Wala ni isa sa amin ni Henzo ang nag salita nang mag tanong si Ryder. Kaya naman nakalipas ang ilang minuto ay nag salita na si Henzo, kinakabahan pa ako dahil baka sabihin ngang hindi ako si Charmie.
"She's okay now, Dude. Call or text me if may kailangan ka. Ingatan at alagaan mo sya okay?" Paalala ni Henzo. Nakahinga naman ako ng malalim dahil hindi nito binanggit ang mga pinag usapan namin kanina. Nag paalam na nga si Henzo sa'kin pati narin kay Ryder. Hinatid muna ni Ryder si Henzo sa labas, ako naman ay naiwan sa kwarto.. Makalipas ang ilang minuto ay hindi ko napansing nakatulog ako. Nagising na lamang ako dahil may nararamdaman akong mabigat sa tiyan at katawan ko. Pag mulat ko ng mga mata ko ay nakita ko si Ryder na nakayapos sa akin. Mahigpit ang yakap nya sa'kin. Hindi ko maiwasang hindi titigan ang kanyang mukha. Ganito kami noon, nung kami pa. Until now pero dahil sa pag papanggap na. Ano kayang gagawin o sasabihin nya sa'kin kapag nalaman nya ang totoo? Mas lalala ba ang galit nya sa'kin? Bakit sa dinami daming tao sa mundo, yung kakambal ko pa ang minahal nya. Ako yung pinangakuan nyang papakasalan pero sa iba nya tinupad. Hanggang ngayon, may nararamdaman parin ako sakanya. Pero sa tingin ko, titigil na ako dahil ako rin lang ang kawawa sa huli. Nagulat ako ng dahan dahan nyang buksan ang kanyang mga mata. Nang makita nyang nakatingin ako sakanya ay agad syang ngumiti at humalik sa aking pisngi. "Get up, are you hungry? Hindi ka kumain kanina" Sambit nito sa akin. Napatingin naman ako sa orasan na nakasabit sa pader. Gabi na pala, randam kong gutom na ako. "Gutom ako" Tanging sagot ko sakanya. "This is not good anymore, I will make another one okay? Malamigg na. Wait here, mag luluto lang ako" Paalam nya tsaka sya tumayo. Tumayo naman ako para sumunod sakanya. "Kaya mo na ba?" Tanong nito. "Yes" Sagot ko naman, inalalayan nya ako pababa ng hagdan. Sabay kaming pumunta sa kusina pero pinatigil nya nang dumaan kami sa sala. "Wait here, manood ka muna hmm?" Aniya. Pinaupo nya naman ako kaya naman umupo na ako at nag pasyang hintayin na lamang sya. Binuksan ko ang television at nag simulang manood habang hinihintay si Ryder. Halos kalahating oras lang ang tinagal nya sa kusina saka nya ako binalikan. May dala dala na itong mga pagkain. Naupo sya sa tabi ko at kumuha ng kutsara. Nagulat ako nang subuan nya ako, mag sasalita na sana ako pero pinigilan nya kaya naman wala na akong nagawa kundi hayaan syang pakainin ako. Nang matapos kong kumain ay nag ligpit na sya at hinayaan lang akong manood habang nag aayos sya. Habang wala p sya ay narinig kong nag ring ang cellphone ko nakita kong si Mama ang tumatawag agad ko itong kinuha at sinagot. "Hello, Ma?" Bati ko sakanya. "Hello, Faith. Kamusta kayo ni Ryder?" Mabuti naman at Faith ang itinawag sa'kin hindi ang pangalan ng kakambal ko. "Ayos lang naman po, Ma. Ginagawa ko po lahat ng utos nya" Sambit ko. "Salamat, Faith. Anyway punta pala kayo bukas dito sa bahay. Pupunta rin ang parents ni Ryder kaya be ready anak okay?" Napabuntong hininga nalang ako tsaka pumayag. "Okay, Mama" Sagot ko. Nag paalam na sya sa'kin. Ibinaba ko naman ang cellphone ko at tinuon ang pansin sa television. "Hey baby" Nakuha ni Ryder ang atensyon ko mula sa tv, nakita ko syang palapit sa'kin. Nang makalapit sya ay aga sayang umupo sa tabi ko at inakbayan ako. "How are you?" Tanong nya sa'kin. Hinawakan nito ang buhok ko at hinawi ng mga buhok