"LET me be the father of the twins in your womb. Let me take care of you, Isabelle."Ayaw na sanang umiyak ni Isabelle, baka maipaglihi pa niya sa sama ng loob ang babies niya. Pero hindi niya mapigilan ang mga luha. Hindi niya alam kung ano ba ang nagawa niyang mabuti para ibigay sa kaniya ng Diyos ang tulad ni Franco.Dahil kung tutuusin, kung gusto talaga nitong makapag-asawa na, makakakuha naman ito ng babaeng higit sa kaniya. Iyong malinis. Iyong may maayos na pamilyang pinagmulan, at higit sa lahat, iyong babaeng hindi nabuntis ng kung sino lang.Kaya bakit siya? Hindi talaga niya maintindihan. Pero dahil wala na siyang iba pang matatakbuhan at ito naman ang nag-i-insist na panagutan ang ipinagbubuntis niya—bahala na."Ka—" Hindi niya itinuloy ang sasabihin. Nag-ipon muna siya ng hangin para palakasin ang loob, saka iyon ibinuga at muling nagsalita. "Kahit hindi muna kita pakasalan?"Si Franco naman ang bumuntonghininga, at parang napipilitang sumagot. "Fine. Kahit h'wag muna t
"I WILL make it sure, Mr. Villanueva,"tinig ng nasa kabilang linya. Ini- off niya ang mobile phone at saka tinanaw si Isabelle. Pagkatapos ng pakikipagusap ay agad naman siyang bumalik sa dining area upang saluhan si Isabelle sa pagkain. Matipid na ngumiti ito at sinundan siya ng tingin hanggang sa siya ay makaupo. "I'm sorry, it's an important call," saad niya. "It's okay. No need to apologize." Tinuloy ni Isabelle ang pagkain, hindi niya namalayan na naka- tatlong pancake na siya at dalawang slice ng watermelon at ang fresh juice ay halos nangalahati na ang laman ng baso. Nakangiting pinagmasdan niya si Isabelle habang nilalantakan ang huling slice ng watermelon. Kumuha pa siya ng isa at hiniwa ito at inilagay sa pinggan ng dalaga. Napansin naman ni Isabelle ang pagkatitig niya kung kaya't huminto ito ng pagkain. "Why, may sasabihin ka ba?" Ibinaba nito ang hawak na kubyertos at seryosong tumitig sa kaniya. Umiling- iling lamang siya at inilagay ang mga watermelon na
NO INTIMACY.No emotional attachment.No demands.Separate rooms.These are the conditions that Isabelle gave to Franco, na ipinagbuntonghininga na lamang ng huli.Ang bilis lang lumipas ng araw. It's been two and a half months since they live under the same roof. At kung hindi kasa-kasama ni Isabelle si Franco sa monthly check-up ng una, baka nagugulat na ang binata sa changes na nangyayari kay Isabelle.Tulad ngayong gabi. Gustong mabahala ng binata dahil hindi masiyadong kumain si Isabelle. Dalawang subo lang ang ginawa nito at bumalik na sa master bedroom kung saan niya ito pinagkuwarto.Dalawa lang ang silid na mayroon ang bungalow house na binili niya two years ago. Pero malaki ang espasyo sa harapan ng dalawang silid na siyang ginawang working space ni Franco. Pinalagyan niya ng working table para sa kaniya at kay Isabelle. Pero lately, Isabelle change her mood na para bang ayaw siya nitong nakikita kaya roon ito sa master bedroom gumagawa ng design para sa kliyente nito.Alas-
