Amilia's POV.Marahan kong inangat sa ulo ko ang suot kong sunglasses. I looked around and smiled. It's good to back here in the Philippines. Isang taon ang mabilis na lumipas at halos hindi ko napansin yun, dahil sa sobrang pagka-busy.Nabaling ang atensyon ko sa isang malaking poster dito. Lumapit ako dito at pakiramdam ko ay may kung anong lungkot ang bumalot sakin.It's Dylan's picture kung saan minomodelo nya ang airport na ito. Isang taon na ang lumipaa pero still mas sumikat pa sya.I smiled bitterly. Totoong hindi ko sya maalala nung pagkagising ko at hanggang makapunta ako ng amerika but not anymore, my memories started to come back a few months ago.Lahat naaalala ko na, pati yung araw na pinili nya yung ibang tao kesa sakin. Akala ko dahil nawala sya sa utak ko ay makaka move on ako ng tuluyan pero hindi even after I lost my memories alam ko at ramdam ko na may kulang.Nagulat ako ng may biglang humatak ng maleta ko mula sa pagkakahawak ko at nung tiningnan ko kung sino ang
Mia's POV.Nagising ako dahil sa katok mula sa pintuan ng unit ko. Kahit ayoko pang bumangon dahil ginabi kami sa mga guesting at performance kagabi ay mukhang hindi titigil itong katok ng katok sa pinto ko.Tiningnan ko ang sarili ko ng mapadaan ako sa salamin, okay naman at walang panis na laway o muta. Nakapajama at t-shirt naman ako kaya pumunta na ko para pagbuksan kung sino mang nilalang itong umistorbo ng tulog ko.Pagbukas ko ng pinto ay hindi na ko nagulat ng"Hi Selene/Mia!" sabay-sabay pa nilang bati.Sino pa ba? E di itong tatlong mokong na ito? Si Pierce, Lance at Kaiser."Teka ang aga-aga pa ah?" tanong ko pero parang baliwala lang dahil itong si Pierce ay pumasok na sa unit ko."Mia, anong breakfast?" Pierce asked habang papasok."What?" tanong ko."Grabe Mia, napagod kami kagabi, ano bang makakakain dito" sabi ni Lance na pumasok din.Nagulat ako ng may mabilis na humalik sa pisngi ko.Who else would it be?"Sebastian Kaiser! Sinasabi ko sayo!" sabi ko habang naka cros
Amilia's POV."Manager ayoko po talaga" sabi ko habang umiiling-iling pa.Manager Hannah looked at me weirdly"Ano bang meron Mia? Bakit ayaw mong sumama sakin sa pakikipag meet sa management ng Dawn?" she asked me."Kasi manager, masakit yung ulo ko, tama! Masakit yung ulo ko" sabi ko at hinawakan pa yung ulo ko."Tsk kukurutin talaga kita, hindi ka talaga magaling magsinungaling! Kailangan mong sumama dahil si Kaiser ay pinatawag ng mommy nya, si Pierce naman ay nandoon sa nililigawan nya at itong si Lance, naku talaga humanda sakin yung batang yun! Tinakasan ako at malamang nag bar na iyon, siguraduhin nya lang na walang makakahuli sa kanyang paparazzi" sabi ni manager kaya natawa ako sa kanya dahil alam ko yung hirap nya sa aming apat dahil totoo namang napakatitigas ng ulo namin."Manager" sabi ko at nag pout pa just to convince her na ayoko talagang sumama sa meet up with the management dahil 100% sure na nandoon si Dylan."No Mia, you have to represent the band" sabi sakin ni M