kong napunta sa mukha ko. "I'm okay na, thankyou Ryder " Sagot at pasasalamat ko sakanya. "Bakit hindi mo na ako tinatawag na Baby?" Napanguso ito kaya naman hindi ko maiwasang ngumiti. "Thank me again and call me Baby" Utos nya. Wala na akong nagawa kundi sundin sya. "Thankyou, B-baby.." Pag uulit ko. Napansin ko namang namula ang kanyang mukha kaya naman umiwas sya ng tingin sa'kin. Pati ang kanyang mga tenga ay namumula. Kinikilig ba sya? Tinuon ko nalang ang aking pansin sa panonood, ganun din sya kaya naman nag focus nalang kaming dalawa. Ilang oras din kaming nanood hanggang sa mag sawa kami at makarandam ng antok. Nang mag gagabi na talaga ay nag pasya na kaming matulog na dahil maaga pa kaming pupunta sa bahay nila Mama. Sinabi ko na sakanya na pupuntahan namin sila Mama bukas at pumayag naman ito. Nag lakad kaming dalawa patungo sa kwartong tutulugan namin. Nauna akong humiga. Bago sya sumunod sa'kin. Nanatili akong nakamulat habang pinapakirandaman ang mga kilos nya. Hindi na ako nagulat nang yakapin nya ako at sinubsob ang kanyang mukha sa aking leeg. Clingy talaga sya. Ganito sya palagi noon at sa kakambal ko, napangiti na lamang ako ng mapait. Nakalipas pa ang ilang minuto bago ko naramdaman ang pag bigat ng kanyang pag hinga, tulog na yata sya. Sinilip ko ito at tama nga ako, tulog na sya. "Goodnight, Ryder" Bulong ko at saka inayos ang kumot namin. Ipinikit ko na rin ang aking mga mata at nag simulang matulog.Nagising ako kinaumagahan wala na si Ryder sa tabi ko. Bumangon ako at nag tungo sa banyo para mag ayos. Pag katapos kong mag ayos ay bumaba na ako para hanapin si Ryder dahil pupunta pa kami kila Mama. Nang makababa ako ay natanaw ko si Ryder sa kusina na ng luluto. Nang mapansin nya ako, agad nyang binitawan ang hawak nya at dali daling lumapit sa'kin. Mabilis ako nitong hinalikan sa labi. "Good morning, pretty" Bati nito sa'kin at hinaplos ang buhok ko. "Good morning, Ryder" Bati ko pabalik. Tila hindi naman nya nagustuhan 'yon. "Again, Call me baby" Reklamo nya. Hinapit ako nito sa aking bewang. "G-good morning...Baby" Bati ko sakanya, agad naman itong ngumiti tsaka humalik ulit sa'kin. Nag lakad sya pabalik sa pwesto nya kanina upang ipag patuloy ang kanyang ginagawa. Nag lakad naman ako para umupo, manonood nalang ako sakanya. Habang nanonood ako sakanya ay hindi ko maiwasang alalahanin lahat ng mga nakaraan namin. "Matutunaw ako nyan, Baby" Agad akong umiwas
"You may now kiss the bride" Agad akong umiwas ng tingin nang halikan nang kambal ko ang lalaking pinaka mamahal ko. Sobrang sakit palang na ikinasal sya sa iba, ang malala pa roon sa mismong kambal ko pa. Naiinggit ako, lahat nalang kase nasa kanya na paano naman ako? Nang matapos ang kasal nila ay agad akong umalis dahil hindi ko talaga kayang tumagal doon kase sobrang durog na durog na ako. Ang saya saya nila habang ako ay pagod na. Kailan ba nila ako papahalagahan? Kambal naman kami ah? Mag kamukha, Mag kaboses, matalino, maganda pero bakit sya lang ang mahalaga sakanila? "Ayos ka lang?" Pinunasan ko ang aking luha nang marinig ko ang boses ng kaibigan ko. "Ayos lang" Pilit akong ngumiti sakanya pero ang hirap palang mag panggap. Hinayaan ko nalang ang mga luha kong bumuhos. Pagod na pagod na akong mag panggap. Agad nya akong niyakap kaya mas lalong lumakas ang iyak ko. "It's okay, Faith. I'm here okay?" Tumango ako habang umiiyak. Ilang minuto kaming magka yakap ha
