Kinabukasan…Nagising si Thessa dahil sa sunod-sunod na mensahe mula sa kapatid niyang si Sofia.Nang binuksan niya ang mensahe na ipinadala sa kanya, nakita niyang trending na naman ang magkasintahang sina Carlo at Trixie. Kung tutuusin pangatlong trending na iyon.Sumandal siya sa pinuno ng higaan at sinuri ang mga tala na pinakatanyag na mga paksa, para bang naghahanap ng sagot sa isang palaisipan.Isa sa mga sinuri niya ay…#Sa isang tahanan, Ang Ginoo at ang Dalaga: Mga pahiwatig ng magandang pangyayari.#Ang bagong bulaklak: Pag-ibig na ibinunyag sa gitna ng gabi.#Ang matamis na Pag-ibig ng Ginoo: Ang matamis nitong halaman na strawberry.Naging matiwasay ang puso ni Thessa, pinaghusayan niyang binasa ang bawat tala at pinagmasdan ang mga komento nakakuha ng atensyon ng marami.“(Iha, bakit ang saya-saya mo, parang ang sarap-sarap ng pakiramdam mo, ikaw ba at ang Ginoo ay…hehehe)” komento ng isa.“(Aba, nagkatotoo na ang aking inaasam! Ang aking pinagpilian ay nagtagumpay!)” “
“Nakarating na ba ang mga bata sa kanilang paaralan?” Tanong ni Carlo habang nakakusot ang kanyang noo.“Opo Boss, inihatid po sila mismo ni Thessa.” Sagot niya.Bahagyang itinaas at ikinaway ni Carlo ang kanyang kaliwang kamay, at iniutos na lumabas ng isang kasama.“Boss Carlo, mukhang hindi maganda ang iyong pakiramdam, nais mo bang tawagin ko si Dr. Rey?” tanong ni Dylan.“Ayos lang ako.” Mahinang sagot ni Carlo.Nanaig ang katahimikan sa opisina. Nang pumunta si Carlo sa drawer niya upang kumuha sana ng panlunas sa sakit ng ulo, napabuntong hininga siya ng makitang wala na pala itong laman.Nagbukas si Carlo ng panibagong bote ng gamot. Napansin niyang sa nakaraang dalawang taon, palala ng palala ang sakit ng ulo niya, halos umaasa na lamang siya sa mga gamot para maibsan ang matinding sakit.Makalipas ang sampung minuto, ay hindi parin mawala ang sakit ng ulo niya. Ngayon, kahit pa ang pampaibsan ng sakit ay hindi na ito umi-epekto sa kanya.Naubos na rin ang insensong ibinigay
Nais ni Dylan na hilingin kay Thessa na manatili, ngunit diretso itong umalis. Bahagyang dumilat si Carlo at sinundan ng tingin ang likuran ni Thessa nang hindi man lang lumilingon.Bumalik si Dylan sa loob ng ward at nang makita niyang nakasandal sa sofa si Carlo at nakahiga, nakahinga siya ng maluwag sa pag-aakalang ang lalaki ay hindi narinig ang mga salitang iyon.Nang makababa si Thessa sa palapag ng ospital, kung saan hinihintay na siya ng kanyang driver sa gilid ng kalsada.Nang makasakay na siya sasakyan ay muli niyang pinag-isipan ang mga pangyayari sa araw na iyon.Ang huling kliyente na pinakuha niya kay William ay ang ama ni Mark Dee Roa. Kung saan humihingi ito ng tulog mula sa J's Laboratory para sa kanyang anak na kakadiskubre pa lamang.Nagkataon lang na nasa White House siya kaya pumunta siya sa ospital para dalawin ito.Nang siya'y nasa kolehiyo pa, ang kalusugan ni Mark Dee Roa ay di-lubos na mainam. Patuloy siyang pumapasok sa mga pansamantalang trabaho sa buong t
