Hindi na nagawa pang buksan ni Melody ang pintuan lalo pa at lumapit sa kaniyang puwesto si Milandro. Tiningnan siya nito mula ulo hanggang paa at nakaramdam siya ng konting hiya. She felt nervous also, sa hindi niya malamang dahilan.“Napakaganda niyo po, Miss Melody.” papuri nito sa kaniya.Lihim na napangiti si Milandro. Tunay ngang maganda ang napang-asawa ng kanilang amo. At nawala ang pagdududa niya sa ugali nito, dahil kitang kita niya sa awra nito na mabuti ito gaya ng naging nobya ni Apollo noon.“M—Maraming salamat po, at pasensya na rin at hindi ko po alam na pribado pala ang kuwartong ito.” sabay tingin muli ni Melody sa pintuan. “Ang akala ko ay simpleng kuwarto lang.” dagdag pa niya.“Halina na po kayo, at ihahatid na po kita sa library room.” pagsawalang bahala ni Milandro sa sinabi ni Melody.Ayaw na niyang mapatagal ang kanilang pag-uusap dahil may mga bagay siyang hindi niya nais masambit dito lalo naʼt maraming sikreto ang pamilyang Luxerio.“Sige po.” tugon ni Melo
Tumango si Apollo. Handa naman na siyang aminin kay Melody ang lahat tungkol sa kaniyang pamilya. Upang maintindihan nito kung bakit niya ito nagawang iwasan nitong mga nakaraang linggo.Gusto niyang ipaalam dito lahat bago sila muling maging isang pamilya. Iyong walang tinatagong sikreto. At isa pa sa dahilan kung bakit niya mas piniling maging open ay para matutunan din nitong sabihin sa kaniya mismo ang mga pinagdaanan nito.“But the worst part is— my Dad is not doing anything about her, but instead he helps her to escape. He said, sheʼs sick at walang alam sa nangyayari. And now sheʼs hunting me! Fuck! She wants to hurt you, and I donʼt want that to happen— I will not allow her to hurt you and our sons.”May takot na naramdaman si Melody. Kung nagawa nitong patayin ang Mommy nila sa kabila ng pagpapalaki nito sa kaniya, ay kayang kaya silang saktan nito lalo pa at sila ngayon ang kasama ni Apollo. Siguradong gagawin nito ang lahat mawala lang siya sa buhay ni Apollo.“Sheʼs a psyc
Nagising si Melody nang may ngiti sa labi. Sariwang sariwa pa sa kaniyang alaala ang nangyari kahapon, at hindi niya iyon makalimutan. Nang kapain niya ang higaan sa kaniyang tabi at napag-alaman na wala na roon si Apollo ay napaangat siya ng ulo upang siguraduhin kung wala na nga ito.Nakaramdam siya ng lungkot. Wala nga ito sa kaniyang tabi, kaya naman bumangon siya at ipinalibot niya ang kaniyang paningin sa loob ng kanilang kuwarto ngunit wala talaga ito. Napakunot siya ng noo. Linggo ngayong araw at imposible namang may trabaho dahil iisang kompanya lang naman ang kanilang pinapasukan. Pinag-usapan na rin nila na ngayong araw ay magkakaroon sila ng family bonding, at pagpapatuloy ng selebrasyon.Tumayo na siya at nag-asikaso ng kaniyang sarili. Nakasalubong niya pa ang kambal niyang mga anak na naglalaro, habang naghahabulan sa hall way. Nang makita siya nito ay kapwa humalik ito sa kaniyang pisngi bago muling tumakbo.“Be careful, Lexus and Liven!” paalala niya sa dalawa.“Opo,
Hindi mapakali si Melody habang hawak ang calling card na Saludario Hotel, kaya naisipan niyang tawagan ang mga kaibigan upang lumabas at ikuwento ang nakita niya. Hindi niya alam kung bakit ito na kay Apollo— kung ano ang kinalaman nito rito? Pakiramdam niya kasi ay hinahabol siyang muli ng multo sa kaniyang nakaraan.“Baka naman masyado ka lang over acting, mamsh?” tanong ni Wincy bago s******p sa straw ng milk tea niya. “Business man si Sir Apollo, natural lang na may mga calling card siya ng iba't ibang businesses dito sa Pilipinas.” dagdag pa nito.“Tama si Wincy.” napatingin naman siya kay Shane.“Eh, paano kung nagpapaimbistiga na pala si Apollo kung anong nangyari sa akin five years ago? Paano kung malaman niya ang ginawa ko…. Siguradong pandidirian niya ako...” Ayaw man niyang mag-isip ng negatibong pangyayari ngunit hindi niya mapigilan. Natatakot siya sa bagay na kung kailan maayos na ang lahat, saka naman sila guguluhin ng nakaraan niya. At isa pa, wala siyang planong maki
