Inis na pumasok si Melody pabalik sa loob ng kuwarto. Hindi niya hahayaan na makulong lang siya rito at walang gagawin kung hindi hintayin si Apollo. Hindi na siya natutuwa pa sa nangyayari— sa paikot-ikot nitong nga sinasabi.“Start over pala, ah? Malaglag sana siya sa yateng sinasakyan nila!” sigaw niya saka ginulo ang buhok. Ilang oras pa ang lumipas ay wala rin naman siyang nagawa, dahil gaya ng sabi ng isang bantay nila ay marami nga ang mga ito. Kahit saan siya magpunta ay may nakabuntot sa kanila, puwera sa kuwarto at comfort room. Ganoin din sa dalawang bata na para sa kanila ay "cool" ang ganoong set up, dahil tila ba naging bodyguard nila ang mga ito at the same time ay naging kabayo pa nila sa laro.Pero siya ay buryong-buryo na! Hindi na siya makakatagal pa sa ganito. Even the phone ay kinuha rin ng mga ito para raw iwas siyang makatawag sa mga taong puwede niyang kasabwatin na tumakas. As if naman na mayroon? Eh, wala na nga rito sila Shane at Wincy.“Nakakatuwa rin pal
Napakunot ng noo si Apollo nang bigla na lamang namatay ang tawag at hindi na ito matawagan pa. Wala siyang nagawa kung hindi ang itago na lamang ang kaniyang cellphone upang hindi na maghinala pa si Ellara. Hinihiling na lamang niya na sana ay hindi malaman ni Melody ang tungkol dito.Kaya naman kasi siya kasana ni Ellara ay dahil hiniling nito na makasama siya sa loob ng tatlong araw kapalit ng hindi nito pagsusumbong sa Daddy nito. Thatʼs easy to him. Heʼs okay with that as long as wala itong binabalak na ibang plano. Kaya marami siyang tauhan na iniwan kila Melody upang bantayan ito dahil baka umuwi ang magi-ina niya sa Manila nang hindi siya kasama.“Apollo? Come here inside!” muling tawag sa kaniya ni Ellara.Napailing na lamang siya saka bumuntong hininga bago tuluyang pumasok sa loob ng cavin.Abala naman si Melody sa pagmamatyag sa mga tauhan ni Apollo. Kinakabisado niya ang bawat puwesto nito ngayong gabi. Gusto niyang tumakas kasama ng mga anak niya, pero sigurado siyang kak
“Hindi ka maniniwala sa nakikita ko.” boses iyon ni Luhan at rinig na rinig niya ang malakas na sigawan at musika.Tamang-tama ang pagtawag nito dahil kasalukuyang nagbabalak si Ellara na akitin siya. For fuck sake? Talagang desperada na ang babaeng ito at tila wala ng natiturang respeto sa katawan.“What is it, Luhan? By the way, can you guys go at Lola Florita's house? Kinakabahan ako na hindi ko maintindihan, e.”Totoo iyon. Simula nang mamatay ang tawag kanina ay hindi na siya matahimik pa. Iniisip niyang baka may masama ng nangyari sa mag-ina niya. Hindi rin kasi sinasagot ni Direk ang tawag, at tanging nagre-reply lamang it through text messages.“Gago, ganoʼn ba talaga kapag kinasal na? Nararamdaman mo ng may mali kapag may ginagawang mali ang asawa?” bulgar na tanong nito.Napatingin siya sa cellphone at doon niya lamang napansin na may pagka-lasing na ang tono ng boses nito.“You know what? Pang-uwi ka na, Luhan. Youʼre fucking drunk, kung ano-ano na ang sinasabi mo.”“You sho
