"You may now kiss the bride" Agad akong umiwas ng tingin nang halikan nang kambal ko ang lalaking pinaka mamahal ko.
Sobrang sakit palang na ikinasal sya sa iba, ang malala pa roon sa mismong kambal ko pa. Naiinggit ako, lahat nalang kase nasa kanya na paano naman ako? Nang matapos ang kasal nila ay agad akong umalis dahil hindi ko talaga kayang tumagal doon kase sobrang durog na durog na ako. Ang saya saya nila habang ako ay pagod na. Kailan ba nila ako papahalagahan? Kambal naman kami ah? Mag kamukha, Mag kaboses, matalino, maganda pero bakit sya lang ang mahalaga sakanila? "Ayos ka lang?" Pinunasan ko ang aking luha nang marinig ko ang boses ng kaibigan ko. "Ayos lang" Pilit akong ngumiti sakanya pero ang hirap palang mag panggap. Hinayaan ko nalang ang mga luha kong bumuhos. Pagod na pagod na akong mag panggap. Agad nya akong niyakap kaya mas lalong lumakas ang iyak ko. "It's okay, Faith. I'm here okay?" Tumango ako habang umiiyak. Ilang minuto kaming magka yakap hanggang sa kumalma ako at humiwalay sakanya. "Salamat, Andrei" Pasasalamat ko sakanya. Ngumiti lang sya sa'kin at inalalayang tumayo. Sabay kaming naglakad patungo sa bahay, hinatid nya muna ako bago umalis. Pagka loob ko ay nakita ko roon sila Mama, kasama nila roon ang mga magulang ni Ryder, ang asawa ng kambal ko. Napansin nila ako kaya naman tinawag ako ni Mama. Binati nila ako kaya naman binati ko sila pabalik. Nag uusap sila habang ako naman ay nakikinig lang. Nasa harapan ko mismo si Charmie, ang kambal ko habang si Ryder naman ay naka akbay sakanya. Nang makita kong napatingin sa'kin si Ryder ay agad akong umiwas ng tingin. "How about you, Faith? Kailan ka naman ikakasal? " Napaangat ako ng tingin sakanila dahil sa tinanong nila sa'kin. "Wala pa—" Pinutol ng kambal ko ang dapat na sasabihin ko. "Naku, Ma. Wala po yatang balak mag asawa yang kambal ko eh" Biro ni Charmie kaya naman nag tawanan sila pero nanatili parin akong tahimik. "Nag kakamali ka" Laban ko kaya naman natigilan sila sa pag tawa. "What do you mean, Faith?" Tanong sa'kin ni Tita Rina, Mama ni Ryder. "I have a boyfriend already, at balak na naming mag pakasal " Wala akong magawa kundi mapilitang mag sinungaling dahil ayaw kong maging kawawa sakanila. "Really? That's nice, Iha" Masayang sabi ni Mama. Tumango nalang ako at nanahimik ulit. Nag paalam muna ako sakanila na mag c-cr lang. Pagka labas ko ng banyo ay nakasalubong ko si Ryder. Agad akong umiwas ng tingin sakanya. "Who's your boyfriend?" Natigilan ako dahil sa tanong nya. Huminga ako ng malalim at hinarap sya. "Wala kang pakialam" Madiin kong sambit sakanya. Napangisi naman ito. "Of course, Wala talaga akong pakialam because I don't care about you. Pero sa boyfriend mo baka may pakialam po ako you know why? Baka kase gawin mo rin sakanya ang ginawa mo sa'kin noon" Pinigilan kong umiyak dahil sa sinabi nya. "Hanggang ngayon pa ba, Ryder?" Muli kong naalala ang bagay na matagal ko ng gustong kalimutan. Yes, naging kami ni Ryder nang halos limang taon pero nauwi lang 'yon sa hiwalayan dahil pinag bintangan