Alex's PovPakiramdam ko ay nanlamig ang buo kong katawan nang marinig ko ang binanggit na pangalan ni Uriel na siyang pangalan ng babaeng nakayakap sa kanya ng mahigpit ngayon. Sandy. Iyan ang pangalan na sinambit ni Uriel sa mahinang boses ngunit nakaabot pa rin sa aking pandinig. Ngunit sino ang Sandy na ito? Siya ba ang girlfriend ni Uriel na anak ni Aling Lorena? Akala ko ba patay na siya? Bakit buhay pa siya ngayon? "Uriel, ang saya-saya ko na nakabalik ako sa piling mo. Alam mo ba na araw-araw kong ipinagdarasal na sana ay magkita tayong muli? Na sana ay makaalis ako sa putikan na kinalalagyan ko? At dininig naman ng Diyos ang dasal ko dahil muli tayong nagkita at nakabalik nga ako sa'yo. Ngayon ay maaari na nating ipagpatuloy ang naudlot nating pagmamahalan dahil sa nangyari," umiiyak na sabi ng babae habang nananatiling nakayakap kay Uriel. Hindi ko napigilan ang mapa-ismid. Hindi ko maintindihan kung bakit pakiram ko ay nagda-drama lamang ang babae. At saka kung anak nga s
Alex's Pov"Makikipaghiwalay ka na ba sa akin, Uriel?" muling tanong konsa kanya pagkapasok niya sa loob ng aming silid. "Dito na ba magtatapos ang ating kontrata?" dugtong ko pa. Pinilit ko na huwag pumiyok ang aking tinig para hindi niya mahalata ang nararamdaman ko."What are you talking about, Alex?" tanong ni Uriel na bigoang napalapit sa akin. "Bakit bigla mong nabanggit ang bagay na iyan? Ganoon lang ba kadali para sa'yo na maghiwalay tayo? Wala bang halaga sa'yo ang ating mga pinagsamahan?" madilim ang mukha na tanong pa niya sa akin.Lihim akong napaismid. Mukhang lumalabas pa ngayon na ako itong walang pagpapahalaga sa pinagsamahan namin samantalang siya itong hindi nagpahalaga sa aming mga pinagsamahan. Gusto pa yata niyang palabasin na ako ang may kasalanan para kapag nalaman ng mga magulang niya na hiwalay na kami ay hindi siya nila masisisi kundi ako. Ang galing mo naman Uriel. Para lamang makasama mo ang babaeng minamahal mo ay nakahanda kang gawin akong masama sa mata
Alex's PovHindi natuloy ang balak kong pag-alis sa bahay ni Uriel dahil hindi niya ako pinayagan. Nakalipas na raw ang tungkol sa kanila ni Sandy at ako na ang kanyang present at future. Bagama't may pag-aalinlangan pa rin sa aking dibdib ay hindi na nga ako tumuloy sa pag-alis at pumayag din ako na tumira aa bahay si Sandy. Magiging napakasama ko naman kung hindi ko patitirahin si Sandy sa bahay gayong nasa bahay ang kanyang ina na nangungulila sa kanyang anak at saka dati namang nakatira sa bahay na aking asawa ang babae. Baka sabihin din sa akin ni Uriel na wala akong karapatang magdesisyon sa bahay niya dahil siya ang may-ari at hindi ako."Ma'am, Alex! Nakatulala po kayo diyan," biglang kausap sa akin ng isa kong tauhan na si Jenny. Nasa flower shop ko kasi ako ngayon at kasalukuyang nakaupo sa cashier. Malalim ang iniisip ko kaya hindi ko namalayan na tinatawag pala niya ako."May sinasabi ka, Jenny?" nabiglang tanong ko sa kanya. Napatingin ako sa bagay na iwinawagayway niya s
