The soon-to-be-husband

"Zevianna!, Could you please stop acting like this, huh?!" Galit na turan ni mama ng makapasok kami sa bahay.

"Stop acting like what, mom?!" Tanong ko bago humarap sa kanilang dalawa ni papa.

"Acting like a stubborn bratty lady!" Muling turan nito at masamang tumingin sa akin.

"Mom, how should I react then?. Are you expecting na tatalon ako sa tuwa after malaman ang mga plano nyo, huh?!"

"Stop raising your voice in front of your mother, Zevianna!" Galit na sabi ni papa kaya naman sa kanya natuon ang aking attention.

"Ma, pa, you should understand me. Sinong anak ang hindi aakto ng ganito kung malalaman nila na ikakasal siya sa lalaking hindi naman niya kilala?!" Naiiyak na tanong ko sa kanilang dalawa. Pinaka-titigan ko sila ng husto, hanggang sa tumulo ang luha ko ng maalala ang mga nangyare kanina lamang.

"What's happening here?. At anong kasal ang sinasabi mo, Zevia?"

Ang attention ko ay nabaling sa hagdanan ng marinig ko ang boses ng aking kuya. Bumaba ito sa hagdan habang nakatingin sa amin. Kitang-kita rin ang pag-tataka sa kanyang mukha. I thought alam nya ang tungkol sa bagay na ito. Nakaramdam pa naman ako ng galit rin sa kanya kanina.

"Zevianna, what are you talking about  wedding?" Tanong nito sa akin. And now, nasa akin na ang kanyang attention.

"Mom and dad, arrange that f*cking wedding, kuya!"

"Zevianna watch your words!!" Galit na turan ni papa sa akin.

"Is that true?" Tanong ni kuya sa mga magulang namin.

"It's for our company, Zee"

"For our company, dad?. Are you serious?!" Muling baling ko sa kanila.

"You know na babagsak na ang company na ang lolo nyo pa ang nag-tayo. Ayaw namin na masayang lamang iyon" mariing sabi ni papa. And because of what he said, bahagya akong napatawa ng mahina.

"Really dad?. K-kaya nagawa nyo ang b-bagay na ito sa akin, huh?!. Dad, alam nyo namang may boyfriend na ako!. Ilang buwan na lang ay ikakasal na kaming dalawa!" Halos sigaw ko sa kanilang harap.

"Kailangan mong makipag-hiwalay sa kanya, Zev--"

"Mom!!" Malakas na hiyaw ko na siyang umalingawngaw sa buong bahay namin.

Tuluyang bumuhos ang aking mga luha dahil sa kanyang sinabi. How can she said that?!. Matagal na kami ni Marco. It's been five years simula ng pumasok kami sa relasyon na ito. At ilang buwan na lamang ay ikakasal na kaming dalawa. They even agree with that!. But now, bakit tila nag-bago ang ihip ng hangin?!. I can't understand them!.

"M-mom, naririnig mo ba yang sinasabi mo, huh?!. Matagal na kami ni Marco. Nag-plano narin kami para sa kasal naming dalawa, at kahit kayo ay pumayag na. But now?, Ano ang sinasabi mong hiwalayan ko sya, huh?!".

"Zevianna, ginagawa namin ang bagay na ito para maisalba ang buhay nating apat. Ayaw naming maranasan nyo ang mag-hirap"

"Dad, noon pa man. Lagi ko ng sinasabi sa inyo na wala akong pakialam kung gumapang man tayo sa hirap. At hindi nyo ba nakikita, huh?. May trabaho na ako at ganon rin si kuya. Do you think hahayaan naming dalawa na mag-hirap tayo, tulad ng sinasabi nyo, huh?!. Dad, ginagawa nyo ito para sa sarili nyo at para sa lintik na kompanya na iyan!!"

"Zevianna, we're doing this for your own good!. Oo, ginagawa nga namin ito para muling makabangon ang kompanya ng lolo mo"

"Umamin rin kayo?" Natatawang tanong ko bago ko pinunasan ang mga luhang kanina pa kumakawala sa mga mata ko.

"I can't believe na mayroon akong mga magulang na nagagawang manipulahin ang sarili kong buhay"

"Zevianna!" Ang nag-babantang sabi ni kuya kaya naman lumingon ako sa kanya.

"What?. Pati ba naman ikaw kuya?. Siguro alam mo na ang tungkol sa bagay na ito, hindi ba?"

"Wala akong alam, Zevianna" mariin nitong sabi ngunit tanging iling lamang ang ginawa ko bago tingnan ang mga magulang ko.

"Anong...klaseng mga magulang kayo, HUH?!!" sigaw ko sa kanilang dalawa. Ngunit laking gulat ko na lamang ng isang malakas na sampal ang iginawad sa akin ng aking ina. 

Gulat akong napahawak sa aking pisnge bago tumingin kay mama. Kita ko rin ang gulat sa kanyang mga mata, ngunit agad itong napalitan ng galit. Napaurong ako ng ilang hakbang papalayo sa kanila, habang nakahawak parin sa aking pisnge. Ito...i-ito ang unang beses na pinag-buhatan niya ako ng kamay.

"You don't have the right to ask what kind of parents we are, Zevianna!. Anak ka lang namin kaya wala kang karapatan para ganyanin kami ng ama mo!. Kung hindi dahil sa amin ay wala ka sa mundong ito--"

"Sana...s-sana nga hindi nalang ako nabuhay sa mundong ito, kung magiging ganito rin pala ang buhay ko sa mga kamay nyo" agad kong sabi.

