HINDI MAINTINDIHAN ni Amanda si Theo sa gusto nito. Bakit kailangang gano'n? Willing siyang lahat na ibigay sa kaniya kahit maghihiwalay na sila tapos gano'n naman ang kapalit?Ang punto lang naman ni Amanda, hindi nila maprepredict kung anong mangyayari sa future. Maaring nalugmok siya sa pagmamahal kay Theo ngayon pero paano kung may lalaking magpapatibok muli sa puso niya? Paano kung buksan niya ulit ang puso niya sa bagong lalaki na darating sa buhay niya? Maghihiwalay nga sila ni Theo pero parang ang gusto nito ay hawak pa rin siya sa leeg!Gulong gulo si Amanda. Samantala, si Theo ay iba naman ang tumatakbo sa isip. Para sa kaniya, dapat lang na gawin niya itong nga naisip niya. Kahit na maghihiwalay na sila ni Amanda, hindi niya kayang isipin ang sariling mapupunta siya sa ibang babae kaya naman willing siyang ibigay lahat ng suporta ng kailangan nito. Si Amanda lang talaga...Lumalim ang kunot sa noo ni Amanda bago napailing. "Hindi ba pwedeng tapusin na lang lahat ng kung ano
HINDI ALAM ni Amanda bakit ba siya lumuluha! Hindi niya maipaliwanag ang nararamdaman niya ngayon. Dapat bang magbunyi siya? Dapat bang magtatalon siya sa tuwa dahil sa wakas, nakapirma na silang dalawa ni Theo sa divorce agreement. Kaya bakit parang ang bigat bigat sa dibdib niya ang nangyaring iyon? At aminin man niya sa sarili o hindi, pakiramdam niya ay parang hinihiwa ang puso niya habang nagmamakaawa si Theo na bawiin lahat ng sinabi niya at bigyan pa siya ng isa pang huling pagkakataon. Hindi na niya alam!Habang gulong gulo ang isip niya, natagpuan na lang ni Amanda ang sariling bumababa sa grand staircase ng mansion. Sa ibaba ay nakasalubong niya bigla si Secretary Belle. Wala naman siyang pakialam dito at hindi na lang sana niya ito papansinin pero tinawag siya ng sekretarya ni Theo."M-Mrs. Torregoza!"Hindi na dapat siya lumingon pa. Dahil mula ngayon, hindi na nakaakibat sa pangalan niya ang apilido ni Theo. Pero dahil nasanay pa rin naman siya sa ganoong tawag, napatigi
NANUBIG ANG gilid ng nga mata ni Amanda. Hindi niya maipaliwanag ang nararamdaman ngayon habang bunubuhos sa alaala niya ang mga sakit na ipinadama sa kaniya ni Theo.Lalo na sa kaniyang study... ang sotwasyong iyon ang mas nagparealize kay Amanda na hindi siya kayang mahalin ni Theo. Nasaktan siya ng husto dahil doon dahil para bang itinapon na ni Theo ang natitirang respeto nito para sa kaniya noong mga panahong iyon.Tahimik lang sila pareho. Humigpit naman ang hawak ni Theo sa manibela dahil pansin niya ang katahimikan sa pagitan nila kaya naisip niyang pagaanin kahit papaano ang atmosphere at magbukas na lang ng usapan."Uhh... nitong mga nakaraang araw, parang hinahanap ka ni Shishi," ani Theo na may maliit na ngiti sa labi. "Ayaw mo ba siyang makita?"Wala pa ring emosyon sa mga mata ni Amanda at mas lalong umiwas ng tingin. "Magdrive ka na lang, Theo..." pag iwas niya sa usapan.Nawala ang maliit na ngiti sa labi ni Theo at kinalma ang sarili. Umiwas na lang siya ng tingin kay
