M A L I A ' S P O V "Malia, are you done?" Dad's voice pulled me up from my deep thoughts. I looked at my whole reflection in the mirror and feigned a smile before composing myself. Huminga muna ako ng malalim bago sumagot. "Uhmm. Patapos na po!" Kaya mo 'to, Malia! Ikaw pa! I lost my mom at a young age and I managed to grow up because I have my dad. I couldn't imagine myself being alone in this harsh world. I just couldn't live alone. Hindi ko alam kung kakayanin ko lahat ng ibabato ng mundo sa 'kin kung wala ang ama ko. He is my shield when everything is chaotic. He covered me and kept me safe... until now. Ngayon, panahon naman para siya ang aking poprotektahan at pangangalagaan. "Wow! You looked prettier everyday. Magkamukhang-magkamukha talaga kayo ng Mommy mo," he complimented, smiling. Hinawi nito ang mga natitirang buhok na humarang sa mukha ko at tinitigan ako na parang ako ang pinakamagandang babae sa buong mundo. "Siyempre! Anak niyo ko ni Mommy e! Kanino pa ba ako
MALIA'S POV "I like him, Tita." I endured the cringe feeling and managed it to sound oblivious. Sinadya kong itono iyon na para bang hindi big deal sa 'kin ang pagpapakasal sa anak niya. Also, I don't want her son to be offended in front of our family that's why I told them that I like him kahit hindi naman talaga. Napansin kong natigilan sa pagsubo si Ashton at tumingin sa 'kin. He raised his one brow and looked at me intently. He gave me a what-are-you-saying look. I just shrugged as a response and then I continued eating my food. Tumahimik ang mesa saglit bago ito binasag ni Daddy. Lahat kami napabaling sa kaniya. "We already set the date of your wedding, Ashton and Malia." Daddy informed. "Dad..." "We already picked the date, Ija," my attention was shifted on her, Elizabeth, the mother of Ashton. Sumingit siya na napakalaki ng ngiti na para bang sobrang saya niya dahil sa sinabi ni Daddy. Tumungo ako't humigpit ang hawak ko sa kutsara't tinidor. "Ikakasal na kayo next month
M A L I A ' S P O V Literal na hindi maiguhit ang mukha ni Ashton habang nagmamaneho ng sasakyan. His eyes were too focus on the road. He held the steering wheel tightly, making his prominent veins visible. Nagtatagis ang bagang nito kaya hindi ko nalang pinansin at itinuon nalang ang atensyon sa phone at kalsada. Tahimik lang akong pasulyap-sulyap sa aking phone at sa daan. I hummed while readying my camera. The most exciting part of the trip is the taking of photos behind each sceneries. I like to capture every moments. I love to have memories while the breathtaking view is behind on me. I don't know my life span. Mas mabuti nang may maihahabilin akong mga bagay na makikita ng mga mahal ko sa buhay. Katulad na lamang ng kay Mommy. The only memory of her remained was the polaroid photo of the two of us. Siya ang nagturo sa 'kin sa photography at design. I can't help myself not to smile while checking my camera. I'm super excited because this trip will gonna be amazing! I love isl
M A L I A ' S P O VJust what I guessed, the island is more quite and serene. It was a combination of the color blue and green. Mula dito sa kinatatayuan ko ay kitang-kita ko ang nagpuputian at kumikintab na mga buhangin. Parang ang sarap kaagad humilata doon habang basa ang katawan. My swimming cell is now too excited to get soak under the dark blue water. Ang laki ng ngiti ko habang pinagmamasdan ang kabuuan ng isla.I am too excited that I forgot my sprained feet. I attempted to stand up and get off the boat but I instantly flinched and get back to my previous position. Agad na nawala ang ngiti ko habang nakatingin sa aking paa."Badtrip ka naman oh!" Bulong ko sa sarili.Ginalaw-galaw ko ito at hinilot para naman kahit papaano ay makapaglakad na ako at ma-enjoy ko ang tanawin. Masakit talaga. Literal. Pinipigilan ko lang ang mukha ko na hindi gumawa ng kahit na anong reaksyon."Pwede pong patulong sa mga gamit namin, Manong?" My attention was shifted on Ashton as he asked Manong fo
