Nakakabingi ang katahimikan. Mga matang hindi ko maintindihan o mabasa. Tulala lang akong nakatingin kay Rowan at sa babaeng kasama niya, na may ngiting nakakaloko sa kanyang mga labi, na para bang tinutukso ako. Unti-unti ko nang nararamdaman ang panginginig ng aking katawan. Ang sakit pagmasdan. Mahapdi na ang aking mga mata, kasunod noon ang sunod-sunod na pagbagsak ng aking mga luha. “Elvis? A-anong ginagawa mo dito?" tanong ni Rowan habang dahan-dahang lumalapit sa akin. "Akala ko nasa bahay ka na," dagdag niya, nakangiti. “Oh. Siya ba 'yan?" narinig kong tanong ng isang lalaki. “Maganda siya, at may karisma. Kaya ba baliw na baliw si Boss sa kanya?" tanong naman ng isa pang lalaki. “Maganda at mabait, mukhang inosente,” narinig kong sabi ng babae. “Pero wala pa rin 'yang binatbat sa kagandahan at kaseksihan ko,” usal ng babaeng katabi ni Rowan kanina. Hindi ko sila kilala. At hindi ako pamilyar sa kanila, kahit pa nakatira ako sa bahay ni Rowan, hindi ko sila nakik
NAKALABAS na kami ng gate at namangha ako sa aking nakita. Hindi ko inaasahan na sa labas pala ng malaking gate ay may mga nakatayong kubo. Hindi ko mabilang kung ilang kubo ang nakatayo sa gilid ng kalsada. Hindi lang ito mukhang ordinaryong bahay kubo, dahil may sarili itong malaking tent na kapag uulan ay puwedeng gamitin bilang pantakip. Malaki talaga ito, at automatic na titiklop kapag parating na ang ulan. May kanya-kanya rin itong mga bangko at mesa sa labas. Nakakamangha lang talaga itong tingnan. Hindi ko inaasahan na may ganito pala dito sa lugar nila. Para itong hideout."Gulat ka ba?" narinig kong tanong ni Rowan. Sino ba ang hindi magugulat sa lugar na 'to? Parang tagong-tago nga ang lugar na 'to. Naalala ko rin kanina na may nagbabantay sa daan, kung saan kami dumaan, at may kinausap si Lindsay bago kami tuluyang nakapasok."Ikaw ba ang may pakana ng lahat ng ito?" tanong ko sa kanya. Tumango siya, sabay napahawak sa kanyang panga at minasahe ito."Yeah. Hindi rin madali
Ngumiti ako nang matamis sa kanya at dahan-dahang sumandal ang ulo ko sa dibdib niya. Sana nga ikaw na ang binigay sa akin. Hindi kita papakawalan, kahit ano pa ang mangyari. Gusto kong tumanda kasama ka. Gusto kong magkaroon tayo ng masaya at kumpletong pamilya. At kapag nangyari 'yun, hindi ko bibiguin ang mga magiging anak natin, lalo na ang magiging asawa ko na nasa harapan ko ngayon. Hindi ko ipaparanas sa mga anak ko ang naranasan ko sa pamilya ko noon. Ang pamilya ang palaging uunahin ko. Alam kong masyado lang namin minamadali ang mga bagay-bagay. Gusto ko pa siyang lubos na makilala. Mas lalo kong idiniin ang aking tainga sa kanyang dibdib upang marinig ang kabog ng puso niya—nakakarelaks at nakakawala ng anumang alalahanin. Pero pwede naman siguro na magkasama kaming kilalanin ang isa’t isa, hindi ba? "Gusto kong iparanas sa'yo ang tamang pagtrato. Gusto kong ibigay lahat ng meron ako. Ang akin ay sa'yo rin, Mahal. Sulitin natin ang bawat araw na magkasama tayo," pabulong n
