NANUBIG ANG gilid ng nga mata ni Amanda. Hindi niya maipaliwanag ang nararamdaman ngayon habang bunubuhos sa alaala niya ang mga sakit na ipinadama sa kaniya ni Theo.Lalo na sa kaniyang study... ang sotwasyong iyon ang mas nagparealize kay Amanda na hindi siya kayang mahalin ni Theo. Nasaktan siya ng husto dahil doon dahil para bang itinapon na ni Theo ang natitirang respeto nito para sa kaniya noong mga panahong iyon.Tahimik lang sila pareho. Humigpit naman ang hawak ni Theo sa manibela dahil pansin niya ang katahimikan sa pagitan nila kaya naisip niyang pagaanin kahit papaano ang atmosphere at magbukas na lang ng usapan."Uhh... nitong mga nakaraang araw, parang hinahanap ka ni Shishi," ani Theo na may maliit na ngiti sa labi. "Ayaw mo ba siyang makita?"Wala pa ring emosyon sa mga mata ni Amanda at mas lalong umiwas ng tingin. "Magdrive ka na lang, Theo..." pag iwas niya sa usapan.Nawala ang maliit na ngiti sa labi ni Theo at kinalma ang sarili. Umiwas na lang siya ng tingin kay
MAS LALONG SUMAMA ang tingin na ipinukol ni Theo kay Jaxon. Kung nakakamatay lang ang tingin, malamang ay kanina pa ito nakabulagta sa malamig na sahig. "Bawiin mo 'yang sinabi mong gago ka!" sigaw ni Theo. "Nasasabi mo lang 'yan dahil abot langit ang inggit mo sa 'kin!"Isang pagak na tawa ang pinakawalan ni Jaxon at napailing pa. "Inggit sa 'yo? Nagpapatawa ka ba, Theo? Oo, alam kong hindi kita mahihigitan pagdating sa galing mo sa pagmanage ng negosyo. Iyon dahil ay sakim at wala kang puso! Aanhin ko pa ang success ng isang business kung wala naman akong manners? 'Wag na lang! Isaksak mo 'yan sa baga mo!""Gago ka!" Hindi na napigilan pa ni Theo ang sarili. Marahil dahil sobrang lasing na rin, kwinelyuhan niya si Jaxon habang nanlilisik pa rin ang tingin nito."Bakit? Galit ka kasi totoo? Proud na proud ka sa nakamit mong tagumpay sa project mong kumita ng malaking pera pero ang tanong, masaya ka ba? Halatang kinakain ka ng lungkot, Theo! Halatang miserable ka ngayon at nagpapakal
ANG BILIS DUMAAN ng panahon. Sa isang iglap, dumaan na ang panibagong taon. New Year's eve. Masaya ang mga tao dahil sa pagpasok ng bagong taon. Marami mang hindi magandang nangyari noong nakaraang taon, madami naman utong naibigay na aral. Masaya ang pamilya ni Amanda. Madami silang handa. Pinangunahan ni Sylvia ang paghahanda ng mga pagkain sa hapag. Aligaga ito at halatang excited sa okasyon. Sinulyapan nito si Amanda."Ano, Amanda? Natawagan mo na ba si Loreign? Papuntahin mo na siya agad dito!" sabi nito.Kaagad tumango si Amanda. "Opo, natawagan ko na siya.""Dapat lang! Naku, ang batang iyon talaga. Wala siyang kasamang magcecelebrate ng bagong taon kaya mas mabuting pumunta na lang siya rito. Hindi naman na siya iba sa atin!"Ngumiti lang si Amanda. Natutuwa siya sa reaksyon ni Sylvia. Aligagang aligaga kasi ito at tila hindi na mapakali. At sa totoo lang, naaappreciate niya ang pag alala nito sa matalik niyang kaibigang si Loreign. Pamilya na rin ang turing nila rito.Mayam
