TUMANGO SI Sykvia, halatang natuwa sa sagit ni Amanda. Kapagkuwan ay may bigla siyang naalala."Mag-aanniversary na kayo ni Theo, 'di ba? May plano ka na rin ba do'n?" kyuryusong tanong ni Sylvia."Oo, planado na lahat," sagot ni Amanda. "Nasabi ko na sa kaniya ang gusto kong mangyari sa anniversary namin.""Ano bang gusto mong paraan para makapagcelebrate kayo?" "Magbobook ako ng restaurant kung saan kami pwedeng kumain. Magpapaset up na rin ng candlelit dinner. Pera naman ni Theo ang gagastusin kaya wala na akong masyadong aalalahanin pa."Tumango si Sylvia. "Ayos naman pala 'yang plano mo. Sana nga lang, maging successful at hindi mapunta sa wala."Hindi na nagsalita pa si Amanda. Dahil mukhang nagkatotoo ang sinabing huli ni Sylvia. Nang sumapit na ang anniversary nila, maagang nag ayos si Amanda. Isang mamahaling dress ang suot niya at naglagay pa ng kolorete sa mukha. Talagang pinaghandaan niya ang gabing ito.Habang nakatanaw sa labas ng mamahaking restaurant na binook niya,
SA HULI, MAG-ISA pa ring umuwi si Amanda. Umalis ulit si Theo dahil may kailangang asikasuhin na naman. Napangiti na lang siya ng mapakla habang naninikip ang dibdib niya. Ayaw niya ng ganitong pakiramdam. Parang nauulit na naman... nauulis na naman ang mga pangyayari noon."Babalik na ba tayo sa mansion, ma'am?"Napapitlag ng bahagya si Amanda nang nakasakay sa kotse matapos marinig ang boses ng driver. Dumapo ang paningin ni Amanda sa bintana at pinagmasdan ang mga nadadaanan nilang buildings bago sagutin ang driver."'Wag na po muna. Magdrive lang po kayo at sasabihin ko kung ititigil niyo na. Parang gusto ko munang maglakad lakad imbes na umuwi," sagot ni Amanda."Naku, mukhang hindi po magandang ideya 'yan, Ma'am. Gabi na po at medyo delekado na kung nasa labas pa po kayo. Baka magalit lang si Ser Theo."Umiling si Amanda. "Akong bahala. At tsaka... hindi naman niya malalaman kasi hindi mo naman sasabihin, 'di ba?"Napatigil bahagya ang driver bago napabuntong hininga. Ilang segu
NAGMAMADALING NAGPUNTA si Theo sa sariling kotse at sumakay agad doon. Habang nagmamaneho ay nagring bigla ang cellphone niyang naka connect sa speaker ng kotse. Kaagad niyang sinagot iyon at nakitang si Sofia ang tumatawag."Hi, Theo! Ready na ako! Mga anong oras mo ako susunduin dito?" tanong ni Sofia, bakas sa tono ang pagka excite niya sa gabing ito."After thirty minutes, nandiyan na ako," sagot na lang ni Theo."Hihintayin kita, Theo! Sobrang excited na ako!"Hindi na nag abalang sumagot pa si Theo at ipinokus ang atensyon sa daanan. Mabuti na lang at hindi gaanong trapik ngayon kaya makalipas ang ilang minuto ay nasundo na niya rin sa wakas si Sofia.Bakas ang tuwa sa mukha ni Sofia nang nakita si Theo. Maputla ito bahagyang pumayat. Halatang may iniindang sakit. Matiyagang itinulak na lang ni Theo ang wheelchair nito bago sila tumulak na papunta sa venue kung saan kikitain nila si Klarisse.Ginagawa ni Theo ang lahat ng ito para kay Sofia dahil alam niyang matutuwa ito. Para k