I placed my fingers on my womanhood and rubbed my clitoris through my panty. Napakagat-labi ako habang dinaramdam ang kakaibang pakiramdam. Mas lalong lumakas ang ungol ko nang ipasok ko ang kamay ko sa loob ng panty ko. Marahan kong hinaplos ang namamasa kong pagkababae at dahan-dahan kong binaba ang suot kong dress hanggang sa tiyan. Marahan kong hinaplos ang aking dibdib at hinimas ito. I hummed as I played my hard nipple, while playing my clit. My toes curls every time my fingers touching my sensitivity. Napaigtad ang baywang ko dahil sa sensation na dulot nito. Parang kinukuryente ang buong sistema ko. I played my wet womanhood and rubbed my clit even more, and groaning like crazy. "Rowan," wala sa sarili kong sambit. Napadilat ako ng mga mata nang napagtanto ko ang aking sinabi at napabalikwas ng tayo dahil pakiramdam ko ay may nakamasid sa akin. At hindi nga ako nagkakamali. Ano ang ginawa ko? Nakakahiya ang ginawa ko. "L-love?" gulat kong sambit. "K-kanina ka pa ba?" Nahi
Rowan crawled and touched my thighs. He gently caresses my legs, and plants small kisses. Para naman akong kinukuryente sa ginawa niya. Napasinghap ako ng bigla niyang inalis ang mga kamay ko. Tumingin siya sa akin at ngumisi. This is crazy." Narinig kong salita niya. Hinalikan niya ako at pababa sa aking leeg. Huminto siya ng nasa tapat na siya ng aking malulusog na dibdib. He stared at me, and licked my nipples. My back arched, as he kissed my nipples and then sucked it like crazy. He licks, he sucks, and nibbles my nipples like crazy. L-love, please, put it inside me, please…” Nagmamakaawa kong salita. I tried to touch my womanhood but he held my hands. “Yeah. Yeah. Let me do it, Love." He said. Bumaba ang halik niya hanggang sa may puson ko. Mas lalong lumalin ang hininga ko sa ginawa niya. No. Hindi pa ako nakapag linis ng katawan. L-love, just put i— ughhhh….” Napahiyaw ako ng dilaan niya ang namamasa kong pagkababae. Napaigtad ako at gustong magwala, dahil patuloy
Lahat sila ay nasa sala. Buhat pa rin ni Rowan si Elvis, na tulog pa rin. Hindi na sila nagsalita pa dahil mukhang seryoso ang kanilang boss. At base sa suot ni Elvis, parang alam na nila agad kung bakit kunot na naman ang noo ni Rowan. Lahat sila ay napaiwas ng tingin nang isa-isa silang tingnan ni Rowan sa mata, dahil alam na alam nila kung ano ang nangyari habang wala sila sa mansyon.Maya-maya pa ay dumating si Lindsay galing sa kusina. Nagulat siya dahil parang mga kahoy ang kanyang mga kuya at nakayuko pa ang mga ito. Doon niya lang napagtanto kung ano ang iniiwasan nila. Nakita niya si Rowan habang buhat si Elvis, kaya agad niyang nilapitan ang dalawa. Gusto pa sanang pigilan ng kanyang Kuya si Lindsay, pero mabilis siya kaya wala nang nagawa pa si Jarren, ang ikalawang kuya ni Lindsay.“Anong nangyari?" agad na tanong ni Lindsay nang malapitan niya si Rowan. Sinilip naman niya ang tulog pa rin na si Elvis.“Bakit iba na ang suot niya? At bakit bigla na lang kayong nawala kagab
Sa kwarto, tahimik lang ang dalawa at parang nagkahiyaan pa, na para bang unang beses lang nilang ginawa ang bagay na iyon. Mas lalo namang nahiya si Elvis dahil sa ginawa niya kagabi nang maalala ito. Pero palaisipan pa rin sa kanya kung bakit bigla na lang uminit ang kanyang katawan matapos kainin ang chocolate bar na kinuha niya mula sa fridge. Kunot-noo niyang tiningnan si Rowan, na ngayon ay gulat na gulat sa kanyang ekspresyon, na para bang may nagawa siyang kasalanan dito.“Ikaw ba ang naglagay ng chocolate bar sa fridge mo?” tanong niya kay Rowan na may pagdududa. Napaismid naman si Rowan.“Ako? No way. Hindi ako mahilig kumain ng chocolate at hindi ko alam kung bakit nasa loob ‘yun ng refrigerator ko. Hindi ko naman inutusan ang mga tauhan ko na lagyan ng laman ang fridge, knowing na palagi naman akong wala dito,” mahaba niyang sagot. Pinanliitan naman ni Elvis ng mata si Rowan, hindi kumbinsido sa sinabi nito.“Talaga? Sigurado ka bang hindi mo talaga ginawa ‘yun?” paninigur
