WHO IS CRUEL?

MAXI POV:

“NAGING busy ako nitong mga nakaraang araw kaya ngayon lang kita natawagan.” Si Anna ang kausap ko sa phone. At kahit magkasama kami sa organisasyon, iniiwasan naming magkita kahit kailangan. Burner phone ang gamit niya at pinakamatagal na ang 10 minuto. May voice modulator din ang boses niya para hindi ma-trace ng iba ang kanyang tawag sa mga leaders.

“Nauunawaan ko. Okay lang,” sagot ko. “Naging abala din ako, inaayos namin ang lumang bahay ni Debora sa tabing sapa. Umalis agad kami sa hotel sa bayan dahil napakaboring.”

“Mabuti kung ganon,” nagbuntong-hininga siya. “Nakaset up na para sa yo ang trabahong inialok ni Don Menandro, sa tingin ko hindi ka niya tatanggihan kung sa akin manggagaling ang referral.”

“Anong trabaho?”

Ipinaliwanag niya sa akin.

Kinabukasan, kaharap ko na agad ang Don.

Hindi ako magaling manghula ng edad pero mukha siyang kalmadong tao at mapagtiwala. At sa tikas at tindig na meron siya, posibleng marami pa ring babae na nagkakagusto sa kanya.

Puede pa rin yong mga tipong nagkakandarapa. Sa kanya nagmana si Marco, matangkad, mahahaba ang biyas, maganda ang pangangatawan, matalino ang mga mata at lalaking-lalaki, umaapaw ang angas.

Kumurap ako sa pagkakatitig sa kanya sa pagitan ng aming maiinit na tsaa sa ibabaw ng mamahaling mahogany table. “Bakit sa katulad ko po ninyo ibinibigay ang ganitong trabaho? Wala po ba kayong anak na lalaki?”

“Meron." Dinala niya sa labi ang tsaa. "Nag iisa na nga siya kaya naghahanap ako ng ibang gagawa. Mukhang normal ang anak komg yon pero malala ang saltik. Palaging mainit ang ulo at lahat ng tao dito, pinapatulan. Malala pa sa wild na kabayo sa kabundukan. Simaron. Kung siya ang hahawak nito, dalawa lang ang resulta, hospital o sementeryo.”

“Paano po kapag nalaman niya?”

“Hindi si Anna ang tipo ng tao na magbibigay ng kapalit niya kung hindi ka nararapat. Kilala ko siya noon pa. Sigurado rin ako na malapit ka sa kanya at intresado din ako roon.” Makahulugan ang titig niya sa huling sinabi.

Tagahanga rin ba siya ni Anna?

“Sa tingin ko po malalaman din agad ng anak ninyo dahil nakaharap ko na siya ng personal kelan lang. Matalino din siya at matalas mag isip.”

Psychopath rin. Baliw.

“Kung ganon, sabihin mo: ano ang mas magandang gawin?”

Ngumiti ako. Maingat kong dinampot ang tsaa, inaalalayan ng daliri ang gold rim ng maliit na cup. Kalmadong sumandal sa wooden chair sa ilalim ng higanteng lilim ng puno ng Acacia.

At inilatag ko ang plano na alam kong mahihirapan si Marco at walang araw na hindi magpuputok ang butse nito.

Ngumisi ang matanda, naglalaro ang daliri sa mga labi.

“Gusto kita.”

Paano ba sasagarin ang wild na kabayo?

*********

“SIYA? Fiancee ninyo?”

Ibinagsak ni Marco ang hawak na kubyertos nang marinig ang sinabi ni Don Menandro na ako ang magiging stepmom niya.

Nasa pagitan naming tatlo ang malaking oval table na umaapaw ang pagkain at alak.

Ang oras, alas sais ng gabi.

Madilim na sa labas at sinundo pa ako sa bahay ng kotse ng matanda. Naka-bestida ako, disente, full body at kulay puti. Mataas din ang takong ng sapatos ko at may kaunti akong make-up. Mga braso lang ang nakakabas. Humahalik sa tuhod ko ang bestida.

“Marco, unawain mo na lang.” Ang Don, umaatras ang likod pabalik sa upuan. “Matanda na ako. Karapatan ko ring gawin ang gusto ko.” Ang titig na ibinigay sa akin ng Don ay totoong may paghanga. May respeto at tiwala.

At dahil na naman kay Anna.

“Walang tumututol kung gusto ninyo ang kasama sa buhay. Pero may pakialam ako kung sino ang karapat-dapat.” Pinunasan niya ang bibig at pabastang itinapon sa mismong harap ng mesa ang ginamit na puting tela.

Dumikit ang dulo niyon sa makulay na sabaw ng ulam na mechado at kumalat ang langis doon, umaakyat, ganid na s********p ang lahat ng makukuha..

Galit na tumayo at hinila ako sa pulso palayo doon.

“Halika, Mom,” sa higpit ng kamay niya sa pulso ko, babaliin yata niya ang aking buto. “...tingnan natin kung handa ka nang pakisamahan kung ako ang tipo ng step son na makakasama mo sa iisang bubong matapos mo akong lokohin at pagtangkaang patayin..”

Inihagis niya ako sa dingding nang marating namin namin ang study room ng malaking bahay, sa likod mismo ng pinto. Salamin ang mga dingding niyon kaya makikita kami mula sa labas.

“Sinabihan na kita, sa susunod kung ano ang mangyayari sa yo. Pero sinayang mo ang nag iisa mong pagkakataon.” Humihingal siya sa galit kaya alam kong nasa panganib ako. Parang hindi tao ang tingin niya sa akin.

Kaya kong lumaban sa kanya ng mano-mano pero paghigit ko pa lang ng hangin, hinuli niya ang pulso ko at pinilipit ang braso ko, ipinihit ako patalikod sa kanya. Idiniin niya ako paharap sa dahon ng pinto at nagsalita sa likod ng tenga ko.

“Kung miembro ka rin ng Black Beretta kaya kilala mo ako, sigurado akong magaling ka sa unarmed combat pero hindi ako magpapatalo sa yo,” siniksik pa niya ang mukha ko sa pader sa puntong masakit at brutal. Ikiniling ang ulo ko padikit doon at nasa pisngi ko na ang kanyang bibig. “We are the kind of people who play like gods. We can get whatever we want and whenever we want, pero hindi sa paraang makatao,” ipinasok niya ang kamay sa loob ng bestida ko mula sa ibaba kaya pumiglas ako, pero mas dumiin ang pulso niya na pumipilit sa kamay ko sa aking likuran at nagawa niya ang gusto niya—nasa pagitan na ng daliri niya ang nipple ko at binibilot nang may dahas. “Ano ang dahilan mo sa panggugulo sa buhay namin?”

“Wala…ka na roon!” Nahirapan akong sumagot masakit na ang pagkabanat ng mga ugat at laman ng braso ko higit sa ginagawa niya sa dibdib ko. Napasigaw na ako sa sakit.

“Nasasaktan ako!”

Walang sagot.

Hinatak niya pababa ang bra ko at buong dibdib ko na ang minamasahe ng matigas na kamay at mahahabang daliri. Walang awa. Brutal.

Wala kahit respeto.

Demonyo siya!