TUMAGAL ANG usapan tungkol sa business na naisip ni Amanda. Parang sasabog ang puso noya sa tuwa dahil sa suporta na natatanggap niya sa pamilya niya pati na rin sa matalik na kaibigan. Kahit na medyo kinakabahan siya sa naisip, kahot papaano ay nagkaroon siya ng kompyansa na makakaya niya ang naisip na business.Ilang sandali lang ang lumipas ay naputol ang usapan nang makarinig sila ng tahol ng aso mula sa labas. Kumunot ang kanilang noo. Kaninong aso naman iyon? Ang buong akala nila Amanda ay baka sa kapitbahay lang iyon pero hindi tumitigil ang tahol na para bang nasa harap ng bahay nila."Teka nga, kaninong aso ba iyon?" tanong ni Sylvia at siya na mismo ang naunang tumayo para tingnan iyon sa labas.Nakasunod lamang si Amanda kay Sylvia at kyuryuso rin sa aso. Nang buksan ang pintuan ay bumungad ang pamilyar na asong si Shishi sa kanila na siyang ikinamangha ni Amanda. Ipinadala ni Theo ang aso?Hindi na sigurado si Amanda. Natagpuan na lang niya ang sariling marahang binuhat s
MATAPOS ANG TAGPONG iyon, tila ba mas lumaki lalo ang mundo nila Theo at Amanda. Hindi na sila gaanong nagkikita pa. Para bang mismong tadhana na ang gumagawa ng paraan para hindi sila magkita pa.Sa isang event, si Amanda ang mismo ang naghost at nag organize. Okay na sana, eh. Malaya niyang nakakagalaw sa lugar nang walang inaalala. Inimbita pa niya si Mrs. Madriaga na tuwang tuwa na nakita siya sa event pero sa isang French restaurant, nagkrus bigla ang landas nila ni Theo."It's good to see you talaga here, hija!" ani Mrs. Madriaga na siyang nakatawag ulit sa pansin ni Amanda."Salamat po sa pagdalo," sagot ni Amanda at pinilit ngumiti nang malawak kahit parang nauwing kimi iyon.Nawala siya bigla sa sarili nang sandaling makita niya si Theo sa mismong loob ng restaurant. Pero hindi ito mag isa. May kasama itong babae. Hindi niya mawari kung bakit magkasama ang dalawa. Kung tungkol sa business ba o may iba pang dahilan.Pero base sa paraan ng pag uusap ng dalawa, mukhang hindi bus
"OKAY 'YANG plano mo kung gano'n. Mah pwede rin akong mairecommend sa iyong pwesto kung gusto mo. Pwede mong ioccupy 'yung first floor ng building. Maganda ang location doon kaya makakatulong iyon para sa sales mo," suhestyon pa ni Mrs. Madriaga kay Amanda tungkol pa rin sa business na naisip niyang itayo.Tumango si Amanda. "Salamat po. 'Wag po kayong mag alala. Ichechek ko po iyan," aniya. Pinilit niyang ngumiti kahit pa trinatraydor siya ng sariling isip at ibinabalik siya sa tagpo kanina. Pero kahit ganoon, pinilit pa rin niyang magmukhang hindi naaapektuhan sa harap ni Mrs. Madriaga dahil nakakahiya naman dito at mukhang invested siya sa business na naisip niya."Uhh... excuse lang po. Magbabathroom lang ako saglit," paalam ni Amanda makalipas ang ilang minuto.Kaagad namang tumango si Mrs. Madriaga. "Sige, sige! No problem," mabilis na sagot ng ginang kaya tumayo na agad si Amanda.Mabuti na lang dahil nang papunta siya sa banyo ay hindi na nagkrus ang landas ni Theo. Ginawa na
NAHALATA NI Mrs. Madriaga ang pag iiba ng mood ni Amanda nang makabalik ito. Gustuhin mang magtanong ng ginang kung bakit may nag iba kay Amanda, pinigilan na lang niya ang sarili dahil halata namang walang planong mag open up si Amanda. Napagdesisyonan na lang ni Mrs. Madriaga na idivert ang usapan at binigyan ng imbitasyon si Amanda."Oo nga pala, gusto kitang iinvite dito. Punta ka, ah? Makakatulong 'yan sa iyo lalo na at magtatayo ka ng business. Ipapakilala kita sa mga ibang tao doon para masimulan mo na ang mag build ng koneksyon sa kanila," ani Mrs. Madriaga.Kaagad tumango si Amanda. "Sige po. Salamat pala dito," sabi ni Amanda.Umiling si Mrs. Madriaga. "Wala iyon! Sige, aasahan kita diyan, ah?" paniniguradong tanong pa nito."Oo naman po."Napangiti na lang si Mrs. Madriaga. Nag usap pa sila ng mga ilang minuto. Hanggang sa nagkahiwalay na rin sila. Nang lumalim na ang gabi ay umuwi na rin si Amanda. Habang naglalakad papauwi ay hindi niya maiwasang mapaisip. Talaga namang
