THE FLIRT : 04

ผมยังพูดไม่ทันจบไอ้เฮียวา พี่ชายตัวดีของผมก็เปิดประตูเข้ามาซะก่อนพร้อมกับผู้หญิงที่เดินตามหลังมันเข้ามา และผู้หญิงคนนั้นทำให้ผมช็อก...ช็อกมาก แม่งเอ๊ยยยย พามาทำไมวะเนี่ย กูเจอวันนั้นยังหลอนไม่หายเลย..แล้วเธอก็พูดขึ้นด้วยท่าทางดีใจสุดๆ ซึ่งขัดกับผมมากเพราะตอนนี้ผมคิดว่ามันเหี้ยสุดๆ

“พี่ยูตะอยู่ที่นี่จริงด้วย”

“ไอ้เฮีย! มึงพามาทำไมเนี่ย” ผมหันไปด่าไอ้พี่ชายตัวดีทันที เวรเอ๊ย อุตส่าห์หนีมานี้คิดว่าจะพ้นแล้วนะ

“ก็ซายะเขาบอกว่าอยากเจอมึง คิดถึงมึงจะแย่ กูก็เห็นว่าเดี๋ยวก็จะหมั้นกันแล้วเลยคิดว่าพามานี้ได้” มันตอบกลับมาพลางทำหน้าได้อินโนเซนต์สุดๆ กวนตีนฉิบหายและทุกสายตาแม่งก็พร้อมใจกันหันมามองผม ก็ยังไม่มีใครรู้ไง ผมไม่คิดจะบอกและผมก็ไม่คิดจะหมั้นกับยัยซายะอะไรนี่ด้วย แม่นะแม่ทำอะไรไม่ปรึกษา ผมเลยหนีออกมาอยู่คอนโดซะเลย

“เชี่ยยยย..กูพลาดช็อตเด็ดไปเหรอวะ” ไอ้เฮียแม็กรีบพูดเสริมขึ้นทันที

“นี่ซินะ..กูถึงเจอมึงที่คอนโด” ไอ้ดินเอ่ยขึ้นแล้วอมยิ้มน้อยๆ ไอ้เวรนี่ก็เสือกจริงๆ แทนที่ยัยซายะจะไม่รู้ว่ากูไปหลบอยู่ไหน

“พี่ยูตะไปนอนที่คอนโดเหรอคะ ถึงว่าซายะไปที่บ้านไม่เจอ แล้วคอนโดพี่อยู่แถวไหนเหรอคะ”

“กะ…”

“ไอ้สัสดิน หุบปาก!” ผมรีบหันไปด่าไอ้เหี้ยดินพลางเอามือชี้หน้ามันอย่างคาดโทษทันที ไอ้ห่าร้อยวันพันปีไม่เห็นพูดมากอย่างงี้ แม่งน่าโมโหฉิบหาย แต่ตอนนี้จะเอาไงดีวะ...ยัยซายะนั่นก็ยังยืนทำหน้าสงสัยไม่เลิก ผมหันกลับไปมองไอ้พวกนั้นแม่งก็นั่งหัวเราะกันไม่มีใครคิดจะช่วยกูสักคน ถ้าปล่อยให้อยู่แบบนี้ไอ้พวกนี้ต้องปากโป้งบอกที่อยู่คอนโดแน่ จริงซิ..ในนี้มีผู้หญิงอีกคนนี่หว่า ผมได้ตัวช่วยแหละ...หึ

พรึบบบบ

อ๊ะ…

ผมเดินไปทิ้งตัวนั่งข้างยัยตัวเล็กนั่นแล้วยกตัวเธอขึ้นมานั่งบนตักของผมทันที ท่ามกลางความตกใจของทุกคน แต่ใครสน...ตอนนี้ผมแค่อยากไล่ยัยซายะนั่นออกไปให้ไกล...ไปจากชีวิตผมเลยได้ยิ่งดี

“ไอ้!!! ....อุ๊บ” ผมรีบเอามือขึ้นปิดปากยัยตัวเล็กนี่ที่กำลังจะด่าผมแล้วล็อกตัวเธอไว้ด้วยแขนอีกข้าง

“จุ๊ๆๆ งอนอะไรนักหนาล่ะ เมียจ๋า ดีกันนะ...นะ”

ฟอดดดด

พูดจบผมก็กดจมูกลงไปบนแก้มนวลนั่นทันทีพร้อมสูดดมความหอมเข้าปอดเฮือกใหญ่ก่อนจะผละออก จะว่าไปแก้มยัยตัวเล็กนี่ก็หอมดีเหมือนกันแฮะ

“นะ..นี่มันอะไรกัน โอกาซังบอกว่าพี่ยูตะไม่มีแฟน..” ยัยน้องซายะพูดขึ้นหน้าตาตื่น คงจะตกใจไม่น้อยเลยแหละ ก็แม่ผมเล่นโปรโมทซะดิบดี เจอแบบนี้ก็ต้องช็อกเป็นธรรมดา

“จ๊ะ ไม่มีแฟน...เนี่ยเมีย แล้วเราก็รักกันมากกกก เนอะเมียจ๋า” ผมหันไปบอกยัยซายะที่ยืนอึ้งกิมกี่อยู่ข้างๆ ไอ้เฮียวาก่อนจะหันมาส่งตาหวานให้คนบนตักที่ตอนนี้ทำได้แค่ถลึงตาใส่ผมเพราะเธอไม่สามารถสู้แรงผมได้อยู่แล้ว

