Walang tao sa dalampasigan, at ang lugar ay malinaw.Eksaktong alas singko ng hapon. Tamang-tama ang init ng araw, hindi masyadong mainit, at ang hangin mula sa dagat ay malamig at nakalulugod.Masaya rin ang heneral na tumatakbo.Ngayon, ang heneral ay inayos ang sobrang haba ng buhok sa kanyang noo, tinali ito sa isang maliit na ponytail, at naglagay ng maliit na bulaklak bilang palamuti.Wala nang ibang maliliit na bulaklak sa kanyang katawan.Ito ang opinyon ni Beatrice na ang pinakamatamis na itsura ng heneral sa ngayon.Di-nagtagal, dumating din ang kotse ni Gilbert.Baka napansin ng heneral ang kotse, kaya tumakbo siya patungo dito mula sa malayo.Mukha siyang matindi.Parang gusto niyang magbigay ng "kamusta" sa isang "matagal nang kaibigan."Wala namang ideya si Gilbert na "may mga panganib na nagtatago sa bawat sulok" at bumaba ng kotse ng walang kaalam-alam.Agad na sumunod ang isang bagong adult na puting Samoyed mula sa kotse. Maganda ang kanyang balahibo at may pink na b
"Hindi ko naisip iyon, huwag mo akong gawing masama," mabilis na iniiwas ni Gilbert ang sisi, at hindi napigilang tumawa, "Kahit na talagang kamukha, hahahaha..."Bryan: ...Hindi agad nakapansin si Jennifer, ngunit nang tumingin siya, bigla niyang nakita ang isang malaking aso. Napasigaw siya sa takot at mabilis na nagtago sa mga braso ni Bryan.Sinamantala ni Bryan ang pagkakataon at niyakap siya, at naramdaman niyang malambot siya sa kanyang mga bisig, na nagpagaan ng ilan sa kanyang hindi pagkakasunduan.Tumingin siya kay Marcus: "Pakiusapan mong bantayan ang aso mo, huwag mo siyang papayagang manakot ng mga tao."Pagkatapos magsalita, itinataas ng heneral ang ulo at tumahol ng dalawang beses."Woof woof."Ang hitsura niya ay parang nagsasabi, ikaw ang aso, buong pamilya mo, mga aso kayo!Tiningnan siya ni Xiaomei nang ganito, at patuloy na ngumingiti, paminsang inilalabas ang kanyang pink na maliit na dila, paminsang ikinakalang ang kanyang buntot, tanga at cute.Ang hitsura ni
"Ate Shaira, magtanong ka lang." Maamo at madaling kausapin si Jennifer.Pagkasabi nito, lumapit si Conrad mula sa gilid habang nagsasalita sa telepono.Malakas ang hangin sa dagat, kaya't lumakas at naging malinaw ang kanyang boses."Oh, tungkol ba yan sa Ferghana BMW ni sir Bryan na nagkakahalaga ng sampu-sampung milyong halaga? Oo, gusto ni Miss Erica na hiramin ito, at pumayag si bose. Puwede niyang kunan ng larawan! Makipagtulungan sa kanya."Malinaw na narinig ito ni Shaira.Nag-alala siya na baka mag-isip ng masama si Jennifer, kaya't gusto niyang magbigay ng kaunting ginhawa.Inilabas ni Jennifer ang ulo at bahagyang umiling: "Okay lang ako. Ate Shaira, anong gusto mong itanong?""Tulad ng kanina, narinig mo ba ang tawag ko?"Nilingon ni Jennifer ang kanyang ulo: "Hindi ko po sinasadya.""Hindi kita sinisisi. Gusto ko lang sanang magtanong, Jennifer, nararamdaman mo ba ang pressure kapag kasama mo si Bryan?" Hindi maintindihan ni Shaira si Leonard, "Alam mo, hindi ko naman siy
Nasa beach si Shaira, nakaupo, nang lumapit si Gilbert at dahan-dahang umupo, nilagay ang mga kamao na medyo malayo kay Shaira, at tanong nang kaswal."Bakit hindi ka nalang lumusong sa tubig at maglaro? Hinihintay mo ba si Leonard?"Medyo nagmukhang malungkot si Shaira: "Busy siya at hindi darating.""Oh." Patuloy na pinupunasan ni Gilbert ang kanyang buhok nang kalmado.Sa puntong iyon, dumating si Xiaomei na may matambok na puwet, lumapit kay Gilbert, inunat ang apat na mga paa, at tamad na humiga sa beach.Mabilis na tumakbo ang general at tumalon sa dagat gamit ang malakas na katawan nito, at nagsimulang mag-swimming ng mabilis.Nag-swimming ito ng pakanan at pakaliwa, patuloy na tinitingnan ang Xiaomei.Pero parang wala lang reaksyon si Xiaomei, tamad lang nitong tinilap ang buntot.Pinanood ni Gilbert ang general na ipinapakita ang galing nito sa dagat at nakipag-usap kay Shaira: "Anong nangyari kay General? Bakit parang tanga siya ngayon?"Sumulyap si Shaira kay Gilbert at