Walang imikan sa loob ng sasakyan habang nasa byahe sila. Hindi na ipinilit pa ni Melody na alamin ang sagot sa tanong niya. Malinaw naman sa kaniya kung bakit, dahil mas pinipili nito ang babaeng iyon kaysa sa kanila ng mga anak niya.Nang bumaba sila ay kaagad na sinuntok ni Apollo si Derek. Nagulat pa ang mga ito sa pagdating nila. Hindi na niya iyon pinansin pa at dali-dali na lamang din umakyat patungo sa kuwarto nila.“I told you to keep an eye on her! What the hell do you do?” sigaw ni Apollo rito.“P—Pasensya na po. Hindi po namin namalayan ang pag-alis niya. Marahil ay lihim siyang tumakas.” dahil ni Derek sabay tingin nito sa papalayong bulto ni Melody.Ito na nga ba ang sinasabi niya kay Atlas. Talagang siya ang malilintikan. Bakit kasi patuloy pa rin nitong kinakalaban ang kapatid kahit na alam niyang wala naman siyang palag dito.“Hindi siya basta tumakas lang, Derek! Sheʼs with Atlas! Are you sure na wala kang kinalaman sa pagtakas nila?” nanggagalaiting tanong ni Apollo
Naalimpungatan si Melody dahil sa labing humahalik sa kaniyang balikat. Bahagya niyang inunat ang kaniyang braso at binti. Naramdaman niya ang isang bisig na yumakap sa kaniya.“Good morning, Mi Amore.” nakangiting bati sa kaniya ni Apollo sabay halik nito sa kaniyang noo.“Hmm. . . What time is it?” tanong niya habang nakapikit at nakangiti.“Itʼs time to wake up and eat breakfast, or puwede rin na ako ang kainin mo? Oh, I would love that!” para bang excited pang sigaw ni Apollo.Tuluyan nang napadilat si Melody at doon niya nakitang magkatapat na ang kanilang mga mukha. Apollo look at her, like sheʼs the most beautiful woman in the world. Nakakalunod ang mga tingin nito. Malagkit at para bang kinakabisado ang kaniyang mukha.“Youʼre so amazing, wife.” sambit ni Apollo at pinindot ang ilong niya. “You didnʼt know what you did to me.” dagdag pa nito.Hindi niya tuloy maiwasan ang hindi mapangiti ng malawak. Apat na taon ang ginugol niya para sa mga anak niya at nakalimutan niya ang sar
After that day ay hindi na niya nakita pa si Apollo. Hindi rin daw alam ng mga tauhan nito kung nasaan ito o kung saan ito pumunta. Tinanong niya rin ang dalawang matanda ngunit wala rin alam ang mga ito.“Mommy, kailan po tayo uuwi?” tanong ni Liven.“Nah, I donʼt want to go home yet.” malungkot namang sambit ni Lexus.Ginulo ni Melody ang buhok ng kaniyang mga anak. “Uuwi tayo, kapag nandito na si Daddy niyo. For now, we will wait him okay?”“Ah, I remember heʼs with Tito Epi yesterday!” para namang namamanghang sambit ni Liven. “They talking about . . . About blood? Blood at the bath tub?” lukot na ang mukha nito, habang si Melody ay nanlalaki ang mga mata.“What blood?” tanong naman ni Lexus.“Aish, b—baka pinag-uusapan nila ʼyung napanuod nilang movie. Sa susunod huwag ng makikinig sa usapan ng mga matatanda, ah?” paalala niya kay Liven at tumango naman ito.Tumakbo na ang mga bata patungo muli sa dalampasigan. Habang siya naman ay naiwang kinakain ng hiya at alam niyang sing pula
|¦ Athenaʼs POV ¦|Mabilis kong hinagis ang laptop ko nang mabasa ko ang news mula sa Pilipinas. Nakasaad dito sa isang birthday party kung paano ipinagtanggol ni Apollo ang asawa nito sa isang lalaki. Gulat naman na napatingin sa akin ang mga staff ko at kaagad na nagsiyukuan. They know me kapag nakita nilang naninira ako ng gamit, ay kailangan na nilang dumistansya bago pa sila madamay.“ALL OF YOU GET OUT!” sigaw ko sa kanila at tinabig ko lahat ng make-up kit at gamit na nasa harapan ko.Mabilis na nagsialisan ang lahat ng tao sa Studio. Talagang sinusubukan ako ng lalaking iyon! Anong tingin niya sa akin? Basta-basta na lang siyang hahayaang sumaya? After what Iʼve done? No fucking way!Tumingin ako sa salamin upang makita ang aking mukha. Siya ang dahilan kung bakit ako naging ganito, kung bakit mas pinili kong magbago. Pagkatapos ay mayroon siyang lakas ng loob para magpakasal sa kung sino?Hindi ako makapapayag!“Sweetie—” pumasok si Mommy at bakas sa mukha nito ang pagkagulat