"HINDI masarap," nakasimangot na saad ni Isabelle. Lumabi pa ito na, animong isang bata 'saka sinulyapan si Franco. "What? Tita Rina cooked that for you." Halos nanlaki na ang mga mata niya sa pagkagulat nang tanggihan ni Isabelle ang sinigang na hipon na pinaluto niya, and besides he hired a professional cook just to satisfy her cravings. He even pay ten thousand for that food."I thought you like Tita Rina sinigang na hipon," nanlulumong saad niya.Halos mapuyat din siya sa paghihintay ng pagdating ng sinigang na hipon. Mag- alas tres na ng madaling araw dumating ito at excited na ihain ito kay Isabelle. Ang buong akala niya ay magiging masaya na ito, ngunit bigla nagbago ang mood ni Isabelle bigla- bigla na lang nitong inayawan ang sinigang na hipon na iniiyakan. "Hindi masarap, ang pait ng lasa," nagmamaktol na saad ni Isabelle. Itinulak pa nito ang mangkok at halos maduling na ang mata sa kakairap kay Franco. Napailing na lamang si Franco sa sinabi ni Isabelle. Kailan pa nagin
WARMTH blossomed in Isabelle’s chest sparks igniting as Franco leaned in close, their lips brushing together tentatively. Franco's lips were warm and soft. She parted her lips allowing his tongue to slip inside. She let his tongue taste her and played her soft tongue against her. The natural scent of his skin is like a smell of perfume of the evening scents of the cold night. "Franco...."pabulong na sambit ni Isabelle. Nag- angat ng tingin si Franco at pinagmasdan siya nito. Ang mapupungay nitong mga mata ay tila nang-aakit sa kaniya. Bahagyang inilayo ni Isabelle ang kaniyang mukha, ngunit mas lalo lamang idinikit ni Franco ang mukha niya kay Isabelle. Hinapit nito ang beywang niya, dahilan upang lalong magdikit ang kanilang katawan. "Franco, please." Ang kaniyang tinig ay tila nakikiusap, ngunit binalewala lang ito ng binata. Ikinubli siya nito sa mga bisig at mahigpit na niyakap. Marahang binabaybay ng mga kamay ni Franco ang kurba ng kanyang katawan, ang haplos nito ay naka
"Himala at lumabas ka ng lungga," mapang-asar na sabi ni Luigi kay Franco matapos ang meeting nila kasama ang ibang officer ng FV Finance. Luigi is Franco's second brother at COO ng kompaniyang pinagsosyohan nilang magkakapatid.Bumuntonghininga si Franco. Wala sana siyang balak na lumuwas at iwan si Isabelle, pero ayaw kasi siya nitong makita. Kaya kinuha muna niya ang pagkakataon para dalawin ang kompaniya niya. Akala pa naman niya magiging maayos na silang dalawa matapos ng namagitan sa kanila. Hays..."Pft, don't tell me pinalayas ka? Sa sarili mong pamamahay?" pang-aasar pa nito. Sinamaan niya ito ng tingin saka umiling-iling. Binuksan niya ang pinto ng opisina niya."Kumusta ang pagbubuntis niya?" usisa ni Luigi na hindi talaga matikom ang bibig, pagkapasok nila.Nilapitan ni Franco ang mesa para hagilapin ang cellphone na naiwan niya. Bumuntonghininga na naman siya. "Ang selan niya. Ayaw niya akong makita sa umaga, pero sa gabi kailangan ko siyang tabihan para matigil sa pag-iy
PAGLAPAG ng kanyang private plane ay agad na dumiretso si Franco sa bungalow house. Nagmamadaling pumasok siya sa masters bedroom upang alamin ang kalagayan ni Isabelle. Sa bungad pa lang ng pinto ay agad siyang sinalubong ng mahigpit na yakap ng dalaga na labis niya naman ipinagtataka. Isabelle has never been this before, kapag dumarating siya ay para wala itong nakikita at binabalewala lang siya, pero ngayon, kakaibang Isabelle ang kanyang nakikita. May kakaiba saya siyang nararamdaman. Kakaibang kiliti na gumuhit sa dibdib niya. It's like Isabelle touches his heart, hindi niya maipaliwanag ang kakaibang damdamin na pumupukaw sa tahimik niyang puso. "Buong araw akong naghihintay sa'yo," malambing na saad ni Isabelle. Walang salitang lumabas sa bibig ni Franco. Dinarama niya lang ang mahigpit na yakap ni Isabelle. He loves what Isabelle does to him. Gusto niyang ganito araw- araw si Isabelle sa kaniya, walang galit na nararamdaman at hindi naiinis sa tuwing nakikita siya. "I'm
