Share

LETTER

Chapter 93

“Dito ka lang. Huwag mo akong iwan. Puntahan natin si Daddy. Sabay natin pakikinggan kung ano ang totoo. Kasi wala akong lakas ng loobna marinig ang lahat ng ako lang. Please bhie, para man lang sa ating pinagsamahan.

“Okey na. Tama na please. Mahuhuli na ako sa klase ko, Jake.” Alam kong kung hahayaan ko lang na nakayakap siya sa akin ng matagal ay tuluyan nitong matutunaw muli ang binuo kong pader sa pagitan namin. Nanalangin ako sa Diyos na sana bigyan niya ako ng lakas na paglabanan ang lahat. Nilayo ko ang katawan niya sa katawan ko. Ngunit humahagulgol siyang yumakap pa rin sa akin. Ayaw niya akong bitiwan.

“Jake ano ba! Umayos ka nga? Hindi ka ba nandidiri? Magkapatid tayo! Kahit saang anggulo mo tignan, hindi ito katanggap-tanggap. Hindi ito tama. Kaya please umuwi ka na sa inyo!” singhal ko.

Halos magwala na ako para bitiwan lang niya ako. Nakita ko ang nag-uunahang luha sa kaniyang pisngi. Nakita ko ang sobrang pagmamakaawa ng kaniyang mga mata. Nakiki-usap ang mg
Locked Chapter
Ituloy basahin ang aklat na ito sa APP

Kaugnay na kabanata

Pinakabagong kabanata

DMCA.com Protection Status