"Would you risk your life for someone you love?"
I once asked that in myself before I started my mission in drei's life.
Love these days had brought up different meaning. Traditionally, love defines as pure, sweet and something that we can't really live without. But time flies and definitions changes, until love begins to become a mere game for teens. Saying 'I love you' even if they don't actually mean it.
These days, a love that is willing to risk his or her life is a very rare kind of love that is really difficult to find. Everyone now was a bit selfish, their sake first before others.
But me, If I was in Draven's situation I'd also risk my life for him in dire jeopardy. You never know how your decision will work out, but you always will know when you failed to act. I'd rather die, than live with the agony of inaction.
"How you feeling?" I stares at my brot
"Pres! Sigurado bang kakasya ang population ng Archi at engineering dito?" Hagas na lumapit sa akin si Janus bitbit ang papel kung saan nakasulat ang mga pangalan ng estudyante mula sa department ng architecture at engineering. Napakamot ako sa kilay at pinasadahan ng tingin ang buong students activity hall. Halos mapuno na iyon ng Engineering department at nagpapasukan palang ang mga architecture."Wala tayong magagawa, sa social hall ay naroroon ang college of business at kasama ang education. This is where we are assigned.""Pero pres tingnan mo naman ang architectural department, wala pa man sa kalahatian ang pumapasok, crowded na agad sa hall." Aksidente akong napalingon sa entrance at napansin ko roon ang isang babaeng inaayos ang salamin niya habang nililibot ang paningin kasama ang isang babaeng nagsasalita na halatang may kinikwento sa nerd na kasama.My brows shut upon staring at that ner
"Mavis anong ibig sabihin nito?!"Masakit man ang ulo ay nagawa kong gumising at magmulat ng mata ng umalingaw-ngaw ang galit at striktang boses ni Tiya Ysabella.Ilang segundo pa lang ay agad nang pumasok sa akin lahat ng pangyayaring kailanman hindi ko malilimutan. Napabalikwas ako ng bangon at sumalubong sa akin ang mangiyakngiyak at galit na mga mata ni Tiya Ysabella. Nanginginig ang kaniyang kamay habang papalit-palit ang tingin sa tabi ko at sa akin. Bumagsak ang tingin ko sa lalaking nasa tabi at gano'n na lamang ang pagbuhos ng luha ko ng mapagtanto ang kaniyang nasaksihan. Nanginginig ang katawan na nilingon ko si Tiya Ysabella.Nagmadali akong hinablot ang kumot para ibalot sa aking katawan at halos madapa-dapang umalis sa kama kung nasaan ang lalaking hindi pa rin makabawi sa nangyayari."T-Tiya! Tiya, I'm sorry! Sorry po! I'm really s-sorry," Nanginginig ang kamay na yumakap ako sa kaniya habang umiiyak. Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko, ganito pala ang pakiramdam nito
Mahigpit ang naging kapit ko sa medyo makapal na libro sa architecture. Bumaba ang tingin ko sa kumikinang na bagay sa daliri ko at bumalik sa alaala, ang nangyari dalawang araw na ang nakakalipas.I am married to Draven Reil Monticello. Bigla akong ginapangan ng kaba imbes na saya at excitement sa naisip. I need to do this. You have to do this, Mavis. Trying to convince myself—I took a deep breath.We are secretly married, and that was at the request of Draven. Sa pagkakaalam ko ay mga kaibigan lamang niya ang nakakaalam at bukod d'on ay wala na. Sa part ko naman ay si Tiya Ysabella at Kiara lang. Pumayag na rin ang parents niya para lang hindi sila mahirapan pa sa pang b-blackmail dito. Kahapon lang ay kakalipat ko lamang sa bahay niya. What happened was a disaster.Malalim akong bumuntong hininga at inayos ang makapal kong salamin bago bahagyang nilingon ang mga estudyanteng nakatingin sa akin.Nakasuot ako ng skirt na doble ang haba kaysa sa required na sukat. Si Tiya ang may kagus
