"Seryoso po ba kayo?" I asked. Tumingin ako kay Mama pero umiwas lang sya ng tingin ganun din si Papa. Kung nandito lang si kuya Chase baka nag away away na sila.
"Yes, Faith. I'm sorry kung kailangan namin 'tong gawin. Hindi kase namin alam ang gagawin namin sakaling malaman ni Ryder ang totoo" Tito Rakiel said. "Bakit po ba? Dapat sya nga po yung unang makaalam na nawawala ang asawa nya" Laban ko. Bakit parang takot sila kay Ryder. "No! Hindi nya pwedeng malaman. Once na nalaman nya iiba ang takbo ng isip nya. Faith, he's ruthless, he's cruel, wala syang sinasanto. Kahit kami na magulang nya ay hindi nya papalampasin" Nagulat ako sa sinabi ni Tita Rina. "Po? Hindi naman po 'yata and ano po bang magagawa nya eh iniwan sya ng asawa nya" Napatikom ako ng bibig nang suwayin ako ni Mama. "He will kill us, Papatayin nya kami" Mas lalo pa akong nagulat dahil sa sinabi nila. "Pati ikaw, ang mga magulang mo" "No, he can't do that" Umiling lang sila sa'kin. "Kaya nya, Faith. Kaya please pumayag kana. Hahanapin namin si Charmie habang nasa puder ka ni Ryder." Kaya ko ba? And kaya nga bang pumatay si Ryder? Gagawin nya 'yon para sa kambal ko? Ganun nya ba kamahal si Charmie? She's lucky. "Hindi pwede" Bulong ko. "What do you mean? " Tanong ni Papa. "Pa, asawa sya ng kambal ko! Hindi pwede 'to, masasaktan lang si Charmie pati na rin si Ryder kung malalaman nila ang totoo" Pati ako masasaktan din. "Please Faith, Ito nalang ang tanging paraan" Pakiusap ni Tita Rina. "No—" Pinutol mo Mama ang sasabihin ko. "Faith! Kahit ito lang...Kahit ito lang ang gawin mo para sa'min, eto lang ang hinihiling namin na gawin mo, hindi mo pa magawa?" Kumirot ang dibdib ko sa sinabi nya. "Really, Ma? Ito lang? Ma naman, Marami na akong nagawa, Marami na akong napatunayan. Hindi nyo alam? Of course hindi kase puro nalang kayo kay Charmie! At ngayon pipilitin nyo ako? Kase kay Charmie na naman. Ma, kailan rin ba...a-ako?" Pinipigilan kong umiyak. Tiningnan lang nila ako na parang hindi ako nasasaktan. Napangiti nalang ako ng mapait. "Fine! Papayag na ako, baka sakaling makita nyo na mahalaga rin ako" Buo na ang desisyon ko, gagawin ko 'to para sa sarili ko. Hindi sakanila, Hindi kay Charmie o Ryder, Dahil sa'kin. "Maraming salamat, Faith" Niyakap ako ni Tita Rina pero nanahimik ako. "Kunin mo na ang mga gamit mo dahil pupuntahan ka ni Ryder sa bahay mamaya. Faith, you're Charmie now" No, hindi ako si Charmie. I'm Faith. Sumama ako sakanila sa bahay, kinuha ko lahat ng gamit ko. Tumingin ako sa salamin, pinasuot nila ako ng dress. Pati sa pananamit kailangan pang ibahin. Hindi ako sanay sa mga ganto. Lumabas ako ng kwarto ko dala ang mga gamit ko. Nakasalubong ko si Kuya Chase. Pero nilampasan nya lang ako. Akala nya siguro ako si Charmie. Oo nga pala, hindi nya alam dahil hindi sinabi nila Mama. Kapag nalaman nya kase baka raw kunin nya ako at ilayo. "Kuya..." Bulong ko, narinig nya naman 'yon. Pero hindi sya lumingon sa'kin. Kailangan kong mag paalam sakanya. "Kuya Sese" Lumingon sya sa'kin nang marinig nya ang ipinantawag ko sakanya. Lumapit sya sa'kin at hinawakan ako ng mahigpit sa braso. "Don't call me that name, Only Faith can call me that" Madiin nyang sambit. Lihim akong napangiti dahil sa sinabi nya. Kuya, I'm Faith. Gusto kong sabihin 'yan sakanya. "Oh fck, You're Faith" Nakilala nya ako? Nagulat ako ng yakapin nya ako. "I'm sorry, Nasaktan kaba?" Tanong nya at hinawakan ang kamay kong hinawakan nya kanina ng mahigpit. "Okay lang, Kuya" Sagot ko. Napatingin sya sa mga gamit ko. "Aalis ka?" Tanong nya. Dahan dahan akong tumango. "Why? Dahil ba kila Mama? You know, I can get you out