Hello readers! Sino nga kaya si Athena sa buhay ni Apollo? Hmmm! Kapag nahulaan niyo, maglalapag ako 3 chapters tomorrow! Promise! HAHAHAHAHA!
|¦ Athenaʼs POV ¦|Mabilis kong hinagis ang laptop ko nang mabasa ko ang news mula sa Pilipinas. Nakasaad dito sa isang birthday party kung paano ipinagtanggol ni Apollo ang asawa nito sa isang lalaki. Gulat naman na napatingin sa akin ang mga staff ko at kaagad na nagsiyukuan. They know me kapag nakita nilang naninira ako ng gamit, ay kailangan na nilang dumistansya bago pa sila madamay.“ALL OF YOU GET OUT!” sigaw ko sa kanila at tinabig ko lahat ng make-up kit at gamit na nasa harapan ko.Mabilis na nagsialisan ang lahat ng tao sa Studio. Talagang sinusubukan ako ng lalaking iyon! Anong tingin niya sa akin? Basta-basta na lang siyang hahayaang sumaya? After what Iʼve done? No fucking way!Tumingin ako sa salamin upang makita ang aking mukha. Siya ang dahilan kung bakit ako naging ganito, kung bakit mas pinili kong magbago. Pagkatapos ay mayroon siyang lakas ng loob para magpakasal sa kung sino?Hindi ako makapapayag!“Sweetie—” pumasok si Mommy at bakas sa mukha nito ang pagkagulat
“Lahat kayo ay mago-over time ulit ngayong gabi, especially Shane and Wincy! You know what the reason why kaya umaasa akong hindi ako makakatanggap ng reklamo galing sa inyong dalawa!” sigaw iyon ni Apollo sa kanila habang bakas sa mukha nito ang galit at hindi man lang nagawang tingnan o sulyapan si Melody.Hindi makapagsalita si Melody dahil sa nasaksihan. Ang Apollo na nakikita niya ngayon ay naiiba. Heʼs so serious, shorf tempered, and has no mercy to their employees. “Itʼs been three days, since he always announces na mago-over time ang lahat. Halos sirang-sira na ang beauty rest ko.” mahinang reklamo ni Wincy nang makapasok na sa wakas si Apollo sa opisina nito.“Ako nga, wala ng family bonding, eh. Nakakamiss na kasabay kumain sila Mama.” sambit naman ni Shane na halata sa boses ang lungkot at panlalata.“Ano ba kasi talaga ang nangyari, Mamsh?” sabay tapik ni Wincy sa kaniyang braso.Doon pa lamang natauhan si Melody. Ang totoo ay hindi niya rin alam kung paano o ano ang nangy
Kinagabihan ay hindi makatulog si Melody knowing that Apollo is just in another room. Nasa kuwarto siya ngayon ng kambal, habang ang mga ito naman ay nasa kuwarto ng Daddy niya, dahil gusto nila itong makatabi. So, sheʼs alone right now at para siyang mababaliw na dahil kanina niya pa pinipilit na makatulog ngunit nananatiling gising ang diwa niya.Naisip niyang social media will help her to sleep. Ngunit nang kapain niya ang kaniyang cellphone sa kama ay hindi niya ito nahawakan kaya naman kaagad siyang naupo at hinanap ito sa buong kama, kahit sa lamesa ay wala rin ito. Bigla ay pumasok sa kaniyang isipan na nailapag niya ito sa kuwarto ni Apollo nang sunduin niya ang dalawang anak kanina.Napahampas siya sa kaniyang noo. Bakit sa lahat ng araw ay ngayon niya pa ito naiwan at kasalukuyang gabi pa? Wala na siyang nagawa pa kundi ang tumayo at dahan-dahang lumabas sa pintuan ng kuwarto. Kailangan niyang mag-ingat para hindi niya magising ang mga kasama sa bahay.Kaagad siyang nagtungo
