“Anong ginagawa natin dito,” usisa ko kay Karlos nang makarating kami dito sa isang lugar kung saan dito n'ya ako dinala ngayon.
Nginitian n'ya ako at saka nilapitan para akbayan. Kunot-noo ko namang siyang tiningnan. Kasi wala talaga akong ideya kung bakit n'ya ako dinala dito.
“Haysstt, ang ganda ng lugar, 'no?” tanong nito sa akin na malapad ang ngiti. Dahan-dahan naman akong tumango sa sinabi at taka ko pa rin siyang tinitingnan habang naka-akbay pa rin siya sa akin ngayon. Ang kanang braso n'ya naka-akbay sa balikat ko at ang kaliwang kamay naman n'ya ay nakahawak sa isa kong kamay na nakababa.
“Gusto mo ba dito?”
“Pinagsasabi mo?” Kinalas ko patalikod ang braso nito na naka-akbay sa akin. Ngunit sadyang malakas ang pagka-akbay n'ya sa balikat ko na 'di ko kayang alisin sa balikat ko.
“Tinatanong kita. Gusto
Dalawang linggo ang nakalipas nang huli kong nakita dito sa bahay si Ate Elys. Dalawang linggo ko na ring napapansin na parang lumalayo sa akin si Karlos. Pero dumadalaw naman siya sa kuwarto para kumustahin si Emzo nang mabilis. Pagkatapos ay aalis naman siya.Parang nag-iba siya. Hindi na siya kagaya dati na tumatagal sa kuwarto at magpapalambing sa akin. Ngayon napapansin ko, nararamdaman ko na umiiwas siya sa akin na hindi ko alam kung bakit. Wala rin akong ideya. Masakit sa kalooban ko. Nasasaktan din ako.Namalayan ko nalang na nagsasalita pala mag-isa ang anak ko ngayon. Tiningnan ko ito na masaya at aliw na aliw sa mga sinasabi at binibigkas ng bibig n'ya. Nagpapapadyak pa siya sa tili sa ibabaw ng legs ko.Buhat ko kasi itong patayo sa ibabaw ng legs ko habang hawak ko siya sa magkabilang kili-kili n'ya bilang alalay para hindi siya matumba.“Yes, baby. Tuwang-tuwa ka nga
Nagising ako sa isang kuwarto na kulay puti lahat. Lumingon ako sa kabilang direksyon at nakita ko sila Aling Berna at Ate Elys na nandito sa gilid ng kama na hinihigaan ko ngayon.“Si Emzo?” hanap ko sa anak ko dahilan para lingunin nilang dalawa ako.“Iha, gising ka na pala,” gulat na sambit ni Aling Berna nang lapitan n'ya ako dito na nanatiling nakahiga.Nakita ko na nagkatinginan silang dalawa na may alam sila na hindi ko alam.“Alexa,” malungkot na tawag sa akin ni ate. Hinawakan nito ang isa kong kamay at saka ko siya takang tiningnan.“Magpahinga ka muna. Hindi ka pa malakas.” Bumaling sa ibang direksyon ang ulo at pagkatapos ay saka ko kinunutan ng noo si ate.“Si Emzo, ate. Nasaan siya. Kay Karlos ba?” hindi ito sumagot na nagbaba ng tingin.“A
