Novels by Ms.A

Naalimpungatan ako ng makaramdam ng kaunting ginaw. Marahan kong binuksan ang aking mga mata. Sa una ay may kalabuan pa ang aking nakikita, ngunit hindi nag-tagal ay luminaw rin ito. Nang tuluyang makita ang kabuuhan ng paligid, mabilis akong napabangon dahilan iyon para makaramdam ako ng kirot sa ulo. Agad na inabot ng aking kamay ang aking ulo, bago marahan itong hinilot. I looked around hanggang sa mapag-tanto na hindi pamilyar sa akin ang kwartong kinaroroonan ko ngayon. White and grey ang theme ng kwarto, simple pero sumisigaw ng karang-yaan. Nasan ba ako?. Marahan akong bumaba sa malambot na kama. I kept on hissing dahil kumikirot talaga ang ulo ko. Nakababa na ang aking mga paa sa sahig, ngunit nanatili akong nakaupo sa kama upang maalis ang kaunting sakit sa aking ulo. Ipinilig ko ito, at handa na sanang tumayo ng biglang bumukas ang pintuan ng silid na ito.Nakatuon lamang ang attention ko sa kanya, hanggang sa tuluyan siyang makapasok sa loob. Isinara nito ang pintuan, bag

I was currently sitting at my table, when suddenly someone called my name. Dahilan iyon para maagaw nito ang aking attention na kanina pa ay nasa labas."Ms. Zevianna, are we still gonna have our first class?" Tanong ng isa kong studyante kaya naman inikot ko ang aking tingin sa buong paligid. Lahat sila ay nakatingin sa akin na tila ay kanina pa nag-hihintay na simulan ko ang aking klase. Napabuntong hininga ako bago bahagyang ngumite kay Lara."I'm sorry class. I'm just having deep thoughts. So, shall we?" Tanong ko na agad naman nilang tinanguan.Ilang oras ang lumipas, hanggang sa tuluyang natapos ang mga klase na pinang-hahawakan ko. And now, kasalukuyan akong narito sa loob ng office para sa aming mga teacher. Tanging ako lamang ang narito, dahil ang mga kasamahan ko ay siguradong kumakain na ng lunch sa cafeteria nitong school. And for me?. Wala akong gana para kumain. Maraming bagay ang tumatakbo ngayon sa aking isip. Masyadong napupuno ng mga tanong ang utak ko, ngunit ang la

"Zevianna!, Could you please stop acting like this, huh?!" Galit na turan ni mama ng makapasok kami sa bahay."Stop acting like what, mom?!" Tanong ko bago humarap sa kanilang dalawa ni papa."Acting like a stubborn bratty lady!" Muling turan nito at masamang tumingin sa akin."Mom, how should I react then?. Are you expecting na tatalon ako sa tuwa after malaman ang mga plano nyo, huh?!""Stop raising your voice in front of your mother, Zevianna!" Galit na sabi ni papa kaya naman sa kanya natuon ang aking attention."Ma, pa, you should understand me. Sinong anak ang hindi aakto ng ganito kung malalaman nila na ikakasal siya sa lalaking hindi naman niya kilala?!" Naiiyak na tanong ko sa kanilang dalawa. Pinaka-titigan ko sila ng husto, hanggang sa tumulo ang luha ko ng maalala ang mga nangyare kanina lamang."What's happening here?. At anong kasal ang sinasabi mo, Zevia?"Ang attention ko ay nabaling sa hagdanan ng marinig ko ang boses ng aking kuya. Bumaba ito sa hagdan habang nakatin

Kasalukuyan akong narito sa loob ng sasakyan ng aking mga magulang. Hindi ko alam kung saan man kami pupunta ngayon ng ganitong oras. Dapat ngayon ay natutulog na ako sa malambot kong kama, ngunit pinuntahan ako ng aking nanay sa silid at sinabi na may importante daw kaming pupuntahan. At first nag-tataka ako kung bakit pati ako ay kasama. Usually kasi sila lang ni papa ang umaalis ng bahay or minsan ay kasama nila si kuya. And now, nag-tataka ako kasi this is the first time na isinama nila ako sa kung saan man sila pupunta. Kanina ko pa rin pinag-iisipan kung saan man kami pupunta, ngunit na kahit na anong isip ko ay walang ideya ang pumapasok sa aking utak. Hindi naman makitid ang utak ko, kaya pakiramdam at nararamdaman ko na tila ba ay may mali sa ikinikilos ng mga magulang ko. They keep on saying na dapat daw ay kaaya-aya akong tingnan. Kaya nga pinag-suot ako ni mama ng dress na sobrang yumakap ng mahigpit sa aking katawan, kaya naman kitang-kita ang hubog ng aking katawan. Hin