Lalabas na sana si Apollo mula sa kaniyang opisina ngunit kaagad naman na dumating si Mr. Aberin. Bakas sa mukha nito ang lungkot at pagkadismayado. Nasasaktan siyang makita na umiiyak ang nag-iisa niyang anak.“D—Dad. . . Magpapaliwanag po ako, this is just a misunderstanding—”“Huwag tayo rito mag-usap, Apollo. Trabaho lamang ang pinag-uusapan sa loob ng kompanya.” pagkasambit nito ng matandang Aberin ay kaagad na itong tumalikod at lumabas ng opisina ni Apollo.Napakuyom ng kamao si Apollo. Hindi niya inaasahan na narito ito ngayon, at sigurado siyang narinig nito ang lahat. Kung hindi niya kayang sabihin kay Melody, kaya niyang ipaliwanag ito sa matandang Aberin.Walang salitang sinundan niya ang matanda hanggang sa groundfloor ng building at pumasok sila sa loob ng kotse. Wala ni isa sa kanila ang gustong magsalita. Hinihintay niyang magalit ito o pagsabihan siya bago sana siya magpaliwanag ngunit hindi iyon nangyari bagkus ay may iniabot ito sa kaniyang papel.“Gumaganda na ang p
Nang makarating si Melody sa bahay ay kaagad siyang nagtungo sa kuwarto ng mga anak niya at iniligpit niya ang mga gamit nito. Hindi na niya kaya pa na makisama kay Apollo. Kung ipagpapatuloy pa niya na makisama rito at ipilit ang nararamdaman niya baka matagpuan niya na lang din na nasisiraan na siya ng ulo.Alam niyang sa huli siya lang din naman ang lubos na masasaktan— worst madamay pati mga anak niya, and she will not allow that happen. Ipinasundo na niya ang mga anak niya kay Manang Gina. Sunod niyang iniligpit ang kaniyang mga gamit. At nang mahawakan niya ang pinakamamahal niyang photo album— na siyang naglalaman ng litrato ng kaniyang munting anghel ay tila ba nanghina siya. Unti-unti siyang umupo sa kama habang hawak ang photo album. Tiningnan niya ang bawat pahina at litrato nito at hindi na niya napigilan pa ang paghagulgol niya ng iyak. Sheʼs now facing this trials, na alam niyang mas malala pa sa kaniyang nakaraan.Niyakap niya ang photo album habang patuloy na umiiyak.
“M—Mom? I thought you are not here yet?” mabilis na naglakad si Lexus patungo kay Melody at kaagad na inagaw ang hawak nitong papel at tinago sa likuran nito.“L—Lexus, what is that? K—Kaninong paternity test ʼyan?” kunot-noong tanong ni Melody, at bakas sa boses nito ang pagkakaba.Naglakad si Lexus patungo sa bag nito at ipinasok ang papel. “Mom, this is just a copy of a PDF file na nakuha ko po sa internet. I want to explain this to my classmate since she wanted to be a doctor. I hope you wouldnʼt mind?” nakatalikod nitong tugon. Ngunit ang kamay nito ay nanginginig dahil ayaw niyang malaman o mahalata ng kaniyang Mommy na nagsisinungaling siya.“Oh, okay.” para bang na-relief si Melody.Hindi na iyon pinansin pa ni Melody at laking pasasamalamat naman ni Lexus iyon. Nang lumabas si Melody ay kaagad na kinuha ni Lexus ang original copy at inipit nito sa kaniyang premium car collection. Sigurado siyang hindi ito pakikielaman ng kahit na sino dahil ayaw niyang ginagalaw ng ibang tao
“What the hell are you doing here? Ang sabi ko ay sa akin siya!” sigaw ni Lander at kaagad na sinuntok si Apollo.Mabilis na binitawan ni Apollo si Melody at kaagad itong sinalo ni Epifanio. Hindi na nakaiwas pa sa suntok si Apollo. At wala naman siyang balak iwasan iyon dahil gusto rin naman niyang makaganti rito kung paano nito hawakan at bastusin si Melody.He saw everything from the beginning. Nakita niya kung paano dumating si Melody. She was so stunning and mesmirizing. He canʼt help, but to look at her all the time. Hindi niya ito nilapitan kaagad dahil alam niyang kailangam ni Melody ng space. Maybe, this is good for the both of them.Not until, his friend– Lander, make a move. Well, nabahala siya ng bahagya, lalo pa nang makita niya kung paano nito napapangiti at napapatawa si Melody saka pasimpleng paghipo nito sa balat ng kaniyang asawa. Gusto niya itong patayín, gusto niya itong ilibing sa sarili nitong hukay.But he tried to ignored them, not until Hector found Lander, an