Tinawag ni Thessa ang kanyang dalawang kambal na anak at inutusan upang sumakay na sa sasakyan, ngunit hindi niya namalayan na ang munting batang si Bella ay naka kapit pala sa binti ng pantalon ni Carlo.Pagkaluhod ng lalaki, ang manipis niyang mga labi ay dumampi sa isang nakapatong na matamis at malapot na malagkit. Bahagyang kumislap ang kanyang mga matang itim, at hindi niya namalayang napatingin siya kay Thessa.Sa tabi ng kanyang labi, ay ang kending kinagat ni Thessa kanina lamang.Kahit na hindi pa gaanong kagusto ni Bella itong si Carlo ngayon, ngunit naisip niya ang habilin ng kanyang Ina sa kanya, na dapat ibahagi ang mga magagandang bagay sa iba.Ang kanyang Ina at mga kapatid niya ay nakatikim na ng matamis na kending iyon.Kaya kahit paman labag sa kanyang kalooban, hinayaan ng munting si Bella na matikman ito ng Tito Carlo niya. “Kagat.” matigas na wika ni Bella.Malapad na ibinuka ni batang babae ang kanyang bibig upang maipakita rito.Sumalubong sa ilong ng lalaki a
Dahil sa mga salitang binitawan ni Thessa, sumabog ang galit ni Carlo.Isang hakbang ang kanyang inilapat, ang buong karisma ay nagpapahayag ng matinding pagkondena dahil sa paulit-ulit na pag atake kay Trixie.“Napag-alaman na ang katotohanan hinggil sa huling pangyayari, si Trixie ay walang sala.” Matigas na boses ni Carlo.Puno ng galit at paghihiganti ang mga salitang sinabi ni Thessa: “Bawat ebidensyang aking nakalap ay isang katibayan ng pagkakasala ni Trixie.” aniya.Kung hindi sana nakailam si Carlo at tinulungan niyang maalis ang paratang, malamang nasa bilangguan na ngayon si Trixie, muling nagkakaisa kasama ang kanyang pamilya.“Kung napatunayang siya nga ang may sala, hindi ko siya pagtatakpan. Ngunit ang katotohanan ay hindi ganoon, Thessa, hindi natin dapat paratangan ng kasalanan ang isang inosente dahil lamang sa isang bata.” sagot ng lalaki.“Maling paratang sa isang inosente?” “Ha!” ani Thessa.Naniniwala si Thessa na lubos na naimpluwensyahan ni Trixie ang lalaki.
Ang batang babae ay nakasuot ng tsinelas at lumapit sa kama upang tingnan ang Tito Carlo niya, ang kanyang mga mata ay puno ng pagkamausisa.Ikiniling ni Bella ang kanyang ulo at bahagyang tumingin sa kanya, “Si Tito ay may sakit.” Aniya.Kahit nakakatakot ang dami ng karayom na nakatusok sa katawan ng lalaki, ngunit hindi na masakit ang ulo niya.Hawak ng batang babae ang isang bote ng gatas gamit ang kanyang bibig, isinandal ang kanyang mga kamay sa gilid ng kama, at umakyat gamit ang kanyang maikling mga binti.Bahagyang umupo ang batang babae na nakakrus ang mga binti sa tabi ni Carlo, hawak ang bote ng gatas umiinom siya habang nakatingin sa mga karayom na pilak na nakatusok sa katawan ng lalaki, at tahimik na naghihintay sa pagdating ng kanyang Ina.Dumating si Thessa at agad na nakita ang isang mapayapang tanawin.Ang kanyang anak na babae ay nakahiga sa tabi ni Carlo habang umiinom ng gatas, ang ulo, kamay, at dibdib ng lalaki ay puno ng pilak na karayom na kanyang inilagay, a
Parang nabalot ng kawalang-kaya si Thessa, ang kanyang kaluluwa’y tila naglalayag sa dagat ng kawalan. Bago siya umalis, nagbigay siya ng payo sa lalaki, na magpatingin ito sa doktor.Patindi ng patindi ang sakit ng kanyang ulo, tila ba parang isang bulkan na malapit ng sumabog. Kung magpapatuloy siya sa ganitong kalagayan, madali siyang malilito sa pag-iisip.Tahimik na pinapanood ng lalaki ang pag-alis ni Thessa.Ang silid ay nanatili pang amoy-gatas mula sa inumin ng batang babae, at may banayad na halimuyak din ng sabon na ginagamit ng dalawang anak niyang lalaki, na kasing bango ng kanilang Ina.Bagama't isang silid panauhin iyon, ay nakaramdam siya ng antok, isang pakiramdam na matagal na niyang inaasam. Unti-unting nanakop sa isipan niya, hanggang sa tuluyan siyang makatulog.Kinabukasan, iyon ang unang beses sa mahabang panahon na nakatulog si Carlo ng mahimbing.Pagbaba niya, abala na sina Kenzo, Kerby at Bella sa agahan, maayos at tahimik na kumakain ang tatlong mga bata, a
