Maaga akong nagising dahil na din siguro sa bagong lugar na aming tinutulugan.Nandito ako ngayon sa condo, pagkatapos ng halos isang buwan namin paninirahan sa farm ay nanibago na ang katawan ko. Nasanay kasi kami sa natural na lamig na nagmumula sa paligid ng bundok. Agad akong bumangon at binuksan ang mga bintana. Mula dito sa bintana tanaw ko ang mga building at mga sasakyan sa kalsada. Mula noong nakita namin ang mga lalaking nag aaligid sa farm ay mas nagdoble ingat kami. Minsan si Ken at Raven ang bumababa ng bundok para sa mga kailangan namin at sa kaniya-kaniya naming business. Si ken din laging kailangang nagrereport sa office dahil binigyan siya ng posisyon doon ni Dad. Habang si Raven naman ay nagaasikaso ng business namin. Siya din ang nagdadala ng mga papers na kailangan ng pirma ko. Minsan naman kami ni Dyson. Nagsasalitan kaming apat sa pagbabantay kay Mom. Nagdouble ingat kami dahil ayoko ng mawalan pa ng taong mahal sa buhay. Tama na ang binigay na sakripisyo ng
"Miguel!" Nasambit ko ng may pumasok sa loob ng VIP room habang may kinukuha ako sa ilalim ng table. Nailaglag ko kasi ang baso na nakapatong sa lamesa. "Ma'am hindi daw po siya nagrequest ng VIP room. Hindi din daw po siya pupunta kung hindi kilala ang nagpapapunta." sabi ng waiter na inutusan ko kanina. Umikot naman ang mata ko dahil nagpapakipot pa siya. Samantalang dati kahit sino lang ang pinapasok niya sa VIP room kahit di kilala. "Sabihin mo pinapatawag siya ng may ari ng bar!?!" inis kong sabi sa water. Agad naman siyang tumalima pa layo. Mula dito sa room ay nakikita ko sila. Pinagmasdan ko paano siya makipagusap. Talagang nagpapasalamat pa siya sa kasama niya ah. Naiinis na ako kaya sumalampak na lang ulit ako sa sofa. Ilang sandali pa ay bumukas ang pinto. Umaasa akong siya na iyon ngunit hindi pala. "Ma'am, ayaw daw po siyang payagan ng girlfriend niya." bungad ng waiter. "Edi ang girlfriend niya ang papasukin niya dito. Kung gusto nila magsama pa sila. Kailangan ko
"Ma, Bilisan mo po dyan baka malate tayo sa ka-meeting natin." sabi ko kay Mama na ngayon ay hindi mapalagay kung anong susuotin. Papunta kasi kami ngayong kung nasaan si Miguel. Hindi pa sinasabi sa akin ni Miguel ang magiging kabayaran nitong pakikipagkita niya. Hindi ko din alam kung anong dahilan niya at ayaw niyang makita ang sarili niyang Ina ngunit wala na akong pakialam. Sa ngayon kailangan ni Mama ng dahilan para lumaban at lakasan ang loob niya sa darating niyang operasyon. "Tara na!" hila sa akin ni Mama palabas ng condo. Mabilis lang kaming nakarating sa meeting place ngunit wala pa si Miguel kaya nagorder lang kami. Kaya pala sobrang taranta ni Mom ay dahil ang akala niya ang ka-meeting namin ang bibili ng farm niya sa bundok. Gusto na niya itong ibenta at ilagay sa bangko ang pera dahil hindi na niya kayang asikasuhin pa. Kaya mas lalo akong nagoverthink na baka naghahanda na si Mama sa mga iiwan niya para kay Miguel. Pakiramdam ko sumusuko na siya at iyon ang hindi
