Mag-uumaga na nang ihatid ng lalaki si Roief sa manor, pagkatapos ng mahaba nilang kwentuhan sa Royal’s Den. Napatingin si Roief sa nakabukas na gate at nakitang walang tao sa station. “Inuwi kaya nila ang Chairman?" bulong niya na sapat na para siya lang ang makarinig.“So paano, see you again after shift?” pahabol pa ni Earl. Nakahawak ito sa pinto ng sasakyan at inilahad ang palad sa kanya para alalayan siya palabas ng sasakyan.“Thanks for the treat! Na-relax talaga ako. I feel invigorated." Inabot naman niya ang kamay nito. "I don’t think I’ll be free tomorrow, kailangan ko pa kasing alamin ang lagay ng Chairman.” Bahagya siyang nguniti at bineso na niya ito bago pa ito iwan. " Goodnight Earl."“I see. We can still see each other pa naman some other time." Alam niyang nakatingin pa rin sa kanya ang lalaki dahil sinisiguro nitong makapasok muna siya bago siya nito iwan.“Goodnight Ro—” hindi nito itinuloy ang buong pangalan niya dahil nili
Nanlaki ang mata ni Ren nang makita ang mukha ng babae. Wala nang ispiritu ng alak sa katawan niya ngunit tila yata dinadaya siya ng paningin. Parang pinaglalaruan pa siya ng tadhana na muling magtagpo ang landas nila nito. Para siyang biglang nabuhayan ng loob, nang makita ito. Hindi pa rin siya makapaniwalang ito ang babaeng nakita niya sa Royal's Den ngunit bago pa ito matapos magsalita ay lumabas na siya ng silid. Muli kasing ibinabalik ng pagkakataon ang pakiramdam na pilit niyang kinalimutan."Sh*t!" Sinampal niya ang magkabikang pisngi para gisingin ang sarili. Matagal na niyang alam na patay na ang babaeng iyon ngunit heto at nakikita niya ang mukha nga babaeng iyon sa babaeng nasa loob ng kanyang silid. Napabuntong hininga siyang muli. Naihilamos na lang niya ang kamay sa mukha. “No. This is just pure coincidence. You know she's already dead. That's a different person. It can’t be."Ilang minuto muna siyang tumagal sa hall way na nagpalak
Napalingon si Ren nang biglang bumukas ang pinto."What brings you here? Akala ko ba doon ka na matutulog sa room ko?” sabi niya sa babaeng nakatayo ngayon sa may pintuan. Ngunit bago pa niya buklatin ang passport ay nakalapit na sa kanya ang babae at hinila nito ang passport mula sa mga kamay niya. "That's my thing.""Who are you?" hindi niya mapigilang mapatanong.“Itanong mo na lang kay Leila tutal siya naman ang inutusan ng chairman na sunduin ako,” dagdag pa nito.Nag-ekis ang mga braso nito at masama ang pagkakatitig nito sa kanya kaya mabilis siyang dumistansya rito."Okay. Relax! I didn't say wala akong tiawala sa 'yo. I'm just curious." Naalala niyang madalas ganitong postura ang ipinapakita ng mga babaeng ayaw magbahagi ng impormasyon kaya tiyak na wala rin siyang mapipiga rito.“I see. Ang secretary ko pala ang sumundo sayo. So what brings you here? Reunion? Business?"“Itanong mo
Nakahinga ng maayos si Ren nang mamataan ang lalaking malaki ang katawan na nakatayo sa labas. Labis siyang nag-alala rito kaya hindi niya magawang tawagan ito kagabi dahil sa takot na baka ito ang napabalitang nasawing driver ng Chairman. “It’s good to see you,” bati niya rito at napahawak siya sa sentido para ikubli ang nanggilid na luha sa mata. “Pumasok ka na sa loob,” utos nito sa kanya at tinapik siya nito sa balikat. Gaya ng dati maawtoridad pa rin ang tono ng pananalita nito at seryoso pa rin ang mukha, ni hindi marunong ngumiti. Ito ang nagustuhan ng Chairman sa kaibigan dahil bukod sa masipag ito ay palagi rin itong nasa oras. Hindi nga lang ito emosyonal at tila sarado ang puso nito pagdating sa pag-ibig. Naalala pa niya noon na interesado ang mga kababaihan sa Habitat dito ngunit ni minsan hindi niya ito nakitang nagk
Tinitigan ni Ren ang kaibigan sa rear view mirror na tahimik lang na nagmamaneho at hindi man lang siya binigyan ng kasagutan sa kanyang tanong kanina. “May alam ka ba sa mga nangyayari? Nakapagtataka lang na hindi ako sinabihan ni Paps sa pagdating ni Levy and you know what? Kahawig niya si Roief,” pagpapaliwanag niya sa kaibigan na dahilan upang mapatikhim ito. Ramdam niyang lumakas ang pagtibok ng puso niya sa tuwing mababanggit ang pangalan na ‘yun. “Baka naman may pagkakahawig lang?” walang emosyong nasabi ni Tony. “Kung hindi nga lang ganun ang kurba ng katawan at kulay ng balat niya maiisip kong baka siya na ‘yun,” dismayadong pahayag niya sa kaibigan. Bakas pa rin sa mukha niya ang pagkamangha sa paglalarawan sa babae.
