Mag-log inShare
Chapter 2
Huling Na-update:
2021-09-01 16:03:23Chapter 2
I looked at my friends who's innocently eating their snacks and gigling to what Wesley's talking about.
What?
I don't want to assume but what if he's looking for me? What am l gonna do? Nandito ang mga kaibigan ko at pag nagkataon malalaman nila ang ugnayan namin ni Harry.
Nag patuloy lang si Harry sa pag hahanap hanggang sa bahagya na siyang malapit sa upuan namin. Bimilis ang tibok ng puso ko ng magawi sa direksyon ko ang paningin niya. I thought he saw me but suddenly a girl went to him. Duon ko napagtantong hindi niya ako nakita. Humawak ang babae sa kaliwa niyang pisngi at may sinabi. Hindi ko kita ang mukha dahil nakatalikod ito sa'kin.
"Ow, sila na pala ulit, " suddenly Freya spoke.
Lahat kami napatingin sa kanya. Only to find out na tinitignan niya rin pala si Harry at 'yong babaeng nasa harap nito.
"Diba matagal nang break 'yan?" Jasper face palm and pointed at Harry and the girl using his lips.
"Ang alam ko, wala na sila last year pa. " Max chewed her cookies. "Baka okay na ulit sila, " she adds.
The last statement of her gave a sound of a broken glass on my ear.
Hindi nagtagal umalis na rin silang dalawa sa loob ng canteen.
Parang akong pinag sakluban ng langit at lupa.One year na kaming mag MU ni Harry pero kailan man hindi namin napagusapan ang tungkol sa mga past relationships ng bawat isa but, not that I don't have an idea that he had a girlfriend. Hindi ko lang alam kung ilan o kahit mga details kung sinu-sino.
And hearing it from my friends that he's infront of his ex at the moment, makes my blood boil.
Bakit niya kasama yung babaeng yon? Totoo bang nagkabalikan na sila?
Pa'no ako? Ano gan'on nalang 'yon? Replacement ang peg ko? Panakip butas?
As far as I want to go out of the canteen and follow them, pinigilan ko nalang ang sarili ko. I don't what my friends to formulate an idea about me and Harry.
Mag titimpi nalang ako.
***
At exactly 9:45 am, nag-aya na rin silang pumasok sa next class namin dahil magta-time na. Pero ako, dahil nag iisa akong ABM student sa grupo, humiwalay ako ng direksyon. But unfortunately, wala yung teacher namin sa Business Math kaya nag pagawa na lang ng activity.
Pumunta akong library para doon nalang gawin. I grabbed my earphones and played a music habang sinisimulan yung activity. At the middle of doing it, biglang tumunog yung phone ko. May message galing kay Harry.
Harry: Can we talk?
Authomatic na bumalik 'yong paninikip ng dibdib ko. I know I should hear him out before concluding whatever is going on. I know that is the right thing to do-- to let him defend for his side and confirm if it's true.
But at my state, why is it hard? Parang hindi ko kakayanin.Tinignan ko muna ang laman ng inbox ko at hindi na nagulat na halos umabot ng 40+ yung messages at may 64 missed calls akong natanggap sa kanya simula kagabi but I act as if I fell asleep kaya hindi na nag rereply. I don't have energy to talk to him.
Naalala ko pa nung nagtext siya kaninang umaga, ayokong pag usapan kung anong problema kaya nag sinungaling na lang ako. Para no more questions pero ang text niya ngayon ay nagsasabing hindi mangyayare iyon.
He texted me earlier, asking if we're okay. I only told him that 'we are fine'.
Nothing more, nothing less. Pero heto siya at hindi matahimik sa pagiging cold ng texts ko.
I inhaled deeply before responding to his message.
Ako: I'm busy.
Totoo namang busy ako sa activity na ginagawa ko kaya valid paring excuse except sa fact na mas gugustuhin kong maging busy kaysa magkaroon ng libreng oras para makipagtapatan sa kanya.