AFTER SEVEN YEARS..."Mama!" Humahangos na takbo ng isang batang lalaki papunta sa akin ngayon."Uy! Namiss kita!" sabik na sambit ko sa kaniya nang yumuko ako para mapantayan ko siya at mayakap ng sobrang higpit."Mama, bakit ngayon lang po kayo pumunta dito?" Hindi ko napigilang ngumiti sa kaniya sabay haplos ko sa kaniyang buhok ngayon at saka ko siya dinampihan ng halik sa kaniyang noo."Namiss mo talaga si mama. Tara sa loob," anyaya ko sa kaniya at hawak kamay kaming dalawa pumasok sa loob ng bahay."Alexa, nandito ka na. Mabuti nakapunta ka dito. Alam mo ba 'yang bata na 'yan? Miss na miss ka na n'ya. Palagi ka n'yang hinahanap sa akin." Napangiti naman ang bata na buhat ko na ngayon nang siya ay lingunin ko."May chocolate ako dito. Heto, para sa 'yo 'yan," sabay abot ko sa kaniya ng chocolate na tinanggap n'ya naman at saka ko na siya binaba. Nangang
Natapos ang Christmas at new year na sa kuwarto ko lang ako nag-mukmok. Hindi ko kasi feel. Niyaya rin ako nila Ate Elys na sa bahay nalang nila ako maki-celebrate. Tinanggihan ko dahil mas gustuhin ko pang mag-mukmok dito sa kuwarto ko.“Tay, pinatawag n'yo raw ako?” tanong ko sa tatay ko pagkapasok ko dito sa opisina n'ya. Pinapapunta n'ya kasi ako dito sa kompanya nila nang hindi ko alam kung bakit.Tumingin ako sa harapan at nakita ko si Tita Lara na naka-upo at masama ang tingin sa akin ngayon na nangingigil. Agad ko namang in-iwas ang tingin ko sa kaniya dahil pati ako ay nahahawa sa mood n'ya ngayon.“Alexa, ma-upo ka muna.”“Bilisan mo na, tay. May lakad pa kami ni Drake ngayon,” inis na saad ko sabay tingin sa relo na nasa kaliwang kamay ko ngayon. Narinig ko namang nagpawala ng malalim na hininga si Tita Lara. Wala rin akong choice kung hind
Pagkagaling ko sa bahay nila Ate Elys. Dito ako dumiretso sa isang coffee shop kung saan minsan akong nandito para mag-kape. Gawain ko na ito minsan lalo na kapag kila ate ako nakitulog, dito agad ako didiretso. Like, nakasanayan. Ngayon nga ay nandito ako at nakapag-order na rin ako ng kape ko na usually in-order ko dito. Creamy latte.Tiningnan ko ang oras sa cellphone ko ngayon. Alas-otso na pala. Nakaramdam na rin ako ng pag-ihi. Hindi ko na kaya 'to. Kaya nag-desisyon akong pumunta nalang sa rest room dito at matagal pa siguro ang order ko.Tumayo na ako para pumanhik sa rest room na nandito sa likod banda. Kabisado ko na kung nasaan ang rest room dito lalo na minsan akong nandito. Mabilis naman akong natapos. Nag-hugas muna ako ng aking kamay bago lumabas.Paglabas ko, nagkataon naman na may nakasalubong akong isang lalaki na pupunta rin siguro sa rest room ng mga lalaki. Pero natigilan ako. Dahil kil
“Oo nga ate. Nakita ko talaga kahapon si Karlos pagkagaling ko dito,” sumbong ko kay ate. Nandito ako sa bahay nila ngayon para dito naman matulog.“Siguro. Alam mo naman na kinalimutan na ako ng pamilya ko. Remember, no'ng kasal ko hindi sila pumunta. Kaya sorry talaga. Wala akong balita kung talagang nandito si Karlos. Hindi na rin kami close gaya nang dati,” malungkot na sambit ni ate na alam ko naman.“Si Emzo lang naman ang kailangan ko, ate,” ma-i-iyak na sabi ko kay ate. Nilapitan ako nito para akbayan. Nandito kasi kami naka-upo sa sofa.“Ano na kaya ang itsura ni Emzo, 'no?” nagkibit-balikat ako sa tanong ni ate. In-isip ko rin kung ano na ba ang itsura ni Emzo ngayon. Alam ko noon na kuha n'ya ang itsura ng daddy n'ya. Napapa-isip ako at na-curious kung ano na ba ang itsura n'ya ngayon.“Kilala n'ya kaya ako?” malungk