SA HULI, ANG driver sa mansion ang nagtakbo kay Amanda sa ospital. Namimilipit na sa sakit si Amanda pero tiniis niya hanggang sa makarating sila sa ospital. Naagapan naman ang pananakit at nakompirma sa doktor na gastritis ang nangyari kay Amanda.Inadvice siyang magstay muna sa ospital. Wala namang nagawa na doon pa si Amanda. Mas okay na rin iyon dahil kung madischarge man siya agad, kakainin lang siya ng dissapointment sa mansion gayong wala pa rin si Theo."Ayos na po ba kayo, Ma'am?" tanong ng katulong na kasamang nagtakbo ng driver kay Amanda sa ospital."Oo, ayos na ako. Maraming salamat pala..." sagot ni Amanda na may munting ngiti sa labi."Pasensya na po pala, Ma'am. Sinubukan ko naman pong tawagan si Ser Theo pero--""Okay lang," pagputol ni Amanda sa sinasabi nito. "Wala kang dapat ihiningi ng pasensya."Naitikom ng ilang segundo ng katulong ang bibig bago napabuntong hininga. "Uh... punta lang po ako sa baba. Aasikasuhin ko ang tungkol sa bill niyo po para madischarge ka
NAESTATWA NANG bahagya si Theo sa pwesto niya dahil sa sinabi ng katulong. Nagitla lamang siya nang narinig mula sa kwarto ang pag ungol ni Sofia na para bang nasasaktan ito. Nataranta agad si Theo dahil doon pero bago siya bumalik sa loob ay narinig pa niya ang sinabi ng katulong."Ser, 'di niyo po ba susundan si Ma'am Amanda?" takhang tanong nito kay Theo.Tila doon lang natauhan si Theo. Mabuti na lang at saktong papunta sa kwarto ang doktor ni Sofia. Binilinan niya lang ang doktor na ito muna ang tumingin kay Sofia dahil lalabas lang siya sandali para sundan nga si Amanda.Nang nakababa na si Theo sa ospital, sakto namang bumunhos ang ulan. Dumaan ang sasakyan sa harapan niya at nakitang nasa loob no'n si Amanda dahil hindi naman heavy tinted ang bintana nito.Mula sa loob ay tahimik lamang na lumuluha si Amanda matapos ang mga binitawan niyang salita kay Theo kanina. Ilang segund lang ay natawag ng pansin niya ang lalaking tila sumusunod sa kotse kung saan siya lulan. Tsaka niya
"NAHIHIBANG KA na ba?!" Hindi mapigilang bulalas ni Theo kay Amanda nang nakita itong sinusunog ang wedding portrait nila at ang diary. Wala itong emosyon sa mukha habang sinusunog iyon at parang hindi nasasaktan sa init na unti unting gumagapang pataas sa kanyang balat.Hindi na nakapag isip pa ng maayos si Theo. Mabilis niyang inagaw mula kay Amanda ang nasusunog na diary at hindi na inalintana pa ang init doon at agad na inapuhap ang apoy."Ano bang ginagawa mo, Amanda?!" Hinihingal na tanong ni Theo sa mataas na boses."Wala ka nang pakialam doon," walang emosyon na sabi nito."Anong wala?! Bakit mo sinunog ang wedding portrait natin? Pati ang diary mo, hindi mo pinatawad!""Sabing wala kang pakialam doon, eh!"Hindi pinansin ni Theo ang sinabi nito at napailing. "Anong ibig sabihin nito, Amanda? Sinusukuan mo na ba lahat? Isusuko mo na lang basta ang nararamdaman mo para sa akin?" tanong niya at sa hindi malamang dahilan, natakot si Theo sa maaaring isagot nito."Oo! Isinusuko ko
"WALA AKONG gustong marinig sa mga sinasabi mo, Theo!" ani Amanda at pinilit umiwas kay Theo.Mas lalong umigting ang panga ni Theo dahil sa inasal ni Amanda. Isang buntong hininga ang kumawala mula sa kaniya na tila ba nagtitimpi siya bago tumango. "Gustong gusto mo talagang sagarin ang pasensya ko, Amanda," aniya sa ngayon ay mapanganib ng tono."Ano-- hmp!"Marubdob na hinalikan ni Theo si Amanda sa mga labi kaya hindi na nito nasabi pa ang sasabihin. Sa paraan ng halik nito ay tila pinaparusahan niya si Amanda. Nilasahan niya ang labi nito at ipinasok ang dila sa bibig. Agresibo at tila walang balak magpapigil si Theo kahit pa hindi iyon nasusuklian ni Amanda.Pinilit ni Amanda na itulak si Theo pero para bang mistula itong malaking bato na hindi niya maitulak. Wala itong planong pakawalan si Amanda kahit pa nagpupumiglas ito. Nawawalan na si Theo ng kontrol...Nang sa wakas pakawalan na ni Theo ang labi ni Amanda ay lumanghap si Amanda ng hangin. Hingal na hingal siya dahil sa p