Alex's PovHindi ako makapaniwala sa aking nakikita. Para akong nakaharap at nakatingin sa aking repleksiyon sa salamin. Kamukhang-kamukha ko talaga si Alexa. Maging ang istilo ng kanyang buhok at pananamit ay katulad na katulad sa akin. Akala ko ay manang siyang manamit at iyon ang inaasahan kong makikita na hitsura niya ngunit hindi pala. Dahil magkaparehong-magkapareho kami. Para talaga kaming pinagbiyak na mansanas. Kahit si Uriel kapag makita kaming magkasama ni Alexa ay hindi niya malalaman kung sino sa amin si Alex at sino si Alexa."Alexa..." muling sambit ko sa pangalan niya. Tila iyon lamang ang tanging salita na gustong lumabas sa aking bibig."Iyan lang ba ang sasabihin mo, Alex? Heto na ako ngayon sa harapan mo. Puwede mo nang itanong sa aking ang mga katanungan diyan sa isipan mo. Alam ko naman na marami kang tanong na gusto mong mabigyan ng kasagutan," nakangiting sabi niya sa akin. Tila naman lalong naumid ang aking dila. Pati ang pagngiti at pagsasalita ay magkapareho
Alex's PovHindi ko mapigilan ang sobrang kaba na nararamdaman ko habang nakatitig sa akin ang aming ama. Ito ang unang pagkakataon na humarap ako sa kanya bilang si Alex at hindi si Alexa."Dad, this is Alex. Ang aking kakambal at isa mo pang anak," nakangiting pagpapakilala ni Alexa sa akin kanyang ama. Pagkatapos ay hinarap naman niya ako at siyang kinausap. "Alex, this man is our Dad, Alejandro.""A-Anak ko? Paano nangyari iyon? Paano nangyaring kambal ang isinilang ni Alona?" naguguluhan pa rin na tanong nito. Ang Alona na tinutukoy niya ay ang aking ina."Ako man ay nagulat nang makita ko rin si Alex, Dad. At coincidence pa na halos pareho kami ng pangalan," pagkukuwento ni Alexa. "At saka noong una ay ang pagkakaalam ko iniwan mo sila ni Mama, Dad. Ngunit lately, na-realized ko na wala ka palang alam na may isa ka pang anak kay Mama.""No. Hindi ko sila iniwan. Nasa ibang bansa ako noon dahil sa isa business meeting na dinaluhan namin ng aking ama. Bago pa lamang kasi ako sa ko
Alex's PovNakasakay na akong muli sa aking kotse ay tila wala pa rin ako sa aking sarili. Pakiramdam ko ay lumulutang ang aking utak. Sa katunayan ay ilang beses akong muntikang makabangga ng sasakyan na nauuna sa akin. Dahil hindi ako makapag-concentrate sa pagmamaneho kaya minabuti kong itabi sa gilid ng kalsada ang kotse dahil baka makaaksidente pa ako or worst ay ako ang ma-aksidente.Pagkahinto ko sa aking kotse ay agad kong kinuha ang aking cellphone at idinial ang cellphone number ng aking kapatid. Hindi ko siya makuntak ngunit sinubukan ko pa rin siyang tawagan. Ngunit kahit ilang beses ko pa siyang tawagan ay tanging busy tone lamang ang sumasagot sa akin."Alexa, nasaan ka na ba? Magparamdam ka naman, please," nafu-frustrate na isinandal ko ang aking ulo sa upuan. Sobrang nag-aalala na ako sa kanya. Hindi talaga ako kumbinsido na itinulak niya ang mommy ni Uriel. Pakiramdam ko ay may hokus-pokus na naganap. Para kasing hindi kapani-paniwala na nataon pang day-off ng lahat n
Alex's PovLumarawan ang matinding galit sa mukha ni Uriel nang makita niya ako sa loob ng kulungan. Agad siyang napalapit at malakas na kinalampag ang kulungan. Sa gulat ko ay bigla akong napaatras."Bakit, Alex? Bakit mo nagawa kay Mommy ang bagay na iyon? Napakabuti niya sa'yo tapos ito ang igaganti mo sa kanya?!" galit na galit na tanong sa akin ni Uriel habang nanlilisik ang mga mata. Kung wala lang sigurong rehas na nakapagitan sa aming dalawa ay baka nasaktan na niya ako dahil sa matinding galit na nakikita ko sa mukha niya."Nagkakamali ka ng iniisip, Uriel. Hindi ko magagawa ang iniisip mo," umiiyak na sagot ko sa kanya. Gusto kong sabihin sa kanya na ako si Alex at ang iniisip niyang tumulak sa kanyang ina ay walang iba kundi ang kakambal kong si Alexa ngunit alam kong hindi siya maniniwala sa akin. At saka naniniwala ako na hindi magagawa ni Alexa ang bagay na iyon kaya ayokong masira siya sa mga mata ni Uriel."Sinungaling! Nagkasagutan kayo ni Tita Ursula dahil hindi mo m