nya akong niloloko ko sya at pinag palit sa kaibigan nya. Pero hindi 'yon totoo dahil bakit ko naman gagawin 'yon sa lalaking pinaka mamahal ko? "Of course not. May asawa na ako at ikaw? matagal na kitang kinalimutan" Mariin nyang sambit at nag lakad paalis. Nilingon ko sya habang umiiyak. "Ang daya mo, Ryder...sa'kin ka nangako na ikakasal tayo pero sa iba mo tinupad...ang sakit lang dahil sa ka-kambal ko pa" Bulong ko habang pinag mamasdan sya palayo. Umakyat ako sa kwarto ko at nilock ang kwarto ko. Ayaw ko munang lumabas habang nandito pa sila. Nang mag gagabi na ay napilitan na akong lumabas dahil sa nararamdaman kong gutom. Agad akong pumunta sa kusina at nag handa ng kakainin ko. Matapos kong kumain ay bumalik ako kaagad sa kwarto ko para matulog. Ilang oras pa ang lumipas pero gising parin ako. Pinikit ko ang aking mga mata para makatulog hanggang sa hindi ko na namalayan na tuluyan na akong nilamon ng dilim. Pag kagising ko, agad akong bumaba dahil sa mga narinig kong ingay. Lumabas ako roon at nakita ko sila Mama, Umiiyak si Mama habang yakap yakap sya ni Papa. Agad naman akong lumapit para mag tanong. "Ma? Ano pong nangyare?" Tanong ko. Napatingin naman sa'kin si Mama. Agad nya akong niyakap. "Charmie, Anak ko! Sabihin mo Ikaw si Charmie? Ikaw sya diba?" Ganyan mo na ba talaga kamahal si Charmie para isiping ako sya? "Ma, ako si Faith. Ano po bang nangyayari?" Tanong ko ulit. "Si Charmie...nawawala!" Iyak ni Mama. "Po?" Imbes na sagutin ay agad akong sinamaan ni Mama ng tingin. "Bakit hindi nalang ikaw ang nawala?! Bakit si Charmie pa?!" Sigaw ni Mama. Hindi ko mapigilang hindi umiyak. "Ma! Bakit si Faith ang sinisisi mo?!" Rinig ko ang sigaw ni kuya Chase, agad nya akong dinaluhan at niyakap. "Grabe naman, Ma... P-parang hindi nyo naman po ako anak, Ma..." Malungkot kong sambit sakanya. Nakita ko naman kung paano sya kumalma at parang may na realize. Agad akong kumalas ng yakap kay kuya Chase at umalis sa bahay namin. Sumakay ako sa taxi at nag tungo sa Condo ko. Nag pasya akong bumili nito dahil sanay naman na akong mag isa. Nang makarating ako sa Condo ko ay agad akong pumasok doon. Napaupo ako at niyakap ang binti ko at doon tahimik na umiyak. Ilang oras akong nakaupo habang umiiyak hanggang sa tumigil na ako. Narinig kong may kumatok kaya naman dahan dahan ko itong binuksan, bumungad sa'kin sila Mama at Papa, wala si kuya Chase. Ang kasama lang nila ay yung mga magulang no Ryder. Huminga ako ng malalim bago sila pinapasok sa condo ko. Nang makaupo kami, agad na lumapit sa'kin si Mama at niyakap ako. "I'm sorry, Faith. Hindi ko dapat ginawa 'yon, hindi mo kasalanan na nawala ang kambal mo. I'm really sorry, Sana mapatawad mo si Mama hm?" Sabi ni Mama habang yakap yakap ako. "Okay lang po....Ma" Tanging sagot ko. Hindi naman ako galit, nasaktan lang ako. Humiwalay sa'kin si Mama ng yakap at hinarap ako. "May gustong sabihin ang Tita Rina mo" Aniya. "Ano po 'yon?" Tanong ko at hinarap ang mag asawa. "We need your help, Faith. Ngayong wala ang ka-kambal mo ay hindi namin kayang sabihin kay