SA LOOB NG study room, inilabas ni Theo ang dokumento ng tungkol sa sitwasyon ni Sofia ngayon. Tinawagan niya rin ulit ang doktor nito para mausisa ang tungkol sa kalusugan ni Sofia. "Nakuha ko na ang result..." ani Theo. "Okay, Mr. Torregoza. At base sa mga consulation at tests na ginawa kay Ms. Sofia, nagkaroon na ng findings ang ilang espesyalista na tumingin sa kaniya. Nagkaroon siya ng kidney failure..." "Wala bang pwedeng maging lunas?" "Hindi pa po sigurado. Pero isa sa mga doktor ang nagconfirm na baka..." Kunot na ang noo ni Theo. "Na baka ano?" "Baka... two years o mas mababa pa sa two years ang itagal ni Ms. Sofia." Hindi agad nakapagsalita si Theo dahil do'n. Hanggang sa namalayan na lang niya na natapos na ang tawag. Iniisip niya ang sitwasyon ngayon ni Sofia. Kahit naman may attitude si Sofia minsan ay hindi pa rin maiwasang mag- alala ni Theo dahil minsan nang sinagip nito ang buhay niya. Si Sofia lang naman ang rason kung bakit siya nagising noon dahil s
TUMANGO SI Sykvia, halatang natuwa sa sagit ni Amanda. Kapagkuwan ay may bigla siyang naalala."Mag-aanniversary na kayo ni Theo, 'di ba? May plano ka na rin ba do'n?" kyuryusong tanong ni Sylvia."Oo, planado na lahat," sagot ni Amanda. "Nasabi ko na sa kaniya ang gusto kong mangyari sa anniversary namin.""Ano bang gusto mong paraan para makapagcelebrate kayo?" "Magbobook ako ng restaurant kung saan kami pwedeng kumain. Magpapaset up na rin ng candlelit dinner. Pera naman ni Theo ang gagastusin kaya wala na akong masyadong aalalahanin pa."Tumango si Sylvia. "Ayos naman pala 'yang plano mo. Sana nga lang, maging successful at hindi mapunta sa wala."Hindi na nagsalita pa si Amanda. Dahil mukhang nagkatotoo ang sinabing huli ni Sylvia. Nang sumapit na ang anniversary nila, maagang nag ayos si Amanda. Isang mamahaling dress ang suot niya at naglagay pa ng kolorete sa mukha. Talagang pinaghandaan niya ang gabing ito.Habang nakatanaw sa labas ng mamahaking restaurant na binook niya,
SA HULI, MAG-ISA pa ring umuwi si Amanda. Umalis ulit si Theo dahil may kailangang asikasuhin na naman. Napangiti na lang siya ng mapakla habang naninikip ang dibdib niya. Ayaw niya ng ganitong pakiramdam. Parang nauulit na naman... nauulis na naman ang mga pangyayari noon."Babalik na ba tayo sa mansion, ma'am?"Napapitlag ng bahagya si Amanda nang nakasakay sa kotse matapos marinig ang boses ng driver. Dumapo ang paningin ni Amanda sa bintana at pinagmasdan ang mga nadadaanan nilang buildings bago sagutin ang driver."'Wag na po muna. Magdrive lang po kayo at sasabihin ko kung ititigil niyo na. Parang gusto ko munang maglakad lakad imbes na umuwi," sagot ni Amanda."Naku, mukhang hindi po magandang ideya 'yan, Ma'am. Gabi na po at medyo delekado na kung nasa labas pa po kayo. Baka magalit lang si Ser Theo."Umiling si Amanda. "Akong bahala. At tsaka... hindi naman niya malalaman kasi hindi mo naman sasabihin, 'di ba?"Napatigil bahagya ang driver bago napabuntong hininga. Ilang segu
