Amilia's POV."Don't you think na it's your responsibility to make sure that she is okay?""Hindi naman sa ganon Dylan, masyadong maraming tao sa bar, isa pa ayaw pa naman umuwi ni Mia. Hindi ko naman akalain na aabot sa puntong hihimatayin sya"Hindi ko pa ganap na maidilat ang mata ko, para bang ang bigat bigat nun pero naririnig ko ang boses ni Alice at ni Kasper para bang nagtatalo sila."That's my point! Nothing bad should happen to her until we get married! I will be the one who'll make her suffer not anyone else, you understand?" Dylan"Sobra naman yun Dylan! Tao pa rin si Mia, alam mo namang hindi ka nya gustong iwan talaga noon. Isa pa, bata pa kayo non" Alice."I don't care. She is never going to that bar again. Your name is Alice right? You better pray na pumayag yung kaibigan mo sa mga gusto ko, kung hindi madadamay ka din" Dylan.Sa wakas nadilat ko ang mata ko. Sobrang natatakot ako sa tono ng boses ni Dylan, ibang iba na sya.Sumalubong sakin ang puting kwarto na ubod n
Amilia's POV."Dylan! Ano ba?!" sigaw ko. Parang nagtatambol na ang puso ko sa sobrang kaba. "Dylan! Stop the car! Ang bilis mo na sobrang magpatakbo!"Hindi ko na mabilang kung ilang sasakyan na ang in-overtake nya. Nakakatakot! Baka bumangga kami."Shut up!" sigaw nya pabalik sakin. Tiningnan nya lang ako ng masama at ibinalik ang atensyon sa pagmamaneho.Pinigil ko ang sarili kong sumagot. What a great night! Happy wedding day Amilia! I felt my heart sank with the thought na araw araw kaming ganito?"Dito yung bahay namin, dapat lu-Hindi ko na natapos yung sasabihin ko ng idiretso nya instead of kumanan sa may intersection kung saan ang bahay na tinitirhan ko. I'm sure naman na alam at tanda nya pa kung saan yun."Do you think? Uuwi ka pa? You're married, remember?" badtrip na sagot sakin ni Dylan."I know that, pero syempre, bahay ko pa din yun. Kung sayo ako titira, pano yung bahay? Mapapabayaan yun. Isa pa nandun lahat ng gamit ko" sagot ko."Forget about your stuff, hindi pa b
Amilia's POV.Mabilis na dalawang linggo ang lumipas, hindi ko halos namalayan dahil isang araw ko lang naman nakasama si Dylan bago sya lumipad sa Korea para sa isang guesting at photoshoot.Isang araw lang kaming nagkasama. Naalala ko sinama nya ako nun sa PB pero pagtapak pa lang namin ng PB ay parang hindi na nya ko kilala. Pinag ayos nya lang ako ng files sa labas ng opisina nya and most of the time ay di nya ko kinakausap.Nalaman ko din na napadala si Jace sa malayong branch ng PB. Hindi ko alam kung anong ginawa ng masungit na manager ni Dylan para hindi sabihin ni Jace ang kung ano man ang meron samin ni Dylan.Buong araw nun ay in-enjoy ko lang yung AI na si Amise dahil napakagaling nya, she can translate everything right away for you. Pwede ka din maglaro ng guessing game at mag pa take down ng notes for reminder. Ang yaman siguro na talaga ng Pendleton. For sure hindi mura si Amise. Bakit kaya walang ganun sa bahay ni Dylan? Para naman may kausap ako dito.I sighed.Tuming