Bihira lamang maglambing sa kanya ang batang si Kenzo, kaya't napayuko si Thessa at tinanong siya, “Bakit, anong problema?”“May sakit si Tatay, pwede po bang hindi na muna ako pumasok ngayon? Dito nalang ako at samahan siya.” Paglalambing na boses niya sa Ina.“Gusto ni Kenzo na alagaan ang kanyang Tatay,” sabi ni Thessa habang bahagyang nakagat ang labi.“Masaya si Nanay, ngunit kailangan mong pumasok sa klase, aalagaan naman si Tatay ng mga kasambahay pag-uwi niya sa bahay.” Mahinahong wika ni Thessa.Kung sakaling may hindi inaasahan, naroon naman si Trixie para tumulong.Napayuko si Kenzo dahil sa pagkadismaya. Mahinang bulong niya, “Pero gusto kong makasama sina Bella at Nanay, at gusto ko rin alagaan si Tatay.” aniya.Mula sa pagyuko. nag angat ng tingin si Kenzo, puno ng pag-asa ang nasa kanyang mga mata. “Nanay, hindi ba talaga pwedeng dito na lang si Tatay?” mapait na tanong niya sa Ina.Nang marinig iyon ni Carlo, lumingon ito sa kanila.Banayad na sinag ng umaga ang bumaba
"Anong ginagawa niyong tatlo dito?" tanong ni Carlo.Walang pag-aalinlangan namang sumagot si Kenzo, "Tay, iniisip namin kung kailan mo susuyuin si Nanay." sabi pa nito.Tumingin naman si Kerby sa kanyang ama at dahan-dahan niyang sinabi, "Tay, matagal na rin tayong hindi nagkita, sobrang namiss ka namin." malambing na boses ng bata.Ngumiti naman si Bella ng kasing liwanag ng sikat ng araw, ang kanyang ngiti ay nakapagdulot ng kagalakan at pag-asa. Maaring ang pangunahing tema ay hindi niya maintindihan, ngunit nagawa parin nitong magpa kyut.Bahagyang natunaw ang matigas na kalasag na nakapalibot sa puso ni Carlo dahil sa mga salitang binitawan ng kanyang dalawang anak. Lumuhod si Carlo at marahang hinaplos niya ang mga ulo ng tatlong musmos. Ang mga bata ay mukhang masaya at mapayapa sa kanilang kinaroroonan.Matagal na rin niyang pinasuri ang mga detalye ng laboratoryo. Kahit hindi niya alam ang pagkakakilanlan ng nagtatag, ang lahat ng mga tao roon ay nahuhumaling sa pananaliksi
Ang katahimikan ni Thessa ay nagdulot ng kaunting pagkabigo sa puso ni Carlo.Mula sa pagiging isang batang henyo hanggang sa pagiging isang alamat sa negosyo, mahigpit na sinasabi na wala pa itong nakakalaban.Sa loob ng maikling dalawampung taon, nakamit na niya ang taas hindi kailanman maabot ng ibang tao sa buong buhay nila. May marangal na pinagmulan at walang kapantay na kagandahan, ang buhay ni Carlo ay masasabi mong napakaayos.Ang maikling limang taong pag-aasawa ni Thessa sa kanya ay ang tanging lugar na may "pulang krus" sa perpektong papel ng eksamen sa buhay ni Carlo. "Bakit hindi ka nagsasalita?" namamaos na boses ang tanong ng lalaki.Ang lalaking nasa harapan niya ay parang matinding hangin ng taglamig. At isang pagtingin lang sa kanya ng mga tao ay tila hindi na ito makakalakad sa sobrang lamig.Isinandal ni Thessa ang kanyang likod sa pader, at ang lamig na nararamdaman niya ay nagdulot ng bahagyang pang-uuyam sa kanyang mga matang hugis almendras."Kung hindi ka na