Ryder. Kilala mo naman sya diba? Iba sya magalit, Iha." Aniya pero hindi ko maintindihan. "Hindi ko po maintindihan Tita" Ani ko. Nag katinginan muna sila bago nag salita si Tita. Tila gumuho ang mundo ko dahil sa sinabi nya. "Ikaw muna ang papalit kay, Charmie. You will be Ryder's Substitute Wife.""Seryoso po ba kayo?" I asked. Tumingin ako kay Mama pero umiwas lang sya ng tingin ganun din si Papa. Kung nandito lang si kuya Chase baka nag away away na sila. "Yes, Faith. I'm sorry kung kailangan namin 'tong gawin. Hindi kase namin alam ang gagawin namin sakaling malaman ni Ryder ang totoo" Tito Rakiel said. "Bakit po ba? Dapat sya nga po yung unang makaalam na nawawala ang asawa nya" Laban ko. Bakit parang takot sila kay Ryder. "No! Hindi nya pwedeng malaman. Once na nalaman nya iiba ang takbo ng isip nya. Faith, he's ruthless, he's cruel, wala syang sinasanto. Kahit kami na magulang nya ay hindi nya papalampasin" Nagulat ako sa sinabi ni Tita Rina. "Po? Hindi naman po 'yata and ano po bang magagawa nya eh iniwan sya ng asawa nya" Napatikom ako ng bibig nang suwayin ako ni Mama. "He will kill us, Papatayin nya kami" Mas lalo pa akong nagulat dahil sa sinabi nila. "Pati ikaw, ang mga magulang mo" "No, he can't do that" Umiling lang sila sa'kin. "Kaya nya, Fait
Nang makarating kami sa bahay ni Ryder ay agad akong bumaba. After 1 year, ngayon lang ulit ako nakabalik dito sa bahay ni Ryder. Napangiti ako ng mapait nang maalala ko ang mga pinag samahan namin ni Ryder sa bahay na 'to. Malaki din ang pinag bago ng bahay nya. Sabagay Isang taon na ang lumipas, Isang taon tapos naging sila ng kakambal ko agad agad, halos pitong buwan lang sila tapos nag pakasal na agad. Paano naman ako na mahigit limang taon na? "Let's go, Baby" Rinig kong tawag nya. Naiilang din ako dahil sa pag tawag nya sa'kin, kadalasan kase ay love o charm ang tawag nya sa'kin noon. Nag lakad kaming dalawa papasok sa loob. Nanikip ang dibdib ko nang makapasok kami, ang tagal kong hindi nakapunta rito. Nilibot ko ang tingin ko sa loob. May mga nag bago at hindi nag bago sa loob nito. Kinuha ni Ryder ang mga gamit ko at inaya akong pumunta sa 3rd floor. Nang makapunta kami sa taas ay pumasok sya sa isang kwarto. What the hell? Nanadya ba sya, yung kwartong pinasukan namin
Wala ni isa sa amin ni Henzo ang nag salita nang mag tanong si Ryder. Kaya naman nakalipas ang ilang minuto ay nag salita na si Henzo, kinakabahan pa ako dahil baka sabihin ngang hindi ako si Charmie. "She's okay now, Dude. Call or text me if may kailangan ka. Ingatan at alagaan mo sya okay?" Paalala ni Henzo. Nakahinga naman ako ng malalim dahil hindi nito binanggit ang mga pinag usapan namin kanina. Nag paalam na nga si Henzo sa'kin pati narin kay Ryder. Hinatid muna ni Ryder si Henzo sa labas, ako naman ay naiwan sa kwarto.. Makalipas ang ilang minuto ay hindi ko napansing nakatulog ako. Nagising na lamang ako dahil may nararamdaman akong mabigat sa tiyan at katawan ko. Pag mulat ko ng mga mata ko ay nakita ko si Ryder na nakayapos sa akin. Mahigpit ang yakap nya sa'kin. Hindi ko maiwasang hindi titigan ang kanyang mukha. Ganito kami noon, nung kami pa. Until now pero dahil sa pag papanggap na. Ano kayang gagawin o sasabihin nya sa'kin kapag nalaman nya ang totoo? Ma