“Kayo pala ‘yan Ren. Kararating lang din namin. Lubos akong nalungkot nang mabalitaan ko ang sinapit ng Chairman kaya agad akong nagpunta rito. Nagsama nga pala ako ng shaman para ipataboy ang mga masasamang espirito dito sa silid niya. Nagpapagawa rin ako ng talisman para mapabilis ang paggaling ng Chairman at maproteksyonan siya,” nasambit ni Mrs. Belmonte nang humarap ito sa kanila. “Mrs. Belmonte tila nakalimutan niyo po yata na may pollen allergy ang Chairman bakit nagdala pa po kayo ng mga bulaklak dito?” sabi niya sa may edad na babaeng pinupulot ang nahulog nitong itim na beads. Hindi rin niya nagustuhan sa lahat ang amoy ng insenso kaya nagtungo siya sa may bintana at binuksan iyon. “Hanggang ngayon hindi mo pa rin ako kayang tawaging Tita? Hindi yata sumabay si Yvette sa’yo?” pagwa
“Miss Levy? What are you doing here?” nauutal na tanong ni Ren sa kanya nang harapin siya nito. Kanina lang ay narinig niyang nasali ang pangalan niya sa usapan nila ngunit tila nakakita ito ng multo nang makita siya. Agad namang nagtungo ang isa pang kasama nito sa may veranda at sinagot ang tumutunong na cellphone nito. “Gusto ko lang naman malaman ang kalagayan ng Chairman,” sabi ni Levy at aktong papasok na sana sa loob ngunit tinabig siya ng babae at nauna na itong pumasok. “Leila hindi ba’t sinabihan na kitang sa office ka na dumeretso? What are you doing here?” naguguluhang tanong ni Ren sa babae. “Mapilit kasi si Miss Levy kaya wala akong choice kung hindi sumama,” agad na sagot naman nito at hinawakan ang necktie ni Ren. Napataas ang isang kilay niya sa narinig dahil hindi naman niya niyaya ito na sumama. Akala niya kanina kung magpapaiwan na ito sa hotel dahil bumaba na ito ngunit nang marinig nitong dede
Kinakabahan si Levy sa paraan ng pagtitig ni Tony sa kanya. Hindi niya kasi napigilan ang bugso ng damdamin kaya nakapagbitiw siya ng salita nang wala sa oras. "P-parang may nabanggit nga ang Chairman tungkol sa pagpasok ni Miss Levy,” sabi ni Tony. Tuluyan siyang nakahinga ng maayos sa sinabi nito. Hindi nito alam kung kanino titingin dahil sa namamagitang tensyon sa loob ng silid. "What?" Naisuklay ni Ren ang kamay sa ulo at hinarap nito ang kaibigan. "Sigurado ka?" muling tanong nito. "Narinig ko lang kasi silang dalawa na nag-usap," depensa naman agad ni Tony. Mabuti na lang at pinili nitong pagtakpan siya. Nagbabaga naman ang mga tingin ni Le
"Anong ginagawa mo rito?" Napalunok si Roief at kamuntikan pa niyang makagat ang sariling dila nang makita si Ren na nakatayo sa labas ng pinto."Sinabi sa akin ni Rosa na nandito ka raw sa library, I just didn't expect Dr. Farrah to be here." Sabi ni Ren habang nakatitig pa rin sa mga mata nya. "You two appear to be familiar with one another," dagdag pa nito na ikinabalaha ng dalawa.Bago pa sumagot ay tinitigan ni Roief ng mariin ang doktora. "Magkakilala na kami noon pa ni dok, ipinakilala siya sakin ng isang kaibigan." "Let's grab a coffee soon. It's good to see you once more Levy," agad namang sabat ng doktora at nagpalitan ng yakap ang dalawa. "Dok." Singit naman ni Ren na nagpaangat sa kilay niya. "Can I have a moment with you?" dugtong pa nito at agad naman itong sinundan ng doktora.Napakagat sa labi si Roief nang makitang bumuka ang bibig ni Ren. Hindi niya marinig ang pinag-uusapan ng dalawa dahil nagbubulungan ang mga ito. Ngayon lang niya napansin na namawis ang palad n