Aira's P.O.V.Tatlong linggo na din ang nakalipas simula ng naoperahan si Mom at kinuha siya ni Miguel. Pagkatapos ng sinabi ni Miguel na kung may mangyaring masama kay Mom ay mananagot ako ay wala ng iba kaming napagusapan. Hindi na rin pinatulan ni Dyson at Ken ang pagbabanta ni Miguel dahil kung sila man ang nasa posisyon ni Miguel sasabihin niya din iyon. "Pinapauwi ka na ng Daddy mo sa inyo di ba?" sulpot ni Raven mula sa likuran ko. Simula pala noong nangyari sa hospital nagkita kami ni Dad. Hindi naman sinabi ni Dad kung bakit nandoon siya ngunit inalam ni Ken at Dyson. Hindi naman sila nahirapan alamin. Hindi ko akalain na bukod kay Mom na nanay ni Miguel ay may sakit din ang tatay ko. Sinabi din ng Doctor na may limang buwan na lang daw si Daddy para mabuhay kaya hindi kami nagtaka kung bakit pinapauwi ako sa mansyon. "Nahihiya ako!" Pagaalangan kong sabi habang nagiimpake ng ilang damit na dadalhin ko. "Anong nakakahiya doon?!" wika ni Raven at iniharap pa niya sa akin a
"Talaga ba? Sigurdo ka bang siya iyon?!" gulat na tanong ni Raven sa akin. Nandito kasi siya sa garden ng mansyon kasama ako. Sila Daddy, Ken, Meriam at ate May ay sabay-sabay umalis papunta sa opisina. Habang sila ate Shane naman at kuya Jan ay nasa kwarto lamang at hindi lumalabas. Si Mommy ay umalis din kasunod nila Daddy. Kaya mag-isa lang ako dito sa mansyon at pinapunta si Raven. "Oo. Sinubukan ko siyang habulin ngunit wala na akong naabutan sa labas ng gate. Sinubukan kong ipasilip sa CCTV ngunit hindi siya nahagip kahit kakarampot. Pakiramdam ko talagang siya iyon wala ng iba." sagot ko kay Raven. "Patingin nga ng sulat!" Sabi ni Raven at kinuha sa akin ang sulat na binigay para sa akin. "Hi Kamusta ka na? Alam kong alam mo na ang katotohanan. Salamat dahil naunawaan mo. Salamat dahil naging matatag kang harapin ito. Pasensya ka na kung wala akong lakas ng loob humarap sa iyo. Mahal kita! Mag-iingat ka palagi at lagi mong aalagaan ang sarili mo." Basa ni Raven sa sulat. "
"Umamin siya sa iyo?" bungad ni Raven sa akin ng makapasok sa kwarto ko. Dito sa mansyon parang walang ibang nangyari. Parang bumalik kaming lahat sa dati. Hindi pa din naman nag-aanounce si Dad ng sitwasyon niya. Hindi ko din alam kung alam na ba iyon ni Mommy. "Oo." simpleng sagot ko. "Ano ka ba naman girl. Bakit ang tamlay mo? Hindi mo na ba siya mahal?" tanong niyang muli sa akin. "Ewan. Hindi ko alam." Simpleng tugon ko. "Sabagay. Sa dami ng nangyari, sa ilang pagkakataon na ang naibigay mo siguro nga ay naubos ka na at hindi maramdaman ang sinsiridad sa sinasabi niya. Anyways kamusta daw si tita. Infairness huh ang sipag niyang alagaan ang nanay niya. Akala ko talaga hahayaan niya sa iyo si tita kahit alam na niyang nag undergo ito ng operation." mahabang wika ni Raven. "Ayos naman na daw si Mom. Minsan daw hinahanap ako kaso hindi niya magawang lumapit sa akin dahil nahihiya. Balak ko siyang dalawin someother time. Sabihan mo sila Dyson, sabay-sabay tayong pumunta doon. "
"Moooom!" "Titaaaa!" Sabay-sabay namin sigaw nang makarating sa bahay ni Miguel. Ang alam ko wala siya ngayon dito dahil nagtatrabaho siya kay Daddy. Mabait din si Daddy na tanggapin si Migeul kahit kalaban niya sa negosyo ang ama nito. "Mga anak!" bati din ni Mom sa amin. Masaya niya kaming niyakap isa-isa at ganoon din kami sa kaniya. Sobrang saya ng puso kong makitang magaan na ang awra niya ngayon hindi tulad dati na kahit ngumiti siya ay ramdam pa din ang pangungulila niya sa kaniyang nag-iisang anak. "Halika! Madami akong hinanda sa pagdating niyo." aya ni Mom sa amin sa dining table nila na puno ng pagkain. "Wow! Tita kayo ang naghanda ng lahat ng ito? Para sa amin po ba lahat 'to?" masayang tanong ni Dyson. "Kamay mo!" tabig naman ni Raven kay Ken na kukuha na sana ng isusubo sa bibig niya. Nagtawanan naman kami sa reaksyon ni Ken na akala mo'y batang inagawan ng lollipop. "Mom, hindi ka po ba napagod? Sobrang dami mo naman pong niluto. Tayo lang naman ang kakain. Dap