DAHIL GABI NA, nahirapan nang pumara ng taxi si Amanda. Kanina pa siya nakatayo sa gilid ng kalsada malapit sa clinic pero wala na talagang masyadong sasakyan. Napabuntong hininga na lang siya bago mapukaw ng paningin niya ang pamilyar na itim na kotseng biglang tumigil sa harapan niya.Hindi na niya kailangang pag isipan pa kung sino ang may ari no'n. Walang iba kundi si Theo. Hindi naman dapat papansinin ni Amanda si Theo pero bumaba si Theo mula sa kotse at talagang pinagbuksan si Amanda."Pumasok ka na. Hatid na kita," sabi ni Theo kay Amanda.Kaagad umiling si Amanda. "Hindi na kailangan. At tsaka hindi magandang tingnan lalo pa at kadidivorce lang natin."Kumunot ang noo ni Theo. "Masyado kang nag iisip ng kung anu ano. Hindi ko ito ginagawa para sa iyo, okay? Para kay Shishi... malamig na at lumalalim na ang gabi kaya mas makakabuting makauwi kayo agad," rason naman ni Theo. "At tsaka bakit ka ba nag aalala diyan? Kung iniisip mong may gagawin ako sa iyong hindi mo magugustuhan
NAITAKBO NI THEO si Amanda sa ospital. Sa loob ng private room nito, tahimik lang si Theo habang nakatanaw sa bintana. Bumabalik sa isip niya ang namumutlang si Amanda kanina na para bang... walang buhay.Maayos naman na ang lagay nito. At nasabihan na siya ng doktor na kailangan nitong magstay muna sa ospital ng ilang araw para maobserbahan ito at matingnan ng maayos ang lagay.Pumasok muli ang doktor at may ilan pang sinabi kay Theo."Tatapatin na kita, Mr. Torregoza. Nasa delicate stage pa rin si Mrs. Torregoza lalo pa at kapapanganak lang din. May postpartum pa ito kaya maraming tumatakbo sa isipan niya ngayon... kaya rin siguro naisipan nitong uminom ng sleeping pills. Ang maipapayo ko lang ay ilayo mo siya sa stress na maaaring makapagpalala sa sitwasyon niya," advice pa ng doktor kay Theo.Tumango si Theo. "Sige, Dok," simpleng sagot niya."Mas mabuting 'wag niyo siyang bibigyan ng ikasasama ng loob niya dahil baka makasama lang sa kaniya. Mabuti na lang din at naitakbo niyo si
NAESTATWA SI THEO sa kinatatayuan. Bakas na bakas ang gulat sa kaniyang mukha sa ginawa ni Jennie. Hindi niya nagawang alisin agad ang kamay na nakapulupot sa kaniyang bewang dahil may dumaang alaala sa kaniyang isipan.Parang ganito rin noon... kung paano nagconfess si Amanda sa kaniya tungkol sa nararamdaman niya.Parehas silang malakas ang loob at walang paligoy ligoy. Naibalik si Theo sa panahong iyon. Ngunit mabilis din siyang nagbalik sa kaniyang katinuan. Mabilis niyang tinanggal ang kamay ni Jennie sa kaniyang bewang at hinarap ito at tinapunan ng nagbabagang tingin. Umigting ang kaniyang panga dahil sa kapangahasan ni Jennie."Baliw ka ba? Kasal na akong tao!" asik ni Theo.Napayuko na lang si Jennie dahil sa pagkakapahiya. Doon palang alam na niyang rejected na agad siya. Alam na niyang ganito ang mangyayari pero masakit pa rin pala. Sumisikip ang dibdib niya na parang hindi na siya makahinga.Pero pilit niya pa ring pinatatag ang ekspresyon at tumingin kay Theo. Nagawa pa