No. I can't.
Agad may text mula sakanya.
Harry: Just a minute, please.
I unconciously bit my lip. Does talking to him, worth it?
God, Joy. For once, patahimikin mo 'yang utak mo kakaisip kung ano 'yong nakita mo kagabi. Sabi ng boses sa utak ko.
Pero pa'no kung magsisi ako na pinakinggan ko siya sa huli? Paano kung puros kasinungalingan ang marinig ko?
Nilapag ko sa lamesa ang phone ko tska tinuloy ang naudlot na pag sasagot. Wala pang isang minuto, tumunog ulit ito.
Harry: Let me talk to you, Joy. Please.
Pero hindi ko pinansin. Tuloy lang ako sa pag sagot ng 10 items na pinasasagot ni Sir Jonathan tungkol sa compound interest.
Harry: Where are you?
Tumunog ulit bago ko pa man matapos mabasa yung last message niya.
Harry: I'll look for you.
And that's it. I grabbed my phone and composed a reply. Ayokong puntahan niya pa ako dito sa library para lang makipag usap. Wala namang masyadong tao dito pero ayokong i-risk yung chance na may makarinig na kakilala. Knowing news, they have wings. Ano ba man lang yung makaabot sa mga kaibigan ko yung chismis?
Ako: I'll talk to you. Lunch. The usual place.
And he's quick to reply.
Harry: Fine.
***
Bandang alas onse y media nang matapos ang huling klase namin sa umaga. Masyado pang maaga para sa lunch kaya minabuti ko munang pumunta sa library para manghiram ng Empowerment technology na textbook para sa quiz bukas.
"Saan ka pupunta?" Jasper asked. Lahat sila humahalakhak dahil sa memes sa f******k. Hindi nila kami narinig.
"Library, " sabi ko. Nanliit ang kanyang mga mata at napakunot noo.
"May hihiramin lang, " mabilis na dahilan ko.
"Hindi ka ba sasabay nakakain sa'min?" Tanong niya ulit. Napatingin naman ako sa relo ko. May 15 minutes pa before twelve. Hindi pa naman ako gutom at ayoko rin namang maaga sa meeting place namin ni Harry. But it is true na manghihiram akong book sa library.
Tumingin ako sakanya.
"Pass muna. May dadaanan pa ako sa boarding, eh. "Nagkibit balikat siya. " Okay. Sunod ka na lang pagtapos mo. I'll send you the location. "
Tumango nalamang ako at nagligpit ng gamit.
May pagkakataong gusto kong i-kwento sa mga kaibigan ko itong problema ko kasi alam ko duon lang gagaan ang pakiramdam ko. Lalo na sa point na'to, kung kailan kailangan na kailangan ko ng makakausap o masasabihan ng lahat ng sama ng loob ko. But I decided against it.
Hindi ako handang marinig ang mga judgement nila. Hindi ngayon na nagaalinlangan na ako kung worth it pa bang makilala nila si Harry."Ma'am hihiram po ako ng book, " sabi ko sa librarian. Sinabi ko sakanya ang book na hihiramin ko at saka naghintay habang kinukuha niya ito. Hindi na ako pumasok sa loob, nanatili nalang ako na nakatayo sa bungad ng library.
Sa kalagitnaan ng paghihintay may narinig akong dalawang babaeng nag-uusap na papunta sa direksyon ko.
"Hindi naman siguro totoo yun. Okay na kaya sila ni Harry bakit pa magkakaroon ng third party?"
Nakarating sa pwesto ko ang dalawa. Nagkatinginan kami 'nong medyo kulot ang buhok na babae pero dumaretso lang sila sa pag pasok sa loob.
"Ewan. Basta ang alam ko may babae 'yang si Harry na tinatago kaya madalas silang mag-away. "
Hindi ko pinansin ang pinag-usapan ng dalawa kahit medyo nag-aalangan ako. Maraming Harry na nag aaral dito sa Monte Carlos University kaya imposibleng siya ang tinutukoy nang dalawa.
