BURDEN

Chapter 92

“Nangako ka e. Sumumpa kang ikaw at ako lang. Anong nangyari? Bakit mo ako binitiwan. Bakit mo ako iniwan! Hindi ako aalis dito bhie hangga’t ayaw mong makipag-ayos sa akin. Kung may sinabi siya sa iyo, sana sabihin mo sa akin dahil wala namang gusot ang hindi naayos sa mabuting pag-uusap.”

Naisip ko, hindi na kayang ayusin ng mabuting pag-uusap ang relasyon naming dalawa bilang kami. Isa itong pagkakamali na dapat ay tapusin na at hintayin ang tamang panahon kung kailan matatanggap na ng puso na ang nangyari ay dala lamang ng isang pagkakamaling hindi dapat pinagpapatuloy pa kundi nararapat lamang na wakasan at pagdating ng panahon ay muling sisimulan bilang magkapatid kung tuluyan ng naglaho ang kakaibang sigaw ng aming mga puso. Kung malalaman niya ang lahat, siguradong katulad ko, tatakas din siya, gustong kalimutan ang nasimulan at mandidiri siya sa mga nangyari sa amin. Alam kong darating din siya sa puntong tulad ng ginagawa ko ngayong pagtakas at pagtalikod.

“Babe k