of here. Pwede ka muna sa Condo ko" Kung alam mo lang kuya na si Ryder ang dahilan nito. "No kuya Chase, Nag paalam na ako kila Mama. Aalis ako para mag trabaho, kailangan kong gawin 'yon dahil ayokong umasa kila Mama" I'm sorry for lying Kuya. "Pwede kitang tulungan. I can give you Money, Faith" Aniya pero umiling lang ako. "Ayos lang kuya, Don't say sorry tatawagan naman kita eh" Ani ko. Ngumiti sya at ginulo ang buhok ko, napanguso naman ako dahil doon. "Be careful, Faith. Kung may kailangan ka sabihin mo lang sa'kin" Tumango sya. Niyakap nya ako kaya naman niyakap ko sya ng mahigpit. Mamimiss ko ang kuya ko. "Tulungan na kita" Aniya at kinuha ang mga gamit ko para ibaba. Nakita namin sila Mama roon, Tila gulat pa sila dahil kasama ko si Kuya Chase. Umiling ako para sabihin sakanila na hindi ko sinabi kay kuya ang totoo. "Tara na" Anyaya ni Mama. Tumingin pa ako kay kuya Chase bago lumabas. Tumibok ng mabilis ang puso ko nang makita ko si Ryder na nakatayo sa labas ng sasakyan nya. Nang makita nya ako ay agad syang tumakbo palapit sa'kin. Nang makalapit sya, akmang hahalikan nya ako sa labi, umiwas ako. Nag taka naman sya, sinubukan nya ulit pero tumingin ako kila Mama. Umiwas lang si Mama ng tingin. "What's wrong, baby?" Tanong sa'kin ni Ryder. Umiling lang ako. Hindi na ako nakaiwas nang halikan nya ako ng mabilis sa labi. Mas lalong lumakas ang kabog ng dibdib ko. Ipinasok nya ang mga gamit ko sa kotse nya saka ako hinawakan sa kamay at pinapasok sa loob ng kotse. Nang makapasok kami ay, hinalikan nya muna ang kamay ko bago nya inalis para mag simulang mag drive. Kaya ko nga ba syang pakisamahan? "Why are you so quiet?" Rinig kong tanong nya. "Wala naman" Sagot ko. Hinintay ko syang mag react pero hindi nya ginawa, oo ng pala parehas kami ni Charmie ng boses. Speaking of Charmie, nasaan kaya sya? Kahit naman naiingit ako sakanya, hindi ko parin maiwasang mag alala. Iiwasan ko nalang na huwag masyadong dumikit kay Ryder dahil ayokong saktan ang loob ni Charmie.Nang makarating kami sa bahay ni Ryder ay agad akong bumaba. After 1 year, ngayon lang ulit ako nakabalik dito sa bahay ni Ryder. Napangiti ako ng mapait nang maalala ko ang mga pinag samahan namin ni Ryder sa bahay na 'to. Malaki din ang pinag bago ng bahay nya. Sabagay Isang taon na ang lumipas, Isang taon tapos naging sila ng kakambal ko agad agad, halos pitong buwan lang sila tapos nag pakasal na agad. Paano naman ako na mahigit limang taon na? "Let's go, Baby" Rinig kong tawag nya. Naiilang din ako dahil sa pag tawag nya sa'kin, kadalasan kase ay love o charm ang tawag nya sa'kin noon. Nag lakad kaming dalawa papasok sa loob. Nanikip ang dibdib ko nang makapasok kami, ang tagal kong hindi nakapunta rito. Nilibot ko ang tingin ko sa loob. May mga nag bago at hindi nag bago sa loob nito. Kinuha ni Ryder ang mga gamit ko at inaya akong pumunta sa 3rd floor. Nang makapunta kami sa taas ay pumasok sya sa isang kwarto. What the hell? Nanadya ba sya, yung kwartong pinasukan namin
Wala ni isa sa amin ni Henzo ang nag salita nang mag tanong si Ryder. Kaya naman nakalipas ang ilang minuto ay nag salita na si Henzo, kinakabahan pa ako dahil baka sabihin ngang hindi ako si Charmie. "She's okay now, Dude. Call or text me if may kailangan ka. Ingatan at alagaan mo sya okay?" Paalala ni Henzo. Nakahinga naman ako ng malalim dahil hindi nito binanggit ang mga pinag usapan namin kanina. Nag paalam na nga si Henzo sa'kin pati narin kay Ryder. Hinatid muna ni Ryder si Henzo sa labas, ako naman ay naiwan sa kwarto.. Makalipas ang ilang minuto ay hindi ko napansing nakatulog ako. Nagising na lamang ako dahil may nararamdaman akong mabigat sa tiyan at katawan ko. Pag mulat ko ng mga mata ko ay nakita ko si Ryder na nakayapos sa akin. Mahigpit ang yakap nya sa'kin. Hindi ko maiwasang hindi titigan ang kanyang mukha. Ganito kami noon, nung kami pa. Until now pero dahil sa pag papanggap na. Ano kayang gagawin o sasabihin nya sa'kin kapag nalaman nya ang totoo? Ma