Alex's PovWala akong tigil sa pag-iyak habang nasa labas ako ng ER o Emergency Room at hinihintay ang paglabas ng mga doktor na gumagamot kay Mama. Pagkatapos ay agad kong tinawagan si Daddy na kasalukuyan palang kausap ang kaibigan nitong general at nakikipag-ugnayan dito para mahanap ang aking kakambal. Nang malaman ni Daddy ang nangyari ay agad na siyang nagpaalam sa kaibigan niya para puntahan kami ni Mama sa ospital.Piping ipinagdarasal ko na sana ay makaligtas ang mama ko. Sana ay huwag muna siyang kunin sa amin ng Diyos at hayaan muna niya kami na magkasama-sama bilang iisang pamilya. Umiiyak na naihilamos ko sa aking mukha ang dalawa kong palad. Bakit ba magkasunod ang problemang dumating sa pamilya ko? Naisip ko ang mga taong nagpaulan sa amin ng bala. Sino kaya ang nag-utos sa kanila na patayin kami? Sino ang taong galit sa amin para gustuhin niyang mamatay kami? Wala naman kaming kaaway dahil wala naman kaming inaapakan na tao. Si Uriel. Biglang sumagi sa isip ko si Urie
Alex's Pov"Humarap kayo sa akin ngayon din! Akala ninyo ay makakaligtas kayo sa akin? Puwes, sasabihin ko sa inyo ngayon. Kahit nagawa ninyong makatawag at maipaalam sa kanila kung nasaan tayo ay hindi pa rin kayo makakatakas sa akin. Papatayin ko kaya para makita nina Uriel at ng mga magulang ninyo kung paano kami magalit," galit na wika ni Sandy habang nakatutok sa likuran namin ang kanyang baril."Sumuko na kayo, Sandy. Hindi kaya ng mga tauhan mo ang mga kapulisan," pangungumbinsi ko sa kanya matapos naming humarap s kanya."Shut up, B***h!" singhal sa akin ni Sandy pagkatapos ay sa mukha ko itinutok ang kanyang baril. Dahan-dahan siyang naglakad palapit sa akin habang hindi inaalis ang pagkakatutok ng baril sa mukha ko."Boss, ang mama at nobyo mo napatay na ng mga pulis! Ano ang gagawin natin ngayon?" nagpapanic na tanong ng isa nitong tauhan. "Anong sinabi mo?" nanlalaki ang mga matang tanong nito sa tauhan."Opo, Boss," mabilis na sagot ng pobreng tauhan nito. "Walang silbi
Alex's Pov"Tulungan mo akong makalas ang pagkakatali ng kamay ko, Alexa," utos ko sa kapatid ko sa mahinang boses habang pinipilit kong makahulagpos sa pagkakatali ang aking mga kamay."Paano naman kita matutulungan gayong pareho tayong nakatali ang mga kamay?" nagtatakang tanong ni Alexa. Tumigil na rin ito sa kakaiyak mula pa kanina. Siguro ay na-realized nito na kahit bumaha pa ng luha ang loob ng kinaroonan naming silid ay hinding-hindi kami pakakawalan ng mga masasamang tao na iyon."Magkalapit lang naman ng mga kamay natin sa likuran kaya pilitin mong maabot ng kamay mo ang tali sa kamay ko," paliwanag ko sa kanya. Agad namang sinunod ni Alexa ang ipinapagawa ko sa kanya. Kahit masakit dahil gumagasgas sa kamay namin ang matalas na lubid ay pinilit pa rin niyang abutin ang tali sa aking mga kamay samantalang pilit ko namang inilalapit sa kanya ang aking kamay na nakatali. Ngunit nasa kasagsagan kami sa pagtatangkang maabot ng kamay ni Alexa ang tali sa kamay ko nag biglang bumu
