Alex's Pov"You're so beautiful, Alex," nakangiting sabi ni Uriel nang huminto sa tapat ng malaking bahay ng kanyang mga magulang ang kotse niyang sinasakyan namin."Kanina mo pa iyan sinasabi, Uriel. Baka maniwala na ako sa'yo niyan," nakairap na sabi ko sa kanya habang nakangiti. Magmula sa loob ng aming silid ay hanggang dito sa bahay ng mga magulang niya ay hindi ko na mabilang kung ilang beses na niyang sinabi ang mga katagang iyon. Halos lumubo tuloy ang aking puso sa kanyang papuri. Pakiramdam ko ay ang ganda-ganda ko sa kanyang paningin ngayong gabi."Talaga namang naakaganda mo, Alex. Lalo na ngayong gabi. Parang ayoko na ngang tumuloy sa party at dahil na lamang kita sa loob ng hotel para masolo. Ayokong makita ng ibang lalaki ang kagandahan mo," nakangiting sabi pa niya habang nakatitig sa akin kaya hindi ko malaman kung binibiro lang ba niya ako o seryoso siya sa kanyang sinabi."Huwag mo nga akong biruin ng ganyan at baka mag-isip ako na may gusto ka na sa akin," napapail
Alex's PovNapakuyom ang aking mga kamao habang nakatingin sa lalaking naglalakad palapit sa akin. Medyo may edad na ito ngunit kababakasan pa rin ng kagandahang lalaki noong kabataan nito ang mukha. Hindi rin maitatago na maawtoridad ito base sa kanyang tindig at confident na paglalakad."Ano ang ginagawa mo rito sa labas? At saan ka papunta't palabas ka ng gate?" nakakunot ang noo na tanong niya sa akin nang tuluyan na siyang makalapit."W-Wala po. Parang may nakita kasi akong kakilala na dumaan sa may gate kaya balak kong silipin sa labas kung ang kakilala ko nga ang taong iyon," paliwanag ko sa kanya. Ngayong kaharap kong muli ang aking ama na nang-iwan sa amin ni Mama ay hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko. Gusto ko man siyang sumbatan ngunit hindi maaari dahil malalaman niya na hindi ako si Alexa kundi ang isa pa niyang anak na inabandona niya. "Sige po, babalik na ako sa party," agad kong paalam sa kanya. Akmang tatalikuran ko na siya ngunit mabilis niya akong napigilan sa
Alex's PovLumipas ang mga araw ay nanatiling mabait at sweet sa akin si Uriel. Magkatabi na rin kaming natutulog sa kama niya at halos gabi-gabi ay inaangkin niya na tila hindi niya pinagsasawaan ang aking katawan. Tuluyan namang naging mabait din sa akin si Aling Lorena kaya naging masaya ang pagsasama namin sa bahay ni Uriel. Higit sa lahat ay wala nang taong nagtangka sa buhay ko. Natuloy rin ang pagpapatayo ko ng maliit na flower shop na isang sakay lamang mula sa bahay ni Uriel. Kung ako lang sana ang tunay na asawa niya ay wala na akong mahihiling pa sa lalaking napangasawa ko. Ngunit alam ko na pansamantala lamang ito dahil kapag bumalik na si Alexa at makipagpalit sa akin ay para lamang akong nanaginip ng napakaganda at pagkatapos ay biglang nagising.Naudlot ang aking pag-iisip ng malalim nang biglang may kumatok sa pintuan. Nang buksan ko iyon ay nakita ko si Aling Lorena na malawak ang pagkakangiti. Tila maganda rin ang aura niya ngayon. Para bang may magandang mangayayari
Alex's PovPakiramdam ko ay nanlamig ang buo kong katawan nang marinig ko ang binanggit na pangalan ni Uriel na siyang pangalan ng babaeng nakayakap sa kanya ng mahigpit ngayon. Sandy. Iyan ang pangalan na sinambit ni Uriel sa mahinang boses ngunit nakaabot pa rin sa aking pandinig. Ngunit sino ang Sandy na ito? Siya ba ang girlfriend ni Uriel na anak ni Aling Lorena? Akala ko ba patay na siya? Bakit buhay pa siya ngayon? "Uriel, ang saya-saya ko na nakabalik ako sa piling mo. Alam mo ba na araw-araw kong ipinagdarasal na sana ay magkita tayong muli? Na sana ay makaalis ako sa putikan na kinalalagyan ko? At dininig naman ng Diyos ang dasal ko dahil muli tayong nagkita at nakabalik nga ako sa'yo. Ngayon ay maaari na nating ipagpatuloy ang naudlot nating pagmamahalan dahil sa nangyari," umiiyak na sabi ng babae habang nananatiling nakayakap kay Uriel. Hindi ko napigilan ang mapa-ismid. Hindi ko maintindihan kung bakit pakiram ko ay nagda-drama lamang ang babae. At saka kung anak nga s