NAGMAMADALING NAGPUNTA si Theo sa sariling kotse at sumakay agad doon. Habang nagmamaneho ay nagring bigla ang cellphone niyang naka connect sa speaker ng kotse. Kaagad niyang sinagot iyon at nakitang si Sofia ang tumatawag."Hi, Theo! Ready na ako! Mga anong oras mo ako susunduin dito?" tanong ni Sofia, bakas sa tono ang pagka excite niya sa gabing ito."After thirty minutes, nandiyan na ako," sagot na lang ni Theo."Hihintayin kita, Theo! Sobrang excited na ako!"Hindi na nag abalang sumagot pa si Theo at ipinokus ang atensyon sa daanan. Mabuti na lang at hindi gaanong trapik ngayon kaya makalipas ang ilang minuto ay nasundo na niya rin sa wakas si Sofia.Bakas ang tuwa sa mukha ni Sofia nang nakita si Theo. Maputla ito bahagyang pumayat. Halatang may iniindang sakit. Matiyagang itinulak na lang ni Theo ang wheelchair nito bago sila tumulak na papunta sa venue kung saan kikitain nila si Klarisse.Ginagawa ni Theo ang lahat ng ito para kay Sofia dahil alam niyang matutuwa ito. Para k
SA HULI, ANG driver sa mansion ang nagtakbo kay Amanda sa ospital. Namimilipit na sa sakit si Amanda pero tiniis niya hanggang sa makarating sila sa ospital. Naagapan naman ang pananakit at nakompirma sa doktor na gastritis ang nangyari kay Amanda.Inadvice siyang magstay muna sa ospital. Wala namang nagawa na doon pa si Amanda. Mas okay na rin iyon dahil kung madischarge man siya agad, kakainin lang siya ng dissapointment sa mansion gayong wala pa rin si Theo."Ayos na po ba kayo, Ma'am?" tanong ng katulong na kasamang nagtakbo ng driver kay Amanda sa ospital."Oo, ayos na ako. Maraming salamat pala..." sagot ni Amanda na may munting ngiti sa labi."Pasensya na po pala, Ma'am. Sinubukan ko naman pong tawagan si Ser Theo pero--""Okay lang," pagputol ni Amanda sa sinasabi nito. "Wala kang dapat ihiningi ng pasensya."Naitikom ng ilang segundo ng katulong ang bibig bago napabuntong hininga. "Uh... punta lang po ako sa baba. Aasikasuhin ko ang tungkol sa bill niyo po para madischarge ka
NAESTATWA NANG bahagya si Theo sa pwesto niya dahil sa sinabi ng katulong. Nagitla lamang siya nang narinig mula sa kwarto ang pag ungol ni Sofia na para bang nasasaktan ito. Nataranta agad si Theo dahil doon pero bago siya bumalik sa loob ay narinig pa niya ang sinabi ng katulong."Ser, 'di niyo po ba susundan si Ma'am Amanda?" takhang tanong nito kay Theo.Tila doon lang natauhan si Theo. Mabuti na lang at saktong papunta sa kwarto ang doktor ni Sofia. Binilinan niya lang ang doktor na ito muna ang tumingin kay Sofia dahil lalabas lang siya sandali para sundan nga si Amanda.Nang nakababa na si Theo sa ospital, sakto namang bumunhos ang ulan. Dumaan ang sasakyan sa harapan niya at nakitang nasa loob no'n si Amanda dahil hindi naman heavy tinted ang bintana nito.Mula sa loob ay tahimik lamang na lumuluha si Amanda matapos ang mga binitawan niyang salita kay Theo kanina. Ilang segund lang ay natawag ng pansin niya ang lalaking tila sumusunod sa kotse kung saan siya lulan. Tsaka niya
"NAHIHIBANG KA na ba?!" Hindi mapigilang bulalas ni Theo kay Amanda nang nakita itong sinusunog ang wedding portrait nila at ang diary. Wala itong emosyon sa mukha habang sinusunog iyon at parang hindi nasasaktan sa init na unti unting gumagapang pataas sa kanyang balat.Hindi na nakapag isip pa ng maayos si Theo. Mabilis niyang inagaw mula kay Amanda ang nasusunog na diary at hindi na inalintana pa ang init doon at agad na inapuhap ang apoy."Ano bang ginagawa mo, Amanda?!" Hinihingal na tanong ni Theo sa mataas na boses."Wala ka nang pakialam doon," walang emosyon na sabi nito."Anong wala?! Bakit mo sinunog ang wedding portrait natin? Pati ang diary mo, hindi mo pinatawad!""Sabing wala kang pakialam doon, eh!"Hindi pinansin ni Theo ang sinabi nito at napailing. "Anong ibig sabihin nito, Amanda? Sinusukuan mo na ba lahat? Isusuko mo na lang basta ang nararamdaman mo para sa akin?" tanong niya at sa hindi malamang dahilan, natakot si Theo sa maaaring isagot nito."Oo! Isinusuko ko