Alex's PovMalamig na tubig na ibinuhos sa aking mukha nang kung sino man ang siyang nagpagising sa natutulong kong diwa. Pikit ang mga mata na napaungol ako ng mahina kasabay ng pangangaligkig. Hindi ko alam kung saan galing ang tubig na ibinuhos sa aking mukha at sobrang lamig niyon. "Ano, Kambal? Gising na bang pareho ang mga utak ninyo? Kanina pa kayo natutulog kaya ginising ko na kayo. Akala niyo yata sa loob ng bahay ninyo kayo natutulog."Narinig ko ang boses na iyon ng isang babae. Nakakalokong tumawa ito pagkatapos magsalita. Kahit hindi ko pa naimumulat ang aking mga mata ay alam kong si Sandy ang nagsalita. Agad kasing nagbalik sa aking isip ang huling pangyayari bago ako nawalan ng malay. Pinalo niya ng hawak na baril ang mukha ko nang lumingon ako kaya ako nawalan ng malay. At hanggang ngayon ay masakit pa rin ang bahagi ng mukha ko na tinamaan ng baril niya. Natitiyak ko na nangingitim na ang bahaging iyon dahil sa pasa.Iminulat ko ang aking mga mata. Binigyan ko ng ma
Alex's PovKinabukasan ay hindi ako pinansin ni Alexa. Palagi kaming magkasabay pumasok sa school kahit na magkaiba naman kami ng sinasakyan dahil pareho kaming may dalang kotse. Dahil doon ay napansin ng mga magulang namin kaya inusisa nila ako. Ayokong magsinungaling sa mga magulang ko kaya ipinagtapat ko sa kanila ang totoong nangyari at kung ano ang nararamdaman ko kay Uriel."Mula pagkabata ay puro paghihirap ang naranasan mo, Alex. Kaya panahon na siguro para sumaya ka naman. Huwag mong alalahanin ang kapatid mo at kakausapin ko siya. Mabait si Alexa kaya natitiyak kong maiintindihan ka niya," nakakaunawang sabi sa akin ni Daddy. Umiiyak naman na niyakap ko siya."Tama ang daddy mo, Alex. Panahon para lumigaya ka naman. Kung mahal mo talaga si Uriel at kung tunay na mahal ka nga niya ay hindi ka namin tututulan," sabi naman ni Mama habang hinahaplos ang aking likuran."Maraming salamat sa pang-unawa ninyo, Daddy at Mama," pakiramdam ko ay nabawasan ang bigat ng dibdib na nararam
Alex's PovNang malaman ni Kristine na asawa ako ni Uriel ay hindi na niya ako ginulo pa at sa tuwing magkakasalubong kami ng hindi sinasadya ay mabilis itong umiiwas sa akin. Dala siguro ng sobrang pagkapahiya. Masyado kasi siyang mayabang at asyumera. Samantala'y hindi naman ako tinigilan nina Susa at Trina sa katatanong kung totoo ba talaga na asawa ako ni Uriel. Ang sabi ko sa kanila ay bayaw ko siya dahil asawa niya dati ang kapatid ko at sinabi lamang iyon ni Uriel para hindi na ako guluhin pa ni Kristine. Alam kong hindi totally naniwala ang dalawa sa mga sinabi ko ngunit pasalamat ako at hindi na nila ako kinulit pa sa katatanong kung ano ba talaga ang tunay na relasyon ko kay Uriel.Madaling araw na kami nakabiyahe pabalik ng Maynila dahil ipinamahagi pa namin sa ibang baranggay ang mga relief goods. At ang mga opisyal ng baranggay na lamang ang bahalang mamahagi ng mga relief goods sa kanilang mga ka-baranggay. Pareho-pareho kaming pagod nina Susa at Trina kaya nakatulog kam
Alex's PovHabang nasa loob kami ng sasakyan ay tanging ako lamang ang tahimik dahil ang tatlong babaeng kasama ko ay walang tigil sa pagtatanong ng kung ano-anong bagay kay Uriel. Ngunit nakikita ko na pasulyap-sulyap si Uriel sa salamin na nasa itaas ng dashboard pero deadma lamang ako. Kunwari ay hindi ko siya nakikita na madalas na sumusulyap sa akin. Hanggang sa nakarating kami sa baranggay na una naming destinasyon ay nananatili pa rin akong walang imik. Nauna akong lumabas ng kotse at sumunod naman sina Trina at Susan. Alam ko na kunwari ay nagpatagal si Kristine sa pagbaba ngunit wala akong nararamdamang selos sa kanya kahit na katiting. Alam ko naman kasi na walang gusto sa kanya si Uriel. Pagbaba niya sa kotse ni Uriel ay may nakapaskil na mahiwagang ngiti sa kanyang mga labi. Gusto yata niyang isipin namin na may magandang nangyari sa kanya bago siya lumabas ng kotse."Feelingera. Akala niya ay papatulan siya ni Sir Uriel at iniinggit niya tayo. As if naman maiinggit tayo s