"ISABELLE! nalintikan na," napakamot sa ulo si Franco at hilong talilong na lumabas ng kanyang opisina."Franco, wait!" Habol ni Licel sa kaniya. Akmang lalabas na siya ng pinto nang maramdaman niya ang kamay ni Licel na nakahawak sa kanyang braso, agad niya itong tinanggal at saka patakbong lumabas ng opisina upang habulin si Isabelle. "Just give me a minute. I need to talk to Isabelle." Sinundan na lamang ng tingin ni Licel si Franco. Isang malalim na buntong hininga ang pinakawalan at saka pumasok sa loob ng opisina. Mabilis na nilapitan ni Franco si Isabelle, hindi pinapansin ang mga sulyap ng mga empleyado. "Isabelle, wait," pagmamakaawa niya, sabay abot ng kamay para pigilan siya. "Pakiusap, hayaan mo akong magpaliwanagNapaatras si Isabelle, napako ang tingin sa sahig. "Walang dapat ipaliwanag," bulong niya, halos hindi marinig ang boses. "Nakita ko... Nakita ko lahat."Franco's frustration flared, but he forced himself to stay calm. "You saw what you thought you saw," he s
NAGPALINGA-LINGA si Isabelle sa loob ng restaurant upang hanapin si Olivia. Napangiti siya nang makita si Olivia sa kabilang sulok ng restaurant, at agad na kumaway ito sa kaniya nang mapansin ang kanyang pagdating. Dagli siyang lumapit sa kapatid, halos mapunit na ang bibig niya sa pagngiti."Olivia," bati niya, kasabay ng isang mahigpit na yakap."Isabelle," tugon ni Olivia, hinahaplos niya ang mukha ng kapatid bago muling yakapin ito nang mahigpit. "I'm glad to see you again.""Ganoon din ako.""Kumusta ka na?""Ito, lumalaki na ang tiyan," natatawang saad ni Isabelle.Hinagod ng tingin ni Olivia ang kapatid, at napako ang mga mata sa nakaumbok nitong tiyan. Kapansin-pansin din ang pagtaba ng pisngi at mga braso ni Isabelle. Hindi na ito ang Isabelle na kilala niya—ang Isabelle na may ganda at alindog. Parang naging losyang na ito dahil sa hindi magandang ayos, simpleng nakalugay ang buhok, at manipis na lipstick lang ang kolorete sa mukha."Look at yourself, Isabelle. Hindi mo
NAPABUNTONG-hininga nang malalim si Franco at pagkatapos ay binaling ang tingin sa labas ng building. Bumalik sa kanyang alaala ang mga nakaraan—mga panahon na halos tapakan ang kanyang pagkatao ni Olivia, mga panahon na hinahamak siya nito. Aaminin niyang nabighani siya sa kagandahan noon ni Olivia, ngunit puro panghahamak lang ang kanyang natatanggap sa kabila ng lahat. Ngunit sa lahat ng magkakapatid na Osorio, si Isabelle lang ang nagpakita sa kanya ng kabaitan; si Isabelle lang ang nakitaan niya ng pagmamalasakit. Madalas ay ipinagtatanggol siya nito sa pagmamaliit ni Olivia, kung kaya’t nagkaroon ng puwang sa puso niya si Isabelle. Hanggang sa dumating ang panahon na muling nagtagpo ang kanilang mga landas. Ang paghanga niya ay unti-unting sumibol sa pagkagusto sa dalaga; kaya nga si Isabelle ang pinili niyang pakasalan. Ngunit ganoon na lang ang pag-ayaw ng dalaga sa kanya. He has everything, pero patuloy pa rin siyang tinatanggihan. “So, what is your plan?” ani Luigi. Napu