"Doctora Farrah?" hindi makapaniwalang nasambit ni Roief nang makita ang babaeng psychologist na tumingin sa kanya noon."How have you been? I can't believe it's really you. What are you doing here by the way?" Niyakap siya ni Dra. Farrah at hindi maalis sa mukha nito ang pagkamangha. "You've changed so much! Look at you, muntik na kitang hindi mamukhaan.""Ito alive and kicking dok. Ako nga rin dok nagdalawang isip po ako parang mas bumata po kayo," biro niya rito at nagtawanan naman sila. "For now I am living as Levy. Long story dok," sabi niya at mukhang naintindihan naman agad ito ng babae."I see. Would you like to share?" pabulong na tanong nito sa kanya habang nakatakip ang kamay nito sa bibig."M
"You stay with ate Rosa, Mommy will go downstairs for a while," pakiusap ni Roief kay Luigi. Mabuti na lang at pumayag ito kaya mabilis niyang kinuha ang papel na itinago sa bag at bumaba.. "Good morning!" bati sa kanya ni Earl pagkalabas niya pa lang sa gate. "Good morning! Ito pala 'yung sinasabi ko." Itinaas niya ang papel na naglalaman ng buhok ni Luigi at buhok niya. "Pasensya na pumunta ka pa rito. Hindi kasi ako papasok ngayon dahil may sinat 'yung bata kaya hindi ako makalalabas." "Anything for you," nakangiting sagot nito. "Wala kang pasok ngayon? Sinong bata?" nagtatakang tanong nito. Sumandal ito sa harapan ng sasakyan at inilagay sa ziplock ang inabot niyang papel. "May sakit kasi si Luigi,
Nagulat si Roief nang kaumagahan dahil ngayon lang niya ulit nakasabayan si Yvette na mag-agahan. Habang magtitimpla ng kape ay hindi pa rin mawala sa isip ang sinabi sa kanya ni Ren. Hindi niya alam kung seryoso ito sa sinabi o niloloko lang siya nitong kahawig niya ang taong minahal nito. "Hindi pa ba gising ang mag-ama?" tanong ni Nanay Maggie nang ilapag nito ang toast sa tabi ng kape niya. "Napuyat po 'yung isa kagabi. Hinika kasi si Luigi," sagot niya rito. "Nagtatabi na pala kayo ni Ren? Since when?" tanong bigla ni Yvette na ikinabigla nilang dalawa ni Nanay Maggie. "Hindi naman sa ganun, si Luigi kasi nilalagnat. Alam mo naman 'yung
Parang natunaw ang puso ni Roief nang makita si Luigi na umiiyak habang tumatakbo papunta sa kanya. Napakunot noo siya dahil may nakatapal ding cool fever sa noo nito "Kanina pang umaga 'yan may lagnat, ayaw magpaawat. Hintayin ka raw namin kaya hindi pa s'ya natutulog," paliwanag agad ni Ren. Tinitigan lang niya si Ren ngunit mabilis namang niyakap niya si Luigi at naramdaman nga niyang mainit ito. "What took you so long, Mommy? I haven't seen you all day," tanong pa sa kanya nito na parang nagtatampo. Pinakiramdaman niya ang noo nito at mainit pa nga ito. Kinarga naman niya agad ito at naglakad na paakyat ng hagdan. "I'm sorry, I didn't know you're sick," sabi niya rito at hinalikan ang noo nito. Parang ay
Hindi alam ni Roief ang gagawin nang lumapit si Earl sa kanya at makita ito ni Ren. “Hi,” tipid na bati niya sa lalaki nang i-beso siya nito sa harapan ng boss. “May date ka pala?” tanong ni Ren sa kanya habang sinusuri ng mga mata nito ang lalaking lumapit sa kanya. Hindi agad siya nakapagsalita dahil inunahan siya ni Earl. “Hi! I’m Earl,” pagpapakilala ng lalaki sa sarili. Nakangiti nitong inilahad ang kamay kay Ren at inabot naman ng boss niya ang kamay nito. Kita niyang mahigpit na nagkamayan ang mga ito. “Ren,” sagot naman ng boss niya at saka siya binalingan nito. “Hindi ko alam na may lakad ka pala, sana sinabi mo ng mas maaga para nalaman ko.”