Alex's Pov"Inihatid ka ni Uriel, Alex? Magkasama kayong dalawa magmula nang maghiwalay tayo kanina?" pag-uulit ni Alexa sa kanyang tanong sa akin. Pakiramdam ko ay para akong batang tumakas para maglamyerda na biglang nahuli ng aking ina at kailangan kong magpaliwanag kung bakit ako naglamyerda. Ngunit ngayon ay hindi ako tumakas para mag-lamyerda at hindi ina ang nakahuli sa akin kundi ang aking kakambal. Hindi ko alam kung ano ang ipapaliwanag ko sa kanya na hindi siya masasaktan at magagalit sa akin."Oo, Alexa. Inihatid niya ako ngayon at magkasama kami mula pa kanina ngunit hindi sa kadahilanang iniisip mo. Naglalakad ako kanina papunta sa kinapaparadahan ng kotse ko nang maramdaman kong may sumusunod sa akin. Akala ko ay masamang tao na balak akong kidnapin ngunit hindi ko inaasahan na si Uriel pala iyon. Gusto niyang makipag-usap sa akin ngunit tinanggihan ko siya kaya niya ako kinidnap. Sinabi niyang mahal niya ako ngunit tinanggihan ko siya. Sinabihan ko siya na tigilan niya
Alex's PovSa isang malaki at bagong-bagong puting bahay ako dinala ni Uriel. Nagpapapalag pa rin habang ibinababa niya sa sasakyan niya."Ano ba, Uriel?! Ibalik mo ako sa school ngayon din," mariing utos ko sa kanya habang binabayo ko ang kanyang likuran."I will. Pero pagkatapos na nating mag-usap," sagot niya sa akin. Balewala lamang sa kanya ang ginagawa kong pagbayo sa kanyang likuran na tila ba hindi siya nasasaktan."Wala naman tayong dapat pang pag-usapan pa, Uriel. Tapos na sa inyo ni Alexa ang lahat kaya wala na rin tayong koneksiyon.""Yes. Tama ka. Tapos na ang lahat sa amin ni Alexa pero hindi tayo. Dahil kailangan nating mag-usap."Pagkapasok namin sa loob ng bahay ay ibinaba niya ako sa sofa. Agad akong tumayo pagkababa niya sa akin ngunit mabilis niya akong nahawakan sa braso at hinila pahiga sa sofa tapos dinaganan niya ako ng kanyang katawan. Kahit anong gawin ko ay hindi ako makaalis sa pagkakadagan niya sa akin. Ngunit mayamaya ay nakakaramdam na ako ng kakaiba sa
Alex's Pov"Ano ba talaga ang nangyari, Alexa? Bakit biglaan naman yata ang pakikipaghiwalay ni Uriel sa'yo?" nagtataka kong tanong sa kanya. Iginiya ko siya sa sofa at pinaupo pagkatapos ay marahang hinagod ko ang kanyang likuran para payapain siya."Sinabi ni Uriel sa akin ang totoo, Alex. Ang sabi niya alam daw niya na hindi ako ang babaeng pinakasalan niya kundi ikaw. Sinabi rin niya sa akin na ikaw ang mahal niya at hindi ako," umiiyak na sumbong ni Alexa. Nakaramdam ako ng saya nang marinig ko ang sinabi ng kapatid ko ngunit kasabay niyon ang lungkot at guilt. Dahil nakakaramdam ako ng saya gayong nalulungkot naman si Alexa. "Ano ang gagawin mo ngayon, Alex? Ikaw ang mahal ni Uriel at hindi ako at alam kong mahal mo rin siya. Makikipagrelasyon ka ba sa kanya?"Napapikit ako sa kanyang tanong. Ano nga ba ang gagawin ko? Makikipagrelasyon nga ba ako sa kanya ngayon pareho pala kami ng nararamdaman? Paano naman ang kapatid ko? Gugustuhin ko ba na masaya ako habang si Alexa ay nadud