“Lahat kayo ay mago-over time ulit ngayong gabi, especially Shane and Wincy! You know what the reason why kaya umaasa akong hindi ako makakatanggap ng reklamo galing sa inyong dalawa!” sigaw iyon ni Apollo sa kanila habang bakas sa mukha nito ang galit at hindi man lang nagawang tingnan o sulyapan si Melody.Hindi makapagsalita si Melody dahil sa nasaksihan. Ang Apollo na nakikita niya ngayon ay naiiba. Heʼs so serious, shorf tempered, and has no mercy to their employees. “Itʼs been three days, since he always announces na mago-over time ang lahat. Halos sirang-sira na ang beauty rest ko.” mahinang reklamo ni Wincy nang makapasok na sa wakas si Apollo sa opisina nito.“Ako nga, wala ng family bonding, eh. Nakakamiss na kasabay kumain sila Mama.” sambit naman ni Shane na halata sa boses ang lungkot at panlalata.“Ano ba kasi talaga ang nangyari, Mamsh?” sabay tapik ni Wincy sa kaniyang braso.Doon pa lamang natauhan si Melody. Ang totoo ay hindi niya rin alam kung paano o ano ang nangy
Melody's Point Of View.“You may now kiss the bride!” Sigaw ng pari.This is the 10th time na ikinasal kami ni Apollo. Kasalukuyan kaming nasa Maldives kasama ang aming mga anak at nga kaibigan.“I love you, love. Kahit ilang beses pa kitang pakasalan ay gagawin ko, para lang mapasaya kita.” Sambit ni Apollo saka ginawaran ng halik ang aking labi.Nakangiti kong tinanggap ang halik ni Apollo. Pagkatapos ay nagsigawan ang aming mga anak at mga kaibigan daka nagpalakpakan. Kitang-kita ko ang saya sa kanilang mga mata.Kahit maedad na kami ay hindi pa rin nawawala ang sweetness namin sa isa't-isa ni Apollo. Parang kahapon lang nang magkakilala kami, at ngayon ay habang buhay ng magkasama at magkatuwang sa buhay.Minsan dumarating sa puntong araw-araw akong nagbabalik tanaw sa mga alaala at mga pinagdaanan namin bilang isang pamilya. Hindi ko inaakalang darating pa kami sa puntong ngayon na magkasama kaming dalawa kasama ang aming mga anak.Ikinasal na rin si Atlas, Epifanio, at Luhan. Si
“W–Wala na siya, Melody. Hindi niya kinaya. Wala na ang kaibigan namin…” umiiyak na sambit ni Epifanio nang makapasok ako sa kuwarto kung saan naroon si Apollo.Nakahiga ito at natatakpan na ng puting kumot ang kaniyang mukha. Dahan-dahan akong lumapit dito habang sapo ko ang aking dibdíb at umiiyak.“H–Hindi… Hindi siya puwedeng mawala…” umiiyak kong sambit habang nakatitig sa kumot na nagtatakip sa kaniya.Hindi ko akalaing ito ang magiging wakas naming dalawa. Paano na ako? Paano na ang mga anak namin?“L–Love, bumangon ka na riyan. Mahal na mahal kita. Please, huwag mo naman akong iwan. Hindi ko kaya…”Hinawakan ko ang kaniyang braso, dahil hindi ko kayang makita ang kaniyang mukha na wala ng buhay. Pakiramdam ko ay tuluyan akong mawawalan nang malay kapag nakita ko siya sa sitwasyon na hindi na siya babalik pa. Hinigpitan ko ang paghawak sa kaniyang braso habang umiiyak ako.“Aray! Fvck!”Nagulat na lamang ako nang bigla itong sumigaw. Dali-dali akong napatayo dahil sa takot.“S–S
