Amilia's POV."Dylan! Ano ba?!" sigaw ko. Parang nagtatambol na ang puso ko sa sobrang kaba. "Dylan! Stop the car! Ang bilis mo na sobrang magpatakbo!"Hindi ko na mabilang kung ilang sasakyan na ang in-overtake nya. Nakakatakot! Baka bumangga kami."Shut up!" sigaw nya pabalik sakin. Tiningnan nya lang ako ng masama at ibinalik ang atensyon sa pagmamaneho.Pinigil ko ang sarili kong sumagot. What a great night! Happy wedding day Amilia! I felt my heart sank with the thought na araw araw kaming ganito?"Dito yung bahay namin, dapat lu-Hindi ko na natapos yung sasabihin ko ng idiretso nya instead of kumanan sa may intersection kung saan ang bahay na tinitirhan ko. I'm sure naman na alam at tanda nya pa kung saan yun."Do you think? Uuwi ka pa? You're married, remember?" badtrip na sagot sakin ni Dylan."I know that, pero syempre, bahay ko pa din yun. Kung sayo ako titira, pano yung bahay? Mapapabayaan yun. Isa pa nandun lahat ng gamit ko" sagot ko."Forget about your stuff, hindi pa b
Amilia's POV.Mabilis na dalawang linggo ang lumipas, hindi ko halos namalayan dahil isang araw ko lang naman nakasama si Dylan bago sya lumipad sa Korea para sa isang guesting at photoshoot.Isang araw lang kaming nagkasama. Naalala ko sinama nya ako nun sa PB pero pagtapak pa lang namin ng PB ay parang hindi na nya ko kilala. Pinag ayos nya lang ako ng files sa labas ng opisina nya and most of the time ay di nya ko kinakausap.Nalaman ko din na napadala si Jace sa malayong branch ng PB. Hindi ko alam kung anong ginawa ng masungit na manager ni Dylan para hindi sabihin ni Jace ang kung ano man ang meron samin ni Dylan.Buong araw nun ay in-enjoy ko lang yung AI na si Amise dahil napakagaling nya, she can translate everything right away for you. Pwede ka din maglaro ng guessing game at mag pa take down ng notes for reminder. Ang yaman siguro na talaga ng Pendleton. For sure hindi mura si Amise. Bakit kaya walang ganun sa bahay ni Dylan? Para naman may kausap ako dito.I sighed.Tuming
Amilia's POV.Nagising ako sa malalakas na kalabog sa pintuan ng kwarto ko. Mabilis akong bumangon at binuksan iyon.Sumalubong sakin ang galit at namumulang mukha ni Dylan."Dylan? Bakit?" tanong ko."I've been knocking your freaking door for 15 minutes already! Bakit di mo agad pinagbuksan!" inis nyang sigaw sakin."Wala ka namang shoot ngayon diba? Kaya nga di ako nag set ng alarm. Napagod din kasi ako kagabi halos umaga na tayo nakauwi" sagot ko."So kasalanan ko?" sarcastic nyang sabi sakin."I didn't say that! Atsaka instead na magalit ka at magsisigaw dyan, ano bang kailangan kong gawin? May iuutos ka ba or what?"Lagi syang ganito, ilang buwan na kaming nagsasama pero daig nya pa ko pag may period kung magalit. Nakikita nya pa lang ako, sumasama na agad ang itsura nya."Hurry up! We need to go somewhere!" inis nitong sabi sakin."Sige na ito na magmamadali na!" sabi ko at mabilis na pumasok sa loob. Wala naman kaming schedule ngayon, nakakapagtaka naman na sobra syang nagmamad
Amilia's POV."Hoy Mia, umamin ka nga sakin, okay ka lang ba?"Muntik na kong hindi makapag landing ng tama dahil nagulat ako ng biglang magsalita si Alice."Nakakagulat ka naman, muntik na kong malaglag dahil sayo" lumapit ako sa bench kung saan sya nakaupo at maiging sinusuri ako. "Ano ba yang tingin na yan? Okay lang ako" dagdag ko. Bago ko inubos ang tubig na laman ng tumbler ko at nagpunas ng pawis ko."Totoo ba yan? Cause you don't look okay. You lost weight, you look haggard, at isa pa pinapagod mo ang sarili mo kaka training ng kaka training" Alice."Of course Alice! Sa isang araw na ang competition. Alam mo naman diba how I badly want to represent our country sa mga international gymnastic competition" I said."I know that pero hindi ka naman ganito dati. You waste halos ilang oras dito sa training imbis na nagpapahinga ka. Alam ko naman kung gaano nakakapagod ang maging PA ni Dylan dahil anong oras na kayomg natatapos. Magpahinga ka naman. May problema ba kayo ni Dylan? Di b