Natigilan ako.
I hope so.
Kaugnay na kabanata
Tears for Fears Chapter 3
Chapter 3"You lied to me..."Halata ang hindi kasiguraduhan sa kanyang tono. Parang mas naging tanong iyon dahil naghihintay siya ng pag protesta ko para makumpirma kung totoo. And I know he's hoping that it isn't true.Pero hindi ako sumagot.Nakagat ko ang labi ko habang nilalaro ang pagkain sa aking plato. Maraming tao dito sa napili naming restaurant pero siniguro naming malayo ito sa mga estudyante ng Monte Carlos kaya imposibleng may makakilala pa samin dito.Padarag nyang nilapag ang kanyang baso sa lamesa. Tinitigan niya ako na parang nag mamakaawang sabihin ko mismo ang totoo."Joy, akala ko ba magkikita kayo ng Mommy mo?", frustrated niyang sinuklay ang kanyang buhok."Akala ko ba hindi ka makakapunta kasi may pinangako kang dinner sa kanya?"I'm not. Nasa Manila si Mommy.Naramdaman kong hindi
Huling Na-update : 2021-09-01Tears for Fears Chapter 4
Chapter 4 If there's one thing I learned in life, it is the need to train your mind to be stronger than your emotions or else you'll lose yourself everytime. Umihip ang malamig na hangin habang patuloy lang ako sa paglalakad matapos kong iwanan si Harry sa loob ng restaurant. My heart felt numb. Hindi ko ma-explain kung ga'no kabigat sa pakiramdam. Kahit anong pilit kong pakalmahin ang sarili, bumabalik parin ako sa fact na, wala na. Natapos na. Nawala na yung isang taong pinagsamahan namin sa ilang minutong pag-uusap lang sa loob ng restaurant. Apart of me wants to stay, to beg his attention. Gano'n na siguro ako kadesperada na okay lang na gaguhin. Okay lang na masaktan basta't sa akin at sa akin pa rin siya. Ang tanga tanga ko. Naiinis ako sa kaniya pero mas nangingibabaw ang galit ko sa sarili. Ano bang kulang ko? All my life I was proud of who I am. Kailan man hi
Huling Na-update : 2021-09-17Tears for Fears Chapter 5
Chapter 5 "Get in, " he snobbishly said. Gusto ko sanang magprotesta dahil nakakahiya kung magpapahatid pa ako pero ramdam kong susungitan niya lang ako kaya sinunod ko na lamang. Pangbawi sa kahihiyang natamo niya sa gilid ng hallway. Hindi niya ako pinagbuksan. Obviously, hindi talaga siya gentleman. Inexpect ko naman na dahil wala sa itsura niya ang pagiging caring at polite. I held the door handle and waited him to went to the other side pero hindi nangyare. Instead binuksan niya yung sliding door ng van. Nabitin ang tanong ko nang pumasok siya sa loob kaya't nagpasyang buksan na lamang ang pasenger seat. Nagulat ako nang tumambad sakin ang nakangiting driver niya. Itinago ko ang gulat at nginitian ito pabalik at saka sumakay. Tumingin ako sa rear view mirror at nakitang tamad na hinagis ni Nexus yung paper bag na hawak nya. Ngayon ko lang nareal
Huling Na-update : 2021-09-17Tears for Fears Chapter 6
Chapter 6 Tumingin lahat sa banda namin.Nang nakarating sa pwesto nila, walang pakundangang tinulak ako nung mistisang babae sa isang bakanteng upuan. Kaba at takot ang naramdaman ko ng tumagal ang mga tingin nila sa'kin. Hindi ko ma-imagine kung anong klaseng ngiti ang naigagawad dahil sa nerbyos. Hindi ako makapagsalita at parang nalunon ang sariling dila dahil sa atenstong nakukuha. Mas nakadagdag ng kaba ko nang lumapit sa kinauupuan ko yung isang lalaking may malokong ngiti at mukhang pilyo. Halata sa itsurang ilang babae na ang napaiyak. Hindi ko alam kung napansin niya ang pag-usog ko saking kinauupuan dahil sa biglaan niyang paglapit. "Hey beautiful, wanna go on a date with me?" tanong nito sabay tukod ng isang kamay sa gilid ng upuan ko. Nanlalaki ang mata sa narinig, hindi agad ako nakapagsalita nang bigwasan ng batok ng mistisang babae