Nagising si Melody sa isang kuwarto na pamilyar sa kaniya. Kuwarto nila ito ni Apollo. Ipinalibot niya ang kaniyang paningin sa loob at nakita niya ang isang babaeng nakasuot ng white coat, na sa tingin niya ay isang Doctor.“Mabuti naman at gising ka na, Melody.” malamyos at mahinhin nitong sambit habang nakangiti. “Ako nga pala si Doktora Izzy. Lumabas lang sandali si Apollo dahil dumating si Epifanio.”“A–Ano po ang nangyari sa akin, Doktora?” tanong niya habang pilit na inaalala ang nangyari.“So far, ikaw lang ang makakapagsabi kung ano talaga ang totoong nangyari sa ʼyo. Nakita ka na lang daw sa hospital na walang malay.” unti unti niyang natandaan ang nangyari.Nahimatay siya dahil sa trauma niya sa hospital. “S–Si Tanny. . .” napabalikwas siya ng bangon. “Kailangan po ako ni Tanny—”“Pero mas kailangan mong magpahinga. Si Miss Tanny, ay maayos na ang lagay niya at safe na ang baby niya. Ikaw, sa tingin mo ba ay mabuti na ang pakiramdam mo?”Nawala ang kaniyang pagkataranta at u
Hindi na malaman pa ni Melody kung paano siya nakauwi sa kanilang bahay. Laman ng kaniyang isipan ang impormasyong nalaman. Paulit-ulit na tumatakbo ito sa kaniyang isipan na para bang isang senaryo.“Narito ka na pala—” natigilan si Manang Gina sa kaniyang pagsasalita nang makita ang hindi malaman na itsura ni Melody. “H–Hija? May nangyari ba?” nag-aalalang tanong nito, habang sinusundan na rin siya.Hindi naman sumagot si Melody at tuloy-tuloy lamang siya patungo sa sala at saka naupo sa sofa. Nangingilid ang luha sa kaniyang mga mata habang tulala. Sheʼs attacking anxiety.“M–Melody? Ayos ka lang ba?” natataranta ng tanong ni Manang Gina at umupo rin sa tabi nito saka hinawakan ang kamay niya.Nang maramdaman ni Melody ang kamay ng matandang babae ay kaagad niya itong kinapitan ng mahigpit saka yumakap. Sunod-sunod na hikbi ang kaniyang pinakawalan habang nakapikit. Tinatanong niya ang kaniyang isipan kung ano ang kaniyang gagawin.“A–Ano bang nangyari, Hija?” naiiyak na rin na tan
Gustong gisingin ni Apollo si Melody dahil hindi niya maintindihan ang gusto nitong ipahiwatig. Ngunit natatakot naman siyang gisingin ito at malaman ang katotohanan. Kaya kaagad na lamang siyang umalis sa nursery room.Pumunta siya sa mini bar at doon nagsalin sa baso ng tequila. Kinuha niya ang cellphone at tiningnan ang oras. Mag aala-onse pa lamang at natitiyak niyang gising pa si Epifanio– he is known as night owl.“Where are you, Epi?” bungad niyang tanong nang sagutin nito ang tawag. “Come at my house, let’s drink.”“It’s already late at night. Is there something bad that happened?”Napatingin si Apollo sa kaniyang singsing. “I just need a trusted person to lay on.”“Broken hearted ka na naman ba?” may himig ng panunukso ang boses nito.“Pumunta ka na lang ang dami mong sinasabi pa.”“Kahit kailan ay wrong timing ka talaga!”“Why? May lakad ka ba? Oh, don’t tell me are you seeing someone?”“No, I don’t! Narito na ako sa bahay mo!”Napakunot ng noo si Apollo. “Nandito ka na? Gano
Nagising si Apollo na sobrang tigas ang kaniyang pagkalalakí. Kaagad siyang napatingin sa kaniyang gitnang bahagi at nakita niya roon si Melody habang nakadapa at may kakaibang ngiti ang nasa labi. Muli nitong isinubo ang kaniyang pagkalalakí“Fuck! What are you doing, love?!” hindi na mapigilan pa ni Apollo ang mapamura at mapahawak sa ulo ni Melody. “Shit. Kanina ka pa ba diyan?”Huminto si Melody at pumaibabaw kay Apollo. “Kanina pa kita ginigising pero ayaw mong magising, kaya sinubukan kong paglaruan ang alaga mo.” sabay nguso nito.“What?” hindi makapaniwala si Apollo sa narinig.Hindi naman kasi ganito si Melody. Never itong nag-insist to make love. Kahit ang nangyari kagabi ay unang beses lang din nangyari. Paliguin daw ba siya ná feminine wash ang gamit na shampoo.This is all new to him at hindi niya alam kung bakit. May nakain ba ang asawa niya kaya gano’n ito ngayon? Well, kung mayroon man para maging ganito ito ngayong umaga, ay araw-araw niya itong pakakainin kung ano man
