CHAPTER 28“Sandali, malaki ba? Patingin.” Hinawaka ko ang kamay niyang pilit niyang itinatago sa akin.“Ano? Anong nangyari?” humahangos si Nanang.“Nakumpay ni Bryana ng daliri niya.”“Patingin anak, tignan ko kung malala.”Nanginginig si Jinx na ipinakita ang kanyang duguang daliri.Mabilis na umalis si Nanang nang makita ang sugat ni Jinx. Naghanap siya ng itatapal na dahon. Nang nakakita si Nanang ng halamang ligaw ay kumuha siya ng maraming damo. Hinukasan niya iyon. Dinikdik niya gamit ang hawakan ng kanyang kumpay. Iyon kasi madalas ang ginagamit niya noong bata ako kapag nasusugatan ako. Pumunit siya ng tela sa dulo ng kanyang lumang t-shirt. Inilagay niya ang halamang gamot saka niya tinalian ang sugat ni Jinx. Natuwa ako sa nakita ko. Hindi ako natuwa dahil nasugatan si Jinx, natuwa ako sa pagpapakita ni Nanang ng pagmamalasakit sa lalaking minahal ko. Natutuwa ako kanina na tinawag niya ng anak ang aking mahal. Noon alam ko, tanggap na ni Nanang ng lubusan si Jinx. “Masak
Chapter 29Lalo ko pang inigihan ang pag-aaral kahit pa sabihing may kasintahan na ako sa murang edad. Gusto ko kasing ipamukha sa lahat na kahit sa tingin nila ay naging two timer ako ay maliit lang iyon na bahagi ng aking kabuuan ko. Oo nga’t nagkamali akong pagsabayin ang dalawang lalaki, ngunit lumabas rin naman ang katotohanang ako ang biktima at hindi si Jayson. Saka kahit siniraan ako ng siniraan ng gagong lalaking iyon, ang katotohanang ako at ako lang ang tanging nagbibigay ng karangalan sa aming paaralan ay isang tagumpay na sampal sa lahat. Hindi nila ako matitibag. Oo mahirap lang ako ngunit palaban at matalino. Sa mga oras na marami sa aking chismis na kumakalat, mga mapanirang sabi-sabi at pang-aaway ng mga taong inggit, naroon si Jinx na patuloy na ipinapamukha sa lahat na nagmamahalan kami at wala sinuman ang makapagtitibag. Mamatay lang sila sa inggit.Pinabayaan na rin lang ni Nanang na dalawa-dalawin ako ni Jinx na may mga dalang kung anu-ano. Hindi ko alam kung nat
Chapter 30Hindi ko alam kung kikiligin ako. Nakasumbrero si Jinx at nakasuot ng shades. Pormado. Hindi kagaya ng nakaraang araw. Naka-jacket nga siya ng leather ng parang kay Coco Martin. Kahawig niya talaga si Daniel Padilla. Tahimik ang lahat nang nagsimula na siyang tumugtog ng gitara. Always Be My baby na version ni David Cook ang kanyang kakantahin.We were as one babeFor a moment in timeAnd it seemed everlastingThat you would always be mineNapalakpak ang mga kasamahan naming magsasaka nang marinig nila ang boses ni Jinx. Maganda ito. May nakakakilig siyang tono. Boses lalaking lalaki. Kahit hindi ko man nakikita ang kanyang mga mata ramdam ko sa boses niya yung emosyon. Alam ko namang pansamantala lang muna kaming magkakasama. Maaring babalik siya sa US o manatili siya sa tabi ko ngunit pinaghahandan ko na magkakalayo talaga kami kapag kami na ay nasa kolehiyo kahit sabihing matagal pa naman iyon.Now you want to be freeSo I'm letting you flyCause I know in my heart babe
CHAPTER 31Dumating ang JS Prom namin. Iyon ang kinatatakutan ko. Hindi ako makasasama dahil wala naman akong maisusuot at hindi rin ako makapagbibigay ng aming contribution. Hindi rin naman nagsasalita si Jinx. Tahimik lang siya na walang ka-inte-interes na yayain ako. Nahihiya naman akong ako ang una sa kanyang magsabi na gusto ko rin sanang maranasan ang pagkakaroon ng JS. Siguro kaya siya hinid na nagsabi pa dahil nagsasawa na siya sa akin. Isa pa si Juvie kasi ang nakikita kong kapareha niya sa ensayo nila sa kanilang cotillion kaya ayos lang sa kanya na hindi ako dadalo sa JS namin. Nalulungkot akong nanonood sa kanilang ensayo. Napabuntong hininga ako. Iniisip kong mala-cinderella sana akong gown ko. Yung sasayaw kami ni Jinx na pakiramdam ko kami lang ang nasa bulwagan. Napakasarap na imahinasyon. Kung sana kagaya lang ako ni Juvie na may pera siguro mae-enjoy ko rin ng husto ang aking kabataan. Minabuti kong pumasok na lang sa aming classroom kasama ng dalawang babae na kakla