Huling Na-update : 2021-09-18Tears for Fears Chapter 7
Chapter 7 Kinabukasan determinado na akong sabihin sa kanila kung anong meron sa'min ni Harry. Ilang beses ko na 'tong pinag-isipan ng mabuti kagabi at siniguradong handa akong haharap sa kanila para sabihin. I know I shouldn't force myself, but thinking how long it takes to finally tell them the truth? Tingin ko hindi ko na kakayaning itago pa ng ilang buwan o taon! Now is the right time. Actually kahit kailan pwedeng maging 'right time'. Dipende na lang sa tao. Dipende sa'kin kung kailan. Pero dahil duwag ako para sabihin sa kanila umabot pa sa ganitong sitwasyon. Ayoko nang patagalin pa lalo itong issue na'to. Kaya kung maaaring malaman nila, ipapaalam ko na dahil patuloy lang akong gagambalahin ng konsensya ko kung patuloy din itong itatago. Mali ang desisyon ko na i-tago sa kanila itong issue na'to, in the fir
Huling Na-update : 2021-09-19Tears for Fears Chapter 8
Chapter 8 Wednesday came. Hindi ko na halos na mamalayan ang araw dahil tutok sa mga sangkaterbang reviewer na nadadatnan ko sa apartment at sa mga sinabay na projects. Sabi ko noon, magandang nagiging busy ako sa pag aaral dahil sa gano'n, wala akong time para isipin lahat ng sakit ng pinagdaanan ko. I have no time to wallow in all of the words that Harry have thrown to me. Hindi nakakapasok sa isip kong umiyak at pagsisihan lahat ng desisyon ko dahil kailangan kong mag-aral pero ngayon parang sobra na. Napatingin ako sa nagkalat na highlighter, scratch at mga post-it sa study table ko. I inhaled deeply. Mag-aala una na ng umaga pero hindi pa ako tapos sa Concept paper ko sa Economics. I promise myself na gagawin ko agad lahat ng requirements right away pagkatapos ibigay pero hindi rin. Kahit nagawa ko na ang iba, mahirap pa rin pala kung mismong teacher na ang nag p
Huling Na-update : 2021-09-20Tears for Fears Chapter 9
Chapter 9 Kung noon, naniniwala ako sa pangako ni mommy na tuwing katapusan ay darating si Daddy at lalabas kami at pupunta sa gusto kong puntahan, ngayon hindi na. Malinaw na sa'kin kung bakit tuwing anibersaryo nila mommy at daddy ay uuwing lasing si mommy na minsan ay inuumaga pa ng dating. I used to be blind and deaf that time kasi bata pa ako. Wala pa akong alam. Hindi ko pa maintindihan lahat. Noon iyon. Kaya ngayon nagiging motivation ko ang mag aral ng mabuti upang kahit gano'n ang kinahinatnan, matutupad ko ang pangarap ni mommy, ang humarap kay daddy at masabing naitaguyod at napag-aral niya akong mag-isa nang hindi humihingi ng tulong sa kaniya. Kung dati, inspirado ako tuwing babanggitin ni mommy si daddy, kung paano sa tingin niya matutuwa si daddy kapag mataas ang grade ko. Ngayon alam ko na. That was only an excuse and a lie to keep me motivated, believing that my daddy would be happy eve
Huling Na-update : 2021-09-21Tears for Fears Chapter 10
