malayo kay Shaira, at tanong nang kaswal."Bakit hindi ka nalang lumusong sa tubig at maglaro? Hinihintay mo ba si Leonard?"Medyo nagmukhang malungkot si Shaira: "Busy siya at hindi darating.""Oh." Patuloy na pinupunasan ni Gilbert ang kanyang buhok nang kalmado.Sa puntong iyon, dumating si Xiaomei na may matambok na puwet, lumapit kay Gilbert, inunat ang apat na mga paa, at tamad na humiga sa beach.Mabilis na tumakbo ang general at tumalon sa dagat gamit ang malakas na katawan nito, at nagsimulang mag-swimming ng mabilis.Nag-swimming ito ng pakanan at pakaliwa, patuloy na tinitingnan ang Xiaomei.Pero parang wala lang reaksyon si Xiaomei, tamad lang nitong tinilap ang buntot.Pinanood ni Gilbert ang general na ipinapakita ang galing nito sa dagat at nakipag-usap kay Shaira: "Anong nangyari kay General? Bakit parang tanga siya ngayon?"Sumulyap si Shaira kay Gilbert at
"Ate Shaira, magtanong ka lang." Maamo at madaling kausapin si Jennifer.Pagkasabi nito, lumapit si Conrad mula sa gilid habang nagsasalita sa telepono.Malakas ang hangin sa dagat, kaya't lumakas at naging malinaw ang kanyang boses."Oh, tungkol ba yan sa Ferghana BMW ni sir Bryan na nagkakahalaga ng sampu-sampung milyong halaga? Oo, gusto ni Miss Erica na hiramin ito, at pumayag si bose. Puwede niyang kunan ng larawan! Makipagtulungan sa kanya."Malinaw na narinig ito ni Shaira.Nag-alala siya na baka mag-isip ng masama si Jennifer, kaya't gusto niyang magbigay ng kaunting ginhawa.Inilabas ni Jennifer ang ulo at bahagyang umiling: "Okay lang ako. Ate Shaira, anong gusto mong itanong?""Tulad ng kanina, narinig mo ba ang tawag ko?"Nilingon ni Jennifer ang kanyang ulo: "Hindi ko po sinasadya.""Hindi kita sinisisi. Gusto ko lang sanang magtanong, Jennifer, nararamdaman mo ba ang pressure kapag kasama mo si Bryan?" Hindi maintindihan ni Shaira si Leonard, "Alam mo, hindi ko naman siy
"Hindi ko naisip iyon, huwag mo akong gawing masama," mabilis na iniiwas ni Gilbert ang sisi, at hindi napigilang tumawa, "Kahit na talagang kamukha, hahahaha..."Bryan: ...Hindi agad nakapansin si Jennifer, ngunit nang tumingin siya, bigla niyang nakita ang isang malaking aso. Napasigaw siya sa takot at mabilis na nagtago sa mga braso ni Bryan.Sinamantala ni Bryan ang pagkakataon at niyakap siya, at naramdaman niyang malambot siya sa kanyang mga bisig, na nagpagaan ng ilan sa kanyang hindi pagkakasunduan.Tumingin siya kay Marcus: "Pakiusapan mong bantayan ang aso mo, huwag mo siyang papayagang manakot ng mga tao."Pagkatapos magsalita, itinataas ng heneral ang ulo at tumahol ng dalawang beses."Woof woof."Ang hitsura niya ay parang nagsasabi, ikaw ang aso, buong pamilya mo, mga aso kayo!Tiningnan siya ni Xiaomei nang ganito, at patuloy na ngumingiti, paminsang inilalabas ang kanyang pink na maliit na dila, paminsang ikinakalang ang kanyang buntot, tanga at cute.Ang hitsura ni
Walang tao sa dalampasigan, at ang lugar ay malinaw.Eksaktong alas singko ng hapon. Tamang-tama ang init ng araw, hindi masyadong mainit, at ang hangin mula sa dagat ay malamig at nakalulugod.Masaya rin ang heneral na tumatakbo.Ngayon, ang heneral ay inayos ang sobrang haba ng buhok sa kanyang noo, tinali ito sa isang maliit na ponytail, at naglagay ng maliit na bulaklak bilang palamuti.Wala nang ibang maliliit na bulaklak sa kanyang katawan.Ito ang opinyon ni Beatrice na ang pinakamatamis na itsura ng heneral sa ngayon.Di-nagtagal, dumating din ang kotse ni Gilbert.Baka napansin ng heneral ang kotse, kaya tumakbo siya patungo dito mula sa malayo.Mukha siyang matindi.Parang gusto niyang magbigay ng "kamusta" sa isang "matagal nang kaibigan."Wala namang ideya si Gilbert na "may mga panganib na nagtatago sa bawat sulok" at bumaba ng kotse ng walang kaalam-alam.Agad na sumunod ang isang bagong adult na puting Samoyed mula sa kotse. Maganda ang kanyang balahibo at may pink na b