Amilia's POV."Saan ba kasi tayo pupunta?" tanong ko at nag cross-arms. In fairness ha ang bango ng coat nya! Pag ba mayaman at pogi kailangan mabango? Nag text na lang ako kila manager na may importante lang akong pinuntahan at susunod na lang ako. Tinext nya naman ako na sa bar ni Alice nya na lang pina set ang party dahil mas komportable kami doon."Hoy! Saan tayo pupunta? Bingi ka ba Mr. Pendleton?" pag uulit ko."I'm not Mrs. Pendleton" sabi nya at tiningnan ako. He even smiled at me."Geez, pwede ba wag mo kong tawaging ganyan, kinikilabutan ako" sabi ko at umakto pang nanginginig."But it suits you the best" sagot nya."Wow, talaga lang ha? Bagay pala sakin e di bakit mo ko pinagpalit" cold kong sabi sa kanya. Nakita ko ang paghigpit ng hawak nya sa manibela. "Don't tell me that I am still your wife while you're busy with Keisha. Hindi mo ko laruan Dylan" sabi ko.Huminto ang sasakyan at tiningnan nya ko."Mia" he called me."Stop calling my name, alam ko na yan since magka uta
Amilia's POV."Dylan, tama na" mahina kong bulong dito. Para kasing papatayin na sya sa tingin ni Kaiser and even Pierce is looking at him seriously."Hindi uubra sakin yan" narinig kong sabi ni Kaiser at nagulat ako ng sugurin ni Kaiser si Dylan at mabilis na sinapak ito, mabilis na napaupo si Dylan dahil sa lakas ng pagkakasuntok sa kanya."Kaiser!" sigaw ko, nagulat ako ng hatakin nya ko palayo."Okay ka lang ba Selene?" he asked me.Nakita kong tumayo si Dylan at alam ko na ang gagawin nya kaya mabilis akong humarang sa gitna nila. Napahinto si Dylan na dapat ay gaganti ng sapak kay Kaiser."Tama na! Tumigil nga kayong dalawa!" sigaw ko.Lumapit na samin si Pierce at Lance. Bumitaw ako sa pagkakahawak ni Kaiser, hinawakan ni Pierce si Kaiser at si Lance naman ang na kay Dylan."What is he saying Mia? Asawa ka ba talaga nya?" Pierce asked me.Sasagot na sana ako kaso narinig kong may binubulong si Lance kay Dylan."Cous naman, bakit ka nagpasapak tayong mga pogi hindi dapat nagpapa
Rose's POV.Paghinto pa lang ng kotse ay nagmamadali na kong bumaba. Sinalubong ako ni Victor na halata ang pagka tensyonado."Ano bang nangyayari?" tanong ko pero umiling lang sya."Ma'am, mas okay po siguro kung umuwi na muna kayo, nasa loob naman na po si Sir Dawson" sabi nito sakin."Are you kidding me? Unico hijo ko si Dylan, I have to see him!" mariin kong sabi.Kakatapos ko lang makipagkita sa mga amiga ko ng makatanggap ako ng tawag kay Keisha, umalis daw muna sya sa bahay kung saan pinilit ko si Dylan na patirahin sya. Pumayag naman si Dylan dahil paulit-ulit kong ipinaaalala ang sitwasyon at mga nagawa ni Keisha para sa kanya. Umalis daw sya dahil nagwawala si Dylan, nauna ng pumunta sakin ang asawa ko at nakahinga ako na nasa loob na sya.Nagulat ako ng may marinig akong mabasag kaya kahit pipigilan sana ako ni Victor ay tinabig ko sya."What the hell is happening here?" nag aalala kong sabi at bilang isa nanlumo ako sa itsura ni Dylan ng magtama ang mata namin, Hawak sya n
Amilia's POV.Sobrang tahimik ko simula ng makasakay kami sa eroplano hanggang ngayon na lulan na ako ng kotse ni Kaiser, pinadala nya kasi yung sasakyan nya para di na kami sumabay sa van."Ang tahimik mo" pagpuna sakin ni Kaiser. "Sabi ko naman na pwede doon na muna tayo mag stay sa amin if you don't like to come back here""And what about the concert?" tanong ko agad sa kanya."And what about Dylan?" diretso nyang tanong sakin kaya tumingin ako sa labas. Alam ko na nareceived nya na a week before ako bumalik dito yung annulment papers."Tapos na kami, I just need some time to heal" sabi ko.I heard him sighed. Alam naman ni Kaiser kung gaano ko kamahal si Dylan kaya nung nag confessed sya nun sinabi ko na agad na all I can offer is friendship. Ayokong makasakit dahil alam ko ang pakiramdam."Sure ka ba? Hindi mo na sya kakausapin?" tanong nya pa ulit."Sure na sure, wala na kaming dapat pang pag usapan" sabi ko."Eh pano kung buntis ka?" I was shut down by his question. Isang lingg