"Baliw ka ba?!" sigaw ko at itinulak siya sa abot ng makakaya ko. "Hindi kita pagnanasaan at ma-iinlove sa iyo? muli? Mukha mo!" sabi ko at bahagyang sinipa ang tuhod niya para hindi niya ako mapigilan. Pabagsak kong sinarado ang pintuan ng kwarto niya. "Oh! Anong mukha iyan?" tanong ni Raven ng sumalampak ako sa sofa."Moooom! Wala bang ibang Cr dito? Hindi ako nakagamit ng comfort room." sigaw ko mula sa living room. "Madumi kasi itong Cr sa may kusina kaya doon ka sa bakanteng room pinag-CR pero bakit hindi ka nakagamit ng maayos?" Sigaw ni Mom pabalik. "Tita baka madulas ka po dyan. Kami na po maglilinis tapos na din naman po kaming maghugas eh." rinig kong alok ni Dyson kay Mom. "Wow! sinisipag si Abnormal tita. Ibigay mo na po bago pa umalis ang sapi sa katawan niya." asar naman ni Raven sa kaniya. "Ewan ko sa iyo. Mukha kang prisesa dyan ayaw gumawa ng gawaing bahay pero mukha naman hari kung kumilos." asar ni Dyson pabalik kay Raven. "Sige ulitin mo pa! Makakatikim ka
Miguel’s Point of View Hindi ko alam kung dapat ba akong maging masaya na pumayag si Aira na magpakasal sa akin ngunit hindi kami maikakasal ngayong taon. Ang gusto kasi ng parents niya ay engrandeng kasalan. Isa din kasi iyon selebrasyon ng merging ng dalawang malaking company. Ang Villanueva Group of Company at ang Santiago Enterprise. Anong magagawa ko kung sa iyon ang nais nila. Isa pa ayaw nilang maging negative ang maging comment ng mga tao sa kasalan namin dahil sa pinost ni Abby ng kasal namin dalawa. Makukuha no’n ang atensyon ng tao kaysa sa kasal namin. “Wag ka nang malungkot dyan! Ikakasal din naman tayo, hindi ngayon pero sigurado akong ikakasal ako sa iyo lang at walang iba.” Aira cheered me. Ngumiti naman ako sa kaniya. “Basta sa akin ka lang huh? Sa aking ka lang magpapakasal ah. Walang iba?” Paninigurado ko sa kaniya. Tinaas naman niya ang kamay niyang may singsing. “This is not a simple ring. This was a promise ring, this symbolize our promise wedding.” Hinali
Miguel's point of View Aira and I was lying on my bed. Nakahiga siya sa braso ko habang hinahaplos ko ang mga buhok niya. This feelings i never imagine that happened again. Hindi ko akalain na darating kaming muli sa puntong ito ng buhay namin. Kaming dalawa muli ang magkasama at hindi iniisip ang ibang problema. Siguro sasabihin ng iba masyadong tipikal ang naging relasyon naming dalawa. Mula sa hindi magkasundong pamilya, produkto ng broken family at anak kami pareho sa labas ng aming Ama pero hindi iyon naging hadlang. Naging daan pa ito na mas lalo namin maunawaan ang isa't isa. "Ilang anak ang gusto mo?" Aira's asked me while looking at me. Ngumiti ako sa kaniya at pawang nagisip. "I want more than 4 i think. Gusto ko madami sila, ayoko maranasan nila ang magisa at walang kalaro gusto ko ang bestfriend nila ang isa't isa." Masaya kong sagot. Sumimangot naman siya na kinataas ng kilay ko. " I told you already na ayoko magkaroon ng madaming anak. Bukod sa hindi ako siguradong