Nagising ako kinaumagahan wala na si Ryder sa tabi ko. Bumangon ako at nag tungo sa banyo para mag ayos. Pag katapos kong mag ayos ay bumaba na ako para hanapin si Ryder dahil pupunta pa kami kila Mama. Nang makababa ako ay natanaw ko si Ryder sa kusina na ng luluto. Nang mapansin nya ako, agad nyang binitawan ang hawak nya at dali daling lumapit sa'kin. Mabilis ako nitong hinalikan sa labi. "Good morning, pretty" Bati nito sa'kin at hinaplos ang buhok ko. "Good morning, Ryder" Bati ko pabalik. Tila hindi naman nya nagustuhan 'yon. "Again, Call me baby" Reklamo nya. Hinapit ako nito sa aking bewang. "G-good morning...Baby" Bati ko sakanya, agad naman itong ngumiti tsaka humalik ulit sa'kin. Nag lakad sya pabalik sa pwesto nya kanina upang ipag patuloy ang kanyang ginagawa. Nag lakad naman ako para umupo, manonood nalang ako sakanya. Habang nanonood ako sakanya ay hindi ko maiwasang alalahanin lahat ng mga nakaraan namin. "Matutunaw ako nyan, Baby" Agad akong umiwas
"You may now kiss the bride" Agad akong umiwas ng tingin nang halikan nang kambal ko ang lalaking pinaka mamahal ko. Sobrang sakit palang na ikinasal sya sa iba, ang malala pa roon sa mismong kambal ko pa. Naiinggit ako, lahat nalang kase nasa kanya na paano naman ako? Nang matapos ang kasal nila ay agad akong umalis dahil hindi ko talaga kayang tumagal doon kase sobrang durog na durog na ako. Ang saya saya nila habang ako ay pagod na. Kailan ba nila ako papahalagahan? Kambal naman kami ah? Mag kamukha, Mag kaboses, matalino, maganda pero bakit sya lang ang mahalaga sakanila? "Ayos ka lang?" Pinunasan ko ang aking luha nang marinig ko ang boses ng kaibigan ko. "Ayos lang" Pilit akong ngumiti sakanya pero ang hirap palang mag panggap. Hinayaan ko nalang ang mga luha kong bumuhos. Pagod na pagod na akong mag panggap. Agad nya akong niyakap kaya mas lalong lumakas ang iyak ko. "It's okay, Faith. I'm here okay?" Tumango ako habang umiiyak. Ilang minuto kaming magka yakap ha
Nagising ako kinaumagahan wala na si Ryder sa tabi ko. Bumangon ako at nag tungo sa banyo para mag ayos. Pag katapos kong mag ayos ay bumaba na ako para hanapin si Ryder dahil pupunta pa kami kila Mama. Nang makababa ako ay natanaw ko si Ryder sa kusina na ng luluto. Nang mapansin nya ako, agad nyang binitawan ang hawak nya at dali daling lumapit sa'kin. Mabilis ako nitong hinalikan sa labi. "Good morning, pretty" Bati nito sa'kin at hinaplos ang buhok ko. "Good morning, Ryder" Bati ko pabalik. Tila hindi naman nya nagustuhan 'yon. "Again, Call me baby" Reklamo nya. Hinapit ako nito sa aking bewang. "G-good morning...Baby" Bati ko sakanya, agad naman itong ngumiti tsaka humalik ulit sa'kin. Nag lakad sya pabalik sa pwesto nya kanina upang ipag patuloy ang kanyang ginagawa. Nag lakad naman ako para umupo, manonood nalang ako sakanya. Habang nanonood ako sakanya ay hindi ko maiwasang alalahanin lahat ng mga nakaraan namin. "Matutunaw ako nyan, Baby" Agad akong umiwas