Nakatitig lang ako sa salamin sa cr habang naghihintay sa kaibigan ko, dito kami madalas dumederetso ni Kiara pagkakatapos ng klase. Paano ba naman kasi every after class palagi siyang tinatawag ng kalikasan.Staring at my own reflection makes me think about what I look like. I am nothing without my glasses. Masyado na kasi talagang malabo ang mga mata ko, paano namang hindi, e bata pa lang talaga ako ay hilig ko na magbasa ng mga libro, iyon rin kasi ang pinamulat sa 'kin ni Tiya. I have lots of pimples, yes? Madalas kasi ako magpuyat sa pag-aaral at pagbabasa saka sensitive ang balat ko. I also have pale lips because I am not fond of lipstickand lip tint. Allergic ako sa mga cosmetics, nangangati ang labi ko, nalaman ko 'yon no'ng minsan akong nilagyan ni Kiara, pero may iba namang hindi.I don't have braces. Wala rin naman akong makapal na bangs, at wala akong masyadong makapal na kilay. Kahit baduy ako manamit, at medyo old fashioned talaga, hindi naman ako katulad ng typical na ne
Hindi ako makapag focus sa klase sa antok na nararamdaman. Mabuti nalang at kahit inaantok ako'y nagagawa ko parin namang makasagot sa mga recitations."Hoy ba't mukhang puyat na puyat ka? Hindi ka ba natulog?" Natulog, 2 hours lang."Natulog, pero tinapos ko 'yung plates eh.""Dapat nagising ka nalang nang maaga, ingatan mo sarili mo mahirap magkaanemia.""Ang advance mo, masamang damo matagal mamatay." Natawa nalang siya sa tabi ko, habang ako naman ay napatingin sa gawi ng grupong kakapasok lang.They are four, the first one is Jered Levis, ang pinakamapangasar sa kanila, siya ang madalas akong pandirihan at siya rin ang pinakakinaiinisan ko sa kanilang apat, there's something on him I couldn't like.
Hindi ako napigilan ni Kiara, pero si draven halatang ayaw.Pagkauwi ko kasi ay mahigpit niyang hinawakan ang braso ko at padarag na hinila agad papasok."A-aray drei m-masakit!" Reklamo ko ng makaramdam na ng sakit dahil sa kapit niya marahas naman niya akong binitawan."Bakit ka pumayag?!""Ano naman ba kung pumayag ako?" Malumanay na tanong ko."Hindi ka bagay sa lugar na 'yon." Alam ko pero tulad ng sabi ko kanina, iba ang pakay ko."Asawa mo naman ako, kahit sa papel lang may karapatan din naman akong pumunta, saka inimbita ako ng kaibigan mo nakakahiya naman kung tatanggihan k-"Shut the fvck up mavis! Naiirita na ako sa iyo! Sa school, dito sa bahay pati ba naman sa birthday ng kaibigan ko nandun ka parin?! Hindi ka pupunta!" May kung anong bumara sa lalamunan ko. He definitely want me gone, he just doesn't know how."F-fine, kung ayaw mo a
Hindi palang ako maayos na nagigising ay napablikwas na ako ng bangon ng maramdamang may katabi ako.Agad kong kinapa ang salamin ko at tiningnan kung sino ang katabi ko at nagulat nang si draven iyon habang nakatingin sa pintuan na tila may hinihintay doon."Dra-Right before I finish my word, mabilis na niya akong nahila pabalik sa pagkakahiga at mahigpit niyakap saka tinakpan niya ng isa niyang kamay ang bibig ko to stopped me from screaming."Shhh, mom is here." Pagkasabi niya noon ay nagets ko na agad ang gusto niyang sabihin, pero masyado akong naiilang sa posisyon namin. We are sharing a comforter hawak niya ang kaliwang kamay ko sa gilid ng ulo ko, masyadong nakadikit ang katawan niya sa akin at napakalapit ng mukha niya sa mukha ko. Hindi ko na nga alam kung humihinga pa ako.Kamay lamang niya ang naging pagitan ng mga labi namin at kapag tinangal niya iyon a