Amilia's POV.Nagising ako sa malalakas na kalabog sa pintuan ng kwarto ko. Mabilis akong bumangon at binuksan iyon.Sumalubong sakin ang galit at namumulang mukha ni Dylan."Dylan? Bakit?" tanong ko."I've been knocking your freaking door for 15 minutes already! Bakit di mo agad pinagbuksan!" inis nyang sigaw sakin."Wala ka namang shoot ngayon diba? Kaya nga di ako nag set ng alarm. Napagod din kasi ako kagabi halos umaga na tayo nakauwi" sagot ko."So kasalanan ko?" sarcastic nyang sabi sakin."I didn't say that! Atsaka instead na magalit ka at magsisigaw dyan, ano bang kailangan kong gawin? May iuutos ka ba or what?"Lagi syang ganito, ilang buwan na kaming nagsasama pero daig nya pa ko pag may period kung magalit. Nakikita nya pa lang ako, sumasama na agad ang itsura nya."Hurry up! We need to go somewhere!" inis nitong sabi sakin."Sige na ito na magmamadali na!" sabi ko at mabilis na pumasok sa loob. Wala naman kaming schedule ngayon, nakakapagtaka naman na sobra syang nagmamad
Amilia's POV."Hoy Mia, umamin ka nga sakin, okay ka lang ba?"Muntik na kong hindi makapag landing ng tama dahil nagulat ako ng biglang magsalita si Alice."Nakakagulat ka naman, muntik na kong malaglag dahil sayo" lumapit ako sa bench kung saan sya nakaupo at maiging sinusuri ako. "Ano ba yang tingin na yan? Okay lang ako" dagdag ko. Bago ko inubos ang tubig na laman ng tumbler ko at nagpunas ng pawis ko."Totoo ba yan? Cause you don't look okay. You lost weight, you look haggard, at isa pa pinapagod mo ang sarili mo kaka training ng kaka training" Alice."Of course Alice! Sa isang araw na ang competition. Alam mo naman diba how I badly want to represent our country sa mga international gymnastic competition" I said."I know that pero hindi ka naman ganito dati. You waste halos ilang oras dito sa training imbis na nagpapahinga ka. Alam ko naman kung gaano nakakapagod ang maging PA ni Dylan dahil anong oras na kayomg natatapos. Magpahinga ka naman. May problema ba kayo ni Dylan? Di b
Amilia's POV.Hindi pa sumisikat ang araw pero nagsimula na kong mag jogging. Buti naman at hinayaan ako ni Dylan at di na pinasamahan pa sa iba pang mga guards. Lately after ko magkasakit last 2 weeks ay hindi na sya naging ganoon kahigpit sakin. Sanay na din akong natutulog sa kwarto nya pero parang wala din sya dahil late umuwi at maaga kung umalis."Mia!" napalingon ako sa sumigaw ng pangalan ko. Mabilis ko syang hinarapNapaka gwapo talaga nitong isang to, kaya hindi na ko nagtataka kung bakit habulin ng babae to."Uy Xavier!" mabilis akong lumapit sa kanya, mabilis naman nya kong niyakap.Sa two weeks na nagdaan sobrang naging ka close ko si Xavier. Isa syang neurosurgeon, mayaman, at ubod ng gwapoPeroIsa syang"I told you to call me Xavy diba?"BaklaYes you read it right, this handsome doctor in front me ay isang pusong babaeNapatawa ako sa sinabi nya."Ito naman, nag iingat lang ako. Para din sayo diba? Para di ka din mabuko" sabi ko."Baliw, I hate you" sabi nito at nag r
Amilia's POV."Cheers!" malakas na sigaw ni Alice bago tinaas ang basong naglalaman ng alak."Cheers!" sabay sabay naming sabi, bago ininom ang alak."Congratulations ulit sa kaibigan kong lagi akong pinapakaba habang nagpapaikot ikot at sabit sabit sya sa ere" sabi ni Alice. Kaya nagtawanan kaming lahat. "Mia, kailan ka ba magri retire, feeling ko sayo ako magkakasakit sa puso eh""Who knows malay mo last olympics ko na pala to" sabi ko. Tumawa lang sila.Nasa bar kami ngayon ni Alice para sa victory party ko dahil masyado silang kumpiyansang mananalo ako kaya naka ready na to. Marami rami ding bisita, maingay ang bar at tila ang lahat ay nagkakasiyahan pero no matter how I smiled ay ramdam na ramdam ko ang lungkot at para bang any moment ay magbabagsakan ang luha ko.Nilabas ko ang phone ko. May signal naman sa bar ni Alice pero ni isang tawag o text ay wala akong natanggap kay Dylan to explain why he wasn't able to come.Nag sink in lahat sakin yung katotohanan. Ibang Dylan Kasper