"IS this the game that you want for your revenge, huh? To make Isabelle believe that you love her. Hmmm, bro, be careful. Baka pagsisihan mo rin ito in the end."Franco was about to say something when someone knocked on the door. "Come in!" malakas niyang tugon.Bumukas ang pinto at iniluwa niyon ang hindi niya inaasahang babae. Elegant on her red suit, Olivia sophisticatingly strode toward Franco's table. Marahas nitong inilapag sa ibabaw ng mesa niya ang dala nitong folder, saka ito humalukipkip habang nakataas ang kanang kilay."What is the meaning of that?" walang pakundangang tanong ng dumating kahit pa big boss nito ang kaharap."What do you mean, Miss Osorio?" Tinapatan ni Franco ang tinging ipinupukol sa kaniya ng panganay ng mga Osorio."Did you just approved a 7 million peso loan of my sister? Are you insane? And what more? You gave zero interest! Oh, wow! Thank you for generosity, Mr. Villanueva. But does Isabelle knew about this? Ang alam ko hindi niya itinuloy ang loan da
"SIGURADO ka bang ayos lang na dito na tayo sa lunsod?" malambing na tanong ni Franco kay Isabelle habang tinutuyo niya ang buhok ng dalaga gamit ang hair dryer. Nagkasalubong pa ang tingin nilang dalawa sa repleksiyon nila sa salamin ng dresser cabinet.Tumango si Isabelle matapos tingnan si Franco sa repleksiyon nito at ipinagpatuloy ang pagpapahid ng lotion sa braso. "I like your house in the province, but here is more convenient, Franc. Nandito ang trabaho mo, ang family mo. Ganoon din ako. And besides, nandito rin ang OB ko. Mas mapapadali ang buhay natin dito dahil hindi natin kailangang bumiyahe ng ilang oras everytime na may emergency," mahabang litanya niya.Napabuntonghininga naman si Franco. May point ang dalaga. Ang problema—siya. Ayaw niyang ma-stress si Isabelle, lalo na at kambal ang nasa sinapupunan nito. As much as possible, he wanted her to be comfortable during her pregnancy."Don't worry. Naiintindihan ko naman na gusto mo lang akong ilayo sa stress. Iiwasan ko n
AS Isabelle leaned against Franco, she felt an electric sensation coursing through her body. Parang tambol ang kabog ng kanyang dibdib, bawat kabog ay umaalingawngaw sa matinding emosyong umiikot sa pagitan nila. Ang init ng yakap nito ay bumalot sa kaniya, habang ang malambot nitong labi ay dumampi sa labi niya. Nararamdaman niya ang init na nagmumula sa kaniya, bumabalot sa kaniya na parang malambot na kumot at nag-aapoy ng init na kumakalat mula sa katawan hanggang sa mga daliri sa kanyang paa. Ang mainit na hininga ni Franco sa kanyang balat ay banayad na dumadampi na, nagpanginig sa kanyang gulugod. Ang paraan ng paghagod ng mga daliri ni Franco sa kanyang likod ay tila kumikiliti sa kaniya. As their faces moved closer, she became acutely aware of her quickening breath, filled with anticipation. Namumula ang kanyang pisngi sa init na katumbas ng tindi ng sandaling iyon, at naramdaman niya ang pagkirot sa kanyang tiyan, magkahalong kaba at excitement. Pumikit si Isabelle, hin
ISANG Presidential Suite ang napili ni Isabelle na paglilipatan ni Franco. She thought it was more convenient for Franco to stay in a big room until he was discharged. Malaki ang espasyo ng silid; may isang extra bed, sofa, and kitchen. The suite also boasts a private bathroom with a large walk-in closet and a shower in one, a deep soaking tub, and luxurious toiletries. Ang isang hiwalay na seating area ay nagbibigay ng komportableng espasyo para makapagpahinga. Ang isang plush sofa at armchair ay nakaayos sa paligid ng coffee table, perpekto para sa pagpapalamig o pakikipag-usap. Iginawi niya ang tingin kay Franco habang natutulog ito sa king size bed. Lumapit siya sa binata at bahagyang inilapit ang mukha rito. Pinagmasdan niya ang mukha nito at ang bendang nakabalot sa noo nito. Ikinilos niya ang kamay at ipinasada ang hintuturo at gitnang daliri sa mukha ni Franco. "Ang guwapo mo pala kapag nasa malapitan," bulong ni Isabelle. Gano'n na lamang ang pagkagulat niya nang dumi