Napalakas ang pagkatulala ni Gilbert: "Totoo ba?""Oo, pagkatapos mabigo ang ama ni Leonard sa pamumuhunan, tumalon siya mula sa gusali at nagpakamatay. Ang kanyang ina ay may problema sa pag-iisip at palaging nag-aakalang siya ay miyembro ng Yehe Nara clan at namumuhay ng marangal.""Bakit hindi siya dalhin sa isang institusyon?" Tumaas ng ilang decibel ang boses ni Gilbert, "Kung ganito ang tao na nasa paligid, gaano ito kalakas na panganib.""Eh kasi, bukod sa pagiging matigas ang ulo at nagsasabi na siya ay miyembro ng Yehe Nara clan at naniniwala sa ilang mga kakaibang patakaran, kaya niyang alagaan ang sarili at magluto, kaya hindi kayang ipagkait ni Leonard na ipasok siya sa mental hospital. Dinala siya sa paggamot, at sinabi ng doktor na kailangan niyang uminom ng gamot nang regular at magpatingin palagi. Si Leonard ay nakatira kasama ang kanyang ina sa ibang bansa, at hindi niya kayang mapaghiwalay sila.""Ano ang gagawin mo sa hinaharap?" nag-aalalang tanong ni Gilbert haban
Diretsahan at walang paliguy-ligoy ang sinabi ni Bryan: “Wala kang pakialam.”“Sir Bryan, gusto ko po si Miss Erica. Hindi ba’t ipinaalam ko na kay Jennifer noon—”Hindi pa man natatapos magsalita si Gemrey ay pinutol na siya agad ni Bryan.“Kalilimutan mo na ‘yan. Hindi darating si Erica, at hinding-hindi ka niya magugustuhan.”Puno ng paghamak ang mga mata ni Bryan—isang tinging parang sinunog si Gemrey sa hiya at sakit.Habang nakatingin sa likuran nito, hindi mapakali si Gemrey. Nagtanong sya ng may halong hinanakit: “Sir Bryan, minamaliit n’yo ba ang mga kagaya namin? Wala ba kaming karapatang magmahal ng iba?”Lumingon si Bryan at tiningnan siya muli, puno ng panghamak: “Walang halaga sa akin ang pagmamahal mo.”“Eh si Jennifer?”Ngumisi si Bryan nang may halong panlalait: “’Wag mong ikumpara ang sarili mo kay Jennifer—hindi kayo magka-level.”Bago pa man niya matapos, dumating si Marcus at pinasok ang usapan.“Mr. Gemrey, hindi mo pa ba maintindihan? Kung hindi mahal ni Bryan s
Ang mga pader ng kuwarto na may gradient na lake blue na kulay sa seaside B&B suite, na may mga alon na puting kurtina na nakasabit mula sa kisame, ay naglalabas ng isang kakaibang atmospera sa bawat sulok. Hindi pa nakakaranas si Jennifer ng ganitong klase ng kwarto dati. Nang dumating siya, sariwa at puno ng kasiyahan siya sa lahat ng bagay.Ngunit hindi nagtagal at naranasan niya ang pagka-hiya. Unang beses niya na matutulog sa isang kwarto kasama si Bryan, at hindi niya maiwasang uminit ang kanyang pisngi. Mukhang pamilyar na si Bryan sa lugar at tinanong, "Gusto mo bang maligo muna, o ako na? O... gusto mo bang maligo tayo nang sabay?""Ikaw na muna, ikaw na muna," sagot ni Jennifer nang mahiyain, hindi kayang tumingin sa kanya."Sige," ngumiti si Bryan at unang nag-shower.Pagkatapos mag-shower, lumabas siya suot ang light gray na T-shirt at shorts, mukhang relax at parang nasa bahay lang.Bihirang makakita si Jennifer ng lalaki na mukhang ganito kaayos sa kasuotang pambahay.N