"WALA AKONG gustong marinig sa mga sinasabi mo, Theo!" ani Amanda at pinilit umiwas kay Theo.Mas lalong umigting ang panga ni Theo dahil sa inasal ni Amanda. Isang buntong hininga ang kumawala mula sa kaniya na tila ba nagtitimpi siya bago tumango. "Gustong gusto mo talagang sagarin ang pasensya ko, Amanda," aniya sa ngayon ay mapanganib ng tono."Ano-- hmp!"Marubdob na hinalikan ni Theo si Amanda sa mga labi kaya hindi na nito nasabi pa ang sasabihin. Sa paraan ng halik nito ay tila pinaparusahan niya si Amanda. Nilasahan niya ang labi nito at ipinasok ang dila sa bibig. Agresibo at tila walang balak magpapigil si Theo kahit pa hindi iyon nasusuklian ni Amanda.Pinilit ni Amanda na itulak si Theo pero para bang mistula itong malaking bato na hindi niya maitulak. Wala itong planong pakawalan si Amanda kahit pa nagpupumiglas ito. Nawawalan na si Theo ng kontrol...Nang sa wakas pakawalan na ni Theo ang labi ni Amanda ay lumanghap si Amanda ng hangin. Hingal na hingal siya dahil sa p
"HINDI AKO PAPAYAG! Bawiin mo ang sinabi mo!"Napabaling sila sa bagong dating na may nagbabagang tingin. Mabilis ang mga naging nangyari. Sa isang iglap, mabilis na lumapit si Loreign kay Therese na halatang gulat na gulat pa rin at pinadapo ang kamay nito sa pisngi niya."W-What the..." Hindi makapaniwala si Therese sa nangyari. Masyadong malakas ang loob ni Loreign na sampalin na lang siya ng ganito! Wala itong karapatan!"Ulitin mo pa ang sinabi mo sa doktor at makikita mo ang hinahanap mo!" singhal pa ni Loreign kay Therese na parang hindi pa nagsisink in sa utak niya ang nangyari. Masama ang ipinukol niyang tingin kay Loreign, pilit na itinatago ang bahagyang takot na naramdaman niya sa loob loob niya."Anong karapatan mo para gawin ito sa akin?!" pasigaw niyang sabi kay Loreign."Wala akong pakialam sa pinagsasabi mo! Ang gusto ko lang, 'wag kang magkakamaling sabihin ang balak mo sa doktor na mas iligtas ang bata dahil talagang magkakamatayan na tayo dito!""At sino ka para ma
MASAYA ANG lahat dahil sa special holiday. Nagkakatuwaan dahil sa iba't ibang mga gimik ng mga tao para magdiwang sa importanteng araw.Pero walang nakakaalam na naghihirap si Amanda...Ang ama niya... Ang kuya niya...Tapos ito naman... ang baby niya na maaaring mawala sa kaniya dahil sa dugong lumabas mula sa kaniyang gitna ng mga hita! Hindi niya kakayanin!Sa isang iglap, pumasok bigla ang mga sinabi ni Theo sa kaniya. Na gusto nitong kada umuwi siya sa trabaho ay may sasalubong sa kaniyang bata at yayakapin siya ng mahigpit. Doon palang ay mapapawi na ang pagod nito sa maghapong trabo.Pero... paano kung hindi na mangyari iyon? Paano kung hindi na mabibigyan si Amanda ng pagkakataon na makasama ang baby niya?Masakit ang buong katawan ni Amanda. Halos hindi na siya makahinga dahil sa halo halong pakiramdam. Pinagpapawisan na rin siya ng malamig. Pero hindi siya susuko! Hindi pwedeng wala siyang gawin!Kahit hindi na siya... basta mailigtas lang ang anak niya ay ayos na siya.Pin