Hindi ako agad umuwi, nagpalipas ako ng oras sa secret haven ko. I am tracking drave's location and he's still on levis' residence.Currently staring at the disk I've got, smirk didn't left my lips."Red are you there?""Yes, come in Leo,""How was the mission?""I've got it, are you free? I'm in the haven.""On my way," hinintay ko lamang siyang makarating at pinagbuksan ng pinto."Woah, nothing's change! Nakakarelax parin." mangha nanaman ito, katulad ng dati."Ikaw nang bahala sa disk, I am still on a mission." Tukoy ko sa pagpasa ng disk sa headquarter."I know baby, I know." Pasalampak itong umupo sa couch ko habang kumakain ng apple na hindi ko alam kung saan niya nakuha.Pinagmasdan ko ang isa sa kasamahan ko, at 'di ako makapaniwalang ang laki ng pinagbag
"Pres! Sigurado bang kakasya ang population ng Archi at engineering dito?" Hagas na lumapit sa akin si Janus bitbit ang papel kung saan nakasulat ang mga pangalan ng estudyante mula sa department ng architecture at engineering. Napakamot ako sa kilay at pinasadahan ng tingin ang buong students activity hall. Halos mapuno na iyon ng Engineering department at nagpapasukan palang ang mga architecture."Wala tayong magagawa, sa social hall ay naroroon ang college of business at kasama ang education. This is where we are assigned.""Pero pres tingnan mo naman ang architectural department, wala pa man sa kalahatian ang pumapasok, crowded na agad sa hall." Aksidente akong napalingon sa entrance at napansin ko roon ang isang babaeng inaayos ang salamin niya habang nililibot ang paningin kasama ang isang babaeng nagsasalita na halatang may kinikwento sa nerd na kasama.My brows shut upon staring at that ner
"Would you risk your life for someone you love?"I once asked that in myself before I started my mission in drei's life.Love these days had brought up different meaning. Traditionally, love defines as pure, sweet and something that we can't really live without. But time flies and definitions changes, until love begins to become a mere game for teens. Saying 'I love you' even if they don't actually mean it.These days, a love that is willing to risk his or her life is a very rare kind of love that is really difficult to find. Everyone now was a bit selfish, their sake first before others.But me, If I was in Draven's situation I'd also risk my life for him in dire jeopardy. You never know how your decision will work out, but you always will know when you failed to act. I'd rather die, than live with the agony of inaction."How you feeling?" I stares at my brot
Tahimik akong sumunod sa kung saan nila ako dalhin at saka ko lamang napansing nasa tuktok na kami ng isang gusali.Hindi ko masasabing abandunado dahil maayos pa ang itsura ngunit hindi ko rin namang masasabing isang gusaling pinagtratrabahuhan pa.Pinapkiramdam ko ang tahimik na si Emjieng siyang tumutulak sa akin hawak ang kamay kong nakagapos sa likuran ko.Hindi ko makita kung saan niya dinala ang mga kaibigan ko at si Draven.Nasa likod namin ang ilang mga tauhan niyang may kaniya kaniyang baril."Maligayang pagdating aking numero unong panauhin." Umalingaw ngaw ang boses ni Edern na halatang nasa isang audio room na konektado sa buong gusali kaya natitiyak kong sa lahat ng parte ng gusaling ito'y maririnig ang boses niya."Matagal kong hinintay na masimulan ang isang palabas na kasama ka, hindi ba't napakaganda ng magiging palabas kapag
I felt so unease about something I can't explain. Tumambay ako sa Ragents refuge, para mas makapagisip. Maging ang mga kasama ko'y abala sa ginagawa nilang pagiimbestiga habang ako'y nanatiling nakapikit habang hawak hawak ang isang baril, nasa harap ko nagkalat ang mga paborito kong gamitin.Ang ilan ay kakatapos ko lang linisan at iassemble."Red, di mo talaga maalala?""Oo nga kahit clue manlang wala ba?""I don't know whom I missed out, daig ko pa nagkaamnesia.""Diba you investigated their organization's name? What did you found out?""Death.""Huh?""I just found that word, 'death is the answer', that was the meaning of their Organization's name. Parang pinaglalaruan niya lang ako at sinadya niyang ipangalan iyon sa organization niya in german language.""Pero naisip ko rin, na maaaring hindi lang 'yun tumutuk