“ไม่จริงหรอก ซายะไม่เชื่อ พี่จ้างผู้หญิงคนนี้มาหลอกซายะใช่ไหม”

นั้นไง...กูว่าแล้ว แม่งรู้ดีจังวะ..เห็นทำตัวใสๆ แอ๊บแบ๊ว นึกว่าจะโง่..เสือกฉลาด เอาไงดีวะกู ไอ้ตัวที่อยู่บนตักแม่งก็ฤทธิ์เยอะฉิบ คิดไม่ออกแล้วเว้ยยย...เอาวะ เดี๋ยวค่อยเคลียร์ที่หลัง ผมเปิดปากยัยตัวเล็กบนตักออกแล้วปิดปากเธอด้วยปากผมแทนทันทีก่อนที่เธอจะพูดอะไรออกมาท่ามกลางความตกใจของทุกคน

“อะ...อื้ออออ”

“เห่ย!!”

หนูดาร้องขึ้นอย่างดังก่อนที่ไอ้ดินจะดึงไปกอดไว้อย่างรู้งาน ตอนแรกก็กะจะแค่เอาปากชนไว้เฉยๆ แต่พอเอาเข้าจริงๆ มันไม่ได้ไง ผมเผลอแทรกลิ้นเข้าไปฉกชิมความหวานในปากเล็กนั่นอย่างห้ามไม่ได้ รสจูบยัยตัวเล็กนี่หวานซะจนไม่อยากถอนออกเลยแฮะ

กรี๊ดดดดดด

ปังงงงง

ผมได้ยินเสียงกรีดร้องและเสียงปิดประตูลงอย่างแรง คิดว่ายัยซายะนั่นน่าจะออกไปแล้ว แต่...ขออีกหน่อยแล้วกัน ไหนๆ ก็ได้จูบแล้ว ไม่ทันไรผมก็รู้สึกถึงแรงฝ่ามือปะทะเข้าที่หัวผมอย่างจัง

ผัวะ///

“ไปนานแหละ ไอ้สัส” ไอ้เฮียวานี่แมร่ง มารผจญกูทุกเรื่องจริงๆ ผมถอนจูบออกจากยัยตัวเล็กนั่นอย่างเสียดายพลางเอาลิ้นแตะลิ้มฝีปากที่ยังมีความหวานติดอยู่ก่อนจะหลุดยิ้มออกมา แต่คนบนตักทำไมนิ่งจังวะ ช็อกไปแล้วมั้ง...โฮะ...หน้าเธอแดงมาก อย่าบอกนะว่ายัยตัวเล็กนี่ไม่เคยจูบงั้นเหรอ บ้าไปแล้ว..เป็นไปได้ไง

“กูว่าช็อก หึ” ไอ้เฮียแม็กพูดขึ้นพลางยกยิ้มขึ้นมุมปากก่อนที่หนูดาจะเอื้อมมือมาสะกิดถามยัยตัวเล็กบนตัก

“มิณ เป็นไรไหม”

แล้วเธอก็สะดุ้งจนสุดตัวเหมือนเพิ่งตื่นจากภวังค์อะไรทำนองนั้น รีบดีดตัวลุกขึ้นพุ่งไปยังประตูทันที แต่ผมไวกว่าคว้าแขนเธอไว้ได้ซะก่อนที่เธอจะถึงประตูซะอีก

เพี้ยะ////

เธอหันกลับมาฟาดมือเข้าที่หน้าผมอย่างแรง เรียกได้ว่าน่าจะสุดแรง...แม่งเอ๊ยยย เจ็บฉิบ แต่ผมยังปล่อยเธอออกไปไม่ได้เผื่อยัยซายะนั่นยังไม่กลับ ที่ทำมาทั้งหมดก็เสียเปล่าดิ

“จะตบกี่ทีก็เชิญเลย แต่อย่าเพิ่งออกไปตอนนี้”

เพี้ยะ….

อู้ยยยย

ฝ่ามือเล็กนั่นฟาดลงมาที่หน้าผมอย่างแรงจนหันไปอีกทางและตามมาด้วยเสียงร้องของไอ้พวกที่อยู่ในห้อง จะไม่ให้ร้องได้ไงแม่งเล่นซะดังสนั่น ผมหันมาหาเธอยังไม่ทันจะพูดอะไรก็โดนไปอีกที

เพี้ยะ….

อู้ยยยยย

แม่งเอ๊ยยย...มือหนักฉิบ ผมหันมาแล้วรีบคว้ามือเล็กนั่นไว้ก่อนที่จะฟาดลงมาที่หน้าผมอีกครั้ง

หมับบบบ

“พอ! ซี๊ดดดด...เจ็บฉิบ แตกแล้วมั้งปากกู”

ผมเอามืออีกข้างขึ้นแตะที่มุมปากตัวเองเพราะผมรู้สึกถึงรสฝาดอยู่ภายในปาก ได้เลือดจนได้ พอให้ตบก็เอาซะคุ้มเชียว...เดี๋ยวเจอเอาคืนแน่ ยัยตัวดี