Nagising si Melody sa isang hindi pamilyar na kuwarto. Malaki at malawak ang hinihigaan niyang kama. Nang bumangon ay doon niya lamang nakita na wala na si Apollo sa tabi niya. Kaagad siyang nilukob ng takot.Hindi niya matukoy kung totoo ba ang nangyari kagabi o panaginip lang ang lahat? Nang tumayo siya ay nakita niyang nakasuot na rin siya ng pantulog. Seems like after that happened ay hindi na sila nagkaroon pa ng oras ni Apollo na magkasalo muli rito sa higaan.Iyon lamang ang natatandaan niya. Ang parteng nasa swimming pool sila. Hindi na niya maalala pa ang mga sumunod na nangyari. Napasabunot siya sa kaniyang buhok.“Bakit ba kasi halos nagpakalasing ako?”Ilang sandali pa ay napapitlag siya nang biglang may kumatok sa pintuan. Tumingin siya sa pinto at sa cabinet. Naghahanap siya ng puwesto kung saan siya puwedeng magtago. Hindi niya talaga kasi alam kung nasaan siya.Mabilis siyang tumakbo at binuksan ang malaking cabinet na kahoy at pinagsisikan ang kaniyang sarili sa loob.
Melody's Point Of View.“You may now kiss the bride!” Sigaw ng pari.This is the 10th time na ikinasal kami ni Apollo. Kasalukuyan kaming nasa Maldives kasama ang aming mga anak at nga kaibigan.“I love you, love. Kahit ilang beses pa kitang pakasalan ay gagawin ko, para lang mapasaya kita.” Sambit ni Apollo saka ginawaran ng halik ang aking labi.Nakangiti kong tinanggap ang halik ni Apollo. Pagkatapos ay nagsigawan ang aming mga anak at mga kaibigan daka nagpalakpakan. Kitang-kita ko ang saya sa kanilang mga mata.Kahit maedad na kami ay hindi pa rin nawawala ang sweetness namin sa isa't-isa ni Apollo. Parang kahapon lang nang magkakilala kami, at ngayon ay habang buhay ng magkasama at magkatuwang sa buhay.Minsan dumarating sa puntong araw-araw akong nagbabalik tanaw sa mga alaala at mga pinagdaanan namin bilang isang pamilya. Hindi ko inaakalang darating pa kami sa puntong ngayon na magkasama kaming dalawa kasama ang aming mga anak.Ikinasal na rin si Atlas, Epifanio, at Luhan. Si
“W–Wala na siya, Melody. Hindi niya kinaya. Wala na ang kaibigan namin…” umiiyak na sambit ni Epifanio nang makapasok ako sa kuwarto kung saan naroon si Apollo.Nakahiga ito at natatakpan na ng puting kumot ang kaniyang mukha. Dahan-dahan akong lumapit dito habang sapo ko ang aking dibdíb at umiiyak.“H–Hindi… Hindi siya puwedeng mawala…” umiiyak kong sambit habang nakatitig sa kumot na nagtatakip sa kaniya.Hindi ko akalaing ito ang magiging wakas naming dalawa. Paano na ako? Paano na ang mga anak namin?“L–Love, bumangon ka na riyan. Mahal na mahal kita. Please, huwag mo naman akong iwan. Hindi ko kaya…”Hinawakan ko ang kaniyang braso, dahil hindi ko kayang makita ang kaniyang mukha na wala ng buhay. Pakiramdam ko ay tuluyan akong mawawalan nang malay kapag nakita ko siya sa sitwasyon na hindi na siya babalik pa. Hinigpitan ko ang paghawak sa kaniyang braso habang umiiyak ako.“Aray! Fvck!”Nagulat na lamang ako nang bigla itong sumigaw. Dali-dali akong napatayo dahil sa takot.“S–S