Dylan's POV."Habit mo na ba ang mang istorbo ng tulog dude?" Perseus said as soon as he got off from his car.Tumalikod lang ako, I still hate her, I hate her even more! Why of all people kay Xavier pa talaga sya pupunta! She's ridiculous."Hey dude" untag sakin ni Perseus. Nasa sala na kami at papunta na ng mini bar."Stop whinning Perseus hindi bagay sayo" sabi ko. I immediately opened the fridge at inilabas ang alak doon."Well, okay lang, pogi naman ako. Anyway, anong meron at parang sirang sira ang araw mo" tanong nya. I handed him the beer in car. Mabilis nyang binuksan iyon at ininom."I hate her, she's nothing but a pain in the neck" sabi ko at ininom yung alak.I crumpled the can as soon as I finished what's inside it."Really? Pain in the neck? Someone as beautiful as Mia? I bet if someone would have her they would say the opposite. Ano ba kasing problema mo sa asawa mo?" sabi nya."You can't understand me, she left and hurt me before, and she's doing the same thing now, th
Dylan's POV."That should be everything for today right Harrieth?" tanong ko sa sekretarya ko.She became my personal secretary since yung ate nya ang isa sa mga inatasan kong mag manage ng Dawn."Yes sir, although madami pa talaga tayong dapat gawin, alam ko naman how much you wanted to go home to see Ma'am Mia" sabi nito sakin ng nakangiti."I badly wanted to stay at home, lalo na ngayong anytime pwede na syang manganak, kahit pa nagsasalit-salitan sila sa pagbabantay kay Mia, hindi pa din ako mapakali" sabi ko at tumayo na. "Ikaw na muna ang bahala, kung may importante talagang dapat i consult ako just call me, okay?""Yes sir, ingat po" sabi nito at tumayo na din at lumabas na ng opisina ko.As I pulled my phone out of my coat eksakto namang nag ring ito and Perseus' name is on the caller ID.I immediately answered it dahil sya ang nakatalagang magbantay kay Mia today, actually kasama nya si Lance. Although ayaw ni Mia na binabantayan sya ay pinilit ko sya since hindi rin ako mapa
"Stop" sabi ko at itinaas ang kamay ko sa harapan nya. "Lance, ano ka ba? Bakit ka ganyan sakin?" Sabi nya habang patuloy na umiiyak."Pwede bang tumigil ka na sa kakasunod sakin, hindi kita gusto!" Sabi ko dito at bored syang tiningnan. "Akala ko ba mahal mo ko? Pero ano to? Niloloko mo lang ba ako? Hindi mo ba ako talaga mahal?" Sabi nya habang pilit akong hinahawakan pero tinabig ko sya kaya bumagsak sya sa lapag."Maawa ka naman sa sarili mo Stella, look at you sa tingin mo ba seseryosohin talaga kita? Napilitan lang ako na I-date ka dahil sa close ang pamilya natin, you're not my type!" Sabi ko at pinasadahan sya ng tingin, tumatayo na sya at nakasuot sya ng halos hanggang paa na damit, ang mahaba at itim na itim nyang buhok na nakabuhaghag at ang mukha nya na hindi mo iisipin na 19 years old pa lang dahil honestly ang matured na ng itsura nya.Nagulat ako ng malakas nya kong sampalin at galit na galit nya kong tinitigan.Mabait naman si Stella, it's just that I am not excited