Nang mapanood ni Alana ang video, labis siyang na-excite.Hindi niya inakala na na-video-han pala siya noong panahong iyon.Hindi ba’t parang ito na rin ang paraan para matulungan si Lele na linisin ang kanyang pangalan sa lungsod?Pero may hindi magandang kutob si Diego.Samantala, naghahanda sina Marcus at Beatrice na magbakasyon sa isang beach homestay.Abala ang dalawa sa paglalagay ng mga gamit sa likuran ng sasakyan.Napanood na rin nina Marcus at Beatrice ang video.Hindi nila ito masyadong inintindi. Alam nila ang katotohanan, kaya hindi nila hinayaang makaapekto ito sa magandang mood nila para sa bakasyon.Inutusan ni Marcus si Carlos na maglabas ng pahayag mula sa kumpanya, na nagsasabing hindi si Lele ang kanyang anak sa labas at dumaan na ito sa DNA test. Kapag may patuloy pang nagpakalat ng tsismis na maaaring makaapekto sa stock price ng kumpanya ni Villamor, gagamitin niya ang legal na paraan para panagutin ang mga ito.Tumango si Carlos at agad na inayos ang lahat.Ti
"Hindi ako makaalis. May lason sa katawan ko." Tapat na sinabi ni Diego, "Hindi ko kayang makipag-ugnayan sa mga pangunahing tao ng Black Hawk Hall. Si Alana ang aming lider, at regular siyang pumupunta sa Black Hawk Hall para kumuha ng mga lunas para sa amin. Kung hindi kami makainom ng lunas sa loob ng tatlong buwan, mamamatay kami.Ang Black Hawk Hall ay magaling gumawa ng mga lason at hypnosis, at madalas nilang ginagamit ang mga lason at hypnosis para kontrolin ang kanilang mga nasasakupan. Sa mga taon na nakaraan, ang mga tao mula sa Black Hawk Hall na nakatagpo ko ay hindi talaga nagtatrabaho para sa tinatawag na Datong New World Plan.Mas madalas, dahil sila ay kinokontrol ng lason sa katawan nila, wala silang ibang magagawa kundi magpanata ng pag-allegiance sa Black Hawk Hall hanggang sa kamatayan.""Ganun din ba kay Alana?" Tanong ni Marcus."Si Alana ay may lason din, at hindi lang isa. Ngunit si Alana ay panganay na anak ng pamilya Monteverde. Ang pagbawi ng pamilya at pag
"Huwag na." Maingat na itinaas ni Arthur Lontoc ang kanyang kamay at hinaplos ang jade Pixiu sa kanyang kamay ng dalawang beses. "Hindi ba't maganda ang panlasa niya?"Sumang-ayon ang isang grupo ng mga tao sa likod niya."Opo, opo, opo.""Tama ang sinabi ni Boss Arthur."Ibinawi ni Arthur ang kanyang tingin na may malalim na kahulugan at ipinagpatuloy ang paglalakad. Bahagyang umangat ang mga sulok ng kanyang malamig at manipis na labi: "Masyado siyang matapang."Gusto mo pa bang itali ang mga kamay niya gamit ang tie?Pagdating ng panahon, hindi pa tiyak kung sino ang magtatali sa kanino.Pagkatapos ng isang maikling insidente, ipinadala si Erica pabalik ng kanyang bestie.Hindi nagtagal, tumawag si Gemrey.Nang marinig ang layunin, sumagot si Erica ng parang tulala: "I-transfer mo na lang sa account na ito. Magkikita tayo para sa kape, wala nang iba pang kailangan."Pagkatapos nun, ibinaba niya ang telepono at nagmura pa kay Bryan ng ilang beses.Sa oras na ito, sa lumang bahay ng
Ikinwento ni Jennifer kay Gemrey ang kanyang plano, at pagkatapos ay bumulong: "Kuya Gemrey, matutulungan mo ba ako? Sabihin mo na magba-barbecue tayo. Sigurado akong papayag ang tatay ko."Nang marinig ni Gemrey na makikisalamuha si Jennifer kay Bryan at sa mga kasama nito, kumislap ang mga mata niya, at nagsabi ng pabirong tono: "Hindi, magsisinungaling ako para sa'yo, pero may isa akong kondisyon ako. Maliban na lang kung isasama mo ako."Pagkatapos ng ilang sandali, nagtanong si Gemrey: "Nakuha mo na ba ang number ni Miss Erica Villamor na hinihingi ko sayo last time? Baka pwede mong imbitahan siya na sumama sa inyo sa weekend.""Jennifer, sasabihin ko na sa'yo, na-in love ako sa kanya ng unang kita ko pa lang. Tulungan mo ako, bigyan mo ako ng pagkakataon. Basta makakita lang ako ng girlfriend, hindi na palaging iisipin ng tatay mo na iparehany tayo."Medyo hindi komportable si Jennifer nang marinig ito mula kay Gemrey.Pero pagkatapos ng maraming taon bilang magkapitbahay, paki