Pagkatama nang bala ng baril sa díbdib ni Apollo ay kaagad siyang tumumba. Nakatingin siya sa kalangitan habang naririnig ang matinis na tunog. Halos mapaubo siya dahil sa sakit sa kaniyang díbdib.Habang si Athena naman ay nasa lapag na rin dahil binaril ng pulis ang taling nagsasakal sa kaniyang leeg. Umuubo rin ito habang nahihirapang huminga. Bahagya pa itong sumilip kay Apollo at nalaglag ang kaniyang luha. “Patay na rin dapat ako…” bulong niya. “Hindi dapat si Apollo lang… magkasama dapat kami… ‘till death do us part…”Mabilis naman na nilapitan ni Epifanio si Apollo.“Hoy! Siraulo ka hindi ka puwedeng mamatay!” umiiyak na sigaw ni Epifanio. “Mawawalan ako ng malaking pera!” dagdag pa nito.Para namang nainis si Apollo sa kaniyang narinig kaya bigla siyang umupo at binatukan ito.“Ang akala ko pa naman ay natatakot kang mawala ako dahil kaibigan mo ako! Iyon pala ay pera lang din ang inisiip mo!” singhal ni Apollo kay Epifanio.“Bu–Buhay ka pa?!” gulat na tanong ni Epifanio. “Sa
“Akala yata ng mga hayop na 'yon ay mahuhuli nila ako!” sigaw ni Athena at sinundan pa iyon ng malakas na tawa. “Sigurado akong lasog-lasog na ang katawan ngayon ni Melody. Susunod-sunurin ko na silang patayin at madali na lang 'yon gawin!”Napakunot naman ng noo si Athena nang mapansin na masyadong marami ang mga tauhan niya na nakasakay sa helicopter.“Hindi ba't sinabi kong dalawa lang ang susundo sa akin? Eh, bakit apat kayong naririto?” kunot noo niyang tanong.Nagtinginan ang tatlong lalaki bago magsalita ang nagmamaneho.“Kinailangan po namin ng dalawa pa incase na kailanganin niyo ng tulong kanina. Inihahanda lang po namin ang aming mga sarili.”Napaisip siya. Alam ng mga tauhan niya kung ano mga dapat na gagawin. Napatingin siya sa nga katawna nito. Hindi niya matandaan na may mga tauhan siyang ganito kalaki ang mga katawan. Halos mga adik, kawatan, at tambay ang kaniyang kinuha dahil mas madali silang mga utuin.Nagkunwari siyang tumango.“Si Vito, naroon na ba sa meeting pl
Hello readers/alabs!Mayroon lamang po sana akong gustong itanong sa inyo bago ko tapusin ang story ni Apollo at Melody.Gusto niyo po ba ng story ng isa sa kambal (Lexus) at dito ko po idurugtong sa story nila Apollo at Melody? Naisip ko lang po kasi since hindi po ako nakabawi sa inyo sa daily update kila Apollo at Melody. Gusto ko pong tuparin sa mga susunod na kabanata pero naisip ko rin po kasi na baka wala ng nagbabasa. Kaya gusto ko po sanang malaman ang opinyon niyo. 🥹🫶Comment YES if GUSTO niyo po at i-upload ko po bukas din kaagad! Maraming salamat po sa inyong pagbabasa! 🤗🫶– Miss Febbyflame/Sashi
“Bitawan niyo 'ko! Ano ba? Saan niyo dinala ang anak ko?!” malakas na sigaw iyon at papalapit sa kanilang puwesto.Pamilyar kay Melody ang boses na iyon ngunit hindi siya sigurado dahil naghehesterical ang babae. Kapwa na lamang na napatingin si Melody at Athena nang biglang pumasok ang dalawang tauhan habang bitbit ng mga ito si Tanny.“T–Tanny?” naiiyak na bulong ni Melody habang may mga pasa at dugo ang labi nito.“Madam, ang lintek na babaeng 'to ay nilaglag tayo!” galit na sambit ng isang lalaking may hawak kay Tanny.Mabilis na tumayo si Athena at kinuha ang buhok ni Tanny.“Punyetà ka talaga! Hindi ba't sinabi ko na sa 'yo na kapag pumalpak ka sa trabaho ay papatayin ko kayo ng anak mo! Talagang wala ka ng takot 'no?!” at malakas na sinampal nito si Tanny.Umiiyak na tumingin sa kaniya si Tanny at bakas na bakas ang sakit na nararamdaman nito.“Stop, Athena! Please, stop!” umiiyak na sigaw ni Melody. “Huwag mo siyang saktan! Maawa ka naman!”“Pati ba naman itong babaeng trumaydo