"Zevianna!, You can't do anything regarding to our decision!. Our decision is final!. You'll marry him no matter what happened!"

"Right. Sana masaya kayo sa gusto nyong mangyare sa buhay ko. Hindi na nakapag-tataka na kaya nyo ako pinag-aral at pinalaki ng maayos is because of this f*cking matter!"

"Zevianna, respect our parents!" Mariing sabi ni kuya.

Umiling ako sa kanilang harap, bago mabilis na tumakbo papaakyat sa hagdan. Ilang beses ko pang narinig na tinatawag ako ni kuya. Ngunit hindi ko na nagawa pang lingunin siya. Nang nakarating sa loob ng kwarto ko, agad kong ni-lock ang pintuan. Patuloy sa pag-agos ang mga luha ko ng makahiga na ako sa aking kama. Mahigpit ang yakap ko sa aking mga tuhod, bago pinakawalan ang malalakas na hikbi.

I can't believe na nagawa ito sa akin ng mga magulang ko. I can't believe na nagawa nilang mag-arrange ng kasal para sa akin at sa lalaking hindi ko naman kilala.

*Flashbacks*

"Caspian Alexander Buenaventura" turan ng lalaking nasa harap ko. Kumunot ng bahagya ang aking noo, dahil sa binanggit niyang pangalan.

Is that his name?.

"Right. He's our son, Zevianna. His handsome, right hija?" Tanong ni Mrs. Buenaventura sa akin.

Tiningnan kong muli ang lalaki na ngayon ay nakatingin rin sa akin. Tanging tango lamang ang isinagot ko kanyang tanong bago muling ituon ang aking attention sa pag-kain. Even I'm already full, mas mabuting dito ko na lamang ituon ang aking attention.

"They look good on each other, right kumpadre?" Tanong ni papa sa kay Mr Buenaventura kaya napatingin ako sa kanila.

Anong ibig sabihin ni papa sa kanyang sinabi?.

"They really are, kumpadre. Siguradong magiging maganda at gwapo ang mga magiging anak nila, hindi ba?"

Tuluyang kumunot ng husto ang aking noo dahil sa narinig. Bahagya ko ring ibinaba ang hawak kong kutsara at tinidor na siyang dahilan para matuon ang attention nila sa akin.

"W-what do you mean po?" Kinakabahang tanong ko sa tatay ng lalaking nasa tapat ko lamang. Kumunot rin ang noo nito na tila ay hindi inaasahan na itatanong ko iyon.

"She doesn't...know?" Tanong nito sa mga magulang ko. Tuluyang binalot ng katahimikan ang buong silid, hanggang sa tumingin sa akin si mama at bahagyang ngumite.

"Hindi pa namin nababanggit sa kanya ang tungkol sa bagay na napag-usapan natin noon. But now, I think much better kung malalaman nya narin ang tungkol rito" nakangiting sabi ni mama na mas lalong nag-pakunot sa aking noo.

Ano ba ang pinag-uusapan nila?. Wala akong maintindihan. Pero kahit na ganon, nilukob ng kaba ang aking dibdib.

"Mabuti pa nga. Mukhang sasabog na ang kanyang ulo sa mga tanong na nag-lalaro sa kanyang utak" natatawang sabi ni Mrs. Divenna.

"Zevianna, makinig ka sa amin, okay?. Kaya ka namin isinama rito ay para ipakilala sa iyo ang iyong... mapapangasawa"

Tila may subog na kung ano mang bagay sa aking ulo ng marinig ang sinabi ni papa. Mabilis akong napatayo, dahilan ng pag-tumba ng inuupuan ko na siyang gumawa ng napakalakas na ingay. Nakita ko ang gulat sa kanilang mga mukha, ngunit mas gulat ako sa aking nalaman. Napaurong rin ako ng ilang hakbang papalayo sa table na iyon. Tiningnan ko sila isa-isa, hanggang sa natuon ang aking attention sa lalaking hanggang ngayon ay wala paring ipinapakitang emosyon mula pa kanina.

"P-pa, what a-are you saying?" naguguluhang tanong ko kay papa.

Tumayo silang dalawa ni mama bago silang lumapit sa akin. Hinawakan ni mama ng mahigpit ang aking mga kamay bago ito nag-salita.

"Zevianna, anak. Si Caspian, siya ang mapapangasawa mo" muling sabi ni mama dahilan para hablutin ko sa kanyang kamay ang aking mga kamay.

"W-what?!"

"Zevianna, please listen to us first" nakikiusap na sabi ni mama ngunit umiling lamang ako sa kanila.

"N-no. H-how can you do t-this to me, huh?!. What on earth are you talking about?!" Galit na tanong ko sa kanilang dalawa.

My mother was about to say something, ngunit agad itong napigil ng makarinig kami ng pag-urong ng upuan. Natuon ang aming attention ng makitang tumayo ang anak ng mag-asawang Buenaventura. Ang kanyang mga mata ay nakapako lamang sa akin. Nakaramdam ako ng kilabot dahil sa kanyang mga titig. Ngunit hindi ko inalis ang aking tingin sa kanya.

"Are you deaf?. They said, I am your soon-to-be-husband, get that?" Tila nang-uuyam nitong sabi na siyang ikinakulo ng dugo ko.

"You will never be!"

"Zevianna, respect him!" Galit na turan ni papa kaya natuon muli sa kanya ang aking attention.

"Respect?. Dad, are you serious?. How can I respect this man, huh?!"

"Because he is your soon-to-be-husband, Zevianna?. We arrange the wedding for the both of you".