Nagising ako kinaumagahan wala na si Ryder sa tabi ko. Bumangon ako at nag tungo sa banyo para mag ayos. Pag katapos kong mag ayos ay bumaba na ako para hanapin si Ryder dahil pupunta pa kami kila Mama. Nang makababa ako ay natanaw ko si Ryder sa kusina na ng luluto. Nang mapansin nya ako, agad nyang binitawan ang hawak nya at dali daling lumapit sa'kin. Mabilis ako nitong hinalikan sa labi. "Good morning, pretty" Bati nito sa'kin at hinaplos ang buhok ko. "Good morning, Ryder" Bati ko pabalik. Tila hindi naman nya nagustuhan 'yon. "Again, Call me baby" Reklamo nya. Hinapit ako nito sa aking bewang. "G-good morning...Baby" Bati ko sakanya, agad naman itong ngumiti tsaka humalik ulit sa'kin. Nag lakad sya pabalik sa pwesto nya kanina upang ipag patuloy ang kanyang ginagawa. Nag lakad naman ako para umupo, manonood nalang ako sakanya. Habang nanonood ako sakanya ay hindi ko maiwasang alalahanin lahat ng mga nakaraan namin. "Matutunaw ako nyan, Baby" Agad akong umiwas
Nagising ako kinaumagahan wala na si Ryder sa tabi ko. Bumangon ako at nag tungo sa banyo para mag ayos. Pag katapos kong mag ayos ay bumaba na ako para hanapin si Ryder dahil pupunta pa kami kila Mama. Nang makababa ako ay natanaw ko si Ryder sa kusina na ng luluto. Nang mapansin nya ako, agad nyang binitawan ang hawak nya at dali daling lumapit sa'kin. Mabilis ako nitong hinalikan sa labi. "Good morning, pretty" Bati nito sa'kin at hinaplos ang buhok ko. "Good morning, Ryder" Bati ko pabalik. Tila hindi naman nya nagustuhan 'yon. "Again, Call me baby" Reklamo nya. Hinapit ako nito sa aking bewang. "G-good morning...Baby" Bati ko sakanya, agad naman itong ngumiti tsaka humalik ulit sa'kin. Nag lakad sya pabalik sa pwesto nya kanina upang ipag patuloy ang kanyang ginagawa. Nag lakad naman ako para umupo, manonood nalang ako sakanya. Habang nanonood ako sakanya ay hindi ko maiwasang alalahanin lahat ng mga nakaraan namin. "Matutunaw ako nyan, Baby" Agad akong umiwas
Wala ni isa sa amin ni Henzo ang nag salita nang mag tanong si Ryder. Kaya naman nakalipas ang ilang minuto ay nag salita na si Henzo, kinakabahan pa ako dahil baka sabihin ngang hindi ako si Charmie. "She's okay now, Dude. Call or text me if may kailangan ka. Ingatan at alagaan mo sya okay?" Paalala ni Henzo. Nakahinga naman ako ng malalim dahil hindi nito binanggit ang mga pinag usapan namin kanina. Nag paalam na nga si Henzo sa'kin pati narin kay Ryder. Hinatid muna ni Ryder si Henzo sa labas, ako naman ay naiwan sa kwarto.. Makalipas ang ilang minuto ay hindi ko napansing nakatulog ako. Nagising na lamang ako dahil may nararamdaman akong mabigat sa tiyan at katawan ko. Pag mulat ko ng mga mata ko ay nakita ko si Ryder na nakayapos sa akin. Mahigpit ang yakap nya sa'kin. Hindi ko maiwasang hindi titigan ang kanyang mukha. Ganito kami noon, nung kami pa. Until now pero dahil sa pag papanggap na. Ano kayang gagawin o sasabihin nya sa'kin kapag nalaman nya ang totoo? Ma