KUNG TUTUUSIN, pwede namang magpadevelop na lang ng bago si Theo pero hindi niya ginawa dahil sa sentimental value ng picture. Si Amanda kasi ang mismo nagpagawa no'n kaya gusto niya, siya naman ang mag effort para dito. Pinuntahan ng personal ang isang magaling na magrestore ng photo na si Mark Reyes. Inexamine ni Mark kung anong pwedeng gawin sa wedding photo bago napailing."Bakit?" napatanong na lang si Theo.Bumuntong hininga si Mark. "Mr. Torregoza, mukhang imposible nang marestore pa ito. At tsaka, pwede ka namang magpagawa na lang bago kung gugustuhin mo. Kasi sa totoo lang, hindi naman na worth it kung iparestore mo pa ito eh, pwede namang magpadevelop na lang ng panibago."Umiling si Theo. "Importante 'yan sa 'kin. Hindi pwedeng basta na lang ako magpagawa ng bago. Kaya baka pwedeng bigyan mo pa ng second look, baka sakaling may magawa ka pa diyan. Handa akong magbayad kahit magkano."Iniabot ni Theo ang cheke. Napatigil naman ng bahagya si Mark doon bago tumango."Sige, Mr
SIRANG SIRA NA ang reputasyon ni Loreign. Ang mga dating humahanga sa kaniya noon dahil sa pagmomodelo niya, tumalikod na sa kaniya sa isang iglap. Hindi rin nakatulong na nadadamay siya at nasasabihan ng masasakit na mga salita dahil sa pagkakaugnay niya kay Gerald at pinakasalan nitong babae. Tinawag siyang kabit, social climber, gold digger, home wrecker at kung anu ano pa.At ang masakit pa doon, ni walang nagawa si Gerald para pigilan man lang iyon kahit may kakayahan siya. Mas naconvinced tuloy si Amanda na mabuti na lang, hindi ipinagsisikan ang sarili rito. Siya ang klase ng lalaking walang bayag at hindi siya kayang ipaglaban.Iyon ang nasa isip ni Amanda nang mga sumunod na araw. Hindi siya matahimik lalo pa at alam niyang maapektuhan ng sobra si Loreign dito kapag nagising na siya."Ayos ka lang, Amanda?"Agad napatingin si Amanda kay Sylvia na may nag aalalang ekspresyon sa mukha. Pilit na pinigil naman ni Amanda ang emosyon niya pero dahil kinikimkim niya iyon, parang sas
"BAKA NAIISIP mo lang na ako, siya dahil may resemblance pa rin kami kahit papaano. Paano na lang kung nasa kama kayo, baka habang nasa ibabaw mo siya, pangalan ko ang tinatawag mo--"Sinampal ni Amanda si Theo bigla. Hindi na niya nakayanan pa ang kabastusan ng bibig nito. "Gago ka!" sigaw ni Amanda dito pero parang mas nag apoy lamang ng galit ang mga mata ni Theo."Hindi kita binigyan ng permiso ko para magustuhan siya!" asik naman pabalik ni Theo na bahagyang ikinamaang ni Amanda.Hindi niya maatim kung gaano kakitid ang utak ni Theo! Matalino naman itong tao pero bakit ganito ito mag isip ngayon? Anong nangyari sa kaniya? Malala na siya noon pa man pero bakit parang mas malala siya ngayon?Napailing si Amanda, hindi makapaniwala sa asal ni Theo. "Ano ba, Theo? Paikot ikot na lang ba tayo? Hindi na ba matatapos ito? Gustong gusto mo akong angkinin sa maling paraan! Kahit pa wala na tayong relasyon! Nasisiraan ka na ba ng bait?""Isipin mo na kung anong gusto mong isipin, Amanda. W
