Dylan's POV."What is he doing here?" nakita ko pa lang sya ulit ay nag iinit ang ulo ko. Dahil sa kanya ang lahat ng ito.He just smirked at me again, gusto ko na naman syang sapakin."I called him, co-doctor ko sya sa ospital nila Kuya Thunder" hindi lumilingon na sabi ni Perseus. "Dala mo ba lahat ng itinext ko sayo?" baling nito kay Xavier."Yes, how is she?" humakbang na sya papalapit sa kama kung saan nakahiga si Mia. Mabilis akong humarang sa harap nya."Don't ever think of touching my wife, Lim!" sabi ko sa kanya.Tinaas nya ang kamay nya."Pwede ba Dylan, itigil mo na muna yang pagiging seloso mo, please we need to hurry" napatingin ako dahil ramdam ko ang pagka seryoso sa boses nya.Matagal ko na ding kaibigan si Perseus, and if he gets serious, that is something that is real.I sighed."Ayusin mo lang Xavier, I'm watching you" banta ko dito."Tsk no need, Mia is a sister to me, and seeing her like this, I can smash your face definitely"Naikuyom ko yung palad ko. Not now Dy
Amilia's POV.Nagising ako sa pagtunog ng alarm clock ni Dylan. Pinilit kong idilat ang mata ko dahil antok na antok pa talaga ako. Madaling araw na kami nakauwi galing sa pictorial nya. Halos 3 weeks din kasing hindi sya umalis ng bahay dahil talagang inasikaso nya ko hanggang umalis ako kaya nung fully maka recover ako ay naghabol sya dahil malapit ng i launch yung magazine.Ramdam ko yung bigat ng braso nyang nakabalot sakin. Ang aga aga pa pero kinikilig na agad ako. Ganito yan pag umaga, pinipilit ko talagang magising ng maaga just to feel this moment dahil kapag nagising sya, idi deny nya lang na nakakatulog talaga syang nakayakap sakin.Pumikit ako ng maramdaman ko ang pag galaw nya. Ayoko kasi yung mapapahiya sya at baka sumama na naman ang ugali. Hindi naman sya ganun ka sweet pero hindi na sya ganoon ka harsh magsalita.Nakaramdam ako ng marahang yugyog."Mia, gising" he called me, kaya nagkunya kunyarian akong kagigising ko lang. I even faked my yawn."Huh? Ano yun?" tanong
Amilia's POV.Tiningnan ko ang sarili ko sa salamin. I am wearing a above the knee dress at naka flat shoes lang. Aalis ako at pupunta ngayon sa opisina ni Dylan.Naaalala ko pa nung gabing muntikan na kong malunod at sa pagdilat ng mata ko, si Dylan agad ang sumalubong sakin. Bakas na bakas ko ang sobrang pag aalala sa itsura nya, at halos lumundag ang puso ko ng maramdaman kong yakap yakap nya ko."I really thought I lost you!" bulong nya sakin. Hindi ko alam pano na control nila ate raffy yung mga bisita na wag ilabas ang anumang nangyari sa event na yun.In explain nya din sakin yung about kay Andrea, naiintindihan ko naman si Andy kahit pa naiinis pa din ako dahil hinali
Amilia's POV."Waaaah ang ganda!" namamanghang sabi ni Alice, same reaction I had ng una ko din itong makita. This is Dylan's surprise to me, my very own walk in closet. "Para ka na ding artista" kinikilig nya pang sabi kaya napatawa ako. "At lahat branded! Magkano kaya to? Pwede ko bang ibenta yung mga di mo naman gagamitin?"Binatukan ko sya."Gusto mong kainin ka ng buhay ni Dylan? Alam mo naman yun" sabi ko."Yeah, sungit nun sobra! Pero buti na lang mabait na sya sayo, so kelan nyo balak magka baby?" taklesang tanong ng babaeng to, hindi na ko nagsalita at sinamaan na lang sya ng tingin. Nag peace sign naman sya sakin.M