Kusa namang hinila ng dalawang bata ang kanyang mga kamay at naglakad patungo sa retawran. Habang ang munting si Bella ay masayang nasa bisig ng kanyang ina.Habang nakaupo si Mark sa kanyang wheelchair, pinagmamasdan niya ang likuran ng limang taong naglalakad palayo. Maraming tumatakbo sa isip niya ng mga oras na iyon, kahit hindi nagsasalita si Thessa, batid niyang anak ni Carlo ang musmos na si Bella. Alam niya ito sa kanyang puso, batid sa kanyang kaalaman tungkol sa babae.Mula sa panahon ng kanilang paghihiwalay hanggang sa edad ng bata, para bang lahat ay nagtutugma. Isang palaisipan na unti-unting nabuo, at mas nagbibigay linaw na sagot.Pero parang hindi alam ni Carlo na anak niya ang batang si Bella, napagtanto iyon ni Mark. Parang isang bulkan na naghihintay ng pagsabog, ang mga damdaming matagal nang nakabaon sa kanyang puso ay handa nang sumambulat.Sandaling sinulyapan ni Mark ang kanyang mga binti, at hindi sinasadyang humigpit ang pagkakahawak niya sa kontrol ng kanya
Mula nang umalis si Carlo, katahimikan ang namayani sa buhay ni Thessa. Abala siya sa trabaho sa umaga, at sa mga anak naman sa hapon ay naglalaro sila. Mapayapa at mainit ang mga araw.Simula ng ipinanganak ang batang si Bella, kinakailangan niyang manatili sa J's laboratory na aabot sa kalahating buwan kada tatlong buwan, dahil nga sa kanyang kalagayan.Si Bella ay isang kaibig-ibig at masunurin na bata, paborito ng lahat, tunay na alaga ng isang grupo. Palagi niyang kasama ang kanyang dalawang kapatid sa mga lakad, habang merong mga bodyguards naman na nakasunod at nakabantay sa kanila, kaya naman panatag ang loob ni Thessa. Subalit, ang lugar kung saan niya nakikita ay iba-iba sa bawat pagkakataon. At sa pagkakataong iyon, nasa maliit na hardin na sila sa labas kung saan malapit sa kwarto ni Mark Roa.Tinuruan pa nito ang tatlong bata na maglaro ng mga larong may kinalaman sa matematika. Sina Kenzo at Kerby ay parehong matalino, at agad nilang natutunan ito matapos marinig nang i
Ang antidote na gamot ay dinisenyo upang maibalik ang pagkalalaki. Para sa mga lalaking hindi na makakapag-anak, hindi na kailangan ng panlaban.Sa katunayan, kagawian na ni Thessa ang pag-inom ng gamot at ang paghahanap ng kaukulang panlunas. Isang di inaasahang pangyayari na magagamit niya ito ngayon mismo kay Carlo.Nadama ni Thessa ang init sa katawan ng lalaki na dumampi sa katawan niya, sa kabila ng may nakaharang na damit.Ang matitipunong braso ng lalaki ay nagsilbing hadlang, habang ang matinding amoy ng kanyang katawan ay unti-unting nagpapagulo sa kanyang isip. Sa sandaling ito, para bang nakulong siya sa isang malagkit na bitag ng kanyang presensya.Lumapit ang lalaki sa kanyang tenga, ang boses niya ay mahina ngunit may dahilan, at tinanong siya tungkol sa mga bagay na hindi niya namamalayan na nag-aalala siya. Hindi niya inaasahan ang ganitong uri ng pag-aalala."Thessa, totoo bang nag-asawa ka ulit?" mahinang tanong ng lalaki.Kung titignan niyang mabuti, makikita niya
Isang matalim na titig ang sumalubong kay Thessa mula sa lalaking nakaupo sa sofa nang marinig ang kanyang sinabi. Ang mga madilim na mata nito ay nakatuon sa ngiti sa labi ni Thessa, puno ng isang intensidad na tila nagbabadya ng di maipaliwanag.Mula sa mga mata, pababa sa ilong, at hanggang sa mapupula nitong mga labi, isang mensahe ang ipinapahiwatig ni Carlo gamit ang kanyang mga nakakaakit na mata. Isang mensahi na nagpapatuyo ng kanyang lalamunan."Hayaan niyo siyang maghanap ng babae, ano naman ang gagawin nito sa kanya?" mapang-asar pang sabi ni Thessa.Si Carlo ang panganay at pinuno ng mayamang angkan ng mga Davilla, isang tao na pinagkalooban ng lahat ng pinakamahusay na mapagkukunan sa mundo mula pa nang siya'y isilang. Kinahiligan lamang niya ang pinakamahuhusay at pinakamagagandang bagay. Kahit gaano pa kaganda ang isang babae, sa mga nata niya'y isa lamang itong walang-halagang anyo na hindi kayang magdulot ng kahit kaunting pag-aalburoto sa kanyang puso. Ngunit iisa