MALIA'S POV"We can talk later. Take a rest first." I managed to submerge myself in a deep sleep before anxiety and overthinking will take over. Siguro sa sobrang pagod ay nakatulog kaagad ako ng mahimbing. Nararamdaman ko iyon dahil isang tahimik at matiwasay na paglalakbay ang matulog pagkatapos mapagod ng sobra. Sleeping is everyone's temporary escape from all the chaos of reality but why does no one wants to sleep forever?When I opened my eyes, that's when I realized that I am facing my painful reality. I had sleep for a long time but I am still restless. Tulala akong napatitig sa kisame ng kuwarto habang iniisip kung ano na ang susunod na mangyayari. Parang kay bilis lumipas ng araw at napakaraming pangyayari kaagad ang naganap.Kahit ang bigat ng pakiramdam ko sa katawan ay kinaya ko paring tumayo at lumabas ng kuwarto. Unang bumungad sa 'kin ang nakakasilaw na liwanag ng araw. Ang init. Sobrang init. Nagtataka lang ako sa paligid dahil sobrang tahimik nito. I saw Ashton and t
MALIA'S POV"Condolence."Everywhere I go. Every step I take. Every move I make. Halos lahat ng kilos ko, isang salita lamang ang aking naririnig mula sa mga tao sa paligid ko."We're sorry for your loss.""Nakikiramay kami.""Lubos kaming nakikiramay.""Condolence."Walang katapusan iyon gaya ng pagpatak ng mga luha sa aking mga mata. Gusto ko nalang mabingi para hindi iyon marinig kasi bawat bigkas ng salitang iyon ay ang unti-unti akong ginising sa katotohanang wala na si Daddy.Wala na ang kaisa-isang taong kasama ko dito sa mundo.Wala na ang kaisa-isang taong kaya akong intindihin.Wala na ang kaisa-isang taong mahal ako."D-daddy..." Hindi ko na halos marinig ang sariling boses. Naubos na yata sa ilang araw kong pag-iyak. Akala ko kasi nagbibiro lang si Ashton. I thought it was a prank to make me mad at him but it turned out real."D-daddy...""Malia..." Ashton's soft voice made me turned my head and looked at him. He sighed while handing me a glass of water. Kanina pa nanunuyo
MALIA'S POV Isang malalim na buntong-hininga ang aking pinakawalan at nagtungo sa kuwarto pagkatapos kong patayin ang tawag ni Ashton. Kagagaling ko lang sa kompanya nila at hindi pa nga ako nakapagbihis ay agad siyang tumawag. Tss. I won't marry him. It's my final decision.Ngayong wala na si Daddy ay wala na rin akong dahilan para pakasalan pa si Ashton. Nasa kanila na rin naman ang pangangalaga ng kompanya namin na hindi ko lubos maisip kung bakit iyon ginawa ni Daddy. What's the use of marriage? Hinding-hindi ako maghahabol kahit gaano pa kalaki ang pamanang iniwan ni Daddy para sa 'kin. Kahit na nasasaktan ako sa ginawa niyang ito.Napabangon ako bigla mula sa kama at agad na binuksan ang aking phone. It's been a while since I opened my social media accounts. Hindi na ako magtataka kung umuulan ng notifications ang phone ko. Isa na ang nagpaulan ng messages sa F******k at I*******m ay ang best friend ko na si Melizza. "Sana maganda ang kalalabasan ng meet-up niyo hehe." Napan
MALIA'S POV I don't know the reason why they bullied me. Maybe because I chose to hide my identity. Hindi ko pinaalam sa kahit sino ang totoo kong pagkatao. I don't want a nuisance. Ayokong paligiran ako ng mga pekeng tao dahil lang sa aking apelyido."Malia? Are you okay?"Ang malambing na boses ni Mommy ang pumukaw sa 'kin. Agad akong tumango at sinubo ang aking pagkain. Ayoko ring pag-aalahanin ang mga magulang ko."Did something happened? May nanggulo ba sayo sa school?" Ngayon naman ay si Daddy ang nagtanong. I can sense his eyes were suspecting my moves that's why I make my voice more convincing.I immediately shook my head and smiled, "Wala po Mommy, Daddy. Hindi lang maganda ang pakiramdam ko kasi maraming activities kanina sa school. Pwede po bang mauna na po akong magpahinga?" "Of course, baby!" Mommy agreed. I gave them both a kiss and a hug before climbing up to my room. Masakit halos ang buong katawan ko ngayon dahil kami ang naglilinis ng room at dahil sa kakatakbo. I
ASHTON'S POINT OF VIEW“What the hell are you doing with your life, Ashton?!” My Mom's angry voice greeted me as I step my foot inside our house. Here we are again. I just shrugged and went straight to my room. Nabalitaan niya kasing halos bagsak ko lahat ng subject ko ngayong school year. Hindi ko nalang siya pinansin at dumiretso nalang ako sa paghakbang papunta sa loob ng aking kuwarto. Isang mahabang litanya na naman ‘to. Ang tagal pa naman niyang tumigil. I just wonder how mothers can't be tired of rebuking all throughout the day or even the whole night! Ako nga ay napapagod sa simpleng pagsasalita lalong-lalo na kapag nagpapaliwanag.“Wala na ngang ambag ang ama mo sa pamilya natin! Pati ba naman ikaw?!” habol niya pa. Tss. Hindi ko na kasalanan ‘yon. Hindi ako ang pumili sa kaniya bilang kabiyak ko. Bakit kasi pinili mo siya? E wala naman siyang kwenta bilang isang asawa at ama!Pagod kong ibinagsak ang aking katawan at ipinikit ang mga mata para magpahinga ngunit naudlot iyo
