CHAPTER 7

Nagsimula na rin ang etiquette class ko at talagang nakakabobo 'yong mga tinuturo niya. Doon ko lang napagtanto kung gaano kasalaula.

Ma'am Rochelle, my teacher is teaching me the proper etiquette in eating.

Naglabas siya ng mga iba't ibang kubyertos at plateware. Hindi ko madistinguish kung ano ang pagkakaiba. Ipinakita niya kung anong plato ang ginagamit kapag ka dessert o kaya sa course meal or salad or sa soup.

Pati na rin ang mga kubyertos na tulad ng kutsara, tinidor, kutsilyo ay iba't iba ring uri. Mayroong pangdessert, pang salad at iba pa. Even the glass! Iba iba rin ang mga gamit at anong klaseng inumin ang ibubuhos.

Tapos nagproceed kami sa paano ang paraan ng tamang pagkain ng iba't ibang klase ng pagkain.

Tulad na lang ng tinapay, pasta, steak, shrimp at iba pa.

Lahat ng tinuturo niya ay puro kaartehan.

Pwede naman kamayin 'yong tinapay. Kailangan kutsilyo pa tapos titinidorin.

Ang daming kaekekan.

Pati paglagay ng butter sa tinapay, ang dami pang ka-echosan. Ultimong tamang paraan ng pagkain ng pasta, kailangan may tamang pagikot no'ng pasta noodles sa tinidor.

Ultimo paghawak ng wine glass, may proseso pa.

Ang mga mayayaman, maaarte.

Tsaka paano ako mabubusog ako sa pagkonti-konting hiwa sa steak?

Malilipasan na lang ako ng gutom sa mga pinaggagawa.

"Do you understand Mrs. Dela Fuerte?" Tanong ni Ma'am Rachel.

Kumurap ako ng maraming beses bago ko inangat ang tingin sa kaniya.

Puro pala ako reklamo sa isip.

"May sinasabi ka ma'am?" Masiyado akong pre-occupied at inaantok para marinig pa 'yong sinasabi niya.

She only sighed. "I said that we're going to start to fix your posture tommorow. I'll also teach you the proper walk and expression that could help you in a social events"

Tumango na lang ako.

Ang mahalaga sa akin, tapos na itong klase namin.

Pagkaalis ng aking teacher ay napatungo na lang ako sa study table at pinikit ang mga mata sa pagod.

I was about to rest when I heard the door open again but this time, it's not Ma'am Rachel.

Si Hydeo iyon.

Tulad ng lagi niyang gayak, nakabusiness attire siya ngunit ngayon ay naka-loose na ang tie. Hawak na lang niya ang kaniyang suit at tanging isang dress shirt ang natira. He look worn out again but that didn't change the fact that he is handsome.

Minsan talaga napapatitig ako ng matagal sa kaniya kasi isa siya sa mga naiimagine ko sa mga librong aking sinusulat.

Mayroon siyang ganoong itsura e.

Main character.

"Are you done with your class?" He asked as he rest himself on his soft and expensive sofa.

Hindi ko nga masiyado inuupuan at nakakahiya baka masira ko.

"Oo. Nakakapagod" ininat ko ang katawan.

Tumayo ako at nagtungo sa kaniyang pwesto. I gave him a good acting performance of mine.

Actually, hindi na nga ito akto.

"Sobrang nakakapagod" aking reklamo bago ko hinawakan ang aking ulo. "Ang sakit sakit ng ulo ko. Ang sakit ng katawan ko. Pakiramdam ko maaga ako mamamatay!"

I made it exaggerated. Kailangan maramdaman niya kung gaano ako kapagod.

Sumilip ako ako kay Hydeo, umaasa na sana marunong siyang makiramdam pero...ang kumag, nakapokerface lang na nakatingin sa akin.

"Your acting is not good. Train harder Mariecon" he commented. "Paano kita ihaharap na asawa ko kung hindi ka magaling umarte?"

Bumagsak ang aking balikat napaupo na lang sa kaniyang mamahaling carpet.

"Ano? Madadagdagan pa ba gagawin ko ah? Baka i-enroll mo na din ako sa acting workshop!" I pouted.

"Why not? If it will improve your skills—"

"Maawa ka naman. Kaunting awa" humiga ako sa carpet, walang pake kung madumi iyon.

I saw Hydeo peeking on me. Sinamaan ko siya ng tingin.

"Huwag mo naman ako pahirapan ng ganito! Ikaw na nga maraming atraso sa akin—"

"Malapit na dumating ang mga libro at bookshelf mo"

"—pero okay lang. Masaya akong gawin para sa'yo bossing ang lahat ng ito. Eto lang ba kaya mo? Kaya ko lahat para maging perfect mong asawa" pagpapatuloy ko.

