CHAPTER 1

Huminga ako ng malalim at inayos ang aking salamin na nahuhulog sa aking mga mata. Nakaupo ako at sumisimsim ng kape habang breaktime sa aking pinagtatrabahuhan na maliit na bookstore.

Sa labas, umuulan, at ang tunog ng patak ng ulan sa bubong ay parang background music sa isang romantic novel. Marami na namang tumatakbo sa isipan ko. Mga bagong plot na sobrang interesante na istorya. Nangangati na naman ang aking mga kamay na tumipa sa aking laptop at isulat ang aking mga naiisip.

"Huy!"

Nagising ako mula sa aking mga delusyon sa isang malakas na palakpak sa harapan ng mukha ko.

Kumurap ako ng maraming beses bago ko inangat ang tingin kay Sophie, ang aking kaibigan, ang owner ng bookstore na ito.

"Bakit? Breaktime ko pa ah?" Giit ko.

"Ha? Bakit naandito ka pa?" Kumunot ang kaniyang noo at tumingin sa kaniyang relo sa pulsuhan. "Hindi ba't may a-attend-an ka pang kasal? Nagpaalam ka sa akin kahapon hindi ba? Kaya nga ako muna ang tatao ngayon"

Napatingin ako sa orasan. Shit!

Bakit ko nakalimutan?

May a-attendan pala akong kasal!

"Sh*t! Gagi! Late na ako!" Hindi ko na inubos ang aking kinakain. Dali-dali akong pumasok sa staff room at kinuha sa aking bag ang aking susuotin ngayon araw.

Simpleng long sleeve na blouse at jeans lang naman ang suot ko. Inilugay ko ang tuwid at natural na dark brown kong buhok. Saglit kong tinanggal ang salamin para ayusin ng kaunti ang aking itsura sa pamamagitan ng pulbo at liptint.

Matapos kong maayos ang lahat, kinuha ko ang isang envelop sa aking bag. Sinigurado ko na kumpleto ang mga papel na naando'n.

Ang pinsan kong si Madeline—ang reyna ng pagiging glamorous ay ikakasal ngayong araw.

Well....it's not the grandest wedding of the town. Hindi rin isang kasal na may involve na pagmamahal.

Ang kasal na aking pupuntahan ay buo lamang sa isang contract marriage. Nothing romantic. Pero, as usual, may drama.

"Good luck sa wedding duties!" tukso ni Sophie paglabas ko ng staff room. Nanghiram na lang ako sa kaniya ng pabango para hindi ako amoy pahina ng libro.

"Hindi ako invited sa kasal," sagot ko, habang nagmamadaling lumabas.

Sophie raised an eyebrow. "Pero ikaw ang inutusan niyang magdala ng papers?"

I rolled my eyes and I stopped for a while to answer Sophie. "Yeah, because Madeline is busy ‘being fabulous.’"

Madeline was supposed to marry Hydeo Ridge Dela Fuerte, the ultra-rich, super-serious billionaire. It was a business deal. Ang pinsan ko ay masiyadong maluho at maraming kaartehan. By this deal, Madeline gets luxury, Hydeo secures his company’s merger. Win-win. Wala namang love sa equation.

Ang trabaho ko? Dalhin ang marriage contract sa civil ceremony.

Simple lang, ‘di ba?

Yeah, right.

Bakit kasi sa akin pa ito inutos ni Madeline? Puro lang kasi siya arte, walang alam sa pag-asikaso.

Sobrang late na late na ako. To be exact, I'm one hour late.

Binuksan ko ang aking cellphone at nakita ko ang ilang missed call ni Madeline sa akin.

Nasira ba ang kasal?

Kaagad akong nagreply kahit kinakabahan na ako.

To Madz:

Sorry. Nakalimutan ko. Nag-start na ba?

Wala akong nakuhang reply hanggang sa makarating ako ng courthouse kung saan gaganapin ang simpleng civil wedding.

Pagdating ko sa courthouse, wala akong nadatnan.

Only the judge and the billionaire I'm talking about.

Hydeo Ridge Dela Fuerte.

Hindi naman ito ang unang beses na makita ko siya dahil nakita ko na rin siya simula no'ng business deal nila ni Madeline.

It's just that, walang pagbabago sa aura niya.

He looked so serious. Parang hindi pa niya ata naranasang ngumiti. His expressions were cold and intimidating.

But what I expect? Sinong hindi maiilang at mai-intimidate sa isang bilyonaryong tulad niya?

Kahit sa simpleng suot niya na suit ay halatang sumisigaw ng kayamanan ang aura niya.

At tsaka....

Gwapo siya.

Hindi naman siya papatulan ni Madeline kung hindi.

"Tapos na ba ang kasal?" Tanong ko sa aking pagpasok. "Sorry talaga. Ito na 'yong dokumento"

Hydeo glance at me. His forehead creased a little. Halata ang pagkabanas sa kaniyang itsura.

"Your cousin is not here yet" giit niya sa kalmadong paraan pero ramdam kong galit siya.

Lumaki ang aking mga mata. "A-ano?"

Late din siya?

Anong nangyayari?

Oh my God, Madeline, seriously?!

I checked my phone—walang reply.

"Nagsabi ba kung bakit wala pa?"

Hydeo shook his head before looking at his watch.

"Hindi ko din alam e. Baka nagpapaganda lang" dahilan ko na lang.

I sighed and walked up to the official handling the paperwork.

"I'm just here to deliver the documents" paliwanag ko.

Kahit wala si Madeline, wala na akong pake. Problema na nila 'yon.

Akmang patalikod na ako nang tawagin ako ng judge. May inilabas siyang isang papel.

It says, marriage certificate.

"Po?" Tanong ko.

"Don't leave yet. Sign here as a witness"

Tinuro ko ang sarili. "Ha?"

"Witness of this wedding" ani ng judge. You can't leave. Ikaw ang inilagay ni Ms. Guererro bilang witness niya"

Akala ko ba hindi ako invited dito?

Para matapos na, kinuha ko na lang ang ballpen at pinirmahan 'yong tinuro ng judge.

Basta ko na iyon pinirmahan para matapos na.

"Hindi ko naman kailangan mag-stay? Papunta na rin siguro 'yon—"

"By the power vested in me, I now pronounce you husband and wife."

Wait, WHAT?!

Napalingon ako kay Hydeo na nakatingin sa akin ng blanko.

"W-what just happened?" I stammered.

Napatingin ako sa judge at kay Hydeo.

"I don't have enough time to wait for your late cousin" humakbang siya palapit bago kinuha ang ballpen na hawak ko at pinirmahan ang marriage certificate. It's on beside my name.

I'm still in daze when he stood in front of me. May kinuha siya sa bulsa at nakita kong isa iyong singsing.

Isang singsing na may malaking mamahaling bato.

I gasped in shock when he held my hand and put the ring on my finger.

"Pwede ka na. I only need a wife anyway" Hydeo's jaw clenched. "Congratulations, you're now my wife"

I blinked.

What. The. Actual. Hell?!