Na-una nang um-uwi si tatay. Ako nalang ang na-iwan dito ngayon. Tiningnan ko ang oras sa aking cellphone, alas-dyes na pala ng gabi. Nakatulog kasi ako kanina. Like, naka-upo ako sa swivel chair ko. Then, ang ulo ko ay nakahiga sa ibabaw ng lamesa. Ganito ang posisyon ko kanina na natutulog. Palagi kong ginagawa 'to kapag alam ko na antok na ako.Oras na siguro para um-uwi. Hindi pa ako nakapag-hapunan. Nakita ko rin na may text si tatay sa akin. Hinahanap na nila ako. Niligpit ko na ang mga gamit ko para umuwi sa bahay.Mabuti nalang dala ko ang kotse ko ngayon. Minsan kasi hindi ko ito dinadala at nag-co-commute ako. Mabilis akong dumiretso sa parking lot ng building na 'to para sumakay na sa aking kotse.Mabilis naman akong nakapasok. Nandito na ako naka-upo sa driver's seat para mag-maneho pauwi. Pinaandar ko na ang makina at umalis na dito hanggang sa makalabas ako at ngayon binabagtas ko na ang kalsada, ang daan k
“So, how's your lovelife, Mr. Buenavista?”“Ahm--” Tumingin ito sa secretary n'ya na parang nahihiya at 'yong secretary n'ya natawa nalang nang bumaling kay tatay.“Mahiyain po talaga siya, hehehe.” Sinamaan ng tingin ni Karlos ang secretary nito. Kaya hindi na umimik pa ang secretary n'ya.“Alam mo. Itong anak ko wala pang boyfriend. Irereto sana kita sa kaniya,” nilingon ako ni tatay na agad ko namang sinamaan ng tingin. Ano ba kasi ang gusto nito ngayon. Napatingin ako kay Karlos na naka-awang ang bibig ngayon.“A-anak n'yo?”“Oo. Matagal akong nahawalay sa kaniya. Mabuti nga nakita ko siya muli. Siya na naman ang may problema ngayon. Hindi n'ya mahanap ang anak n'ya kung nasaan man ngayon. Wala rin akong alam. Kasi hindi naman siya pala-kuwento. Ang alam ko lang may apo na ako sa kaniya.&rdq
Sa dalawang buwang nakalipas, marami ang nangyari. Kinasal sila Pino at Chelsea, isang buwan na ang nakalipas. Tapos kahapon ay nanganak na si Chelsea. Sinilang n'ya na ang healthy baby boy nilang dalawa ni Pino.Masaya naman ako kasi hindi pinababayaan ni Pino si Chelsea. Nasa tabi lang siya ng kapatid ko hanggang sa manganak. Hindi ko siya in-utusan. Kusa n'yang ginawa. Mag-asawa naman silang dalawa at nakikita ko naman kay Pino na ginagampanan n'ya ng maayos ang pagiging asawa n'ya kay Chelsea.Hindi n'ya naman pinapabayaan ang kapatid ko. Natuwa nga sila Tita Lara at Tatay sa kanilang dalawa.“Good morning, ma'am.”“Good morning, ma'am.”“Good morning, ma'am.”Nginingitian ko lang ang mga empleyadong bumabati sa akin at saka ko rin sila binabati pa-balik sabay yuko. Sarap pala sa feeling na binabati.