"Hindi... Hindi." Takot na takot si Jennifer at nanginginig."Talaga? Hindi ko na bubuksan ang ilaw."Ang tono ni Bryan ay puno ng panghihinayang, at madali niyang nakuha ang puso ni Jennifer.Bagamat tunog ng tono ay medyo kawawa, tumango pa rin si Jennifer at nagpatuloy."Sige, hihigupin kita."Sinabi ng lalaki na yayakapin siya, ngunit hindi lang basta yakap.Si Bryan ay lumuhod sa magkabilang gilid ng bewang ni Jennifer at niyapos siya.Maliit ang katawan ni Jennifer, at malakas si Bryan. Kung ikukumpara, para kay Jennifer, medyo "malaki" siya. Nang niyapos siya, iniipit siya ng lalaki.Ang malumanay at uhaw na mga halik ay dumapo nang sunod-sunod, mula sa mga gilid ng bibig hanggang sa balikat at leeg, bawat lugar ay tinatakan ng mainit na marka ng lalaki.Medyo nahirapan si Jennifer, lalo na nang ilibing ng lalaki ang ulo sa kanyang dibdib, kinagat siya sa pamamagitan ng kanyang maliit na damit na pang-itaas, at ang isang kamay ay masyadong malakas, parang gusto siyang durugin.
"Ano'ng nangyari?" biglang naging nerbiyoso si Beatrice."Wala, hindi ko lang makita nang maayos." Itinuturo ng doktor ang screen at sinabi kay Marcus, "Ito ay isang batang lalaki."Nag-urong ang bibig ni Marcus: "Alam ko na."Walang kalaban-laban talaga siya!Nagpatuloy ang doktor sa pagtingin sa isa pang sanggol. Pagkatapos mag-operate ng matagal, medyo nawalan ng pag-asa ang doktor."Boss, hindi bumukas ang mga paa ng sanggol na ito, at hindi ko matukoy ang kasarian."Sinabi ng maliit na nars sa gilid: "Baka babae 'yan, mahiyain kasi. Paano naman magbubukas ng paa ang mga babae basta-basta."Naisip ni Marcus na may katwiran ito at tumango, at ang mukha ng mabigat na ama ay medyo gumaan.Tiningnan ng babaeng doktor ang maliit na nars ng may babalang tingin: "Lahat ba ng natutunan mo sa medisina? Ito ba ang pamantayan ng paghuhusga?"Nagbaba ng ulo ang maliit na nars at inilabas ang dila."Walang anuman, gusto ko naman pakinggan ang mga sinasabi niya. Pag nagpa-prenatal check-up ang
Sa isang banda, kapansin-pansin ang kanyang itsura at ugali, at sa kabilang banda, ang kanyang aura ay hindi akma sa kampus.Hindi binigyan ni Bryan ng malaking pansin ang mga mata ng mga tao sa paligid niya at patuloy na naglakad.Hindi napigilan ni Conrad na magbulong."Boss, hindi talaga para sa atin ang lugar na ito.Ang mga estudyante sa ivory tower na ito ay mukhang sobrang dalisay.Parang galing sila sa dalawang magkaibang mundo kumpara sa atin."Bahagyang nagkunot ang noo ni Bryan, hindi nagsalita, lumingon at nakita sina Mae Piamonte at ang kanyang bagong kasintahan na si Jack Johnson.Si Jack ay isang kilalang spoiled rich kid, isang tanyag na second-generation na mayaman sa kampus. Niligawan niya si Jennifer dati, pero tinanggihan siya ni Jennifer.Sumunod si Mae kay Jack para maglakad, tinitingnan ang paligid, at agad na na-attract kay Bryan.Hinila niya ang braso ni Jack at sinabi, "Hindi ba't yung lalaking iyon... ang mahirap na boyfriend ni Jennifer?"May hilig si Jack
"Hindi... Hindi." Takot na takot si Jennifer at nanginginig."Talaga? Hindi ko na bubuksan ang ilaw."Ang tono ni Bryan ay puno ng panghihinayang, at madali niyang nakuha ang puso ni Jennifer.Bagamat tunog ng tono ay medyo kawawa, tumango pa rin si Jennifer at nagpatuloy."Sige, hihigupin kita."Sinabi ng lalaki na yayakapin siya, ngunit hindi lang basta yakap.Si Bryan ay lumuhod sa magkabilang gilid ng bewang ni Jennifer at niyapos siya.Maliit ang katawan ni Jennifer, at malakas si Bryan. Kung ikukumpara, para kay Jennifer, medyo "malaki" siya. Nang niyapos siya, iniipit siya ng lalaki.Ang malumanay at uhaw na mga halik ay dumapo nang sunod-sunod, mula sa mga gilid ng bibig hanggang sa balikat at leeg, bawat lugar ay tinatakan ng mainit na marka ng lalaki.Medyo nahirapan si Jennifer, lalo na nang ilibing ng lalaki ang ulo sa kanyang dibdib, kinagat siya sa pamamagitan ng kanyang maliit na damit na pang-itaas, at ang isang kamay ay masyadong malakas, parang gusto siyang durugin.