Pagkatama nang bala ng baril sa díbdib ni Apollo ay kaagad siyang tumumba. Nakatingin siya sa kalangitan habang naririnig ang matinis na tunog. Halos mapaubo siya dahil sa sakit sa kaniyang díbdib.Habang si Athena naman ay nasa lapag na rin dahil binaril ng pulis ang taling nagsasakal sa kaniyang leeg. Umuubo rin ito habang nahihirapang huminga. Bahagya pa itong sumilip kay Apollo at nalaglag ang kaniyang luha. “Patay na rin dapat ako…” bulong niya. “Hindi dapat si Apollo lang… magkasama dapat kami… ‘till death do us part…”Mabilis naman na nilapitan ni Epifanio si Apollo.“Hoy! Siraulo ka hindi ka puwedeng mamatay!” umiiyak na sigaw ni Epifanio. “Mawawalan ako ng malaking pera!” dagdag pa nito.Para namang nainis si Apollo sa kaniyang narinig kaya bigla siyang umupo at binatukan ito.“Ang akala ko pa naman ay natatakot kang mawala ako dahil kaibigan mo ako! Iyon pala ay pera lang din ang inisiip mo!” singhal ni Apollo kay Epifanio.“Bu–Buhay ka pa?!” gulat na tanong ni Epifanio. “Sa
“Akala yata ng mga hayop na 'yon ay mahuhuli nila ako!” sigaw ni Athena at sinundan pa iyon ng malakas na tawa. “Sigurado akong lasog-lasog na ang katawan ngayon ni Melody. Susunod-sunurin ko na silang patayin at madali na lang 'yon gawin!”Napakunot naman ng noo si Athena nang mapansin na masyadong marami ang mga tauhan niya na nakasakay sa helicopter.“Hindi ba't sinabi kong dalawa lang ang susundo sa akin? Eh, bakit apat kayong naririto?” kunot noo niyang tanong.Nagtinginan ang tatlong lalaki bago magsalita ang nagmamaneho.“Kinailangan po namin ng dalawa pa incase na kailanganin niyo ng tulong kanina. Inihahanda lang po namin ang aming mga sarili.”Napaisip siya. Alam ng mga tauhan niya kung ano mga dapat na gagawin. Napatingin siya sa nga katawna nito. Hindi niya matandaan na may mga tauhan siyang ganito kalaki ang mga katawan. Halos mga adik, kawatan, at tambay ang kaniyang kinuha dahil mas madali silang mga utuin.Nagkunwari siyang tumango.“Si Vito, naroon na ba sa meeting pl
Hello readers/alabs!Mayroon lamang po sana akong gustong itanong sa inyo bago ko tapusin ang story ni Apollo at Melody.Gusto niyo po ba ng story ng isa sa kambal (Lexus) at dito ko po idurugtong sa story nila Apollo at Melody? Naisip ko lang po kasi since hindi po ako nakabawi sa inyo sa daily update kila Apollo at Melody. Gusto ko pong tuparin sa mga susunod na kabanata pero naisip ko rin po kasi na baka wala ng nagbabasa. Kaya gusto ko po sanang malaman ang opinyon niyo. 🥹🫶Comment YES if GUSTO niyo po at i-upload ko po bukas din kaagad! Maraming salamat po sa inyong pagbabasa! 🤗🫶– Miss Febbyflame/Sashi
“Bitawan niyo 'ko! Ano ba? Saan niyo dinala ang anak ko?!” malakas na sigaw iyon at papalapit sa kanilang puwesto.Pamilyar kay Melody ang boses na iyon ngunit hindi siya sigurado dahil naghehesterical ang babae. Kapwa na lamang na napatingin si Melody at Athena nang biglang pumasok ang dalawang tauhan habang bitbit ng mga ito si Tanny.“T–Tanny?” naiiyak na bulong ni Melody habang may mga pasa at dugo ang labi nito.“Madam, ang lintek na babaeng 'to ay nilaglag tayo!” galit na sambit ng isang lalaking may hawak kay Tanny.Mabilis na tumayo si Athena at kinuha ang buhok ni Tanny.“Punyetà ka talaga! Hindi ba't sinabi ko na sa 'yo na kapag pumalpak ka sa trabaho ay papatayin ko kayo ng anak mo! Talagang wala ka ng takot 'no?!” at malakas na sinampal nito si Tanny.Umiiyak na tumingin sa kaniya si Tanny at bakas na bakas ang sakit na nararamdaman nito.“Stop, Athena! Please, stop!” umiiyak na sigaw ni Melody. “Huwag mo siyang saktan! Maawa ka naman!”“Pati ba naman itong babaeng trumaydo