Chapter 10 Na wi-weirdohan talaga ako kung bakit sa dinami-damu ng pwesto sa waiting shed na paghintuan ng taxi driver, dito pa talaga sa pwesto kung saan siya nakatayo. "Manong, bayad ko po, " sabi ko pag kabayad ng taxi saka bumaba. I was standing infront of kinda waiting shed inside our school kung saan eksakto din siyang nakatayo habang may kausap sa phone. Taxi drivers were not allowed to have parking space kaya dito nalang sa ground binababa ang mga nagkocommute ay mula dito, kailangan mo ulit sumakay ng mini bus para makarating sa building na pupuntahan mo. I sighed and felt bothered just from the mere sight of him. Kung alam ko lang na siya pala yung lalakeng nakatalikod kanina baka nag tiis nalang ako maglakad, hindi baleng lumagpas na sa babaan. Okay lang masita ng guard basta 'wag lang dito. Isinukbit ko ang maliit ko na
Huling Na-update : 2021-09-22
Pinakabagong kabanata
Tears for Fears Chapter 51
Chapter 51Nag angat ako ng tingin kay Nexus na parang unbothered sa mga reaksyong nakukuha mula sa kanila.Then he looked at me and raised his brows, as if pointing his evidences in front of me. "O ano? Tapos na ba?" si Ody iyon.Nakuha nya ang atensyon ko. Tumalikod ako para makita sila."Comeback is real na ba?" Max keeps on probing.Sinamaan ko sila ng tingin. Tinawanan lang nila ako.They don't take me seriously! Kung alam lang nila ang totoo....Nagawa pang lumapit ni Wesley at Jasper para makipag apir kay Nexus.I rolled my eyes.Ngayon naman, palapit na sila Ody at Max at sigurado ako tatadtarin nila ako ng tanong kaya imbes na salubungin sila, umikot ako at binuksan ang passenger seat ng kotse ni Nexus.Padabog ko iyong sinara. Gulat na gulat silang lahat sa ginawa ko. I didn't say a word, pagka pasok ay tahimik lang ako at tumingin nalang sa kanang bahagi ng parking. Nasa kaliwang bahagi sila ng kotse at panay ang silip sakin kaya umiiwas ako.Sigurado akong pag sumabay ako
Tears for Fears Chapter 50
Chapter 50Nakita ko nag pag lunok nya bago binasa ang labi. Akala ko may sasabihin sya pero hinayaan nya lang akong mag salita. His eyes were now focus on me."Telling them you're lying was not my option. You should be the one answering those queries, not me." I said. "Labas ako do'n."I looked at him and saw him busy staring seriously at me. Hindi ko mabasa ang iniisip nya kaya nag iwas ako ng tingin.After contemplating what I should do, napag pasyahan ko na ring sabihin sa kanilang lahatang totoong nangyare at kung ano ang namagitan samin noon ni Harry and maybe this day is the starting point. Sa oras na umamin si Nexus sa gawa-gawa nyang 'relasyon namin'sasabihin ko na rin kung ano ang puno't dulo ng lahat ng ito. Para matapos na at maka move on na kaming lahat. Tumingin ako sa labas ng milktea hub. Ngayon mas determinado na sa planong nabuo sa isip ko."Go on, nandyan lang naman sila sa labas. Pwede mo nang sabi---" Umiling agad sya kaya nairita ako. Matapang nya akong tinign
Tears for Fears Chapter 49