Ang mga pader ng kuwarto na may gradient na lake blue na kulay sa seaside B&B suite, na may mga alon na puting kurtina na nakasabit mula sa kisame, ay naglalabas ng isang kakaibang atmospera sa bawat sulok. Hindi pa nakakaranas si Jennifer ng ganitong klase ng kwarto dati. Nang dumating siya, sariwa at puno ng kasiyahan siya sa lahat ng bagay.Ngunit hindi nagtagal at naranasan niya ang pagka-hiya. Unang beses niya na matutulog sa isang kwarto kasama si Bryan, at hindi niya maiwasang uminit ang kanyang pisngi. Mukhang pamilyar na si Bryan sa lugar at tinanong, "Gusto mo bang maligo muna, o ako na? O... gusto mo bang maligo tayo nang sabay?""Ikaw na muna, ikaw na muna," sagot ni Jennifer nang mahiyain, hindi kayang tumingin sa kanya."Sige," ngumiti si Bryan at unang nag-shower.Pagkatapos mag-shower, lumabas siya suot ang light gray na T-shirt at shorts, mukhang relax at parang nasa bahay lang.Bihirang makakita si Jennifer ng lalaki na mukhang ganito kaayos sa kasuotang pambahay.N
Diretsahan at walang paliguy-ligoy ang sinabi ni Bryan: “Wala kang pakialam.”“Sir Bryan, gusto ko po si Miss Erica. Hindi ba’t ipinaalam ko na kay Jennifer noon—”Hindi pa man natatapos magsalita si Gemrey ay pinutol na siya agad ni Bryan.“Kalilimutan mo na ‘yan. Hindi darating si Erica, at hinding-hindi ka niya magugustuhan.”Puno ng paghamak ang mga mata ni Bryan—isang tinging parang sinunog si Gemrey sa hiya at sakit.Habang nakatingin sa likuran nito, hindi mapakali si Gemrey. Nagtanong sya ng may halong hinanakit: “Sir Bryan, minamaliit n’yo ba ang mga kagaya namin? Wala ba kaming karapatang magmahal ng iba?”Lumingon si Bryan at tiningnan siya muli, puno ng panghamak: “Walang halaga sa akin ang pagmamahal mo.”“Eh si Jennifer?”Ngumisi si Bryan nang may halong panlalait: “’Wag mong ikumpara ang sarili mo kay Jennifer—hindi kayo magka-level.”Bago pa man niya matapos, dumating si Marcus at pinasok ang usapan.“Mr. Gemrey, hindi mo pa ba maintindihan? Kung hindi mahal ni Bryan s
Napalakas ang pagkatulala ni Gilbert: "Totoo ba?""Oo, pagkatapos mabigo ang ama ni Leonard sa pamumuhunan, tumalon siya mula sa gusali at nagpakamatay. Ang kanyang ina ay may problema sa pag-iisip at palaging nag-aakalang siya ay miyembro ng Yehe Nara clan at namumuhay ng marangal.""Bakit hindi siya dalhin sa isang institusyon?" Tumaas ng ilang decibel ang boses ni Gilbert, "Kung ganito ang tao na nasa paligid, gaano ito kalakas na panganib.""Eh kasi, bukod sa pagiging matigas ang ulo at nagsasabi na siya ay miyembro ng Yehe Nara clan at naniniwala sa ilang mga kakaibang patakaran, kaya niyang alagaan ang sarili at magluto, kaya hindi kayang ipagkait ni Leonard na ipasok siya sa mental hospital. Dinala siya sa paggamot, at sinabi ng doktor na kailangan niyang uminom ng gamot nang regular at magpatingin palagi. Si Leonard ay nakatira kasama ang kanyang ina sa ibang bansa, at hindi niya kayang mapaghiwalay sila.""Ano ang gagawin mo sa hinaharap?" nag-aalalang tanong ni Gilbert haban