Amilia's POV.Hindi pa sumisikat ang araw pero nagsimula na kong mag jogging. Buti naman at hinayaan ako ni Dylan at di na pinasamahan pa sa iba pang mga guards. Lately after ko magkasakit last 2 weeks ay hindi na sya naging ganoon kahigpit sakin. Sanay na din akong natutulog sa kwarto nya pero parang wala din sya dahil late umuwi at maaga kung umalis."Mia!" napalingon ako sa sumigaw ng pangalan ko. Mabilis ko syang hinarapNapaka gwapo talaga nitong isang to, kaya hindi na ko nagtataka kung bakit habulin ng babae to."Uy Xavier!" mabilis akong lumapit sa kanya, mabilis naman nya kong niyakap.Sa two weeks na nagdaan sobrang naging ka close ko si Xavier. Isa syang neurosurgeon, mayaman, at ubod ng gwapoPeroIsa syang"I told you to call me Xavy diba?"BaklaYes you read it right, this handsome doctor in front me ay isang pusong babaeNapatawa ako sa sinabi nya."Ito naman, nag iingat lang ako. Para din sayo diba? Para di ka din mabuko" sabi ko."Baliw, I hate you" sabi nito at nag r
Amilia's POV."Cheers!" malakas na sigaw ni Alice bago tinaas ang basong naglalaman ng alak."Cheers!" sabay sabay naming sabi, bago ininom ang alak."Congratulations ulit sa kaibigan kong lagi akong pinapakaba habang nagpapaikot ikot at sabit sabit sya sa ere" sabi ni Alice. Kaya nagtawanan kaming lahat. "Mia, kailan ka ba magri retire, feeling ko sayo ako magkakasakit sa puso eh""Who knows malay mo last olympics ko na pala to" sabi ko. Tumawa lang sila.Nasa bar kami ngayon ni Alice para sa victory party ko dahil masyado silang kumpiyansang mananalo ako kaya naka ready na to. Marami rami ding bisita, maingay ang bar at tila ang lahat ay nagkakasiyahan pero no matter how I smiled ay ramdam na ramdam ko ang lungkot at para bang any moment ay magbabagsakan ang luha ko.Nilabas ko ang phone ko. May signal naman sa bar ni Alice pero ni isang tawag o text ay wala akong natanggap kay Dylan to explain why he wasn't able to come.Nag sink in lahat sakin yung katotohanan. Ibang Dylan Kasper
Dylan's POV."Habit mo na ba ang mang istorbo ng tulog dude?" Perseus said as soon as he got off from his car.Tumalikod lang ako, I still hate her, I hate her even more! Why of all people kay Xavier pa talaga sya pupunta! She's ridiculous."Hey dude" untag sakin ni Perseus. Nasa sala na kami at papunta na ng mini bar."Stop whinning Perseus hindi bagay sayo" sabi ko. I immediately opened the fridge at inilabas ang alak doon."Well, okay lang, pogi naman ako. Anyway, anong meron at parang sirang sira ang araw mo" tanong nya. I handed him the beer in car. Mabilis nyang binuksan iyon at ininom."I hate her, she's nothing but a pain in the neck" sabi ko at ininom yung alak.I crumpled the can as soon as I finished what's inside it."Really? Pain in the neck? Someone as beautiful as Mia? I bet if someone would have her they would say the opposite. Ano ba kasing problema mo sa asawa mo?" sabi nya."You can't understand me, she left and hurt me before, and she's doing the same thing now, th
Dylan's POV."What is he doing here?" nakita ko pa lang sya ulit ay nag iinit ang ulo ko. Dahil sa kanya ang lahat ng ito.He just smirked at me again, gusto ko na naman syang sapakin."I called him, co-doctor ko sya sa ospital nila Kuya Thunder" hindi lumilingon na sabi ni Perseus. "Dala mo ba lahat ng itinext ko sayo?" baling nito kay Xavier."Yes, how is she?" humakbang na sya papalapit sa kama kung saan nakahiga si Mia. Mabilis akong humarang sa harap nya."Don't ever think of touching my wife, Lim!" sabi ko sa kanya.Tinaas nya ang kamay nya."Pwede ba Dylan, itigil mo na muna yang pagiging seloso mo, please we need to hurry" napatingin ako dahil ramdam ko ang pagka seryoso sa boses nya.Matagal ko na ding kaibigan si Perseus, and if he gets serious, that is something that is real.I sighed."Ayusin mo lang Xavier, I'm watching you" banta ko dito."Tsk no need, Mia is a sister to me, and seeing her like this, I can smash your face definitely"Naikuyom ko yung palad ko. Not now Dy