Kaagad akong bumangon sa pagkakahiga. I hummed in so much excitement.

Ang mga libro ko!

Mahahawakan ko na sila!

Kung ito ang kapalit ng pagkakakulong sa isang kasal na ito, siguro pwede na.

"Tss. Crazy" I heard him scoffed.

Tumawa lang ako bago pumasok ng aking kwarto.

Kinaumagahan, nagising ako sa malakas na yugyog. Kumabog ng malakas ang dibdib ko sa kaba dahil akala ko ay lumilindol pero nang makita si Hydeo iyon, kumalma ako.

"Susmaryosep. Akala ko katapusan na ng mundo" hinawakan ko ang dibdib, pinapahupa ang gulat.

"Change your clothes. I'll wait for you for 10 minutes. Magjo-jogging tayo"

Hindi ko pa napo-proseso ang kaniyang sinasabi ay umalis na siya ng kwarto ko.

Inis kong binato ang pintuan ng unan. Nakakainis! Antok na antok pa ako e.

Anong oras na pala? Tumingin ako sa orasan at nakita kong alas kwatro pa lang.

Ang aga naman!

Humikab ako at plano na muling humiga nang marinig ko ulit si Hydeo.

"Your book will be delivered tommorow" rinig kong sambit niya mula sa labas kaya wala akong nagawa kung hindi ang bumangon kahit pa labag sa loob ko.

I ended up wearing a black leggings match with white loose t-shirt. Ang buhaghag kong buhok ay inipit ko tapos nagsuot ako ng cap. Hydeo gave me a jogging shoes. Handang handa talaga siya.

Pagkalabas ko ng kwarto ay antok na antok pa ako pero nang makita ko ang masamang titig sa akin ni Hydeo ay kaagad akong tumayo ng tuwid.

Ngayon ko lang napansin ang suot niya. Nakasuot siya ng isang fitted sando. Kitang kita 'yong muscle niya sa braso at ang kaniyang...tiyan.

Kumokorte 'yong abs.

Napalunok ako.

Ulalam.

"Bakit ang tagal mo?"

Naputol ang saglit kong pagpapantasya.

"Sorry ah? Kakagising ko lang e" kumurap ako ng maraming beses bago ako umiwas ng tingin.

"Don't waste my precious time" giit niya.

I scoffed. Kaunti na lang talaga sasabunutan ko na siya.

Mamamatay na ba siya at lagi siyang madaling madali?

Pumunta kami sa isang parke malapit sa kaniyang tinutuluyan. Parang jogging spot din talaga siya sa dami ng mga nakikita kong nagjo-jogging.

Hindi ako 'yong tipo ng babaeng nag-e-exercise kaya naman naninibago ako.

Kinailangan kong mag-jogging kahit ang gusto ko ay magsulat na lang ng story. I encourage myself to run kahit pa bumibigat ang aking talukap.

"Time pers!" Hinihingal akong tumigil. Tumatagaktak na ang pawis ko sa sobrang pagod.

"You're not even in half!" Suway ni Hydeo sa akin na parang hindi napapagod. Bakas ang pawis ngunit ang bango pa rin niya tingnan.

Feeling ko ang lagkit ko na.

"Pagod na ako!"

"You need to do atleast 3 laps" he said that in authority.

Kahit napapagod na pinilit ko pa ring tumakbo. I could feel the exhaustion on my feet. Minsan ay naglalakad na lang ako pero tuwing lumilingon si Hydeo sa akin ay tumatakbo ako ulit.

Pero bago ko pa matapos ang isang lap, napatigil ako nang makaramdam ng matinding sakit sa paanan ko.

"Aray!"

Leg cramps.

Napaupo ako sa sahig sa sakit.

"F*ck!" I heard Hydeo cursed. Kaagad siyang dumalo sa akin. He held my feet into right position. Ininat niya ang aking paa at saglit na minasahe.

Napapadaing ako sa sakit. Parang may naipit na ugat.

"Mamamatay na ata ako. Kapag may nangyaring masama sa akin, kakasuhan kita" giit ko pa. Naluluha na ako sa sakit.

"Stop being oa. Stupid!"

"Ako pa talaga naging stupid? Bakit kasi kailangan pa ako mag-jogging e—ah!"

He tsked as he lift me up on the floor. I gasp at the sudden move. I immediately wrapped my arms around him.

"Shut up or I'll f*cking leave you here" banta niya.

I pouted but still glaring at him. Ngunit hindi rin iyon nagtagal lalo na't napagtanto ko ang posisyon namin. He is carrying me in a bridestyle position na para bang isa akong prinsesa na sinagip ng isang prinsipe.

I...blushed.

This is the first time I'm carried like this.

"Tss...buti na lang talaga gwapo ka" I whispered in myself.