Keisha's POV."Have a safe flight love birds!" nakangiti at kumakaway pang sabi ni Tito Dawson kahit medyo malayo na ang kotseng sinasakyan ni Mia at Dylan.Kakatapos lang ng kasal at reception at oras na para umalis ang bagong kasal. Oras na din para tigilan ko kung ano mang kabaliwan ang nararamdaman ko kay Dylan."Hija, umuwi ka na. Gusto mo bang ipahatid kita sa driver namin?" napatingin ako sa nagtatanong sakin na si Tito Dawson."Hindi na po, kaya ko na po" sabi ko. Tumango naman sya at ngumiti. Napakabait talaga ni tito kahit kelan. Nakita kong papalapit sa kanya si Tita Rose kaya yumuko ako.Sobrang nahihiya ako sa lahat ng gulong idinulot ko sa pamilya nila lalong-lalo na kay Mia."Dawson, tara na umuwi na tayo, gusto kong maagang magising para makapamili tayo ng mga gamit ng apo natin" sabi ni Tita, mukhang hindi nya pa napapansin ang presensya ko."Mahal naman! Ang aga-aga pa para doon! Hindi pa nga malaki ang tiyan ni Mia, at hindi pa natin alam ang gender ng baby nila" sa
Dylan´s POV.I looked at the girl standing in front of the gate, mukhang nakikipag diskusyon sya sa mga guards ng school.I was curious on what is happening pero nanatili lang ako sa loob ng kotse ko at napagdesisyunang pumasok na.Buti na lang tinted ang kotse ko, I was able to see her angelic face. Aaminin ko, nagandahan ako sa kanya pero little did I know that girl would turn my world upside down.Sobrang crush ko na si Mia nung nag start ang senior year namin. Nakakatuwa dahil hindi sya nag atubiling kaibiganin kami ni Keisha. Nag start ako sa simpleng pag iwan-iwan ng letters at flowers sa locker nya. Nahihiya kasi akong sabihin na gusto ko sya, baka kasi bastedin nya agad ako.Mia is a head turner, halos lahat ng lalaki na ka batch namin ay nagtangkang ligawan sya but she all turned them down. Hindi ko alam kung bakit kaya natakot ako na baka pag sinabi ko yung nararamdaman ko ay bastedin nya ko.But man! I was wrong. Sobrang saya ko nung sinagot nya ko and she officially became
Amilia's POV."Nandyan na sila" sabi ko kay Kaiser. Kasalukuyan akong nakaupo sa passenger's seat. Hindi nya kasi ako hinayaang mag drive ng sarili kong kotse. For safety na din daw namin ni baby."Damn it" sabi nya. Alam ko na parehas kami ng naiisip. Mukhang bigo din silang mahanap kung nasaan si Dylan.Pinark nya na ang kotse ay nagmamadali akong bumaba. Ganoon din sila."Mia, hindi talaga namin alam kung saan pa hahanapin si Dylan" sabi ni Ate Raffy, kasama nya si Xavier."Nanggaling na kami sa mga vacation house nya pero wala din sya doon" Xavier."Kriselle and I went to different branches ng PB pero wala din sya doon. Even his secretary na si Harrieth hindi alam kung nasaan ang amo nya" sabi ni Pierce na inaabutan ng tubig ang girlfriend nya at bakas mo ang pagod sa mukha naming lahat."Even us hindi ko na alam saan sya hahanapin. Nagpatulong na ko kila Daddy Dawson" sabi ko."Water?" tanong sakin ni Kaiser at inabutan ako ng hindi malamig na bottled water, tinanggap ko naman iy
Keisha's POV."How dare you do this to me Keisha?!" napapitlag ako dahil sa sigaw nya."Dylan please" sabi ko at mabilis na yinakap sya. Akala ko itataboy nya ko at itutulak palayo pero hindi nya ginawa kaya mas niyakap ko pa sya ng mahigpit. "Dylan, alam ko na naiintindihan mo ko, mahal lang talaga kita kaya ko nagawa lahat ng to"Dahan-dahan nyang inalis ang pagkakayakap ko sa kanya."Dy" I called him. I tried to hug him again pero mahigpit ang pagkakahawak nya sa braso ko at pagpigil na makalapit ulit sa kanya. He's looking at me directly.Hindi ko alam pero nakaramdam ako ng matinding kaba sa paraan ng pagtingin nya sakin. It was so cold and deadly. It was as if I was looking at the seventeen-year-old Dylan kung saan kakahiwalay pa lamang nila ni Mia yun."Alam mo ba Keisha, gustong-gusto kitang saktan sa lahat ng ginawa mo" sabi nya kaya natuluyan ng umiyak ako. "Akala ko you are my comfort zone noon pero all along ikaw pala ang may kasalanan kung bakit kami naghiwalay ni Mia noo