"Seryoso po ba kayo?" I asked. Tumingin ako kay Mama pero umiwas lang sya ng tingin ganun din si Papa. Kung nandito lang si kuya Chase baka nag away away na sila. "Yes, Faith. I'm sorry kung kailangan namin 'tong gawin. Hindi kase namin alam ang gagawin namin sakaling malaman ni Ryder ang totoo" Tito Rakiel said. "Bakit po ba? Dapat sya nga po yung unang makaalam na nawawala ang asawa nya" Laban ko. Bakit parang takot sila kay Ryder. "No! Hindi nya pwedeng malaman. Once na nalaman nya iiba ang takbo ng isip nya. Faith, he's ruthless, he's cruel, wala syang sinasanto. Kahit kami na magulang nya ay hindi nya papalampasin" Nagulat ako sa sinabi ni Tita Rina. "Po? Hindi naman po 'yata and ano po bang magagawa nya eh iniwan sya ng asawa nya" Napatikom ako ng bibig nang suwayin ako ni Mama. "He will kill us, Papatayin nya kami" Mas lalo pa akong nagulat dahil sa sinabi nila. "Pati ikaw, ang mga magulang mo" "No, he can't do that" Umiling lang sila sa'kin. "Kaya nya, Fait
Nang makarating kami sa bahay ni Ryder ay agad akong bumaba. After 1 year, ngayon lang ulit ako nakabalik dito sa bahay ni Ryder. Napangiti ako ng mapait nang maalala ko ang mga pinag samahan namin ni Ryder sa bahay na 'to. Malaki din ang pinag bago ng bahay nya. Sabagay Isang taon na ang lumipas, Isang taon tapos naging sila ng kakambal ko agad agad, halos pitong buwan lang sila tapos nag pakasal na agad. Paano naman ako na mahigit limang taon na? "Let's go, Baby" Rinig kong tawag nya. Naiilang din ako dahil sa pag tawag nya sa'kin, kadalasan kase ay love o charm ang tawag nya sa'kin noon. Nag lakad kaming dalawa papasok sa loob. Nanikip ang dibdib ko nang makapasok kami, ang tagal kong hindi nakapunta rito. Nilibot ko ang tingin ko sa loob. May mga nag bago at hindi nag bago sa loob nito. Kinuha ni Ryder ang mga gamit ko at inaya akong pumunta sa 3rd floor. Nang makapunta kami sa taas ay pumasok sya sa isang kwarto. What the hell? Nanadya ba sya, yung kwartong pinasukan namin
Nagising ako kinaumagahan wala na si Ryder sa tabi ko. Bumangon ako at nag tungo sa banyo para mag ayos. Pag katapos kong mag ayos ay bumaba na ako para hanapin si Ryder dahil pupunta pa kami kila Mama. Nang makababa ako ay natanaw ko si Ryder sa kusina na ng luluto. Nang mapansin nya ako, agad nyang binitawan ang hawak nya at dali daling lumapit sa'kin. Mabilis ako nitong hinalikan sa labi. "Good morning, pretty" Bati nito sa'kin at hinaplos ang buhok ko. "Good morning, Ryder" Bati ko pabalik. Tila hindi naman nya nagustuhan 'yon. "Again, Call me baby" Reklamo nya. Hinapit ako nito sa aking bewang. "G-good morning...Baby" Bati ko sakanya, agad naman itong ngumiti tsaka humalik ulit sa'kin. Nag lakad sya pabalik sa pwesto nya kanina upang ipag patuloy ang kanyang ginagawa. Nag lakad naman ako para umupo, manonood nalang ako sakanya. Habang nanonood ako sakanya ay hindi ko maiwasang alalahanin lahat ng mga nakaraan namin. "Matutunaw ako nyan, Baby" Agad akong umiwas
Wala ni isa sa amin ni Henzo ang nag salita nang mag tanong si Ryder. Kaya naman nakalipas ang ilang minuto ay nag salita na si Henzo, kinakabahan pa ako dahil baka sabihin ngang hindi ako si Charmie. "She's okay now, Dude. Call or text me if may kailangan ka. Ingatan at alagaan mo sya okay?" Paalala ni Henzo. Nakahinga naman ako ng malalim dahil hindi nito binanggit ang mga pinag usapan namin kanina. Nag paalam na nga si Henzo sa'kin pati narin kay Ryder. Hinatid muna ni Ryder si Henzo sa labas, ako naman ay naiwan sa kwarto.. Makalipas ang ilang minuto ay hindi ko napansing nakatulog ako. Nagising na lamang ako dahil may nararamdaman akong mabigat sa tiyan at katawan ko. Pag mulat ko ng mga mata ko ay nakita ko si Ryder na nakayapos sa akin. Mahigpit ang yakap nya sa'kin. Hindi ko maiwasang hindi titigan ang kanyang mukha. Ganito kami noon, nung kami pa. Until now pero dahil sa pag papanggap na. Ano kayang gagawin o sasabihin nya sa'kin kapag nalaman nya ang totoo? Ma