Melody’s Point Of View.“Kailangan nating bantayan mabuti ang babaeng 'to.”“Oo dahil malaking pera ang makukuha natin dito. Sayang at mukhang masarap din sana itong tikman.”“Oo nga, maputi at makinis pa. At isa pa, hindi pa rin naman ako nakakatikim ng buntis. Kung papalarin sana ay ngayon pa lang.”Nagising ako dahil sa makalas na tawanan. Halos sa aking mga mata ay nanlalabo pa ang aking paningin at tila umiikot pa rin ang paligid ko. Pinilit ko munang pakalmahin ang aking sarili bago muling dumilat.Naaninagan ko ang iilang liawanag lamang ngunit mas nananaig ang kadiliman. Hindi ko maipaliwanag kung anong klaseng amoy ang aking naaamoy— masangsang at mabaho. Nang ipalibot ko ang aking paningin ay doon ko napagtanto na nasa isang abandonadong bahay ako.Puno ng alikabok ang lugar na ito. Pinilit kong gumalaw pero kaagad ko rin na naramdaman na nakatali ang aking dalawang kamay at ganoon din ang aking mga paa. Nagsimula akong matakot at kabahan lalo na nang biglang bumukas ang isa
“Can you fvcking shut up? Hindi ako makapag-focus na pigilan ang luha ko!” inis na bulong ni Apollo.“Bakit ba kasi hindi ka nagdala ng tissue? Alam mo naman na iyakin ka.” natatawang bulong naman ni Epifanio.Bumalik ang atensyon ni Apollo kay Melody nang magpatuloy itong muling maglakad papalapit sa kaniya. Walang mapaglagyan ang saya sa kaniyang puso. At sinong hindi maiiyak kung ganito kaganda ang kaniyang mapapang-asawa?Nangako siya na kahit anong mangyari ay ibibigay niya kay Melody lahat ng pangarap nito. Walang perpektong relasyon, pero kilala niya ang kaniyang sarili at hinding-hindi siya gagawa pa ng ikakasakit ni Melody.Sa isip ni Apollo ay taimtim siyang nagpapasalamat at nagdarasal.“She is absolutely gorgeous. Thank you, God. Thank You, for giving me her as my wife. As we bow to You right now, kasabay nito ang pagbibigay namin sa Iyo ng kung anong nais mo sa amin. I do not deserve her, but yet you gave her to me. And I am forever grateful, God.”Dumating sa kanilang ha
Melody’s Point Of View.Ngayong araw ang itinakda para sa aming wedding ni Apollo. Kahit malakinna ang tiyan ko ay hindi pa rin natinag si Apollo para hindi ituloy ngayon dahil ayaw niyang kasabay niyang ikakasal si Alas. Loko-loko talaga ang lalaking iyon.Habang nakatingin ako sa malaking salamin ay hindi mawala sa akin ang malawak na ngiti sa aking labi. Himas-himas ko ang aking tiyan dahil kitang-kita na rin ang aking baby bump. Ako na lang ang narito sa dress making room, at nagulat ako nang biglang bumukas ang pinto at naroon si Apollo. “What are you doing here?” kunot noo kong tanong.“You’re so gorgeous, love.” he said instead, answering my question. I saw his mesmerizing eyes while looking at me. Lumapit siya sa akin at kaagad hinapit ang aking beywang.“Bawal ka rito, love! Bawal pa tayong magkita!” natatawa kong saad ngunit nananatili itong nakatitig sa aking mga mata.“Eh, gano’n din naman. Magkikita pa rin tayo. Ikakasal pa rin naman tayo. I just want to check something