SINUBUKANG LUMAPIT ni Amanda kay Theo at muling nakiusap. "P-Please naman, Theo! Makinig ka sa 'kin! Kailangan ko ang tulong mo! Tumawag si Atty. Hernaez tungkol sa kaso--"Hindi na makumpleto pa ni Amanda ang dapat na sasabihin dahil bahagya siyang itinulak ni Theo. Kumunot ang noo nito. "Hindi ka ba nakakaintindi, Amanda? Ang sabi ko, pag usapan na lang natin ang tungkol diyan pagbalik ko! Hindi ko rin naman maasikaso iyan ngayon!""P-Pero, ang kapatid ko! Ikaw lang ang makakatulong sa kaniya! Baka mas lalong humaba ang panahon na pagkakakulong niya. Kung malaman ito ni Papa, h-hindi niya kakayanin! Please, maawa ka naman! Gagawin ko ang lahat! K-Kung gusto mong hindi na kita kailanman ididvorce, s-sige! Sige, gagawin ko! Basta tulungan mo lang kami!" sabi pa ni Amanda bago abutin ang kamay ni Theo at hinawakan iyon habang nagmamakaawa ang tingin na ipinukol niya dito.Napatingin si Theo sa kamay niyang hawak ni Amanda at napaigting na lang ng panga. "Ganito na lang ba talaga, Amand
BASA ANG MGA matang nagising si Amanda mula sa magandang panaginip na iyon. Natulala pa siya ng ilang minuto bago siya tuluyang napabangon nang katukin siya ng isa sa mga kasambahay at may inabot na telepono."Ma'am, may tawag ka po," ani ng kasambahay.Tumango si Amanda at tinanggap ang telepono. Nang sagutin niya iyon ay napakunot lang ang noo niya. Paano ba naman kasi ay medyo choppy ang nagsasalita at hindi maintindihan ang sinasabi nito. Dumagdag pa ang malakas na pagbuhos ng ulan bigla kaya hindi na gaanong napagtuonan ng pansin ni Amanda ang tawag. Namatay na lang ang tawag na hindi man lang alam ni Amanda kung para saan ang tawag.Napatingin siya sa labas ng bintana kung saan malakas ang buhos ng ulan. Sinamahan pa iyon ng panaka nakang pagkulog at kidlat."Grabe na talaga ang pagbabago ng klima ngayon! Summer na summer pero umuulan! May kasama pang kulog at kidlat! Ayos lang po ba kayo, Ma'am? Hindi naman kayo takot?" may pag aalalang tanong ng kasambahay kay Amanda.Mabilis
ISANG LINGGO lang naman ang inabot ng business trip ni Theo sa abroad. Bumalik din siya agad. Ang kaso nga lang sa pagbabalik niya, walang nagbago sa pagitan nila ni Amanda. Naging malamig pa rin sila sa isa't isa.Nafrufrustrate na si Theo sa totoo lang. Pero mukhang wala pa rin talagang plano si Amanda na bawiin lahat ng mga desisyon nito. Sa sitwasyon nilang iyon, hindi maiwasan ni Loreign ang mas maguilty lalo. Inopen up niya iyon nang magkita sila ni Amanda sa isang coffee shop."Ayos pa ba kayo ni Theo?" tanong ni Loreign sa malungkot na tono.Umangat ang magkabilang gilid ng labi ni Amanda at tumango. "Oo naman. Bakit mo naman naitanong iyan?" balik tanong nito.Hindi nakasagot agad si Loreign. Dahil hindi naman siya tanga para hindi mahalata na peke ang ngiting namuo sa labi ni Amanda, eh. Hindi umabot ang ngiting iyon sa kaniyang mga mata. Bakas ang tila ba kapaguran sa ekspresyon nito."Hindi mo naman kailangang magpanggap sa harapan ko, eh. Kasalanan ko 'to! Okay ka na, eh
NAGING TULIRO si Theo sa mga sumunod na araw. Pakiramdam niya ay nakalutang siya at hindi pa rin makapaniwala sa nangyari. Hindi niya matanggap na wala na ang Lola niya. Kailanman ay hindi ito pumasok sa isipan niya. Pero... kahit anong pikit niya sa mga mata, nakikita niya ang tila ba natutulog lang na lola niya sa isipan... pero wala ng buhay.Bumagsak ang timbang niya sa nagdaang araw. Inasikaso niya ang ilang mga papeles ng lola niya at ang lamay nito. Kinailangan niyang pakiharapan ang mga bisitang pumupunta. Pagod na pagod ang katawan ni Theo pero kailangan niya iyon para makatulog siya agad. Ang kaso nga lang, hindi na siya nakakain ng maayos dahil masyado na niyang pinagkabusyhan lahat. Dumagsa ulit ang mga bisita, kabilang na doon si Harold na hindi rin inexpect ni Theo. Pero dahil sa dami ng mga iniisip, hindi na niya gaanong pinagtuonan ng pansin iyon. Saka na lang niya naalala nang kinausap siya ng ina niya."Bakit mo hinayaang bumisita ang bastardong iyon dito? Theo nama