Miguel Point of ViewMasaya akong umuwi sa bahay ng maihatid ko si Abby sa isang facility. Ang anak naman niya ay dinala ko sa mama niya. Hindi ko pinaalam kay Aira ang nangyayari dahil gusto ko siyang surpresahin. Nagulat si Tita ng dumatinf akong dala ang anak ni Abby. Akala nila itinakas ko kaya agad nila itong pinuntahan sa doon. Sobrang pasasalamat ni tita dahil sa wakas natauhan ang anak niya. Sa wakas pinili nitong maging okay ang sarili at magpalaya ng tao. Kahit medyo mahirap ang nangyayari laging pasalamat ko na sa wakas ay natapos din. Sa ngayon ang kailangan ko na lang asikasuhin ay ang company ni Daddy. Hindi ko alam ang nangyayari sa loob ng pamilya niya. Ang tanging sinabi sa akin ni Cheska ang madalas pagaaway ni Daddy at ng Mommy niya na kahit siya hindi alam ang rason. Lahat inihanda ni Dad bago siya sumuko sa mga pulis. Naihanda din ang paglipat sa pangalan ko ng mg shares niya. Mayroon ding shares ang naiwan kay Cheska. Ang mga buildings, farms at small business
Miguel Ice's Point of View "Mamaya mo na iyan ituloy, kumain ka na muna." Pasok ni Abby dito sa office ko sa bahay niya. Hindi ko gusto pero para sa ikakatahimik ng isip ng mama ko ginawa ko ang gusto niya. Malambot ang puso ni Mama lalo na sa mga anak na nagmamakaawa. "Busog pa ako." Simula ng tumira ako dito, ni hindi ko man lang siya nagawang tingnan. Nahahawakan niya ako pero gustong-gusto ko siya itulak para palayuin ngunit hindi ko magawa dahil sa awa. Maayos siya pag nandito sa bahay, maasikaso at nakakapagalaga ng anak niya. Kung noon tuwang tuwa akong makipaglaro sa anak niya. Tito-daddy pa nga ang pagpapakilala niya sa akin. Masaya akong makipaglaro sa bata pero noong pinakasalan ko siya dahil sa pananakot niya nawala ang amor nilang magina sa akin. Sabihin na natin na dapat hindi idamay ang bata pero siya ang malaking dahilan bakit pumayag at nagmakaaawa sa akin si Mama. " Hanggang kailan ka ba ganito? Asawa mo ako pero parang tauhan lang ako sa posporo kung ituring mo
Aira Jane’s Point of ViewMatapos ang nangyari sa amin ni Miguel ay wala na kaming sunod na pagkikita. Umalis ako ng gabing iyon habang natutulog siya, hindi na din ako nagpaalam pa kay Mama.“Paano kung malaman ng half-sister mo iyan? Mas magkakagulo lang Aira!” anya ni Raven sa akin. Masakit ang ulo ko ng pumasok ako, ang hirap din pala magpanggap na ayos lang ang lahat.“Paano naman niya malalaman kung walang magsasabi sa kaniya? Malamang hindi rin sasabihin ‘yon ni Miguel.” Wika ko habang nakasapo ang ulo kong nakapatong sa lamesa.“Ay nako! Hindi ka na talaga nadala! Kung hindi mo naman ipaglalaban si Miguel edi sana hindi ka nagpapadala dyan sa damdamin mo. Ang unfair mo sa totoo lang.”“Bakit ako? Bakit ako pa ngayon ang unfair? Hindi ba siya?” gulat kong tanong sa kaniya.“Tsk.” Napairap na lang si Raven ng hindi ko maintindihan ang ibig niyang sabihin.“Imagine, tinanggap mo lang mga paliwanag nila without saying what’s inside you! Sa tingin mo ba tama iyon? Sa tingin mo ba h
Aira Jane’s Point of ViewHindi ako nauwi sa mansion. Hindi naman nila ako hahanapin. Dito ako matutulong sa bahay ni Mama. Wala naman siyang kasama, isa pa napagod kaming dalawa na mag-shopping at gumala sa mall. 11pm na ng kami ay nakauwi.“Hays, ito ang pangatlong araw ko sa kwarto na ito, pangalawang beses ko matutulog dito.” Bulong ko sa sarili ko ng sumalampak ako sa malambot na kami.“Aira, iha?” katok ni Mama sa pinto ng kwarto. Bumangon naman ako pero nakapasok na si Mama sa loob ng kwarto. “Gusto ko lang malaman kung kakain ka pa ba? Kasi kung oo ipagluluto kita. Ano bang gusto mo? Uuwi kasi si Miguel dito kaya nagluto ako ng sabaw, lasing nung tumawag e.” napabalikwas naman ako.“Ma, pwede bang umuwi ako?” tanong ni Mama.“Bakit? Iniiwasan mo ba si Miguel.” Bigla akong natameme sa tanong ni Mama. Hindi ko alam pero hindi ko kasi kayang makasama si Miguel ng may ibang tao na nakakita. Pakiramdam ko kasi ginagamit naming sila ni Miguel para lukuhin si Abby, which is I don’t w