“Anong ibig sabihin ng mga ipinadala mong litrato?” tanong ni Roief kay Earl nang tawagan niya ito. Hindi kasi niya maintindihan kung bakit ito biglang nagpadala ng litrato ng sanggol sa kanya. “Bakit ngayon ka lang?” tanong agad nito sa kanya. Mukhang tumatakbo ang lalaki kaya pinakiramdaman niya ang kausap. “Sorry, hindi ako nakarating at hindi man lang kita nasabihan na hindi ako matutuloy. Naiwan ko kasi ‘tong phone kaya ngayon lang ako nag-open. Are you okay?” Hindi niya maiwasang mag-alala para sa lalaki dahil parang kinakapos ito ng hininga. “I have a very important news to tell you. I just need to hang up right now,” sabi ni Earl. “Wait, please tell me you’re ok
Sa ginawa ng lalaking muling paggawad ng halik sa labi ni Roief ay hindi napigilan ng babaeng itulak ito. Pinunasan niya ang labi at tinitigan ng masama ang lalaki, “get out!” malakas na sabi niya. Itinuro niya ang pinto para lumabas ang lalaki. Hindi niya alam kung papaano pa sila maghaharap mamaya nito. “I’m sorry,” tanging nasabi lang nito at saka mabilis na lumabas. Napahawak siya sa batok at hinaplos ‘yun dahil sa naramdaman niya kaninang dumaloy na maliliit na boltahe ng kuryente sa parteng ‘yun. Kung bakit naman kasi bigla siyang halikan nito, kamuntikan tuloy siyang mawala sa sarili. Ang malambot na labi nito at ang paghawak pa lang nito sa katawan niya ay sapat na para mawala siya sa katinuan. Mabuti na lang at naalala niya si Leila kaya hindi siya nagpadala sa mapang-akit at pangahas na halik nito. “Bwisit.” Gusto niyang alisin ang bakas ng halik nito sa kanyang bibig kaya nagsipilyo siya. Pagkatapos magpalit ay nagmadali siy
Masakit ang ulo ni Roief na bumangon dahil pinilit siya nila Rosa na uminom ng wine kagabi. Nagising siya gawa nang may dumagan at pumisil sa kanyang d****b na akala niya ay si Luigi. Aalisin niya sana ang kamay nito ngunit napamulat siya nang maramdaman na may umumbok sa may puwetan niya kaya napatalikod siya. Nanlaki ang mga mata niya nang mapagsino ang katabi at natadyakan niya ito. Sumama naman ang nakapulupot na kumot dito at kumalabog ito nang mahulog sa sahig. Mabilis na inikot niya ang mga mata at nakitang nasa loob naman siya ng kanyang silid. “Bastos ka! Bakit nandito ka na naman?” naisigaw niya sa inis. Mabilis na ch-in-eck ang pang-ibaba kung may namagitan ba sa kanila ng lalaki at nakahinga lang siya ng maayos nang makitang maayos ang damit at suot pa naman ng lalaki ang damit nito.