MAS LALONG SUMAMA ang tingin na ipinukol ni Theo kay Jaxon. Kung nakakamatay lang ang tingin, malamang ay kanina pa ito nakabulagta sa malamig na sahig. "Bawiin mo 'yang sinabi mong gago ka!" sigaw ni Theo. "Nasasabi mo lang 'yan dahil abot langit ang inggit mo sa 'kin!"Isang pagak na tawa ang pinakawalan ni Jaxon at napailing pa. "Inggit sa 'yo? Nagpapatawa ka ba, Theo? Oo, alam kong hindi kita mahihigitan pagdating sa galing mo sa pagmanage ng negosyo. Iyon dahil ay sakim at wala kang puso! Aanhin ko pa ang success ng isang business kung wala naman akong manners? 'Wag na lang! Isaksak mo 'yan sa baga mo!""Gago ka!" Hindi na napigilan pa ni Theo ang sarili. Marahil dahil sobrang lasing na rin, kwinelyuhan niya si Jaxon habang nanlilisik pa rin ang tingin nito."Bakit? Galit ka kasi totoo? Proud na proud ka sa nakamit mong tagumpay sa project mong kumita ng malaking pera pero ang tanong, masaya ka ba? Halatang kinakain ka ng lungkot, Theo! Halatang miserable ka ngayon at nagpapakal
ANG BILIS DUMAAN ng panahon. Sa isang iglap, dumaan na ang panibagong taon. New Year's eve. Masaya ang mga tao dahil sa pagpasok ng bagong taon. Marami mang hindi magandang nangyari noong nakaraang taon, madami naman utong naibigay na aral. Masaya ang pamilya ni Amanda. Madami silang handa. Pinangunahan ni Sylvia ang paghahanda ng mga pagkain sa hapag. Aligaga ito at halatang excited sa okasyon. Sinulyapan nito si Amanda."Ano, Amanda? Natawagan mo na ba si Loreign? Papuntahin mo na siya agad dito!" sabi nito.Kaagad tumango si Amanda. "Opo, natawagan ko na siya.""Dapat lang! Naku, ang batang iyon talaga. Wala siyang kasamang magcecelebrate ng bagong taon kaya mas mabuting pumunta na lang siya rito. Hindi naman na siya iba sa atin!"Ngumiti lang si Amanda. Natutuwa siya sa reaksyon ni Sylvia. Aligagang aligaga kasi ito at tila hindi na mapakali. At sa totoo lang, naaappreciate niya ang pag alala nito sa matalik niyang kaibigang si Loreign. Pamilya na rin ang turing nila rito.Mayam
TUMAGAL ANG usapan tungkol sa business na naisip ni Amanda. Parang sasabog ang puso noya sa tuwa dahil sa suporta na natatanggap niya sa pamilya niya pati na rin sa matalik na kaibigan. Kahit na medyo kinakabahan siya sa naisip, kahot papaano ay nagkaroon siya ng kompyansa na makakaya niya ang naisip na business.Ilang sandali lang ang lumipas ay naputol ang usapan nang makarinig sila ng tahol ng aso mula sa labas. Kumunot ang kanilang noo. Kaninong aso naman iyon? Ang buong akala nila Amanda ay baka sa kapitbahay lang iyon pero hindi tumitigil ang tahol na para bang nasa harap ng bahay nila."Teka nga, kaninong aso ba iyon?" tanong ni Sylvia at siya na mismo ang naunang tumayo para tingnan iyon sa labas.Nakasunod lamang si Amanda kay Sylvia at kyuryuso rin sa aso. Nang buksan ang pintuan ay bumungad ang pamilyar na asong si Shishi sa kanila na siyang ikinamangha ni Amanda. Ipinadala ni Theo ang aso?Hindi na sigurado si Amanda. Natagpuan na lang niya ang sariling marahang binuhat s
MATAPOS ANG TAGPONG iyon, tila ba mas lumaki lalo ang mundo nila Theo at Amanda. Hindi na sila gaanong nagkikita pa. Para bang mismong tadhana na ang gumagawa ng paraan para hindi sila magkita pa.Sa isang event, si Amanda ang mismo ang naghost at nag organize. Okay na sana, eh. Malaya niyang nakakagalaw sa lugar nang walang inaalala. Inimbita pa niya si Mrs. Madriaga na tuwang tuwa na nakita siya sa event pero sa isang French restaurant, nagkrus bigla ang landas nila ni Theo."It's good to see you talaga here, hija!" ani Mrs. Madriaga na siyang nakatawag ulit sa pansin ni Amanda."Salamat po sa pagdalo," sagot ni Amanda at pinilit ngumiti nang malawak kahit parang nauwing kimi iyon.Nawala siya bigla sa sarili nang sandaling makita niya si Theo sa mismong loob ng restaurant. Pero hindi ito mag isa. May kasama itong babae. Hindi niya mawari kung bakit magkasama ang dalawa. Kung tungkol sa business ba o may iba pang dahilan.Pero base sa paraan ng pag uusap ng dalawa, mukhang hindi bus