Keisha's POV.Mabilis kong pinatay ang TV ng magsimulang kumanta ang banda na kinabibilangan ni Mia.Aaminin ko na sobrang bitter ko sa kanya pero when I looked at her kahit sa telebisyon, I can't help but feel a pang of pain dahil sa nasira naming pagkakaibigan.Flashback"You are useless! Bakit hindi mo napigilan ang daddy mo na iwan tayo! Wala kang kwentang anak!" para akong pinapatay dahil sa masasakit na salita sakin ng sarili kong ina."Mommy, wag ka pong magalit sakin" I am begging her dahil ako ang sinisisi nya dahil tuluyan na kaming iniwan ng daddy ko dahil sa babae nito."Get out now! Pumasok ka na sa school mo, ayokong makita ka!"Wala akong nagawa kundi ang lumabas at sumakay ng kotse papasok.Pagdating ko sa school ay wala pa masyadong tao dahil maaga pa kaya umupo ako sa isang bench doon at nagsimulang umiyak. Hindi ba alam ni mommy na nasasaktan din ako dahil sa ginawang pag iwan samin ni daddy? Akala ba nya wala lang sakin yun?Napa-angat ako ng may malamig na bagay a
Dylan's POV."That should be everything for today right Harrieth?" tanong ko sa sekretarya ko.She became my personal secretary since yung ate nya ang isa sa mga inatasan kong mag manage ng Dawn."Yes sir, although madami pa talaga tayong dapat gawin, alam ko naman how much you wanted to go home to see Ma'am Mia" sabi nito sakin ng nakangiti."I badly wanted to stay at home, lalo na ngayong anytime pwede na syang manganak, kahit pa nagsasalit-salitan sila sa pagbabantay kay Mia, hindi pa din ako mapakali" sabi ko at tumayo na. "Ikaw na muna ang bahala, kung may importante talagang dapat i consult ako just call me, okay?""Yes sir, ingat po" sabi nito at tumayo na din at lumabas na ng opisina ko.As I pulled my phone out of my coat eksakto namang nag ring ito and Perseus' name is on the caller ID.I immediately answered it dahil sya ang nakatalagang magbantay kay Mia today, actually kasama nya si Lance. Although ayaw ni Mia na binabantayan sya ay pinilit ko sya since hindi rin ako mapa
"Stop" sabi ko at itinaas ang kamay ko sa harapan nya. "Lance, ano ka ba? Bakit ka ganyan sakin?" Sabi nya habang patuloy na umiiyak."Pwede bang tumigil ka na sa kakasunod sakin, hindi kita gusto!" Sabi ko dito at bored syang tiningnan. "Akala ko ba mahal mo ko? Pero ano to? Niloloko mo lang ba ako? Hindi mo ba ako talaga mahal?" Sabi nya habang pilit akong hinahawakan pero tinabig ko sya kaya bumagsak sya sa lapag."Maawa ka naman sa sarili mo Stella, look at you sa tingin mo ba seseryosohin talaga kita? Napilitan lang ako na I-date ka dahil sa close ang pamilya natin, you're not my type!" Sabi ko at pinasadahan sya ng tingin, tumatayo na sya at nakasuot sya ng halos hanggang paa na damit, ang mahaba at itim na itim nyang buhok na nakabuhaghag at ang mukha nya na hindi mo iisipin na 19 years old pa lang dahil honestly ang matured na ng itsura nya.Nagulat ako ng malakas nya kong sampalin at galit na galit nya kong tinitigan.Mabait naman si Stella, it's just that I am not excited