Late akong nagising kinabukasan, halos di ako magkandauga-ga sa pagasikaso, halos makalimutan ko na ang ilan kung gamit at kinailangan ko pang bumalik sa kwarto para makuha ulit iyon saka patakbong bumaba ng building.Halos maglaglagan rin ang mga gamit ko bago ko pa man 'yon maipasok sa kotse, kaya sunod sunod rin akong napamura sa inis.Hindi pa man ako tapos sa pagpulot ay may tumulong na sa aking lalaki, bago ko pa man iyon malingon ay nakalayo na ito sa akin ngunit ng tingnan ko ang gamit ko'y napansin ko na ang isang itim na envelope.Mabilis kong ipinasok ang mga gamit ko't hinayaan muna ang envelope na iyon kasama ng mga ito saka nagmaneho patungo sa MRSH.Halos takbuhin ko na ang floor kung nasaan ang opisina namin.At saktong pagkapasok ko'y sinalubong na ako ng kunot noo at matalim na tingin ni Draven."Masyado
I have watched thousands of romance movies, and they all claimed that love is something mysterious and magical, love is the center of the universe, that love is something we have to feel and to acquire just to say that we are humans. People end up being so foolish, fighting for it. Without knowing that it was actually a disease that could slowly consume us until it left us nothing but a pain.Dahil sa love, maraming matatalino ang nagiging tanga.Dahil sa love, maraming buhay ang nasisira.Does love even requires us to destroy?I don't even know what am I thinking, but the pain I am feeling right now makes me think about how cruel love is.Hindi ko alam kung sadyang mababaw lang ako o masakit lang talagang makitang 'yung lalaking minahal at mahal mo'y hindi parin pwedeng maging sayo.Love sucks, to the point that it will make
Tulala ako sa daan habang nagmamaneho pauwi, pasulyap sulyap pa ako sa review mirror nang mapansin ang isang itim na kotse na halatang sumusunod sa akin. Sa t'wing bumibilis ako'y bumibilis rin iyon, na tila takot na makawala ako.'George''Red, emergency?' Narinig kong nabahala siya at mukhang napatayo. Alam kasi niya na kapag ganitong bigla akong kumonekta sa linya may hindi magandang nangyayari.'Di naman masyado, may isang langaw lang ang nakabuntot.''Where's your location?'
Nang lumabas si draven ay mabilis akong naglakad. Hindi ko alam kung bakit apektadong apektado ako. Hangang ngayo'y hiyang hiya ako sa nangyari."Architect!" Shit! Kung kailan umiiwas.Awkward akong tumingin kay clover na malisyosong nakangisi sa akin at sumusulyap kay draven na nakasunod sa akin."Tara na architect!" Clover was about to wrap his arms around my shoulder when we heard drei's venomous voice."Touch her and you're dead.""S-sabi ko nga didistansya nalang, tss! selosong inhenyero!""Fvck you!""Architect oh!" sumbong nito sa akin kaya umiling lang ako.&
Tulala ako sa unit ko, amanda was here ranting about her journey on accomplishing her mission."Nakikinig ka ba?!" Dinig na dinig ko ang tunog ng chips na nginunguya niya.I sip on my beer still staring at nowhere."Mav, mav, mav! Alam ko na 'yang mukha na 'yan! Si draven nanaman no? Tsk! tsk!""How?""Huh? Anong how? Ano ipapadala na ba kita sa mental? Nababaliw ka na 'yata sa lalaking 'yun?""How did, they last longer than I thought.""Ano?! Anong ineenglish english mo jan?! Nasa Pilipinas ka tagalugin mo!""Alam mo bang si Draven at Zaira parin?" Kunot noong tanong ko na kinatahimik niya."S-sinabi niya na sayo?""So alam mo nga?" Hindi siya ulit nakaimik.I thought he's single?"Inom pa tayo mav, ang dami pa nito oh." She's avoiding the topic. Hindi nalamang ako