ANG LAHAT AY PUTI.Sobrang maliwanag para kay Amanda ang lahat. Pakiramdam niya ay mabubulag na ang mga mata niya sa sobrang liwanag ng paligid. Tinakpan niya iyon gamit ang kamay ngunit lumulusot pa rin. Naiiyak na lang si Amanda sa hindi maipaliwanag na dahilan. Ngunit naestatwa siya sa pwesto nang makarinig siya ng pamilyar na boses..."Kumusta ka na, anak?"Namilog ang mga mata ni Amanda sa narinig. Mas lalo lang siyang naluha. May naramdaman siyang sakit sa dibdib ngunit mas nanaig ang saya."P-Pa?" tawag ni Amanda. "Ikaw ba iyan?" tanong pa niya. Hindi alam ni Amanda kung tama ba ang narinig niya o pawang kathang isip lang. Pero parang totoo! Narinig niya ang boses ng ama!"Ayos ka lang ba? Ang Mama at ang apo ko? Kumusta na?" tanong pa ng boses na hindi maaninag ni Amanda.Napahikbi si Amanda sa sobrnag frustration. Wala siyang makita dahil sobrang liwanag."Pa! Please, magpakita ka!" sigaw ni Amanda at pilit lumingon at tinanggal ang harang sa mga mata. Ang kaso wala talaga
[TW: su*cide]UMAKTO SI Theo na para bang hindi siya apektado sa sinabi ni Amanda. Tumikhim siya at tumabi dito bago dumiretso kay Baby Alex. Hinaplos niya ang ulo nito ng marahan."Okay lang din naman kahit sa feeding bottle. Marami rin namang mga nutrients na makukuha ang baby natin," ani Theo at ngumiti ng bahagya.Ilang minuto ang lumipas, tumayo na si Theo at dumiretso sa banyo para maligo. Habang umaagos ang malamig na tubig mula ulo niya pababa sa katawan, hindi mapigilan ni Theo ang mag isip... lalo na sa divorce na iniinsist ni Amanda.Paano nga kung pumayag na siya sa gusto ni Amanda? Paano kung iyon nga ang makakabuti sa lahat? Paano kung iyon lang ang natatanging paraan para malagay sa ayos ang gusot nila sa isa't isa?Hanggang sa humiga na si Theo sa kama nila ni Amanda ay hindi pa rin iyon naalis sa isipan niya. Maging siya ay hindi makapaniwala na para bang kinokonsidera na niya bigla ang pakikipagdivorce kay Amanda. At sa hindi malamang dahilan, sumingit pa talaga sa i
HINDI MAIWASANG manginig ni Amanda sa nakitang picture. Napangiti na lang siya ng mapakla nang may mapagtanto. Ang suot ni Jennie sa picture ay kagaya ng nasuot niyang dress noon mula sa isang sikat na fashion designer. Pinagkagastusan talaga. Pinagbuhusan talaga ng effort.Sa picture, iba rin kung makatingin si Theo kay Jennie. May kakaibang kislap ang mga mata nito habang namumungay. Parang punong puno ng emosyon. Hindi na alam ni Amanda kung dinadaya lang ba siya ng sariling emosyon pero iyon ang nakikita niya kay Theo ngayon.May kung anong napagtanto bigla si Amanda. Bakit ganito na lang kalakas ang loob ni Jennie papalapit kay Theo? Baka naman kasi binigyan rin siya ng motibo ni Theo. Kasi parang ang labo naman na ganito na lang tumingin si Jennie kay Theo kung hindi rin pinaunlakan ni Theo.Iclinose ni Amanda kalaunan ang cellphone at napabuntong hininga. Ang mapaklang ngiti sa labi ay hindi nabura kahit na nakita si Secretary Belle na halatang kanina pa nakatingin sa kaniya na
"HINDI NAMAN IMPORTANTE kung gaano ko kabilis na nasagap ang balitang iyon, Theo. Ang akin lang, hindi maayos ang lagay ni Amanda ngayon. At naiintindihan ko na naghahanap ka ng kalinga ng ibang babae ngayon. Pero bakit sa lahat ng babae, sa empleyado mo pa? Mas may ibang successful na babae pa diyan!" walang prenong sabi pa ni Therese.Sinamaan ng tingin ni Theo ang ina. "Ano ba iyang pinagsasabi niyo, mom?" tiim bagang na sabi niya.Napalunok naman ng bahagya si Therese dahil sa sama ng tingin sa kaniya ni Theo. "N-Nagsasabi lang ako ng totoo, okay? At para sa akin, mas makakabuti sa iyo ang lumayo sa ganoong klase ng babae," sagot pa nito.Napailing na lang si Theo sa disappointment. Hindi na siya nagtakha kung bakit ganito mag isip ang ina niya. Mula pa naman kasi noon ay ayaw na nito kay Amanda, eh. Pero wala naman siyang pakialam.Akmang aalis na talaga si Theo ngunit parang napako ang paa niya sa kinatatayuan nang makita ang isang babaeng kadarating lang. Walang iba kundi si J