"OKAY 'YANG plano mo kung gano'n. Mah pwede rin akong mairecommend sa iyong pwesto kung gusto mo. Pwede mong ioccupy 'yung first floor ng building. Maganda ang location doon kaya makakatulong iyon para sa sales mo," suhestyon pa ni Mrs. Madriaga kay Amanda tungkol pa rin sa business na naisip niyang itayo.Tumango si Amanda. "Salamat po. 'Wag po kayong mag alala. Ichechek ko po iyan," aniya. Pinilit niyang ngumiti kahit pa trinatraydor siya ng sariling isip at ibinabalik siya sa tagpo kanina. Pero kahit ganoon, pinilit pa rin niyang magmukhang hindi naaapektuhan sa harap ni Mrs. Madriaga dahil nakakahiya naman dito at mukhang invested siya sa business na naisip niya."Uhh... excuse lang po. Magbabathroom lang ako saglit," paalam ni Amanda makalipas ang ilang minuto.Kaagad namang tumango si Mrs. Madriaga. "Sige, sige! No problem," mabilis na sagot ng ginang kaya tumayo na agad si Amanda.Mabuti na lang dahil nang papunta siya sa banyo ay hindi na nagkrus ang landas ni Theo. Ginawa na
SIRANG SIRA NA ang reputasyon ni Loreign. Ang mga dating humahanga sa kaniya noon dahil sa pagmomodelo niya, tumalikod na sa kaniya sa isang iglap. Hindi rin nakatulong na nadadamay siya at nasasabihan ng masasakit na mga salita dahil sa pagkakaugnay niya kay Gerald at pinakasalan nitong babae. Tinawag siyang kabit, social climber, gold digger, home wrecker at kung anu ano pa.At ang masakit pa doon, ni walang nagawa si Gerald para pigilan man lang iyon kahit may kakayahan siya. Mas naconvinced tuloy si Amanda na mabuti na lang, hindi ipinagsisikan ang sarili rito. Siya ang klase ng lalaking walang bayag at hindi siya kayang ipaglaban.Iyon ang nasa isip ni Amanda nang mga sumunod na araw. Hindi siya matahimik lalo pa at alam niyang maapektuhan ng sobra si Loreign dito kapag nagising na siya."Ayos ka lang, Amanda?"Agad napatingin si Amanda kay Sylvia na may nag aalalang ekspresyon sa mukha. Pilit na pinigil naman ni Amanda ang emosyon niya pero dahil kinikimkim niya iyon, parang sas
"BAKA NAIISIP mo lang na ako, siya dahil may resemblance pa rin kami kahit papaano. Paano na lang kung nasa kama kayo, baka habang nasa ibabaw mo siya, pangalan ko ang tinatawag mo--"Sinampal ni Amanda si Theo bigla. Hindi na niya nakayanan pa ang kabastusan ng bibig nito. "Gago ka!" sigaw ni Amanda dito pero parang mas nag apoy lamang ng galit ang mga mata ni Theo."Hindi kita binigyan ng permiso ko para magustuhan siya!" asik naman pabalik ni Theo na bahagyang ikinamaang ni Amanda.Hindi niya maatim kung gaano kakitid ang utak ni Theo! Matalino naman itong tao pero bakit ganito ito mag isip ngayon? Anong nangyari sa kaniya? Malala na siya noon pa man pero bakit parang mas malala siya ngayon?Napailing si Amanda, hindi makapaniwala sa asal ni Theo. "Ano ba, Theo? Paikot ikot na lang ba tayo? Hindi na ba matatapos ito? Gustong gusto mo akong angkinin sa maling paraan! Kahit pa wala na tayong relasyon! Nasisiraan ka na ba ng bait?""Isipin mo na kung anong gusto mong isipin, Amanda. W