Amilia's POV.Nananatiling tahimik ang parehong kampo ng sikat na model na si Dylan Pendleton at lead singer ng Born Victim na si Mia Torres ukol sa nangyaring rebelasyon kahapon. Maaalalang nagkaroon ng kidnapping kung saan naging biktima si Mia sa pagbubukas ng bagong branch ng Pendleton, dito rin nagulat ang lahat dahil tinawag ni Dylan na asawa si Mia. Patuloy natin itong tututukan."This is bullsht Dylan!" Naririnig ko ang boses ni Manager Grace.Kanina pa ko gising pero parang pagod na pagod ako at hindi ko pa maidilat ang mata ko, Aware ang diwa ko sa nangyayari sa paligid. Talk of the town na talaga kami dahil sa ginawa ni Dylan. Wait! Nasaan ba ko at naririnig ko ang demonyitang manager ng soon to be ex husband ko?"What do you want me to do?! Hindi ko pwedeng hayaang masaktan si Mia!" I heard Dylan."Wow! So para maligtas lang ang walang kwentang babaeng yan ay hahayaan mong bumulusok ang career mo?""I don't give a damn about that! You know that I don't need it! Let's talk
Amilia's POV."Selene, bangon na" I heard someone called my second name at kahit di ko idilat ang mata ko ay alam kong si Kaiser yun, sya lang naman yung tumatawag sakin nyan."Kaiser, wag na muna inaantok ako" sabi ko at ipinangtakip pa ang unan sa mukha ko. Anong oras na kasi ako nakatulog dahil todo na ang practice namin para sa nalalapit na concert."Hala Selene, anong ginagawa mo dito Dylan?" narinig kong sabi nya awtomatiko akong napabalikwas ng bangon at muntikan na kong mahulog sa kama mabuti na lang maagap si Kaiser at nasalo ako.Mabilis na inikot ng mata ko ang unit ko at nakahinga ako ng malalim ng makitang wala naman pala si Dylan. Bumaling ako kay Kaiser na ngayon ay tatawa-tawa.Inalalayan nya kong tumayo at nung makatayo ako ay hinampas ko sya ng malakas."Ouch Selene ha?! Ang lakas ng hampas mo, babae ka ba talaga?" he asked me kaya natawa ako. "Siguro kaya kayo naghiwalay ni Dylan kasi binubugbog mo sya" he added kaya mabilis na napalis ang ngiti ko. "I'm just kiddin
Keisha's POV.Mabilis kong pinatay ang TV ng magsimulang kumanta ang banda na kinabibilangan ni Mia.Aaminin ko na sobrang bitter ko sa kanya pero when I looked at her kahit sa telebisyon, I can't help but feel a pang of pain dahil sa nasira naming pagkakaibigan.Flashback"You are useless! Bakit hindi mo napigilan ang daddy mo na iwan tayo! Wala kang kwentang anak!" para akong pinapatay dahil sa masasakit na salita sakin ng sarili kong ina."Mommy, wag ka pong magalit sakin" I am begging her dahil ako ang sinisisi nya dahil tuluyan na kaming iniwan ng daddy ko dahil sa babae nito."Get out now! Pumasok ka na sa school mo, ayokong makita ka!"Wala akong nagawa kundi ang lumabas at sumakay ng kotse papasok.Pagdating ko sa school ay wala pa masyadong tao dahil maaga pa kaya umupo ako sa isang bench doon at nagsimulang umiyak. Hindi ba alam ni mommy na nasasaktan din ako dahil sa ginawang pag iwan samin ni daddy? Akala ba nya wala lang sakin yun?Napa-angat ako ng may malamig na bagay a