Melody’s Point Of View.“Kailangan nating bantayan mabuti ang babaeng 'to.”“Oo dahil malaking pera ang makukuha natin dito. Sayang at mukhang masarap din sana itong tikman.”“Oo nga, maputi at makinis pa. At isa pa, hindi pa rin naman ako nakakatikim ng buntis. Kung papalarin sana ay ngayon pa lang.”Nagising ako dahil sa makalas na tawanan. Halos sa aking mga mata ay nanlalabo pa ang aking paningin at tila umiikot pa rin ang paligid ko. Pinilit ko munang pakalmahin ang aking sarili bago muling dumilat.Naaninagan ko ang iilang liawanag lamang ngunit mas nananaig ang kadiliman. Hindi ko maipaliwanag kung anong klaseng amoy ang aking naaamoy— masangsang at mabaho. Nang ipalibot ko ang aking paningin ay doon ko napagtanto na nasa isang abandonadong bahay ako.Puno ng alikabok ang lugar na ito. Pinilit kong gumalaw pero kaagad ko rin na naramdaman na nakatali ang aking dalawang kamay at ganoon din ang aking mga paa. Nagsimula akong matakot at kabahan lalo na nang biglang bumukas ang isa
“Can you fvcking shut up? Hindi ako makapag-focus na pigilan ang luha ko!” inis na bulong ni Apollo.“Bakit ba kasi hindi ka nagdala ng tissue? Alam mo naman na iyakin ka.” natatawang bulong naman ni Epifanio.Bumalik ang atensyon ni Apollo kay Melody nang magpatuloy itong muling maglakad papalapit sa kaniya. Walang mapaglagyan ang saya sa kaniyang puso. At sinong hindi maiiyak kung ganito kaganda ang kaniyang mapapang-asawa?Nangako siya na kahit anong mangyari ay ibibigay niya kay Melody lahat ng pangarap nito. Walang perpektong relasyon, pero kilala niya ang kaniyang sarili at hinding-hindi siya gagawa pa ng ikakasakit ni Melody.Sa isip ni Apollo ay taimtim siyang nagpapasalamat at nagdarasal.“She is absolutely gorgeous. Thank you, God. Thank You, for giving me her as my wife. As we bow to You right now, kasabay nito ang pagbibigay namin sa Iyo ng kung anong nais mo sa amin. I do not deserve her, but yet you gave her to me. And I am forever grateful, God.”Dumating sa kanilang ha
Melody’s Point Of View.Ngayong araw ang itinakda para sa aming wedding ni Apollo. Kahit malakinna ang tiyan ko ay hindi pa rin natinag si Apollo para hindi ituloy ngayon dahil ayaw niyang kasabay niyang ikakasal si Alas. Loko-loko talaga ang lalaking iyon.Habang nakatingin ako sa malaking salamin ay hindi mawala sa akin ang malawak na ngiti sa aking labi. Himas-himas ko ang aking tiyan dahil kitang-kita na rin ang aking baby bump. Ako na lang ang narito sa dress making room, at nagulat ako nang biglang bumukas ang pinto at naroon si Apollo. “What are you doing here?” kunot noo kong tanong.“You’re so gorgeous, love.” he said instead, answering my question. I saw his mesmerizing eyes while looking at me. Lumapit siya sa akin at kaagad hinapit ang aking beywang.“Bawal ka rito, love! Bawal pa tayong magkita!” natatawa kong saad ngunit nananatili itong nakatitig sa aking mga mata.“Eh, gano’n din naman. Magkikita pa rin tayo. Ikakasal pa rin naman tayo. I just want to check something