Chapter 49Just then, na agaw ng tingin ko ang glass door sa bungad at nakita ang isang lalaki na parang tamad na tamad maglakad. Lumiko sya papunta sa direksyon namin kaya nag tama ang tingin naming dalawa. Napatigil sya. Mukhang gulat na gulat.Tumikhim si Max sa gilid ko kaya bumalik sakanya ang tingin ko. I glared at her. Pati sa tatlo. "What's this?" I asked. "Max..." tumingin ulit ako sakanya.Sa kanilang apat alam kong si Max, lang ang may kakayahang mag plano ng ganito. Well, sya lang naman kasi itong masyadong interesado samin ni Nexus.Si Ody nag tanong lang sakin nunguna kung nag away ba kami o hindi, sinagot ko lang ng 'Oo' kasi totoo naman. Pagka tapos no'n wala na.Si Jasper, gano'n din. Hindi na nag usisa. Parang napilitan pa ngang itanong. Si Wesley naman, sakto lang. Mukhang hindi namancurious. Si Freya, although she's nothere--nahihiya nang mag tanong.So if there's one person who's probably be the mastermind, it will be Max.Bumuntong hininga sya tsaka tumayo. B
Tears for Fears Chapter 48
Chapter 48Nag iwas ako ng tingin. Hindi ko alam kung pano ko ba ipapaliwanag. If I deny them the truth, it would look like I'm too defensive, they would also think Nexus is bluffing. Mas lalo nilang aalamin kung bakit at ano ba angtotoo.On the bright side, pag inamin ko naman, ibig sabihin pabor ako sa kasinungalingan ni Nexus. It would look like we plan this together. Likewe're on this lies together unlike kung ide-deny ko, sya lang ang mag mumukhang sinungaling...Oh, fuck....I have no choice. Wala akong ibang maisip. So I end up deciding not to choice among the options and play safe."A-ayokong pag usapan..." I said and they all respected my response.Nang sumunod na araw naging abala kami sa mga seatworks at quizzes sa ibat ibang subjects. I was coping up. Kahit panay ang bulungan ng mga tao sa corridor dahil sakin. Hindi iyon naging hadlang. Naging magaan din ang pag uusap namin nila Max.They were inviting me to join them every breaks. Unti-unting bumabalik sa dati---maliba
Tears for Fears Chapter 47
Chapter 47I tried my best to speak in my sincerest tone as possible. Ayokong isipin nya na galit ako. Gusto kong maintindihan nya na kailangan nyang malaman ito.Kaya sinasabi ko sa kanya dahil gusto kong maliwanangan sya sa mga bagay-bagay. "Hindi sa lahat ng pag kakataon may iintindi sayo..." I sincerely said. Kasi totoo naman. Hindi sa lahat ng pag kakataon, kami ang kasama nya. Kami na mga kaibigan nya na palaging umiintindi sa ugali nya.She's a socialite. Marami pa syang makakasalamuha at marami din anghindi makakaintindi at itotolerate ang ugali nya. Kailangan nya ring umintindi sa iba. Hindi iyong laging iba ang mag aadjust para sa kanya.Tulad nalang nang nangyare, she didn't even try to understand my feelings.She never asks. Well, she did. But none of her questions came from a concerned friend. Those questions felt like I'm the accused and I'm being investigated. Hindi man lang ako binigyan ng benefit of the doubt kung totoo ba o hindi. Hindi man lang ba nila naisip na
Tears for Fears Chapter 46
Chapter 46She bit her lip. Halata sa mukha nya na tinatantsa nya ang magiging reaksyon ko.I stood there. Unmoved."Hindi ako hinihintay no'n. Nag kakamali ka lang," I said and turned on my back to leave.She must be mistaken. Bakit naman ako hihintayin ni Nexus sa labas ng room namin? I shrugged that though off and continued going home.Sa magkasunod na hapon, tuwing uwian namin, ganoon pa muli ang nangyare. One girl and a few boys from our last subject approached me and even joked about me getting a ride with my boyfriend to escort me home.'Boyfriend'? Are you kidding me? Inirapan ko iyon. I'm disturb by that term.Pinagsawalang bahala ko iyon pero hanggang sa pag uwi ng bahay, iyon parin ang iniisip ko.It bothers me... a bit. Okay lang yung isang hapon, iisipin ko pang pag kakamali lang iyon ni Erika o 'di kaya naman ay coincidence lang... Pero nang dumaan ang magkakasunod na hapon na ganoon pa rin... Hindi ko na alam.Panay ang balikwas ko sa kama tuwing masasagi sa isip ko iy