Naalimpungatan ako bigla dahil sa naramdaman kong may tumapik sa pisnge ko. Pagmulat ko namalayan ko nalang ang sarili ko na nakahiga dito sa passenger's seat.“Si Emzo?” papungas-pungas kong hanap sa aking anak.“Nasa likod,” sagot ni Karlos. Napabangon naman ako sa paghiga at binalingan sa likod si Emzo na mahimbing natutulog ngayon.“Saan tayo?” napapikit na tanong ko dahil wala akong may naaninag. Napatingin ako sa labas at nakita ko na may maraming building sa harap. Namalayan ko nalang na nandito kami sa mataas na bahagi nakahinto.“Baba tayo,” nakangiting aya nito sa akin. Sinimangutan ko lang siya dahil antok na antok pa talaga ako. Tiningnan ko naman sa likod si Emzo na humihilik na ngayon ang himbing ng kaniyang tulog kaya hindi ko napigilang mapangiti.Pagkababa ko sa kotse nakita ko si Karlos na nakat
"Mabuti naman dinalaw mo ako dito," nagtatampong salubong sa akin ni Ate Elys pagkapasok ko sa kuwarto kung saan siya naka-confine ngayon. Naka-upo ito sa ibabaw ng kama n'ya habang mah nakasabit na dextrose sa may kamay n'ya."Syempre naman. Gusto kitang dalawin. Lumabas na si baby." Tumingin ito sa tiyan n'ya na ngayon ay hindi na malaki ang umbok. Tapos tinaas n'ya ang tingin sa akin na naka-ngiti."Obvious naman tinatanong mo pa, hahaha. Joke lang!""Kapanganak mo lang nag-bi-biro ka na. Si Kuya Sander?""Umuwi sa bahay. Hindi mo nakita do'n?" Kumibit-balikat ako sa tanong n'ya."Ka-a-alis na rin namin ni Karlos. Nasa baba siya may bibilhin daw para sa 'yo. Si Drake gustong sumama. Ayaw ni madam. Siya na raw ang mag-a-alaga sa mga apo n'ya.""Hayystt, hindi ko alam kung ilang days ako dito. Sabi ng doctor ko dalawang araw nalang daw puwede n
Sabado ngayon at naisipan namin ni Karlos na dumalaw kila tatay. Pinakilala ko na si Emzo sa kanila. Si tatay sobrang tuwa. Nakita ko sa kaniya na masaya siya na makita ang kaniyang apo.Si Chelsea naman. Hindi ko alam sa kaniya. Dinadalaw ko naman siya matapos ang dalawang linggo no'ng nasaksihan ko na hindi maganda ang trato sa kaniya ni Pino.Okay naman daw silang dalawa. Pero hindi ako kumbinsido. Kung hindi lang dahil sa kaniya, kung hindi ako naaawa siguro alam na ng mommy at daddy n'ya ngayon at kalagayan n'ya sa puder ni Pino. Pero ayaw n'ya. Ako naman nag-ha-hanap ng timing na i-sumbong si Pino kay Tita Lara.Pero anong magagawa ko. Binantaan ako ni Chelsea. Magpapakamatay daw siya kapag mag-sumbong ako. Ayaw n'yang mawala si Pino sa kaniya. Sobrang mahal n'ya ang lalaki na ikamamatay n'ya talaga kapag tuluyan na siyang iwanan.“Naku, ang haba na ng buhok ni Emzo. Try kay
“Himala! Nandito ka,” si Tita Lara na nakataas ngayon ang isang kilay habang tinitingnan n'ya ako at pinagkrus n'ya ang dalawa n'yang braso.“Si Tatay?”“Sa kuwarto. Pababa na 'yon,” sabay upo n'ya sa sofa ngayon na nandito sa sala.“Pumunta kami kahapon sa bagong tinutuluyan ni Chelsea. Napag-usapan na rin nami ang tungkol sa kasal nila.”“Pumayag naman kayo. Mabuti naman tanggap n'yo si Pino. Actually, kilala ko ang buong pamilya n'ya. Hindi ko nga akalain na siya pala ang naka-buntis kay Chelsea. Tapos ang kapatid n'ya pala bestfriend ko rin. Small world 'di ba?” taimtim lang itong nakatingin sa akin.“Hindi naman ako matapobre talaga na makikita sa TV, sa mga drama. Ang sa akin lang naman ay panindigan ng lalaking 'yon ang ginawa n'ya kay Chelsea. Kahit nakakahiya sa mga Amega ko. Ang importante n