Wala ni isa sa amin ni Henzo ang nag salita nang mag tanong si Ryder. Kaya naman nakalipas ang ilang minuto ay nag salita na si Henzo, kinakabahan pa ako dahil baka sabihin ngang hindi ako si Charmie. "She's okay now, Dude. Call or text me if may kailangan ka. Ingatan at alagaan mo sya okay?" Paalala ni Henzo. Nakahinga naman ako ng malalim dahil hindi nito binanggit ang mga pinag usapan namin kanina. Nag paalam na nga si Henzo sa'kin pati narin kay Ryder. Hinatid muna ni Ryder si Henzo sa labas, ako naman ay naiwan sa kwarto.. Makalipas ang ilang minuto ay hindi ko napansing nakatulog ako. Nagising na lamang ako dahil may nararamdaman akong mabigat sa tiyan at katawan ko. Pag mulat ko ng mga mata ko ay nakita ko si Ryder na nakayapos sa akin. Mahigpit ang yakap nya sa'kin. Hindi ko maiwasang hindi titigan ang kanyang mukha. Ganito kami noon, nung kami pa. Until now pero dahil sa pag papanggap na. Ano kayang gagawin o sasabihin nya sa'kin kapag nalaman nya ang totoo? Ma
Nang makarating kami sa bahay ni Ryder ay agad akong bumaba. After 1 year, ngayon lang ulit ako nakabalik dito sa bahay ni Ryder. Napangiti ako ng mapait nang maalala ko ang mga pinag samahan namin ni Ryder sa bahay na 'to. Malaki din ang pinag bago ng bahay nya. Sabagay Isang taon na ang lumipas, Isang taon tapos naging sila ng kakambal ko agad agad, halos pitong buwan lang sila tapos nag pakasal na agad. Paano naman ako na mahigit limang taon na? "Let's go, Baby" Rinig kong tawag nya. Naiilang din ako dahil sa pag tawag nya sa'kin, kadalasan kase ay love o charm ang tawag nya sa'kin noon. Nag lakad kaming dalawa papasok sa loob. Nanikip ang dibdib ko nang makapasok kami, ang tagal kong hindi nakapunta rito. Nilibot ko ang tingin ko sa loob. May mga nag bago at hindi nag bago sa loob nito. Kinuha ni Ryder ang mga gamit ko at inaya akong pumunta sa 3rd floor. Nang makapunta kami sa taas ay pumasok sya sa isang kwarto. What the hell? Nanadya ba sya, yung kwartong pinasukan namin
"Seryoso po ba kayo?" I asked. Tumingin ako kay Mama pero umiwas lang sya ng tingin ganun din si Papa. Kung nandito lang si kuya Chase baka nag away away na sila. "Yes, Faith. I'm sorry kung kailangan namin 'tong gawin. Hindi kase namin alam ang gagawin namin sakaling malaman ni Ryder ang totoo" Tito Rakiel said. "Bakit po ba? Dapat sya nga po yung unang makaalam na nawawala ang asawa nya" Laban ko. Bakit parang takot sila kay Ryder. "No! Hindi nya pwedeng malaman. Once na nalaman nya iiba ang takbo ng isip nya. Faith, he's ruthless, he's cruel, wala syang sinasanto. Kahit kami na magulang nya ay hindi nya papalampasin" Nagulat ako sa sinabi ni Tita Rina. "Po? Hindi naman po 'yata and ano po bang magagawa nya eh iniwan sya ng asawa nya" Napatikom ako ng bibig nang suwayin ako ni Mama. "He will kill us, Papatayin nya kami" Mas lalo pa akong nagulat dahil sa sinabi nila. "Pati ikaw, ang mga magulang mo" "No, he can't do that" Umiling lang sila sa'kin. "Kaya nya, Fait
"You may now kiss the bride" Agad akong umiwas ng tingin nang halikan nang kambal ko ang lalaking pinaka mamahal ko. Sobrang sakit palang na ikinasal sya sa iba, ang malala pa roon sa mismong kambal ko pa. Naiinggit ako, lahat nalang kase nasa kanya na paano naman ako? Nang matapos ang kasal nila ay agad akong umalis dahil hindi ko talaga kayang tumagal doon kase sobrang durog na durog na ako. Ang saya saya nila habang ako ay pagod na. Kailan ba nila ako papahalagahan? Kambal naman kami ah? Mag kamukha, Mag kaboses, matalino, maganda pero bakit sya lang ang mahalaga sakanila? "Ayos ka lang?" Pinunasan ko ang aking luha nang marinig ko ang boses ng kaibigan ko. "Ayos lang" Pilit akong ngumiti sakanya pero ang hirap palang mag panggap. Hinayaan ko nalang ang mga luha kong bumuhos. Pagod na pagod na akong mag panggap. Agad nya akong niyakap kaya mas lalong lumakas ang iyak ko. "It's okay, Faith. I'm here okay?" Tumango ako habang umiiyak. Ilang minuto kaming magka yakap ha