Nang makarating kami sa bahay ni Ryder ay agad akong bumaba. After 1 year, ngayon lang ulit ako nakabalik dito sa bahay ni Ryder. Napangiti ako ng mapait nang maalala ko ang mga pinag samahan namin ni Ryder sa bahay na 'to. Malaki din ang pinag bago ng bahay nya. Sabagay Isang taon na ang lumipas, Isang taon tapos naging sila ng kakambal ko agad agad, halos pitong buwan lang sila tapos nag pakasal na agad. Paano naman ako na mahigit limang taon na? "Let's go, Baby" Rinig kong tawag nya. Naiilang din ako dahil sa pag tawag nya sa'kin, kadalasan kase ay love o charm ang tawag nya sa'kin noon. Nag lakad kaming dalawa papasok sa loob. Nanikip ang dibdib ko nang makapasok kami, ang tagal kong hindi nakapunta rito. Nilibot ko ang tingin ko sa loob. May mga nag bago at hindi nag bago sa loob nito. Kinuha ni Ryder ang mga gamit ko at inaya akong pumunta sa 3rd floor. Nang makapunta kami sa taas ay pumasok sya sa isang kwarto. What the hell? Nanadya ba sya, yung kwartong pinasukan namin
"Seryoso po ba kayo?" I asked. Tumingin ako kay Mama pero umiwas lang sya ng tingin ganun din si Papa. Kung nandito lang si kuya Chase baka nag away away na sila. "Yes, Faith. I'm sorry kung kailangan namin 'tong gawin. Hindi kase namin alam ang gagawin namin sakaling malaman ni Ryder ang totoo" Tito Rakiel said. "Bakit po ba? Dapat sya nga po yung unang makaalam na nawawala ang asawa nya" Laban ko. Bakit parang takot sila kay Ryder. "No! Hindi nya pwedeng malaman. Once na nalaman nya iiba ang takbo ng isip nya. Faith, he's ruthless, he's cruel, wala syang sinasanto. Kahit kami na magulang nya ay hindi nya papalampasin" Nagulat ako sa sinabi ni Tita Rina. "Po? Hindi naman po 'yata and ano po bang magagawa nya eh iniwan sya ng asawa nya" Napatikom ako ng bibig nang suwayin ako ni Mama. "He will kill us, Papatayin nya kami" Mas lalo pa akong nagulat dahil sa sinabi nila. "Pati ikaw, ang mga magulang mo" "No, he can't do that" Umiling lang sila sa'kin. "Kaya nya, Fait
"You may now kiss the bride" Agad akong umiwas ng tingin nang halikan nang kambal ko ang lalaking pinaka mamahal ko. Sobrang sakit palang na ikinasal sya sa iba, ang malala pa roon sa mismong kambal ko pa. Naiinggit ako, lahat nalang kase nasa kanya na paano naman ako? Nang matapos ang kasal nila ay agad akong umalis dahil hindi ko talaga kayang tumagal doon kase sobrang durog na durog na ako. Ang saya saya nila habang ako ay pagod na. Kailan ba nila ako papahalagahan? Kambal naman kami ah? Mag kamukha, Mag kaboses, matalino, maganda pero bakit sya lang ang mahalaga sakanila? "Ayos ka lang?" Pinunasan ko ang aking luha nang marinig ko ang boses ng kaibigan ko. "Ayos lang" Pilit akong ngumiti sakanya pero ang hirap palang mag panggap. Hinayaan ko nalang ang mga luha kong bumuhos. Pagod na pagod na akong mag panggap. Agad nya akong niyakap kaya mas lalong lumakas ang iyak ko. "It's okay, Faith. I'm here okay?" Tumango ako habang umiiyak. Ilang minuto kaming magka yakap ha