Napamulat ako ng aking mga mata nang naramdaman kong may malambot na kung ano na mamasa-masa na dumadampi sa aking noo pababa sa aking pisnge.Papungas-pungas akong namulat nang nabigla nalang ako na malapit sa mukha ko ngayon ang mukha ni Karlos. Kinusot-kusot ko pa ang aking mga mata dahil baka nanaginip ako. Pero parang totoo yata.“Karlos?” tawag na tanong ko sa kaniya. Tiningnan ako nito sa aking mga mata at nginitian. Tapos nakita ko na dinampihan n'ya ng halik ang aking balikat.“Teka! Paano ka nakapasok dito?” naguguluhang tanong ko sabay bangon. Naka-upo na ako ngayon sa ibabaw ng kama. Si Karlos naman ay naka-upo rin pero ang mga paa nito ay nasa ibaba ng sahig.Tiningnan lang ako nito na naka-ngiti. Tapos ginulo nito ang aking buhok na w-in-akli ko naman.“Naka-bukas kasi ang pinto mo. Ikaw, ha? Hinihintay mo siguro akong mak
"Alexa," hindi makapaniwalang tawag ni Ate Elys sa akin."Hoy! Namiss kita," saka n'ya ako nilapitan at hinagkan. Na-miss ko ri siya. Napabitaw kami sa isa't isa na nagkangitian. Nakita ko na malaki na ang tiyan nito at malapit na siguro siya manganganak. Napahaplos siya sa tiyan n'ya nang makita ko na pinasadahan ko ng tingin."Teka!" turo nito sa likod ko. May kasama kasi ako ngayon."Si Emzo. Emzo, ang Tita Elys mo," pagpapakilala ko sa kanilang dalawa. Habang hawak ko na ngayon si Emzo na kararating lang kasama si Ayana. Na-una kasi akong pumasok dito sa loob ng bahay nila ate habang sila ay sumusunod sa akin."Naku! Ang laki n'ya na," mangingiyak na banggit ni ate. Tiningnan ako nito na parang hindi naniniwala. Tinanguan ko lang siya hanggang sa nilapitan n'ya si Emzo at niyakap."Mabuti at kasama mo na siya ngayon," masayang sabi ni ate sa akin. Tumango naman
“Ikaw, ha! Hindi ka manlang nag-sabi sa akin na luluwas ka pala sa Manila. Langya ka talaga, grrr!” Pinagsusuntok ko siya sa braso n'ya. Nginingitian lang ako nito at saka dumadaing kapag malakas ang pagsuntok ko.Nang umuwi ako dito nang isang araw galing kila Pia. Nagulat nalang ako na lumuwas pala siya sa Manila. Kaya pala maaga siyang gumising no'n at umalis. After two days heto siya naka-uwi na. Kaya sinuntok ko siya. Nakakainis kasi. Sana nag-paalam manlang siya sa akin para sumama ako. Wala pa akong kontak kila tatay. Hindi ko kasi ginagalaw ang cellphone ko dahil busy ako kay Emzo.Wala akong sinayang na oras na gampanan ang pagiging nanay ko sa aking anak. Masaya naman ako na masaya siya habang naglalaro kami.“Akala ko kasi isang araw lang. Hindi ko akalain na aabot sa dalawang araw pala. Naka-uwi naman ako,” sabay pa-cute nito sa akin na ikina-irap ko.
“Ano na naman ang ginagawa mo dito?” nakasimangot na tanong nito sa akin na agad ko namang nginitian.Nandito ako ngayon sa address na binigay no'ng Alvarez sa akin. Hindi ko inaasahan na si Pia ang mag-bu-bukas ng gate ngayon sa akin.“May kailangan lang akong tanungin. May tao kasi na nag-bigay ng address sa akin at dito n'ya ako tinuro.” Namilog ang mga mata nito sa akin at umawang ang kaniyang bibig.“Sino?” naguguluhan nitong tanong sa akin.“Si Alvarez.” Nakita ko kung paano ito napasinghap sa binanggit kong apelyido. Naging balisa ito at tumingin kung saan-saan hanggang si hinila n'ya ako papasok sa loob at saka n'ya sinarado ang gate.“Sa loob tayo mag-u-usap!” inirapan ako nito at saka na-unang lumakad papasok ng kaniyang bahay. Sinundan ko naman siya hanggang sa makarating kami sa sala nila.