Tears for Fears Chapter 45
Chapter 45Naisip kong tawagan si Mommy sa kalagitnaas ng gabi pero hindi ko din naituloy. She's probably asleep. Pagod iyon sa trabaho at ayokong maka abala. I checked my phone and found Kuya Ej's number."Kuya..." I called him.May konting ingay sa background pero narinig ko pa rin sya.."Xia, what's wrong?" rinig agad ang pag alala sa kanyang boses. May kinasuap sya sa background bagomuling nag salita."I was inside my classroom kaya medyo maingay. Wait lalabas lang ako." And then, I heard his footsteps and a door closing. Baka pumunta na sya sa labas ng klase nya.I felt guilty. Nakalimutan ko na may night classes pala sya."Xia... Okay ka lang ba dyan?" ulit nya.Narealized ko tuloy na hindi ko naman sya tinatawagan ng ganitong oras kaya siguro nag tataka sya. Panay sa tanghali o 'di kaya'y hapon ang tawag ko dahil sa umaga ay tulog pa ito."No... Uh...I-I'm okay," I struggled to make my voice normal."You sure?"Napalunok ako. Nagbabara na ang lalamunan ko at konting konti nal
Tears for Fears Chapter 44
Chapter 44Ginamit ako ang pag kakataon iyon para umalis pero ilang minuto lang nakita ko muli sya sa harap ko."Joy!"Natigil muli ako. For fuck's sake I just wanna go home!"Just this once, makininig ka naman! Stop being stupid and pull yourself together!"What the fuck. Halos hindi ako makapag salita.Stupid?He called me stupid? Bakit ano bang karapatan nya para sabihin sa'kin iyon? I didn't force him to help me so he don't have the right to call me like that!"You don't have the right to tell me what to do! Bakit ka ba nangengealam? E 'di ba maliwanagnaman yung sinabi mo sakin?" Humakbang pa ako palapit sa kanya to prove a point. "You said you don't wanna be involved with me... Kaya hindi ko maintindihan kung bakit nandito ka at nagagawa mo pang isama ang sarili mo sa sitwasyon ko!"Natigilan sya roon. Nanatili ang tingin sa'kin pero hindi ko mabasa ang iniisip nya. Hindi nanaman nya masagot.Alam nya naman na talong talo na sya sa argumentomg ito pero ayaw nyang tumigil!"Tell
Tears for Fears Chapter 43
Chapter 43May pakiramdam na ako kanina na si Ilia nga ang may pakana nito pero hindi ko inasahan na sya rin ang mag sasabi kay Claia!It's not that I'm pointing my fingers to her but I know she purposely did this. Sya lang naman ang nakakaalam bukod saming dalawa ni Nexus!Umawang ang bibig ko at hindi makapaniwala sa galit nya sa'kin."Explain this!" dagdag nya pa. Nakita ko sa gilid nya si Ilia na ngumingisi at tila nag hahamon ang tingin sa'kin.Mabilis na ibinaba iyon ni Harry. Ngayon sa kanya napunta ang atensyon ni Claia."We were group mates in a project. Ginabi kaming parehas sa daan kakahanap mabibilan ng magandang newspaper para sa article na ipapasa namin, " he explained.Nakinig lang ako at hindi umapilasa kasinungalingan nya. Well, it's half true. Project naman talaga ang inatupag namin ng gabing iyon ngunit ang hindi lamang totoo ay ang pagiging groupmates namin dahil sa'kin lang ang project na iyon attinulungan nya lang ako. Hindi ako nakakibo. Claia asked me agai
