Sa ilalim ng matinding presensyang dala ng lalaki, dahan-dahang inayos ni Sapphire ang nagugulo niyang isipan at ang mabilis na tibok ng kanyang puso na k0tambol ng tambol sa kanyang dibdib. Nang muli siyang tumingala, isang matamis na ngiti ang sumilay sa kanyang mga labi, at iyon ang nakita ng d
"Sundan mo ako." sabi ni Ezekiel sa kanya, sabay hawak sa kanyang kamay, at itinago siya nito sa likuran upang hindi siya masagi ng ibang naglalakad.Habang naglalakad, tahimik lang siyang nakatingin sa lalaki. Pinagmamasdan niya ang likuran nito. Hindi niya akalaing ganitong klase ng tao ang kanyan
Sa mga sandaling iyon, malapit nang matunaw ang ice cream. Ang lamig na nagmumula sa balot nito ay nagdulot ng pamumutla sa palad ni Sapphire, nawala ang pink na kulay at naging kasing-puti ng kanyang balat. Maganda itong tingnan, ngunit hindi maitatangging may bahid ng karamdaman. Marahil ay nasas
Maya-maya, mahina at tila nagmumuni-muni si Liam, "Magaan naman siguro ako, pero pagod na rin si Sapphire… mas mabuti pang maglakad na lang ako." Bahagyang lumambot ang ekspresyon ni Ezekiel at binitiwan ang pagkakahawak sa sombrero ng bata. "Mabait ka talagang bata." nakangiti niyang puri sa kanya
Mabilis siyang tumingin sa direksyon ni Liam at nakita niyang masayang kinakain ng bata ang takoyaki at umiinom ng mainit na tsokolate. Nang makitang abala ang bata, dahan-dahan siyang yumuko at lumapit sa baso upang s******p. Ngunit ang lasa ng taro ay malinamnam at matamis—ito pa rin ang lasa na
Alam ni Sapphire na nakatitig sa kanya si Ezekiel, at dahil dito'y naging magulo ang kanyang isipan. Pinilit niyang iwasan ang mga mata nito. Ayaw niyang makita ng tito niya na apektado siya sa presensiya nito. Mahina lamang na tumawa si Ezekiel, saka marahang binuhat si Liam na patuloy pang naglal
Hanggang doon na lang ang pag-alala niya. Hindi na niya pinayagang lumalim pa ang kanyang iniisip. Sa huli, pilit siyang ngumiti at mahina niyang sinabi, "Salamat." Naramdaman ni Dexter ang paninikip ng kanyang dibdib, ngunit inisip niyang magandang simula ito. Ngumiti siyang magiliw at inulit an
Hindi pa rin pinansin ni Laurice si Sapphire at ni hindi man lang tiningnan ang pagkaing inilagay nito sa kanyang plato. Lumipas ang kalahating oras na ganoon ang sitwasyon. Nagpaalam na ang lola nila upang magpahinga, iniwan ang mga nakababatang henerasyon upang makipag-usap kay Laurice. Pagkaali
Noong panahong iyon, kakalabas pa lang niya ng bilangguan at tila hindi na siya nababagay sa mundong nasa labas. Ang natitirang pag-asa niyang kumapit sa buhay ay unti-unting nauwi sa kawalan. Nalilito siyang napadpad muli sa pamilya Briones—hindi isang pagmamalabis kung tawagin, iyon ang pinakamad
Tahimik na naglakad si Sapphire sa kawalan. Hindi na niya alam kung saan siya dinadala ng hakbang ng kanyang mga paa..Patuloy lang siya na naglalakad na prang wala sa sarili.Subalit ang kanyang mga paa, ay dinala siya sa isang lugar na nais na sana niyang kalimutan at wag ng pag aksayahan pa ng pa
Nang sabihin niya ang mga salitang iyon, kahit na nagpanggap siyang walang pakialam, nanlamig pa rin ang kanyang mga kamay at paa, at ang kanyang mukha ay puno ng luha. Dexter... Hayup ka Dexter..... Sa huli, hindi niya ito nakayang tapatan. Mas tuso ito kaysa sa kanya at palaging tinatamaan siya s
Una niyang sinagot ang tawag ni Dexter at mula noon ay umiiyak na siya. Pinigil magsalita ng bibig ni Delia ang kanyang sarili, bahagyang bakas ng pag-aalangan ang lumitaw sa kanyang mukha, "Kung ayaw mo sa kanya, ayos lang na huwag mo siyang kausapin. Alam ni mama na may kasalanan si Emerald sa'yo.
Naiinis na si Sapphire, kaya malamig siyang sumagot sa telepono, "Sige, uuwi na ako. Kung may gusto kang sabihin, hintayin mo na lang ako." — Makalipas ang kalahating oras, huminto ang taxi sa harap ng maliit na villa ng pamilya nila. Bago pa man siya makapagbayad at makababa nang maayos, hinatak
Si Sapphire ay handa na para dito. Tumakbo siya palayo habang lumilingon, likas na nagbabantay laban sa biglaang pag-atake ni Dexter. Ngunit ang tanging nakita niya ay ang lalaki na bahagyang itinaas ang kilay at ngumiti nang kaakit-akit. Walang bahid ng kasamaan sa ngiting iyon, kaya't siya ay nan
Matagal siyang niloko at ginamit nito. Ngayon, dumating na rin ang kanyang pagkakataong gumanti at gamitin ang koneksyong ito para sa sarili niyang layunin. Halos kasabay ng pagtatapos ng kanyang pagsasalita, nagkatinginan ang mga shareholders at nagsimulang magbulungan. Nang humupa nang bahagya a
Naninigas ang dibdib ni Sapphire nang marinig niya ito. Noong nakaraang buwan, nagsimula nang gawin at pagbutihin sa ibang bansa ang inhibitor na kailangan niya agad, at kalaunan ay ipinadala ito sa kanilang bansa. Sinabi sa kanya ni Susan na sagot ng kanyang lola ang lahat ng gastusin, at naniwa
Agad niyang naunawaan ang dahilan ng pagpunta ni Sapphire rito, kaya bahagyang sumikip ang kanyang mga mata sa hindi makapaniwalang ekspresyon. Sa sandaling iyon, ibinalik na rin ni Sapphire ang tingin niya, hinanap ang upuang may pangalan niya, at umupo nang may likas na biyaya. Bahagya siyang tum