CHAPTER 142.

ANGEL

Kinagabihan araw ng linggo, nagising si Angel ng hating-gabi dahil nakaramdam siya ng uhaw. Nakalimutan niya pa lang magdala ng tubig dito sa room niya.

Nanunuyo ang lalamunan niya kung kaya naisipan na lang niyang bumaba sa kusina kahit pa na tinatamad na siyang bumaba.

"Kung bakit naman kasi nakalimutan mong magdala kanina ng tubig, alam mo namang nagigising ka minsan sa madaling araw at nauuhaw," pagalit niya sa sarili.

Kinuha niya ang roba at ipinatong sa suot niyang nighties. Papikit-pikit pa siyang lumabas ng kanyang silid. Dahan-dahan lang din ang lakad niya at masakit pa ang tuhod niyang nagasgasan noong nakaraang araw at nagkaroon ng malaking pasa.

Madilim ang sala pagbaba niya. At tanging ilaw lang sa dining area ang nagsisilbing liwanag. Naglakad pa siya patungo sa kusina. Agad niyang binuksan ang ref at kumuha mula roon ng malamig na tubig. Uminom muna siya saka niya kinuha ang tumbler niya at sinalihan iyon ng malamig na tubig para dadalhin niya sa kwa