Chapter 29

Amilia's POV.

Marahan kong inangat sa ulo ko ang suot kong sunglasses. I looked around and smiled. It's good to back here in the Philippines. Isang taon ang mabilis na lumipas at halos hindi ko napansin yun, dahil sa sobrang pagka-busy.

Nabaling ang atensyon ko sa isang malaking poster dito. Lumapit ako dito at pakiramdam ko ay may kung anong lungkot ang bumalot sakin.

It's Dylan's picture kung saan minomodelo nya ang airport na ito. Isang taon na ang lumipaa pero still mas sumikat pa sya.

I smiled bitterly. Totoong hindi ko sya maalala nung pagkagising ko at hanggang makapunta ako ng amerika but not anymore, my memories started to come back a few months ago.

Lahat naaalala ko na, pati yung araw na pinili nya yung ibang tao kesa sakin. Akala ko dahil nawala sya sa utak ko ay makaka move on ako ng tuluyan pero hindi even after I lost my memories alam ko at ramdam ko na may kulang.

Nagulat ako ng may biglang humatak ng maleta ko mula sa pagkakahawak ko at nung tiningnan ko kung sino ang