Nasa beach si Shaira, nakaupo, nang lumapit si Gilbert at dahan-dahang umupo, nilagay ang mga kamao na medyo malayo kay Shaira, at tanong nang kaswal."Bakit hindi ka nalang lumusong sa tubig at maglaro? Hinihintay mo ba si Leonard?"Medyo nagmukhang malungkot si Shaira: "Busy siya at hindi darating.""Oh." Patuloy na pinupunasan ni Gilbert ang kanyang buhok nang kalmado.Sa puntong iyon, dumating si Xiaomei na may matambok na puwet, lumapit kay Gilbert, inunat ang apat na mga paa, at tamad na humiga sa beach.Mabilis na tumakbo ang general at tumalon sa dagat gamit ang malakas na katawan nito, at nagsimulang mag-swimming ng mabilis.Nag-swimming ito ng pakanan at pakaliwa, patuloy na tinitingnan ang Xiaomei.Pero parang wala lang reaksyon si Xiaomei, tamad lang nitong tinilap ang buntot.Pinanood ni Gilbert ang general na ipinapakita ang galing nito sa dagat at nakipag-usap kay Shaira: "Anong nangyari kay General? Bakit parang tanga siya ngayon?"Sumulyap si Shaira kay Gilbert at
"Ate Shaira, magtanong ka lang." Maamo at madaling kausapin si Jennifer.Pagkasabi nito, lumapit si Conrad mula sa gilid habang nagsasalita sa telepono.Malakas ang hangin sa dagat, kaya't lumakas at naging malinaw ang kanyang boses."Oh, tungkol ba yan sa Ferghana BMW ni sir Bryan na nagkakahalaga ng sampu-sampung milyong halaga? Oo, gusto ni Miss Erica na hiramin ito, at pumayag si bose. Puwede niyang kunan ng larawan! Makipagtulungan sa kanya."Malinaw na narinig ito ni Shaira.Nag-alala siya na baka mag-isip ng masama si Jennifer, kaya't gusto niyang magbigay ng kaunting ginhawa.Inilabas ni Jennifer ang ulo at bahagyang umiling: "Okay lang ako. Ate Shaira, anong gusto mong itanong?""Tulad ng kanina, narinig mo ba ang tawag ko?"Nilingon ni Jennifer ang kanyang ulo: "Hindi ko po sinasadya.""Hindi kita sinisisi. Gusto ko lang sanang magtanong, Jennifer, nararamdaman mo ba ang pressure kapag kasama mo si Bryan?" Hindi maintindihan ni Shaira si Leonard, "Alam mo, hindi ko naman siy
"Hindi ko naisip iyon, huwag mo akong gawing masama," mabilis na iniiwas ni Gilbert ang sisi, at hindi napigilang tumawa, "Kahit na talagang kamukha, hahahaha..."Bryan: ...Hindi agad nakapansin si Jennifer, ngunit nang tumingin siya, bigla niyang nakita ang isang malaking aso. Napasigaw siya sa takot at mabilis na nagtago sa mga braso ni Bryan.Sinamantala ni Bryan ang pagkakataon at niyakap siya, at naramdaman niyang malambot siya sa kanyang mga bisig, na nagpagaan ng ilan sa kanyang hindi pagkakasunduan.Tumingin siya kay Marcus: "Pakiusapan mong bantayan ang aso mo, huwag mo siyang papayagang manakot ng mga tao."Pagkatapos magsalita, itinataas ng heneral ang ulo at tumahol ng dalawang beses."Woof woof."Ang hitsura niya ay parang nagsasabi, ikaw ang aso, buong pamilya mo, mga aso kayo!Tiningnan siya ni Xiaomei nang ganito, at patuloy na ngumingiti, paminsang inilalabas ang kanyang pink na maliit na dila, paminsang ikinakalang ang kanyang buntot, tanga at cute.Ang hitsura ni