ASHTON'S POINT OF VIEW “And now you're acting like an independent woman when in fact you're just a spoiled brat,” walang emosyong saad ko. I was so caught up with her clumsiness! Ang daming kaartehan sa katawan. Just earlier she ran away from me and with all my strength I ran after her. Though part of it was my fault because I scared her. I was scared that something might happen to her and the blame will put all on me. Hindi lang ama niya ang papatay sa akin pati na rin ang pamilya ko lalong-lalo na si Mommy! Baka itakwil pa nga ako no’n! And now, she sprained her foot, I carried her all the way here. Tapos ngayon ituturing niya akong personal assistant niya?! Hindi man lang marunong mag-please or whatever. Tss!“Excuse me! Anong sabi mo?!” malakas at matinis na boses na namang sigaw niya. Kailan ba hihinahon ang boses nito kapag kaming dalawa lang?“Tss. Spoiled brat na umaasa lang sa ama,” dagdag na pang-iinis ko pa bago ko siya tinalikuran at umalis sa harapan niya. I knew I hit h
ASHTON'S POINT OF VIEW “Ashton!”Hindi ko pa nga naimulat ang mga mata ko ay ang malakas na sigaw na kaagad ang narinig ko mula kay Mommy. Kahit nakakarindi ang boses ni Mommy ay ganyan naman talaga siya. Wala na akong magagawa tungkol diyan. Kadalasan ay hindi ko nalang siya pinapansin.“Ayaw mo talagang gumising?!” rinig na rinig ko ang matinis na boses nito ngunit wala akong sapat na lakas para imulat ang aking mga mata. Masyado akong pagod sa mga nangyayari tapos ang tagal pa namin umuwi kagabi dahil kung ano-ano pa ang pinag-uusapan nilang detalye tungkol sa kasal namin.“Ouch! Mom! That hurts!” Hiyaw ko ng hinampas niya ng unan ang ulo ko. “Mom!” I almost screamed when she never stopped.“Bakit ba?! Ang aga-aga pa!” malakas na reklamo ko. “Maaga? My God Ashton! It's already eight!” she exclaimed in a very sharp noise.“So what?!”Umilag ako nang magtangkang hahampasin na naman niya ako ng unan na hawak niya pa rin. Inis na inis na itong nakatitig sa 'kin habang nakapameywang
ASHTON'S POINT OF VIEWWhen reality strikes, it strikes really hard to the point of giving up what you should not. Katulad na lamang ng sitwasyon namin ngayon. I have my own plans about my life. I already have a plan to marry the only woman I have been loving in my whole life but then reality broke in. The reality destroyed my plans and I hate to admit that my dearest intruder, reality, is the toughest opponent I have. No matter how strong I am. I just couldn't bring reality down. “What?!” I exclaimed the moment when I heard all Mom's plan about my marriage to a stranger. What the fucking hell is she thinking?!“Ashton, this is the only option we have or else we'll lost our company!” Mom's voice thundered on the other line. She had been explaining this for a very long time enough why should I have to do this. Kulang nalang i-recite ko lahat ng mga pinagsasabi nito sa ilang beses ng inulit-ulit sa akin. She repeated it a million times every time she called me. I combed my hair throug
“Mama!” isang matinis na boses ang bumungad sa tainga namin pagkapasok namin sa bukana ng bahay. Nasa pintuan palang kami ay tumakbo na kaagad si Maia papunta sa amin para salubungin kami. And because I am not allowed yet to carry heavy things, she ended up hugging my knees. Nalungkot ako na hindi ko na siya makarga kagaya ng dati. Hays, miss na miss ko na ang aking panganay. Napagtanto kong mga ilang araw na rin kaming hindi nakapagbonding. “Pakilagay nalang sa kuwarto namin ni Ashton, Rouger. Thanks!” I ordered him in the most friendly way. He just nodded and made his way to upstairs, ignoring Trisha in his front. I think pati si Ashton ay napansin kung ano ang nangyari sa kanilang dalawa ni Trisha. Ashton gave him a tap on his shoulder when he passed him. Akala ka ‘yon na ‘yon pero nang makita ko siyang lumabas para kuhanin ang natitirang mga bags sa kotse ay tila mas lalo akong nahulog sa kaniya. Habang tumatagal ang pagsasama namin ay mas lalo ko siyang nakilala o ‘di kaya’y nat