DUMISTANSYA SI THEO kay Amanda sa mga sumunod na araw. Umiwas siya sa babae dahil bukod sa umiiwas siyang baka may magawa na naman siyang hindi magiging kumportable dito, umiiwas din siya dahil baka iopen up na naman nito ang tungkol sa paglaya nito sa mansion.Ayaw pang harapin ni Theo ang tungkol sa usapin na iyon. Kaya naman mas pinagtuonan na lang ni Theo ang mga trabaho niya sa opisina. Pati ang mga trabaho na usually naman ay ginagawa niya sa bahay, sa opisina na niya lahat ginagawa iyon. Hindi na rin muna ito nag iinitiate na maging malapit sila ni Theo lalo sa kama.Pero hindi naman nagkulang kay Baby Alex. Kahit pagod siya sa buong araw niya sa trabaho, talagang naglalaan pa rin siya ng oras para makipaglaro rito kahit sandali lang.Isang gabi, nakatanggap ng tawag si Theo. Tiningnan niya iyon at napaismid na lang."Tss..." Si Jennie lang naman ang tumatawag. Wala naman siyang planong sagutin iyon kaya walang pagdadalawang isip na pinatay niya agad iyon. Ibinalik na lang ni
PILIT NA HINALUKAY sa isip ni Amanda kung sino ang posibleng may ari ng buhok na nakita niya. Imposibleng si Secretary Belle dahil hindi naman ganoon kahaba ang buhok nito.At wala sa sariling dumaan sa isip niya ang pinsan ni Sofia na si Jennie...Napagtanto niyang mahaba ang buhok nito. At kung iisipin, malaki ang posibilidad na siya ang may ari ng buhok. Ayaw maghinala ni Amanda pero siya lang ang babaeng alam niyang medyo malapit ngayon kay Theo na may ganito kahabang buhok!Hanggang sa mas nilamon ang isipan ni Amanda ng mga negatibong bagay. Si Jennie... malapit kay Sofia. Baka itong bagong babaeng ito ang siyang maging rason ng lalong ikakasira ng relasyon niya kay Theo. Nabuksan lalo ang mga sugat kahapon. Para bang hindi makahinga bigla si Amanda pero kinalma niya ang sarili at nagpasyang bumalik na sa loob.Nakasalubong niya pa ang isa sa mga kasambahay na nagulat nang nakita siya sa labas."Ma'am Amanda? Naku, anong ginagawa niyo dito sa labas? Malamig na po dito! Pasok na
NAGDALAWANG ISIP SI Theo. Ang totoo niyan ay ayaw niyang papasukin si Jennie. Pero nang makita niya ang ekspresyon nito sa mukha, bahagya siyang nakaramdam ng awa. Malamig na ang gabi at hindi pa naman siya gano'n kawalang puso para hayaan ang isang babaeng kagaya niyang hayaan na lang maglakad mag isa sa labas.Napabuntong hininga si Theo. "Pumasok ka na," labag sa loob na sabi niya kay Jennie.Napasinghap si Jennie pero bumalatay sa mukha nito ang tuwa. "M-Maraming salamat!" nagagalak niyang sabi kay Theo.Napaisip pa si Jennie kung saan siya uupo. Kung sa front seat ba o sa back seat katabi ni Theo. Pero mas pinili niya ang pangalawa. Okay lang naman siguro ito. Makikiupo lang siya. At nakikita niya kasing si Secretary Belle ang usually na umuupo sa harap katabi ng driver kapag lumalabas ito kasama si Theo. Kaya parang feeling ni Jennie ay wala siyang karapatan na umupo sa usual na pwesto nito.Binalingan lang siya ni Theo ng seryosong tingin pero hindi naman ito nagkumento. Bahagy