Alex's Pov"Makikipaghiwalay ka na ba sa akin, Uriel?" muling tanong konsa kanya pagkapasok niya sa loob ng aming silid. "Dito na ba magtatapos ang ating kontrata?" dugtong ko pa. Pinilit ko na huwag pumiyok ang aking tinig para hindi niya mahalata ang nararamdaman ko."What are you talking about, Alex?" tanong ni Uriel na bigoang napalapit sa akin. "Bakit bigla mong nabanggit ang bagay na iyan? Ganoon lang ba kadali para sa'yo na maghiwalay tayo? Wala bang halaga sa'yo ang ating mga pinagsamahan?" madilim ang mukha na tanong pa niya sa akin.Lihim akong napaismid. Mukhang lumalabas pa ngayon na ako itong walang pagpapahalaga sa pinagsamahan namin samantalang siya itong hindi nagpahalaga sa aming mga pinagsamahan. Gusto pa yata niyang palabasin na ako ang may kasalanan para kapag nalaman ng mga magulang niya na hiwalay na kami ay hindi siya nila masisisi kundi ako. Ang galing mo naman Uriel. Para lamang makasama mo ang babaeng minamahal mo ay nakahanda kang gawin akong masama sa mata
Alex's PovHindi natuloy ang balak kong pag-alis sa bahay ni Uriel dahil hindi niya ako pinayagan. Nakalipas na raw ang tungkol sa kanila ni Sandy at ako na ang kanyang present at future. Bagama't may pag-aalinlangan pa rin sa aking dibdib ay hindi na nga ako tumuloy sa pag-alis at pumayag din ako na tumira aa bahay si Sandy. Magiging napakasama ko naman kung hindi ko patitirahin si Sandy sa bahay gayong nasa bahay ang kanyang ina na nangungulila sa kanyang anak at saka dati namang nakatira sa bahay na aking asawa ang babae. Baka sabihin din sa akin ni Uriel na wala akong karapatang magdesisyon sa bahay niya dahil siya ang may-ari at hindi ako."Ma'am, Alex! Nakatulala po kayo diyan," biglang kausap sa akin ng isa kong tauhan na si Jenny. Nasa flower shop ko kasi ako ngayon at kasalukuyang nakaupo sa cashier. Malalim ang iniisip ko kaya hindi ko namalayan na tinatawag pala niya ako."May sinasabi ka, Jenny?" nabiglang tanong ko sa kanya. Napatingin ako sa bagay na iwinawagayway niya s
Alex's PovHindi ako makapaniwala sa aking nakikita. Para akong nakaharap at nakatingin sa aking repleksiyon sa salamin. Kamukhang-kamukha ko talaga si Alexa. Maging ang istilo ng kanyang buhok at pananamit ay katulad na katulad sa akin. Akala ko ay manang siyang manamit at iyon ang inaasahan kong makikita na hitsura niya ngunit hindi pala. Dahil magkaparehong-magkapareho kami. Para talaga kaming pinagbiyak na mansanas. Kahit si Uriel kapag makita kaming magkasama ni Alexa ay hindi niya malalaman kung sino sa amin si Alex at sino si Alexa."Alexa..." muling sambit ko sa pangalan niya. Tila iyon lamang ang tanging salita na gustong lumabas sa aking bibig."Iyan lang ba ang sasabihin mo, Alex? Heto na ako ngayon sa harapan mo. Puwede mo nang itanong sa aking ang mga katanungan diyan sa isipan mo. Alam ko naman na marami kang tanong na gusto mong mabigyan ng kasagutan," nakangiting sabi niya sa akin. Tila naman lalong naumid ang aking dila. Pati ang pagngiti at pagsasalita ay magkapareho
Alex's PovHindi ko mapigilan ang sobrang kaba na nararamdaman ko habang nakatitig sa akin ang aming ama. Ito ang unang pagkakataon na humarap ako sa kanya bilang si Alex at hindi si Alexa."Dad, this is Alex. Ang aking kakambal at isa mo pang anak," nakangiting pagpapakilala ni Alexa sa akin kanyang ama. Pagkatapos ay hinarap naman niya ako at siyang kinausap. "Alex, this man is our Dad, Alejandro.""A-Anak ko? Paano nangyari iyon? Paano nangyaring kambal ang isinilang ni Alona?" naguguluhan pa rin na tanong nito. Ang Alona na tinutukoy niya ay ang aking ina."Ako man ay nagulat nang makita ko rin si Alex, Dad. At coincidence pa na halos pareho kami ng pangalan," pagkukuwento ni Alexa. "At saka noong una ay ang pagkakaalam ko iniwan mo sila ni Mama, Dad. Ngunit lately, na-realized ko na wala ka palang alam na may isa ka pang anak kay Mama.""No. Hindi ko sila iniwan. Nasa ibang bansa ako noon dahil sa isa business meeting na dinaluhan namin ng aking ama. Bago pa lamang kasi ako sa ko