INALO NI THEO ang lola. Hinawakan nito ang kamay at pinakalma dahil sa paulit ulit na pagbanggit nito sa ama niyang nang iwan sa kaniya. Hindi naman maiwasan ni Amanda ang mapaluha habang pinagmamasdan silang dalawa. Naupo na lang siya sa kabilang gilid ng matanda at hinawakan din ang isang kamay nito nang kumalma na rin ito."Pwede ko bang hawakan ang apo ko?" tanong ng matanda sabay tingin sa umbok sa tiyan ni Amanda.Mabilis na tumango si Amanda na may maliit na ngiti sa labi. "Oo naman po."Ngumiti rin ang matanda at hinaplos ang tiyan ni Amanda. Mas lalong kumalma ito at hindi na rin mahigpit ang hawak nito sa kamay nito kanina."Babae po ang magiging apo ninyo," pagkukwento ni Amanda."Gano'n ba? Naku, paniguradong magiging cute siya!" natatawang saad ng matanda at medyo napahalakhak pa. "Anong ipapangalan niyo sa kaniya? May naisip na ba kayo?""Uhh... gusto sana namin siyang pangalanan ng Alex. Naisipan namin iyon noon ni Theo nang hindi pa namin alam ang gender para pwede ka
MALALIM NA ANG gabi nang makauwi si Theo sa mansion nilang pamilya. Umuulan ng mga panahon na iyon kaya sinalubong siya ng isa sa mga katiwala sa bahay para payungan siya.Pagod siya ulit ng araw na iyon. Naghalo halo na dahil bukod sa trabaho, hindi na rin gumaganda ang sitwasyon ng lola niya. Hindi siya makapagconcentrate sa kaisipan na baka... ayaw isipin ni Theo ang mga negatibong bagay na pilit umuukilkil sa utak niya.At isa pa, nabobother din si Theo dahil tinatawag siya sa ibang pangalan ng lola niya. Tinatawag siya sa pangalan ng ama niyang matagal ng hindi nagpapakita. Napakuyom si Theo dahil do'n. Hindi niya maiwasang magalit dahil sa kabila ng pang iiwan sa kanila ng ama niya, ito pa rin ang hinahanap ng lola niya, kahit dala pa iyon ng katandaan niya o sa dinaramdam.Pagkapasok sa loob ay agad na hinanap ng paningin niya si Amanda. Sinalubong din siya ng isa sa mga kasambahay."Good evening po, Ser. Si Ma'am Amanda po ba ang hanap niyo?" tanong nito."Oo. Nasaan siya?""N
"MA'AM, LUMALAMIG na po ang gatas niyo. Gusto niyo po bang palitan ko?"Napukaw ang atensyon ni Amanda sa biglang nagsalitang kasambahay. Napabalik tuloy sa kasalukuyan si Amanda. Masyado siyang nahulog sa pag iisip kanina.Agad niyang tinanguan ang kasambahay. "Sige po. Maraming salamat," aniya dito. "Walang anuman po." Umalis na ang kasambahay kalaunan. Habang naghihintay si Amanda ay sakto namang lumapit ang isa ulit sa mga kasambahay. Takhang binalingan niya ito."Ma'am Amanda, pasensya na po sa disturbo. May naghahanap po sa inyo sa labas," sabi ng kasambahay na siyang naging rason ng pagkakakunot ng noo ni Amanda."Sino daw?" balik tanong niya."Si Ms. Ynah Olarte po," sagot nito.Bahagyang natigilan si Amanda. Kani kanina lang ay tumatakbo sa isipan niya ang bagong babae na nalilink kay Theo. Tapos ngayon malalaman niya na nandito ito ngayon at hinahanap siya? Talaga naman...Napabuntong hininga si Amanda at tumango. "Ako ng bahala," aniya sa kasambahay."Sige po, Ma'am."Ila