Mabilis siyang humarap kay Carlo at sinabi, “Boss, hinihingi ninyo na malaman ko ang impormasyon tungkol sa iyong dating asawa, at may balita na po ako.” Bago umalis ng Barangay Payapa, hiniling ni Carlo kay Dylan na alamin ang isang impormasyon tungkol sa kasalukuyang asawa ni Thessa, ngunit wala siyang nakitang anumang kaugnay.Wala silang natanggap na anumang balita tungkol sa “Ama ni Bella” kahit na matapos nilang bisitahin yung ngayon.Ang lalaking si Richard Riverra ay ginamit lang pala niyang panangga, ngunit ang katotohanan ay sobrang mahal na mahal ng lalaki ang kanyang asawa't anak.Nang malaman ng lalaki na kaunting oras na lamang ang natitira para sa kanyang asawa, nais niya na lamang magpakamatay bilang patunay ng kanyang pagmamahal, imposible para sa kanya na magkaroon ng hindi malinaw na relasyon kay Thessa.Matapos ang paulit-ulit na pagsisiyasat, napag-alaman din na hindi mag-asawa sina Thessa at ang lalaking kilala bilang “Wiliiam.”Masasabi nating lahat ng mga nasa
Sa loob ng sala, nakatayo ang dalawang lalaki na sina Julius at Carlo, parehong nakatingin sa isat-isa ang dalawa na may malamig na titig. Ang aura ni Carlo ay nangingibabaw, tila naglalabas ng isang malamig na hangin na nagpapakitang mas lamang siya.Sa tabi nila ay nakaluhod ang tatlong supling na sina Bella, Kenzo at Kerby. Ang kanilang mga mata'y puno ng pagtataka habang nakatingala sa kanila at iniisip kung bakit sila naroroon, hindi nila mawari ang dahilan ng malamig na tensyon sa pagitan ng dalawa.Ang munting si Bella ay bahagyang iniikot-ikot ang kanyang malaking mata, at pagkatapos ay mahinhing sinundot ang braso ni Kerby, “Kuya, ang tahimik ng iyong Tatay.” bulong niya.Tumango si Kerby at sinabi, “Tahimik rin ang tito mo.” aniya.Habang si Kenzo naman ay naguguluhang nagtanong, “Naglalaro ba sila ng uno, dos, tres, estatwa?” biro pa nito.Nang bumaba si Thessa, hindi niya pinansin sina Julius at Carlo. Dinala niya na lamang ang tatlong supling pabalik sa hapag-kainan at pi
Naamoy niya ang isang jasmine na pabango ang hindi pamilyar sa kanya noon.Isang matinding pagkabalisa ang naramdaman ni Trixie. Patuloy niyang binubuo sa isipan ang mga babaeng nakapaligid kay Carlo, ngunit wala siyang mahagilap.“Carlo, hindi ka ba babalik para man lang sa pinagsamahan natin noong mga bata pa tayo, hindi ba pwedeng bumisita ka man lang?” malungkot na boses ang tanong niya sa lalaki.Punong-puno ng pagmamakaawa ang tinig ng babae. Karamihan sa mga lalaki ay matagal nang sumuko sa kanyang mga luha at hinaing, pero si Carlo ay hindi ordinaryong tao.“Ingatan mo ang sugat mo, bisitahin nalang kita kapag may bakanteng oras na ako.” sagot ni Carlo.Isang malamig at wala man lang pag-aarugang tono ang boses ni Carlo, hindi katulad ng inaasahan ng isang taong umaaliw sa kanyang minamahal. May bahid pa ng pagkairita ang ekspresyon ng kanyang mukha.Hindi naman mapigilan ni Thessa na mapabuntong hininga.May bahid kaya ng pagkairita sa kalmadong pananalita ni Carlo ng yayain