Keisha's POV."Have a safe flight love birds!" nakangiti at kumakaway pang sabi ni Tito Dawson kahit medyo malayo na ang kotseng sinasakyan ni Mia at Dylan.Kakatapos lang ng kasal at reception at oras na para umalis ang bagong kasal. Oras na din para tigilan ko kung ano mang kabaliwan ang nararamdaman ko kay Dylan."Hija, umuwi ka na. Gusto mo bang ipahatid kita sa driver namin?" napatingin ako sa nagtatanong sakin na si Tito Dawson."Hindi na po, kaya ko na po" sabi ko. Tumango naman sya at ngumiti. Napakabait talaga ni tito kahit kelan. Nakita kong papalapit sa kanya si Tita Rose kaya yumuko ako.Sobrang nahihiya ako sa lahat ng gulong idinulot ko sa pamilya nila lalong-lalo na kay Mia."Dawson, tara na umuwi na tayo, gusto kong maagang magising para makapamili tayo ng mga gamit ng apo natin" sabi ni Tita, mukhang hindi nya pa napapansin ang presensya ko."Mahal naman! Ang aga-aga pa para doon! Hindi pa nga malaki ang tiyan ni Mia, at hindi pa natin alam ang gender ng baby nila" sa
Dylan´s POV.I looked at the girl standing in front of the gate, mukhang nakikipag diskusyon sya sa mga guards ng school.I was curious on what is happening pero nanatili lang ako sa loob ng kotse ko at napagdesisyunang pumasok na.Buti na lang tinted ang kotse ko, I was able to see her angelic face. Aaminin ko, nagandahan ako sa kanya pero little did I know that girl would turn my world upside down.Sobrang crush ko na si Mia nung nag start ang senior year namin. Nakakatuwa dahil hindi sya nag atubiling kaibiganin kami ni Keisha. Nag start ako sa simpleng pag iwan-iwan ng letters at flowers sa locker nya. Nahihiya kasi akong sabihin na gusto ko sya, baka kasi bastedin nya agad ako.Mia is a head turner, halos lahat ng lalaki na ka batch namin ay nagtangkang ligawan sya but she all turned them down. Hindi ko alam kung bakit kaya natakot ako na baka pag sinabi ko yung nararamdaman ko ay bastedin nya ko.But man! I was wrong. Sobrang saya ko nung sinagot nya ko and she officially became
Amilia's POV."Nandyan na sila" sabi ko kay Kaiser. Kasalukuyan akong nakaupo sa passenger's seat. Hindi nya kasi ako hinayaang mag drive ng sarili kong kotse. For safety na din daw namin ni baby."Damn it" sabi nya. Alam ko na parehas kami ng naiisip. Mukhang bigo din silang mahanap kung nasaan si Dylan.Pinark nya na ang kotse ay nagmamadali akong bumaba. Ganoon din sila."Mia, hindi talaga namin alam kung saan pa hahanapin si Dylan" sabi ni Ate Raffy, kasama nya si Xavier."Nanggaling na kami sa mga vacation house nya pero wala din sya doon" Xavier."Kriselle and I went to different branches ng PB pero wala din sya doon. Even his secretary na si Harrieth hindi alam kung nasaan ang amo nya" sabi ni Pierce na inaabutan ng tubig ang girlfriend nya at bakas mo ang pagod sa mukha naming lahat."Even us hindi ko na alam saan sya hahanapin. Nagpatulong na ko kila Daddy Dawson" sabi ko."Water?" tanong sakin ni Kaiser at inabutan ako ng hindi malamig na bottled water, tinanggap ko naman iy
Keisha's POV."How dare you do this to me Keisha?!" napapitlag ako dahil sa sigaw nya."Dylan please" sabi ko at mabilis na yinakap sya. Akala ko itataboy nya ko at itutulak palayo pero hindi nya ginawa kaya mas niyakap ko pa sya ng mahigpit. "Dylan, alam ko na naiintindihan mo ko, mahal lang talaga kita kaya ko nagawa lahat ng to"Dahan-dahan nyang inalis ang pagkakayakap ko sa kanya."Dy" I called him. I tried to hug him again pero mahigpit ang pagkakahawak nya sa braso ko at pagpigil na makalapit ulit sa kanya. He's looking at me directly.Hindi ko alam pero nakaramdam ako ng matinding kaba sa paraan ng pagtingin nya sakin. It was so cold and deadly. It was as if I was looking at the seventeen-year-old Dylan kung saan kakahiwalay pa lamang nila ni Mia yun."Alam mo ba Keisha, gustong-gusto kitang saktan sa lahat ng ginawa mo" sabi nya kaya natuluyan ng umiyak ako. "Akala ko you are my comfort zone noon pero all along ikaw pala ang may kasalanan kung bakit kami naghiwalay ni Mia noo