NAKAKAGALIT na ang unang madatnan pa talaga niya pagpuntang ospital ay ang dalawang magkalapit at magkahugpong ang mga labi...Mabigat sa dibdib. Inaamin ni Theo iyon sa sarili habang nakakuyom ang mga kamao niya at nakaigting ang panga. At ang mas nakakadagdag ng bigat sa dibdib niya ay ang katotohanang hindi man lang itinulak ni Amanda ang lalaki...Para bang nakatagpo sila ng comfort sa bawat isa't isa sa kabila ng lugar na kinatatayuan nila ngayon. At parehas na silang walang sabit. Single si Amanda pati na rin si Harold. At ano ang susunod? Maghihintay ng tamang panahon at magsisimula na rin sila ng sariling pamilya? Makakalimutan ni Amanda si Theo maging ang lahat ng sakit na naramdaman nito sa kaniya noong kasal pa lamang sila. Paano na siya? Saan siya pupulutin kapag si Harold na ang nagmamay ari sa puso ni Amanda?Mas lalong humigpit ang pagkakakuyom ng kamao ni Theo. Pakiramdam niya ay magkakasugat na siya dahil bumabaon na ang sariling kuko niya sa balat. Pero wala na siya
GABI NA pero hindi magawang iwan ni Amanda si Loreign. Pinagmamasdan niya lang ito kahit na tulog na tulog pa rin ang kaibigan niya. Bumisita rin kinagabihan si Sylvia. Nalaman nito ang nangyari at may dala pang soup para sana kay Loreign pero nadismaya siya at nalungkot dahil hindi naman niya alam na walang malay ang kaibigan ni Amanda. Anak na rin naman ang turing ni Sylvia kay Loreign kaya hindi niya ring maiwasang maglabas ng hinanakit."Ang sasama ng mga may gawa nito kay Loreign! Bakit kailangang humantong sa ganito?" humihikbing tanong ni Sylvia habang dumadaloy ang luha sa pisngi.Tahimik lang din napaluha si Amanda dahil sa naging reaksyon ni Sylvia. Kalaunan ay parehas na silang kumalma. Hinarap ni Sylvia si Amanda."Wala ka pang pahinga, Amanda," puna ni Sylvia kay Amanda. "Hindi ka man lang nakapagpalit ng damit at ligo man lang. Ikaw na ang nagbantay sa kaniya pagkatakbo dito sa ospital. Pwede namang ako na muna dito. Sasabihan na lang kita agad kung may balita na kay Lo
TIGALGAL si Amanda matapos ibalita ng dontor ang sitwasyon ni Loreign. Hindi niya maapuhap ang tamang salita. Ang kaibigan niya... comatose. Tapos ang bata sa sinapupunan niya... wala na.Ang sakit! At kapag magising na si Loreign, hindi na siya magiging kagaya pa ng dati. Ano ba itong pagsubok na dumating sa buhay nilang mag ina? Ang saklap ng kinahinatnat nila pareho."Pwede mo na siyang dalawin mamaya sa ICU. Ililipat na siya doon," dagdag pa ng doktor nang hindi na nagsalita pa si Amanda."S-Salamat po, dok," ani Amanda nang makabawi at bahagya pang nautal dahil sa bikig sa lalamunan niya.Nang sa wakas ay iniwanan na siya ng doktor, bumalong masaganang luha mula sa mga mata niya. Ang sakit sa dibdib lahat ng mga nangyari. Si Loreign... ang dami niyang plano para sa kanila ng anak niya. Ang tanging gusto lang nito ay tahimik na buhay para sa anak. Plinano na niya lahat. Mamumuhay sila ng magiging anak niya ng matiwasay at payapa at magtatayo ng simpleng flower shop para may mapagk
HINDI NA NAKATIIS pa si Amanda. Talagang sumama siya kay Loreign para ihatid ito at masigurong ayos lang siya. "Alam mo, hindi pa rin ako makapaniwala, Amanda. Pakiramdam ko, hindi ito totoo," hindi maiwasang sabihin ni Loreign. Bakas na bakas sa tono nito ang kaba. "At... feeling ko rin may mali. Ilang araw na pero parang walang nangyayari. Hindi ko maiwasang mag overthink na baka... baka may plinaplano sila sa akin at sa anak--""Shh. 'Wag mo ngang isipin iyan! Maingat tayo sa naging hakbang natin. Kaya walang mangyayari, okay?" ani Amanda sa kaibigan."O-Okay," sagot ni Loreign pero halatang hindi pa rin kumbinsido at mukhang kinakabahan. Naiintindihan naman ito ni Amanda. Talagang hindi na nito maiwasan pang mag isip ng kung anu ano dahil hindi na lang ang ang sarili nito ang kailangan na isaalang alang.Nang sa wakas ay oras na para magkahiwalay na talaga sila nang tuluyan, hindi na nila mapigilan pa ang mapaluha. Nagyakapan sila sa isa't isa."Magiging maayos din ang lahat, oka