Chapter 32“Baby ko, mauna na ako uuwi mamayang hapon ha? Mamimili pa kasi ako ng mga gagamitin ko sa JS. Hindi na kita maiaangkas pa pauwi.”“Okey lang. Naiintindihan ko.” sagot ko. Nagtatampo man ngunit anong karapatan ko?Naglakad akon umuwi mag-isa. Lungkot na lungkot dahil bukas na ng gabi ang JS ngunit tuluyan nang naglaho ang pag-asa kong maging memorable ang gabing iyon sana sa amin ni Brad. First dance ko sana siya. Sayang talaga.Pagdating ko sa bahay ay may inaayos ni Nanang mga de lata at mga kung anu-anong groceries sa mesa.“Namili kayo Nang?”“Hindi. Ano naman ipapamili ko sa mga ganito kamahal na groceries. Itong isang de-lata nga na ito may nakalagay pang 180 pesos. May ganito pala kamahal na de-lata anak?”“Galing kay Jinx ba ang mga ito? Ibig sabihin dumaan siya ngayon?”“Anong ngayon? Dati pa ang mga ito.”“Pero noong nakaraang linggo pa ‘yun ah.” Nagtataka ako.“Hindi ah, noong isang araw lang ito na idinaan niya. Hindi ko lang nailabas dahil sa dami ng aking gina
Chapter 33Kalahating araw lang ang pasok namin sa school ngunit hindi pumasok si Jinx. Hindi rin naman niya sinasagot ang text ko kung bakit. Naisip kong baka nga naghahanda para sa JS nila mamayang hapon. Bago ako umuwi ay nakita ko kung gaano kaganda ang bulwagan na paggaganapan nila ng JS. May dance floor na napapalibutan ng maraming mesa na uupuan ng mga dadalong mag-aaral para sa JS. May mga naglalagay ng mga bulaklak. Nagmumukha itong parang nasa isip kong bulwagan na pagsasayawan ng Prince Charming at favorite kong Disney Princess na si Cinderella. Napabuntong-hininga ako. Nakaramdaman ako ng inggit pero hanggang pangarap lang naman kaming walang kakayanan na dumalo sa mga ganoon.Pag-uwi ko sa bahay ay naroon si Nanang na nakahiga sa duyan at nakikinig ng panradyong drama sa silong ng malaking puno ng mangga sa harap ng bahay. “Oh dumating ka na pala anak. Magpalit ka na para makakain na tayo ha?”“Opo Nang. Kumain na ho ba kayo?”“Hindi pa kasi hinihintay kita. Ang tatang m
Chapter 34“Anak, mag-enjoy ka lang ha? Hindi ko alam kung hanggang kailan ito pero gusto kong i-enjoy mo ang bawat sandali.”“Kinakabahan talaga ako, Nang.”“Okey lang na kabahan ka anak. Ako man din ay kinakabahan ngunit isipin natin na bihira lang mangyari ito sa buhay mo, sa buhay natin kaya wala kang dapat gawin kundi ang mag-enjoy lang.”Alam kong marami pang gustong sabihin si Nanang sa akin ngunit kulang siya ng tamang salita para magamit niya. Hindi siya nakapag-aral kaya naiintindihan kong mas kinakabahan pa at nahihiya siya. Ako na mas may narating sa pag-aaral ang dapat nang aalalay sa kanya.Ginagap ko ang kanyang butuhan at magaspang na palad.“Tara na ho…”Bababa pa lang sana kami at bubuksan ang pinto ngunit nauna nang nagbukas ito. Nakita kong nakatayo roon si Jinx. Nakasuot ng asul na Americana at kulay blue rin ang kanyang pantalon. Puti ang kanyang panloob na binagayan din niya ng asul na tuxedo. Napaka-gwapo ng mahal ko. Lumabas ang pagiging mukhang expensive nito
CHAPTER 35May this affair forge bonds among all of us. May the fruit of this fulfilling activity be ours not only as keep safe but as wisdom, as an experience, as a piece of the magnificent gift named “life”. Ladies and gentlemen, let us welcome our participants in they dazzling gown and stunning americanas!”At nagsimula ang tugtog. Hinawakan ni Jinx ang kamay ko. Simula na ang isang gabing hindi ko nakita sa aking pangarap. Isang gabing inihanda at inihahandog ng lalaking patuloy na sumosorpresa sa akin. Nagtinginan kami.Lumakas ang kabog ng aking dibdib.Nagkangitian kami.Nakatulong iyon para ako’y tuluyang marelax.Natapos na ang lahat sa kanilang paglalakad. Pinatay ang ilaw. Nagulat ang lahat. Akala nila nagka-brown out. Hanggang sa tumahimik sila nang alam nilang sadyang pinatay lamang iyon para mas makita ang sinag ng spotlight na noon ay nakatutok sa amin. Bukod sa spotlight, ang mga nakasinding kandila na hawak ng mga participants na siyang nakahilera sa dadaanan naming