Amilia's POV.Nananatiling tahimik ang parehong kampo ng sikat na model na si Dylan Pendleton at lead singer ng Born Victim na si Mia Torres ukol sa nangyaring rebelasyon kahapon. Maaalalang nagkaroon ng kidnapping kung saan naging biktima si Mia sa pagbubukas ng bagong branch ng Pendleton, dito rin nagulat ang lahat dahil tinawag ni Dylan na asawa si Mia. Patuloy natin itong tututukan."This is bullsht Dylan!" Naririnig ko ang boses ni Manager Grace.Kanina pa ko gising pero parang pagod na pagod ako at hindi ko pa maidilat ang mata ko, Aware ang diwa ko sa nangyayari sa paligid. Talk of the town na talaga kami dahil sa ginawa ni Dylan. Wait! Nasaan ba ko at naririnig ko ang demonyitang manager ng soon to be ex husband ko?"What do you want me to do?! Hindi ko pwedeng hayaang masaktan si Mia!" I heard Dylan."Wow! So para maligtas lang ang walang kwentang babaeng yan ay hahayaan mong bumulusok ang career mo?""I don't give a damn about that! You know that I don't need it! Let's talk
Amilia's POV."Selene, bangon na" I heard someone called my second name at kahit di ko idilat ang mata ko ay alam kong si Kaiser yun, sya lang naman yung tumatawag sakin nyan."Kaiser, wag na muna inaantok ako" sabi ko at ipinangtakip pa ang unan sa mukha ko. Anong oras na kasi ako nakatulog dahil todo na ang practice namin para sa nalalapit na concert."Hala Selene, anong ginagawa mo dito Dylan?" narinig kong sabi nya awtomatiko akong napabalikwas ng bangon at muntikan na kong mahulog sa kama mabuti na lang maagap si Kaiser at nasalo ako.Mabilis na inikot ng mata ko ang unit ko at nakahinga ako ng malalim ng makitang wala naman pala si Dylan. Bumaling ako kay Kaiser na ngayon ay tatawa-tawa.Inalalayan nya kong tumayo at nung makatayo ako ay hinampas ko sya ng malakas."Ouch Selene ha?! Ang lakas ng hampas mo, babae ka ba talaga?" he asked me kaya natawa ako. "Siguro kaya kayo naghiwalay ni Dylan kasi binubugbog mo sya" he added kaya mabilis na napalis ang ngiti ko. "I'm just kiddin
Keisha's POV.Mabilis kong pinatay ang TV ng magsimulang kumanta ang banda na kinabibilangan ni Mia.Aaminin ko na sobrang bitter ko sa kanya pero when I looked at her kahit sa telebisyon, I can't help but feel a pang of pain dahil sa nasira naming pagkakaibigan.Flashback"You are useless! Bakit hindi mo napigilan ang daddy mo na iwan tayo! Wala kang kwentang anak!" para akong pinapatay dahil sa masasakit na salita sakin ng sarili kong ina."Mommy, wag ka pong magalit sakin" I am begging her dahil ako ang sinisisi nya dahil tuluyan na kaming iniwan ng daddy ko dahil sa babae nito."Get out now! Pumasok ka na sa school mo, ayokong makita ka!"Wala akong nagawa kundi ang lumabas at sumakay ng kotse papasok.Pagdating ko sa school ay wala pa masyadong tao dahil maaga pa kaya umupo ako sa isang bench doon at nagsimulang umiyak. Hindi ba alam ni mommy na nasasaktan din ako dahil sa ginawang pag iwan samin ni daddy? Akala ba nya wala lang sakin yun?Napa-angat ako ng may malamig na bagay a