HINDI AGAD nakasagot si Amanda. Pero naglalaro na sa isip niya ang gustong mangyari ni Theo kapalit ng tulong niya. Gusto nitong magkabalikan sila at buoin muli ang meron sila noon. Sa totoo lang ay ayaw niya. Pero kasi... may bata nang involve dito. Kapag pumayag siya sa gusto ni Theo, sigurado siyang safe ang bata at pati si Loreign. Sa lawak ng koneksyon at kapangyarihan ni Theo, alam ni Amanda na walang magiging imposible para rito.Hindi naman maiwasan ni Theo ang mas mapatitig nang matagal kay Amanda. Napabuntong hininga siya nang mapagtantong mukhang ayaw nito sa gusto niya. "Kung ayaw mo naman ay wala namang problema sa akin. Pwede namang... palayuin mo si Loreign dito. Pwede siyang magpunta sa ibang lugar kagaya ng isla na hindi siya makikilala. Hindi pwedeng magstay pa siya dito," nasabi na lang ni Theo.Hindi pa rin umimik si Amanda. Narealize na lang ni Theo na baka gulong gulo pa ito. Kalaunan ay nang mapansin na tila ba nahimasmasan na ito bumaba si Theo sa kotse at pin
MAS LALONG nanginig si Amanda. Goodness. Ano nga ulit itong pinasok niya? Knowing Theo... siguradong hindi ito tatanggi sa mga ganitong bagay! Ang lakas ng loob niyang mag alok pero ito siya... parang babaliktad na ang sikmura niya sa kaba!"Mag overnight ka na lang dito at 'wag nang umalis. Ang lungkot nitong bahay kapag wala ka..." halos pabulong na anas pa ni Theo.Lumalim ang gitla sa noo ni Amanda. Ano daw? Overnight? Hindi pwede!"Alam mong hindi ko papaunlakan iyan," malamig na sagot ni Amanda. Itong kondisyon na ito... maling mali na dahil divorced na sila tapos magoovernight pa siya?"Sige na, Amanda..."Umiling si Amanda. "Mali ito. Naappreciate ko lahat ng tulong mo sa akin at sa pamilya ko pero tapos na kung anong meron tayo. Tapos na ang marriage natin. At baka... nakakalimutan mo na rin kung bakit natapos ang lahat ng iyon...""Amanda, hindi mo naman kailangang ibring up lahat ng nangyari noon," sagot ni Theo na medyo frustrated na rin."Hindi pwedeng hindi ibring up dah
SA PARAAN ng pagtitig ni Theo sa katawan ni Amanda, alam na agad ni Amanda kung ano ang gusto nitong kondisyon at kung ano ang gusto nitong mangyari. Hindi naman siya tanga para hindi agad mapagtanto iyon.Matiim na tumitig si Theo. "Paano kung... ang katawan mo ang gusto kong kapalit? Payag ka ba?" maaligasgas na tinig na tanong nito.Pilit nilunok muli ni Amanda ang bara sa lalamunan. Hindi siya sumagot agad at matapang na tumitig pabalik kay Theo. Hindi niya gustong magpaapekto pero pinangunahan siya ng nginig at pangamba. Pero kahit gano'n, pinilit niya ang sariling kumalma at unti unting ibinaba ang zipper ng kaniyang skirt.Mabagal ang kilos ni Amanda dahil sa panginginig. Pero nakasunod lamang ng tingin si Theo sa mga susunod nitong gagawin. Unti unting ibinaba ni Amanda ang skirt na siyang nagpaexposed sa kaniyang maputi at makinis na hita na siyang mas ikinatiim ng tingin ni Theo.At habang nakikita ni Amanda ang itim na mga mata ni Theo, nagbalik muli sa alaala niya ang gabi