Sa labas ng mansyon, seryosong-seryoso si Rowan na nakatayo sa harap ng lahat ng kanyang mga tauhan. Pinatawag niya ang mga ito upang kausapin tungkol sa chocolate bar na inilagay sa kanyang fridge. Dahil dito, agad nilang naintindihan kung bakit galit ang Boss nila. Ayaw kasi ni Rowan na may nanghihimasok sa kanyang mga pag-aari, lalo na sa kanyang pinakamamahal na treehouse na ipinatayo niya noon para sa isang tao. Ngunit nawalan na ng saysay ang treehouse at ginawa na lang niyang station. Pero dahil palagi namang wala si Rowan, tinutulugan ito ni Jarren. Siya rin ang naglalagay ng mga pagkain sa fridge ng amo niya, dahil akala niya ay hindi dadalaw ang kanilang Boss. Minsan din ay sa treehouse siya natutulog upang magbantay sa paligid. Pero wala naman siyang dinalang babae sa treehouse; nagkikita lang sila sa bahay-kubo at doon isinasagawa ang isang ritwal. “Ayaw ko nang magpaligoy-ligoy pa. Alam niyo namang ayaw ko na may nangingialam sa treehouse ko, diba?” galit at nakakatako
⚠️ WARNING ⚠️ ELVIS CIENNA COSTE NASA canteen na ako at hinanap ko si Lindsay pero hindi ko talaga siya mahanap. Naiiyak na rin ako kasi pakiramdam ko ay galit siya sa akin. Sumobra na ata pang-ti-trip ko sa kanya. Trip ko lang kasi siyang asarin e, kaya inaasar ko talaga siya. I tried to call her again pero hindi talaga sinasagot ang tawag ko. “Nasaan ka na ba, Lindsay?" Ani ko at naiinis na, habang pinupunasan ang luha ko.“Are you looking for Lindsay ba?" May babaeng biglang lumitaw mula sa likuran ko. Hindi ko siya kilala, kaya paanong nakilala niya ako?“Yes’ Ma’am. Kilala n’yo po ba siya?” Tanong ko at palihim na sinusuri siya. Base sa kanyang suot ay mukhang hindi ‘to professor sa school. Halos kilala ko naman mga professor, at wala rin akong nabalitaan na may bagong professor sa school. O baka meron talagang bagong professor habang wala ako.“Yeah. I heard you mention her name, so I assume that it was her," aniya. Should I believe her? There’s doubt, but somehow may pakir
ELVIS CIENNA COSTELLO POVBUMALIK na ako sa school kahit ayaw akong papasukin ni Rowan. Ilang araw lang naman at magpapaalam na ako sa mga professor ko, para personal ko din silang makausap tungkol sa kondisyon ko. Uncomfortable ako pero kailangan ko itong gawin. After this ay totally na akong mag-stay at home at alagaan ang health. Para iwas stress na kami, lalo na ngayon na may mga taong gusto kaming patahimikin at isa na dun ang ex ni Rowan na obsessed sa kanya. Wala ako sa mood para makipag-usap, wala rin naman nakikipag-usap sa akin kaya medyo nakakahinga ako. Hindi nga lang maiiwasan ang mga matang mapanghusga, marahil alam na nila kung bakit matagal akong nawala sa school. At least alam ng mga professor kung bakit nawala ako. Ano ba pakialam nila sa buhay ko. "Hindi ba siya 'yong na buntis, matapos ang break up nila ni Drake?" -Student 01Gosh! Tagal na kaming break ni Drake, hindi pa rin pala sila naka-move on?"Yeah. And sadly, nakunan rin siya. Maybe it was karma? Kasi, di