Aira Jane’s Point of View“A-anong oras na?” rinig kong tanong ni Miguel.“Hapon na, magala-singko na. Kamusta tulog mo? Nagugutom ka na ba?” nagaalalang tanong ko.Nakaiglip din ako habang pinagmamasdan siya pero dahil sa sobrang init ay hindi ko magawang matulog ulit. Ito naman si Miguel grabe ang sarap ng tulog, halatang pagod siya. “Pasensya ka na kung naabala kita.” Hinging pasensya niya sa akin.“Wala iyon, basta huli na ito.” Tumayo na ako mula sa tent ng pigilan niya ako. “Maupo ka muna, magusap tayo.” Tiningnan ko siya saka nagsimulang maupo ulit.“Pwede bang umuwi ka sa bahay, samahan mo si Mama.” Nagulat naman ako sa tanong niya.“Bakit may nangyari ba kay Mama?” nagaalala kong tanong.“Wala naman, nagaalala lang akong wala siyang kasama doon, palagi akong nasa trabaho kung umuuwi naman ako palagi sa bahay na binili ni Abby. Kilala mo naman siya di ba? Ang gusto palagi pinapagod ang sarili niya.”“Parang ikaw.” Bulong ko na kinataas ng kilay niya. “Sige, subukan ko siyang i
Aira Jane’s Point of View“Mukhang maaliwalas mukha natin ngayon ah. Nagkabalikan na ba kayo?” Salubong na tanong sa akin ni Meriam.Nagpatuloy lang ako sa paglalakad papunta sa dining area. Hindi ko siya pinansin dahil ayoko ng kung anong kumosyon sa magandang umaga ko. Magaan ang gising ko, pakiramdam ko nawala lahat ng pagaalala ko. Hindi ko sigurado kung dahil ba sa nalaman ko na totoong mahal ako ni Miguel at ako pa din ang taong pahinga niya o dahil nakasama ko siya halos magdamag kagabi.“Alam mo bang trending ka na naman? Alam mo, simula ng nagkaroon kayo ng relasyon ni Miguel hindi ka na nawala sa social media. Ikaw na lang lagi ang topic.” Sumunod siya sa akin habang sinasabi ang lahat ng iyon. Humarap ako sa kaniya bago nagsalita. “Alam mo Meriam, sa haba ng panahon na nabubuhay tayo, hindi ka pa ba sanay na pinaguusapan ng ibang tao? Their opinion is still not matter to me unlike you.” Mataray na sagot ko kaniya, hindi ko man lang siya tinapunan ng tingin.“Talaga ba? Paan
Aira’s Point of ViewPagkalipas ng tatlong linggo,“Anong sinabi mo?” tanong kong muli kay Ken. May binalita kasi siya sa akin na hindi ko halos paniwalaan.“Oo. Umalis na si bayaw sa kompanya dahil tutulungan daw ang kapatid niyang si Cheska sa pagpapatakbo ng sarili nilang company dahil sumuko sa mga pulis ang tatay nila. Hindi ko alam ang ibang dahilan ngunit isang bagay ang sigurado ko, iniwan na tayo ni bayaw.” Malungkot na wika ni Ken sa akin.“Wala akong ibang magagawa doon. Kung gusto niya iyon edi doon siya sa kanila. Maganda nga iyon e, madami na siyang alam sa company natin na pwede niyang gamitin sa company nila o kaya naman gamitin niya iyon para mapasama tayo.”“Hindi ganoon si Bayaw ate. Alam mo iyan!” nagkibit balikat lang ako saka naglakad palabas ng mansion.Wala siyang utang na loob. Pagkatapos siyang tanggapin ng buo ni Dad iiwan niya lang basta para lang sa taong dahilan ng problema namin noon. Siguro nga sinusubukan ko ng kalimutan ang nangyari but it doesn’t mean