THE TEXT message had arrived like a punch to the gut, a simple "I'm leaving" that had sent a wave of panic crashing over him. Nagmamadaling lumabas siya ng opisina at hindi pinakinggan ang pagtawag ni Luigi at Licel. Agad siyang dumiretso sa parking area ng building at mabilis na pinaandar ang sasakyan. The sun, a fiery orb, sank below the horizon, painting the sky in a canvas of molten orange and bruised purple. Nagbigay ito ng mahahabang anino na umunat at sumasayaw sa kumukupas na liwanag.Franco's heart is like a frantic drum banging against his ribs. The engine emitted a guttural growl that reverberated through the car's frame. Franco slammed his foot on the gas pedal, causing the speedometer needle to leap forward like a startled animal.Bawat kalamnan sa kanyang katawan ay sumisigaw para sa kanya na bumagal, ngunit hindi maalis sa kanyang diwa si Isabelle. Ang pag-iisip na pag-alis ni Isabelle ay nagbibigay ng kaba sa kanyang dibdib. Ang papalubog na araw ay nagbigay ng mai
"ISABELLE! nalintikan na," napakamot sa ulo si Franco at hilong talilong na lumabas ng kanyang opisina."Franco, wait!" Habol ni Licel sa kaniya. Akmang lalabas na siya ng pinto nang maramdaman niya ang kamay ni Licel na nakahawak sa kanyang braso, agad niya itong tinanggal at saka patakbong lumabas ng opisina upang habulin si Isabelle. "Just give me a minute. I need to talk to Isabelle." Sinundan na lamang ng tingin ni Licel si Franco. Isang malalim na buntong hininga ang pinakawalan at saka pumasok sa loob ng opisina. Mabilis na nilapitan ni Franco si Isabelle, hindi pinapansin ang mga sulyap ng mga empleyado. "Isabelle, wait," pagmamakaawa niya, sabay abot ng kamay para pigilan siya. "Pakiusap, hayaan mo akong magpaliwanagNapaatras si Isabelle, napako ang tingin sa sahig. "Walang dapat ipaliwanag," bulong niya, halos hindi marinig ang boses. "Nakita ko... Nakita ko lahat."Franco's frustration flared, but he forced himself to stay calm. "You saw what you thought you saw," he s
PAGLAPAG ng kanyang private plane ay agad na dumiretso si Franco sa bungalow house. Nagmamadaling pumasok siya sa masters bedroom upang alamin ang kalagayan ni Isabelle. Sa bungad pa lang ng pinto ay agad siyang sinalubong ng mahigpit na yakap ng dalaga na labis niya naman ipinagtataka. Isabelle has never been this before, kapag dumarating siya ay para wala itong nakikita at binabalewala lang siya, pero ngayon, kakaibang Isabelle ang kanyang nakikita. May kakaiba saya siyang nararamdaman. Kakaibang kiliti na gumuhit sa dibdib niya. It's like Isabelle touches his heart, hindi niya maipaliwanag ang kakaibang damdamin na pumupukaw sa tahimik niyang puso. "Buong araw akong naghihintay sa'yo," malambing na saad ni Isabelle. Walang salitang lumabas sa bibig ni Franco. Dinarama niya lang ang mahigpit na yakap ni Isabelle. He loves what Isabelle does to him. Gusto niyang ganito araw- araw si Isabelle sa kaniya, walang galit na nararamdaman at hindi naiinis sa tuwing nakikita siya. "I'm