ELVIS CIENNA COSTELLO POV HANGGANG ngayon ay hindi pa rin mag-sink in sa utak ko na buntis ako. Kaya pala pangit palagi ang pakiramdam ko. Marahan kong hinahaplos ang tiyan ko at matamis na ngumiti dahil nabuntis ako agad. Akala ko ay matagal pa bago ako mabuntis sa ikalawang pagkakataon. Masaya ako dahil maaga dumating ang munting angel namin ni Rowan. Maskin siya ay hindi rin makapaniwala na sabihin ng doctor na nagdadalang tao ako. Dalawang araw na nung makalabas ako ng hospital. At dito na rin kami tumira sa bagong bahay. Nagulat nga ako ng sabihin niyang sa akin nakapangalan ang bahay at regalo niya raw ‘to sa akin. Mala-mansyon rin ang laki nito, at hanggang ngayon ay hindi ko rin lubos maisip na regalo niya sa akin ang bahay kapag naka-graduate na sa college. Pero iniisip ko ngayon kung makakaakyat ako sa stage at matanggap ang diploma ko. Wala naman masama kung tanggapin ko pa rin, complete ko naman na ang lahat ng subject ko. “Are you craving for something, Mi amor? Ma
ELVIS CIENNA COSTELLO POV BIGLA na lang akong nagising dahil sa sama ng aking pakiramdam. Nanlalamig ako at nahihilo na naman. Naalala ko bago ako makatulog ay nagsusuka pa ako. Palihim na nga lang akong nagsuka dahil ayaw kong mag-alala sila sa akin. Timing pa na sa araw ng kasal namin ko ‘to naramdaman. Hindi tuloy namin na-enjoy ni Rowan ang unang gabi na kami ay official ng mag-asawa. About sa honeymoon naman namin ay baka kapag nalaman ko na resulta nitong nararamdaman ko. Bumangon ako upang tunguhin ang banyo. Ngunit napagtanto kung wala pala sa tabi ko si Rowan. Nagpalinga-linga ako sa bawat sulok ng kwarto, sa balkonahe, sa sala, ngunit walang kahit anong bakas ng asawa ko ang naroon. Tinawag ko siya ngunit wala talaga. Tahimik na rin sa labas at wala na akong narinig na kahit anong ingay pa. Anong oras na rin kasi at baka napagod at nagpapahinga na. Hinanap ko na lang ang cellphone ko sa kama, ngunit imbis na cellphone ko ang makita ko ay ang baril ang lumabas mula sa
"Bolero ka talaga. Sinasabi mo lang 'yan para pagaanin ang loob ko. Pero huwag mo pilitin ang sarili mo na magustuhan ako. Okay lang ako," wika ni Lindsay kahit medyo mapait 'yon para sa kanya. She loves Kennedy, at tanging ang binata lang ang nakikita ng kanyang mga mata. She tried to forget him, pero imbis na kalimutan ay mas lalo pang nahulog ang loob niya rito. "I am not! I am sincere, and it's not sugar-coating. It's real, Lindsay. Believe me. I liked you, no, I think it's more than that," mariin wika nito. "Stop it, Kennedy. Ayaw kong napipilitan ka lang na mahalin ako, mabilis akong bumigay. And about what happened to us the other night, just forget it. I am not regretting it. Masaya ako," mahinang sabi ni Lindsay ngunit may bahid ng luha ang kanyang mga mata. Bakas din sa boses nito ang lungkot at sakit. Biglang niyakap ni Kennedy si Lindsay. Mahigpit na para bang ayaw na niya itong pakawalan. Nasasaktan si Kennedy dahil siya rin ang dahilan kung hanggang ngayon ay
"What information did you get this time, Frank?" Hillary asked, while circling her fingers on the glass rim. "Here, Madame. I took this picture, yesterday night, at Basco Batanes." Tumaas ang kilay ni Hillary at maiging tiningnan ang bawat litrato. "Nandun pa rin po si Chester, upang magbantay sa asawa niyo." Dagdag pa nito. Napatango si Hillary habang tiim bagang na tinitigan ang bawat litrato. She bite her lower lips at parang pinanggigilan niya ito. Kinuha niya ang baso na laman ang paborito niyang wine, at ininom ito ng isang lagok lang. "Ahhhhhhhhhhh..." galit niyang sigaw at tinapon ang baso. "I will kill that woman... arghhh..." Hillary shouted and gritted her teeth in so much anger. "Anong plano niyo, Madame?" tanong ni Frank. Parang sanay na sanay na ang lalaki sa ugali ng kanyang amo. Hindi man lang ito natakot o nakaramdam man lang ng kaba. Marahil isa siyang miyembro ng isang delikadong organisasyon kaya hindi na ito nakakaramdam ng takot o kaba. "Ako na ang bahala sa