Nang makarating kami sa bahay ni Ryder ay agad akong bumaba. After 1 year, ngayon lang ulit ako nakabalik dito sa bahay ni Ryder. Napangiti ako ng mapait nang maalala ko ang mga pinag samahan namin ni Ryder sa bahay na 'to. Malaki din ang pinag bago ng bahay nya. Sabagay Isang taon na ang lumipas, Isang taon tapos naging sila ng kakambal ko agad agad, halos pitong buwan lang sila tapos nag pakasal na agad. Paano naman ako na mahigit limang taon na? "Let's go, Baby" Rinig kong tawag nya. Naiilang din ako dahil sa pag tawag nya sa'kin, kadalasan kase ay love o charm ang tawag nya sa'kin noon. Nag lakad kaming dalawa papasok sa loob. Nanikip ang dibdib ko nang makapasok kami, ang tagal kong hindi nakapunta rito. Nilibot ko ang tingin ko sa loob. May mga nag bago at hindi nag bago sa loob nito. Kinuha ni Ryder ang mga gamit ko at inaya akong pumunta sa 3rd floor. Nang makapunta kami sa taas ay pumasok sya sa isang kwarto. What the hell? Nanadya ba sya, yung kwartong pinasukan namin
"Seryoso po ba kayo?" I asked. Tumingin ako kay Mama pero umiwas lang sya ng tingin ganun din si Papa. Kung nandito lang si kuya Chase baka nag away away na sila. "Yes, Faith. I'm sorry kung kailangan namin 'tong gawin. Hindi kase namin alam ang gagawin namin sakaling malaman ni Ryder ang totoo" Tito Rakiel said. "Bakit po ba? Dapat sya nga po yung unang makaalam na nawawala ang asawa nya" Laban ko. Bakit parang takot sila kay Ryder. "No! Hindi nya pwedeng malaman. Once na nalaman nya iiba ang takbo ng isip nya. Faith, he's ruthless, he's cruel, wala syang sinasanto. Kahit kami na magulang nya ay hindi nya papalampasin" Nagulat ako sa sinabi ni Tita Rina. "Po? Hindi naman po 'yata and ano po bang magagawa nya eh iniwan sya ng asawa nya" Napatikom ako ng bibig nang suwayin ako ni Mama. "He will kill us, Papatayin nya kami" Mas lalo pa akong nagulat dahil sa sinabi nila. "Pati ikaw, ang mga magulang mo" "No, he can't do that" Umiling lang sila sa'kin. "Kaya nya, Fait
"You may now kiss the bride" Agad akong umiwas ng tingin nang halikan nang kambal ko ang lalaking pinaka mamahal ko. Sobrang sakit palang na ikinasal sya sa iba, ang malala pa roon sa mismong kambal ko pa. Naiinggit ako, lahat nalang kase nasa kanya na paano naman ako? Nang matapos ang kasal nila ay agad akong umalis dahil hindi ko talaga kayang tumagal doon kase sobrang durog na durog na ako. Ang saya saya nila habang ako ay pagod na. Kailan ba nila ako papahalagahan? Kambal naman kami ah? Mag kamukha, Mag kaboses, matalino, maganda pero bakit sya lang ang mahalaga sakanila? "Ayos ka lang?" Pinunasan ko ang aking luha nang marinig ko ang boses ng kaibigan ko. "Ayos lang" Pilit akong ngumiti sakanya pero ang hirap palang mag panggap. Hinayaan ko nalang ang mga luha kong bumuhos. Pagod na pagod na akong mag panggap. Agad nya akong niyakap kaya mas lalong lumakas ang iyak ko. "It's okay, Faith. I'm here okay?" Tumango ako habang umiiyak. Ilang minuto kaming magka yakap ha