Amilia's POV.Umiiling akong tiningnan si Kasper."Mia" masuyo nitong tawag.Umiling ulit ako at nag pout kaya natawa sya. Halatang halata ba na nagpapaawa ako?"Ayoko" sabi ko."Amilia, isa" sabi nito."Waaah! Why do you have to call me in my real name! Mas lalong ayoko na" sabi ko. I even crossed my arms.Nagulat ako ng sabuyan nya ko tubig."Dylan naman!" sabi ko at pinandilatan sya.Nasa swimming p
Amilia's POV. "Waaah bakit ganoon yung ending ng Avengers infinity war?" nakasimangot kong baling kay Dylan. Nakaupo kami sa couch ngayon, nasa likod ko sya at nakayakap sya samin habang ang baba nya ay nakasandal sa balikat ko. Nanood kami ng avengers via pay per view dahil hindi kami makakapagsine ni Dylan dahil nga sikat sya at ayokong maubos ang oras namin kaka picture at kaka autograph nya. Ang ganda talaga ng avengers, una pa lang bakbakan na eh pero nabitin talaga ako. Fan kasi ako nito, bata pa lang ako binabasa ko na to sa comics or pinapanood sa cartoons. Ginulo nya lang ang buhok ko ay nginitian ako. Ang gwapo talaga ng asawa ko. "I think aside sa pag hindi nila tinapos pa yung palabas, magiging sobrang haba ng movie is because remember? May Justice League part 2 so kailangan nilang tapatan yun" sabi nya. "Ah" namamangha kong sabihin. "Ang talino mo talaga hon" sabi ko. "It's just a marketing strategy, it's normal dahil business man din ako" sabi nya. Yumakap na lang
Amilia's POV. ¨Mia, hurry up¨ narinig kong sabi ni Keisha, mula sa labas ng kwarto. Nagulat din ako ng bumukas ang pintuan ng kwarto namin ni Dylan. ¨Oops! Sorry, akala ko kasi napano ka¨ sabi ni Keisha kaya nginitian ko sya. ¨Sorry, mabagal talaga akong mag ayos, sandali lang, kung naiinip ka, dito ka na muna sa loob since wala naman si Dylan and hindi nya malalaman na may pinapasok ako sa kwarto namin¨ sabi ko. I looked at Keisha, napakaganda na nito at imposible na kay Dylan sya magkagusto, she literally can have anyone she likes. At isa pa kung gusto nya talaga si Dylan, sana noong high school pa lang ay sinabi nya sakin. I shouldn´t doubt her. She´s still my bestfriend. ¨Kwarto nyo?¨ Keisha looked at me ¨Your also staying here?¨ ¨Oo naman, mag asawa kami diba? Oo nga pala, alam ko namang di ka sanay sa ganyan¨ I held her hand and sat down beside her. ¨Namiss talaga kita Keisha, wala ka ba talagang naging boyfriend sa US or Paris?¨ tanong ko. Pagkatapos kasing mag abroad ni
Amilia's POV. "Dylan, wag!" sigaw ko at mabilis akong napabangon. Naramdaman kong basa ang pisngi ko, isang patunay na umiyak ako. Napatingin ako ng biglang magbukas ang lampshade sa gilid ni Dylan. Nakahinga ako ng maluwag ng makita ko ang naalimpungatan kong asawa. "Mia, why are you calling me?" he said as he sat down. "Sht! are you crying hon?" sabi nya as he wipes the tears. Ramdam kong nagulat sya ng bigla ko syang yakapin, napayapa ako ng yakapin din nya ako. "Nanaginip ako, you're leaving me. Ilang araw ko ng napapanaginipan yan since bunalik si Keisha" sabi ko. Bumitaw sya sa pagkakayap sakin.Inipit nya sa tenga ang mga takas na hibla ng buhok ko. "Hon, sabi kong wag mo ng isipin yun. Nai stress ka na tuloy" he smiled at me. "Pasensya na, hindi ko talaga maiwasan pero okay na ko, alam ko namang nandyan ka" sagot ko. Tumango sya. "Matulog na ulit tayo" he said bago ako ginaya pahiga ulit. He placed my head on his chest at doon na ko nakatulog ng mahimbing.Nagtitimpl