NAKAHANDA na ang lahat para sa isang pinakamaligayang araw sa buhay nina Elvis at Rowan. Today will be their most memorable day of their life. Everything was settled down, the beach wedding. Habang nasa harapan nila ang Mount Iraya na napakaganda at kitang-kita mula sa gawi nila ang Lighthouse ng Basco Batanes. Lahat nang nasa paligid nila ay natural lamang kaya hindi na nila pinaganda pa ang venue dahil mas lamang pa rin ang natural na ganda na nasa harapan nila. Ang malakas na paghampas ng tubig dagat sa baybayin, at ang magandang kulay ng dagat na nagbibigay ng kakaibang pakiramdam sa mga tao. Na para bang nakisaya rin sa ikakasal. The Mayor of Basco Batanes is already there waiting for the bride to be, while the groom patiently waited for his soon-to-be-wife. May kaba sa dibdib ni Rowan dahil sa wakas, mangyayari na ang matagal niyang hinihintay. Kahit pa mabilis ang kanyang pasya na makasalan agad si Elvis ay hindi niya alintana ito—dahil sa takot niyang mawala pa sa k
⚠️ TRIGGER WARNING ⚠️ WALANG pag-dalawang isip na pinutok ni Hillary ang baril sa isa niyang tauhan. Galit na galit ito dahil hanggang ngayon ay wala pa rin siyang nakuhang matinong balita kung nasaan si Rowan. Baliw na baliw na ito kakaisip kung nasaan na ba ang kanyang dating asawa. Nagsisigaw, nagwawala, pinapaputok ang baril sa itaas, at sa kung saan. Walang pakialam kung may natamaan man o wala. "Mga inutil!! Walang mga silbi!" galit niyang sigaw sa mga tauhan na nakahandusay na sa sahig na wala ng mga buhay. "Ang simple lang ng inuutos ko, hindi niyo pa magawa?? Anong silbi niyo? Kaya nararapat lang na mawala kayo mga walang silbi!!!" "Ma'am, lahat po ng sinasabi niyo sa amin ay sinunod po namin. Kaso wala po talagang Sir Rowan sa lugar na pinuntahan namin. Lahat sila ay sinasabi na hindi umuuwi ang amo nila sa bahay." Paliwanag ng isang tauhan, ngunit hindi pa rin iyon pinalagpas ni Hillary at pinaputukan ang kabilang paa nito."Walang silbi! Magmanman kayo sa mansyon niya.
HINDI agad mag-proseso sa utak ni Elvis ang narinig mula sa kanyang Mommy. She was stun, confused, but suddenly remember what his Tito Romano said, earlier. He even intentionally mentioned — DADDY, ay dahil may pinapahiwatig pala ito sa kanya. May pag-aalala naman sa mukha ni Elvira. Wala pa naman talagang balak na amini n ng magkapatid ang tungkol sa bagay na ito hanggang sa matapos ang kasal. Pero parang panahon na rin para malaman ni Elvis ng katotohanan. Mas maganda nga na ito ang maghatid sa kanya sa altar sa araw ng kasal niya. Ngunit may pag-aalala para kay Elvira. 'Tito Romanoff is my real father?' Sa isipan ni Elvis. "Anak, alam kong nagtataka ka kung bakit magkasama kami ng Daddy mo. But, believe me hindi ko rin alam na siya ang ama mo. I just found out, two days ago." Agad na paliwanag ni Elvira. 'So, what about my dad? Alam ba nito na may anak siya?" sa isipan ulit ni Elvis. "Then, kilala ni Dad si Mommy?" tumango si Elvira. "Uhm. Nalaman lang ng daddy mo na ma