“Grabeng morning exercise ‘yan. Talagang umagang kay ganda,” Trisha uttered out of the blue while she was waiting for me in the staircase. How did she know? My face immediately heated up because of what just she said, remembering what happened earlier insides our room. “Sorry, I made you wait.”“Nah, no problem,” she giggled habang sinabayan niya ako pababa ng hagdanan. Napagpasiyahan naming isama sana si Maia kaso ang himbing nang tulog nang sinilip namin sa kaniyang kuwarto. “Napagod po yata kahapon, Ma'am. May outdoor activities kasi silang ginagawa sa school,” imporma sa akin ni Ate Lea habang naglilinis siya sa kuwarto ni Maia. Nalungkot ako sa ibinalita niya. Hindi naman pwedeng gisingin ko siya para lang sa shopping session namin kaysa pagpahingahin. She needs to rest. Gusto ko pa siyang ipasyal sa mall at bilhin lahat ng mga magugustuhan niya roon. Minsan lang naman kasi ‘to. Kahit kailan hindi ko pa nabili ang mga gusto niya siguro iyong iba na mga mura lang sa kanto lalong
Ang tahimik ng paligid. Pagkadilat ko ay sumalubong sa akin ang sobrang sakit sa mata na liwanag na nanggagaling sa kisame. I couldn't help to let out a groan when I felt my body aching. “Hey, you're now awake,” Ashton caressed my hand while staring at me. “Hmmm,” bumaling ako sa kaniya na nasa tabi ko lang. Mukhang kakagising niya lang din. Anong oras na ba? “Anong oras na ba?” tanong ko sa kaniya.He looked at his watch, “It’s five in the morning.” Ang aga pa pala kaya tulog na tulog pa si Maia at Trisha sa couch. Mabuti nalang at malaki ang couch. Nakayang pagkasiyahin si Maia at Trisha na ngayon ay himbing na himbing sa pagtulog. Dahil nga sobra akong napagod kagabi ay hindi ko namalayang bumalik ako sa pagtulog. Nagising nalang ako sa ingay ng paligid. Nandito pala ang lahat except sa mga magulang ni Ashton. Trisha and Rouger were here. Hmm, I smell something fishy the way they looked and interacted at each other. Okay lang, bagay naman silang dalawa. Natawa nalang ako haban
Today was a long day. Sobra akong napagod kaya hindi na ako magtataka kung pag-uwi namin ay humiga kaagad ako. No wonder after I lounged myself in my soft bed, I immediately drowned in a deep sleep. Kinabukasan, maaga na namang umalis si Ashton. Mukhang ang dami niyang aasikasuhin ngayon. Wala akong magawa kundi ang bumuntong-hininga pagkatapos kong maghilamos. Ang tahimik ng condo paglabas ko ng kuwarto. Pagtingin ko sa orasan, mag-a-alas diyes na pala ng umaga. Kapag ganitong oras ay nasa paaralan si Ate Lea. Binabantayan si Maia. Mag-isa na naman ako ngayong araw. Alas singko pa kasi ang uwian ni Maia at Ate Lea habang si Ashton naman ay alas otso o ‘di kaya ay mag-o-over time na naman siya ngayon. Palagi nalang. Mukhang marami talaga silang tatrabahuin ngayon. Kitang-kita ko kasi sa mukha at kilos niya na marami siyang trabaho. Dagdag pa na narinig ko talaga ang pag-uusap nila ni Rouger kagabi. Malalim akong humugot ng hininga nang mapagtantong sa sobrang busy niya ay halos wala n
“Can we talk?” si Melizza. I glared at Ashton beside me. I clearly told him that I don't want to see and to talk to Melizza but he insisted! He just smiled before leaving us inside the room. Melizza walked and stood beside me. Her eyes surveyed my situation. I looked at her blanky and with indifference. I still couldn't believe that the two of there were married while Ashton and I were married too. How come it happened?!“I-im sorry, Mals—,”“Don’t you dare call my name again, Melizza. You broke the strings that ties us together the moment you married Ashton,” with cold voice, I warned her when I saw Ashton leaving the room. I scoffed at his confidence leaving me alone in this room together with Melizza. Melizza is my best friend before. That was before. She's not my best friend anymore and I don't want her to become my friend again. I don't know anymore what she's capable of. Baka kaya akong saktan ng babaeng tinuring ko na kapamilya. Tumungo siya at tumitig sa sahig. Hindi man lang