NAKAKAGALIT na ang unang madatnan pa talaga niya pagpuntang ospital ay ang dalawang magkalapit at magkahugpong ang mga labi...Mabigat sa dibdib. Inaamin ni Theo iyon sa sarili habang nakakuyom ang mga kamao niya at nakaigting ang panga. At ang mas nakakadagdag ng bigat sa dibdib niya ay ang katotohanang hindi man lang itinulak ni Amanda ang lalaki...Para bang nakatagpo sila ng comfort sa bawat isa't isa sa kabila ng lugar na kinatatayuan nila ngayon. At parehas na silang walang sabit. Single si Amanda pati na rin si Harold. At ano ang susunod? Maghihintay ng tamang panahon at magsisimula na rin sila ng sariling pamilya? Makakalimutan ni Amanda si Theo maging ang lahat ng sakit na naramdaman nito sa kaniya noong kasal pa lamang sila. Paano na siya? Saan siya pupulutin kapag si Harold na ang nagmamay ari sa puso ni Amanda?Mas lalong humigpit ang pagkakakuyom ng kamao ni Theo. Pakiramdam niya ay magkakasugat na siya dahil bumabaon na ang sariling kuko niya sa balat. Pero wala na siya
GABI NA pero hindi magawang iwan ni Amanda si Loreign. Pinagmamasdan niya lang ito kahit na tulog na tulog pa rin ang kaibigan niya. Bumisita rin kinagabihan si Sylvia. Nalaman nito ang nangyari at may dala pang soup para sana kay Loreign pero nadismaya siya at nalungkot dahil hindi naman niya alam na walang malay ang kaibigan ni Amanda. Anak na rin naman ang turing ni Sylvia kay Loreign kaya hindi niya ring maiwasang maglabas ng hinanakit."Ang sasama ng mga may gawa nito kay Loreign! Bakit kailangang humantong sa ganito?" humihikbing tanong ni Sylvia habang dumadaloy ang luha sa pisngi.Tahimik lang din napaluha si Amanda dahil sa naging reaksyon ni Sylvia. Kalaunan ay parehas na silang kumalma. Hinarap ni Sylvia si Amanda."Wala ka pang pahinga, Amanda," puna ni Sylvia kay Amanda. "Hindi ka man lang nakapagpalit ng damit at ligo man lang. Ikaw na ang nagbantay sa kaniya pagkatakbo dito sa ospital. Pwede namang ako na muna dito. Sasabihan na lang kita agad kung may balita na kay Lo
TIGALGAL si Amanda matapos ibalita ng dontor ang sitwasyon ni Loreign. Hindi niya maapuhap ang tamang salita. Ang kaibigan niya... comatose. Tapos ang bata sa sinapupunan niya... wala na.Ang sakit! At kapag magising na si Loreign, hindi na siya magiging kagaya pa ng dati. Ano ba itong pagsubok na dumating sa buhay nilang mag ina? Ang saklap ng kinahinatnat nila pareho."Pwede mo na siyang dalawin mamaya sa ICU. Ililipat na siya doon," dagdag pa ng doktor nang hindi na nagsalita pa si Amanda."S-Salamat po, dok," ani Amanda nang makabawi at bahagya pang nautal dahil sa bikig sa lalamunan niya.Nang sa wakas ay iniwanan na siya ng doktor, bumalong masaganang luha mula sa mga mata niya. Ang sakit sa dibdib lahat ng mga nangyari. Si Loreign... ang dami niyang plano para sa kanila ng anak niya. Ang tanging gusto lang nito ay tahimik na buhay para sa anak. Plinano na niya lahat. Mamumuhay sila ng magiging anak niya ng matiwasay at payapa at magtatayo ng simpleng flower shop para may mapagk
HINDI NA NAKATIIS pa si Amanda. Talagang sumama siya kay Loreign para ihatid ito at masigurong ayos lang siya. "Alam mo, hindi pa rin ako makapaniwala, Amanda. Pakiramdam ko, hindi ito totoo," hindi maiwasang sabihin ni Loreign. Bakas na bakas sa tono nito ang kaba. "At... feeling ko rin may mali. Ilang araw na pero parang walang nangyayari. Hindi ko maiwasang mag overthink na baka... baka may plinaplano sila sa akin at sa anak--""Shh. 'Wag mo ngang isipin iyan! Maingat tayo sa naging hakbang natin. Kaya walang mangyayari, okay?" ani Amanda sa kaibigan."O-Okay," sagot ni Loreign pero halatang hindi pa rin kumbinsido at mukhang kinakabahan. Naiintindihan naman ito ni Amanda. Talagang hindi na nito maiwasan pang mag isip ng kung anu ano dahil hindi na lang ang ang sarili nito ang kailangan na isaalang alang.Nang sa wakas ay oras na para magkahiwalay na talaga sila nang tuluyan, hindi na nila mapigilan pa ang mapaluha. Nagyakapan sila sa isa't isa."Magiging maayos din ang lahat, oka
HINDI AGAD nakasagot si Amanda. Pero naglalaro na sa isip niya ang gustong mangyari ni Theo kapalit ng tulong niya. Gusto nitong magkabalikan sila at buoin muli ang meron sila noon. Sa totoo lang ay ayaw niya. Pero kasi... may bata nang involve dito. Kapag pumayag siya sa gusto ni Theo, sigurado siyang safe ang bata at pati si Loreign. Sa lawak ng koneksyon at kapangyarihan ni Theo, alam ni Amanda na walang magiging imposible para rito.Hindi naman maiwasan ni Theo ang mas mapatitig nang matagal kay Amanda. Napabuntong hininga siya nang mapagtantong mukhang ayaw nito sa gusto niya. "Kung ayaw mo naman ay wala namang problema sa akin. Pwede namang... palayuin mo si Loreign dito. Pwede siyang magpunta sa ibang lugar kagaya ng isla na hindi siya makikilala. Hindi pwedeng magstay pa siya dito," nasabi na lang ni Theo.Hindi pa rin umimik si Amanda. Narealize na lang ni Theo na baka gulong gulo pa ito. Kalaunan ay nang mapansin na tila ba nahimasmasan na ito bumaba si Theo sa kotse at pin
MAS LALONG nanginig si Amanda. Goodness. Ano nga ulit itong pinasok niya? Knowing Theo... siguradong hindi ito tatanggi sa mga ganitong bagay! Ang lakas ng loob niyang mag alok pero ito siya... parang babaliktad na ang sikmura niya sa kaba!"Mag overnight ka na lang dito at 'wag nang umalis. Ang lungkot nitong bahay kapag wala ka..." halos pabulong na anas pa ni Theo.Lumalim ang gitla sa noo ni Amanda. Ano daw? Overnight? Hindi pwede!"Alam mong hindi ko papaunlakan iyan," malamig na sagot ni Amanda. Itong kondisyon na ito... maling mali na dahil divorced na sila tapos magoovernight pa siya?"Sige na, Amanda..."Umiling si Amanda. "Mali ito. Naappreciate ko lahat ng tulong mo sa akin at sa pamilya ko pero tapos na kung anong meron tayo. Tapos na ang marriage natin. At baka... nakakalimutan mo na rin kung bakit natapos ang lahat ng iyon...""Amanda, hindi mo naman kailangang ibring up lahat ng nangyari noon," sagot ni Theo na medyo frustrated na rin."Hindi pwedeng hindi ibring up dah
SA PARAAN ng pagtitig ni Theo sa katawan ni Amanda, alam na agad ni Amanda kung ano ang gusto nitong kondisyon at kung ano ang gusto nitong mangyari. Hindi naman siya tanga para hindi agad mapagtanto iyon.Matiim na tumitig si Theo. "Paano kung... ang katawan mo ang gusto kong kapalit? Payag ka ba?" maaligasgas na tinig na tanong nito.Pilit nilunok muli ni Amanda ang bara sa lalamunan. Hindi siya sumagot agad at matapang na tumitig pabalik kay Theo. Hindi niya gustong magpaapekto pero pinangunahan siya ng nginig at pangamba. Pero kahit gano'n, pinilit niya ang sariling kumalma at unti unting ibinaba ang zipper ng kaniyang skirt.Mabagal ang kilos ni Amanda dahil sa panginginig. Pero nakasunod lamang ng tingin si Theo sa mga susunod nitong gagawin. Unti unting ibinaba ni Amanda ang skirt na siyang nagpaexposed sa kaniyang maputi at makinis na hita na siyang mas ikinatiim ng tingin ni Theo.At habang nakikita ni Amanda ang itim na mga mata ni Theo, nagbalik muli sa alaala niya ang gabi