Melody's Point Of View.“You may now kiss the bride!” Sigaw ng pari.This is the 10th time na ikinasal kami ni Apollo. Kasalukuyan kaming nasa Maldives kasama ang aming mga anak at nga kaibigan.“I love you, love. Kahit ilang beses pa kitang pakasalan ay gagawin ko, para lang mapasaya kita.” Sambit ni Apollo saka ginawaran ng halik ang aking labi.Nakangiti kong tinanggap ang halik ni Apollo. Pagkatapos ay nagsigawan ang aming mga anak at mga kaibigan daka nagpalakpakan. Kitang-kita ko ang saya sa kanilang mga mata.Kahit maedad na kami ay hindi pa rin nawawala ang sweetness namin sa isa't-isa ni Apollo. Parang kahapon lang nang magkakilala kami, at ngayon ay habang buhay ng magkasama at magkatuwang sa buhay.Minsan dumarating sa puntong araw-araw akong nagbabalik tanaw sa mga alaala at mga pinagdaanan namin bilang isang pamilya. Hindi ko inaakalang darating pa kami sa puntong ngayon na magkasama kaming dalawa kasama ang aming mga anak.Ikinasal na rin si Atlas, Epifanio, at Luhan. Si
“W–Wala na siya, Melody. Hindi niya kinaya. Wala na ang kaibigan namin…” umiiyak na sambit ni Epifanio nang makapasok ako sa kuwarto kung saan naroon si Apollo.Nakahiga ito at natatakpan na ng puting kumot ang kaniyang mukha. Dahan-dahan akong lumapit dito habang sapo ko ang aking dibdíb at umiiyak.“H–Hindi… Hindi siya puwedeng mawala…” umiiyak kong sambit habang nakatitig sa kumot na nagtatakip sa kaniya.Hindi ko akalaing ito ang magiging wakas naming dalawa. Paano na ako? Paano na ang mga anak namin?“L–Love, bumangon ka na riyan. Mahal na mahal kita. Please, huwag mo naman akong iwan. Hindi ko kaya…”Hinawakan ko ang kaniyang braso, dahil hindi ko kayang makita ang kaniyang mukha na wala ng buhay. Pakiramdam ko ay tuluyan akong mawawalan nang malay kapag nakita ko siya sa sitwasyon na hindi na siya babalik pa. Hinigpitan ko ang paghawak sa kaniyang braso habang umiiyak ako.“Aray! Fvck!”Nagulat na lamang ako nang bigla itong sumigaw. Dali-dali akong napatayo dahil sa takot.“S–S
Pagkatama nang bala ng baril sa díbdib ni Apollo ay kaagad siyang tumumba. Nakatingin siya sa kalangitan habang naririnig ang matinis na tunog. Halos mapaubo siya dahil sa sakit sa kaniyang díbdib.Habang si Athena naman ay nasa lapag na rin dahil binaril ng pulis ang taling nagsasakal sa kaniyang leeg. Umuubo rin ito habang nahihirapang huminga. Bahagya pa itong sumilip kay Apollo at nalaglag ang kaniyang luha. “Patay na rin dapat ako…” bulong niya. “Hindi dapat si Apollo lang… magkasama dapat kami… ‘till death do us part…”Mabilis naman na nilapitan ni Epifanio si Apollo.“Hoy! Siraulo ka hindi ka puwedeng mamatay!” umiiyak na sigaw ni Epifanio. “Mawawalan ako ng malaking pera!” dagdag pa nito.Para namang nainis si Apollo sa kaniyang narinig kaya bigla siyang umupo at binatukan ito.“Ang akala ko pa naman ay natatakot kang mawala ako dahil kaibigan mo ako! Iyon pala ay pera lang din ang inisiip mo!” singhal ni Apollo kay Epifanio.“Bu–Buhay ka pa?!” gulat na tanong ni Epifanio. “Sa
“Akala yata ng mga hayop na 'yon ay mahuhuli nila ako!” sigaw ni Athena at sinundan pa iyon ng malakas na tawa. “Sigurado akong lasog-lasog na ang katawan ngayon ni Melody. Susunod-sunurin ko na silang patayin at madali na lang 'yon gawin!”Napakunot naman ng noo si Athena nang mapansin na masyadong marami ang mga tauhan niya na nakasakay sa helicopter.“Hindi ba't sinabi kong dalawa lang ang susundo sa akin? Eh, bakit apat kayong naririto?” kunot noo niyang tanong.Nagtinginan ang tatlong lalaki bago magsalita ang nagmamaneho.“Kinailangan po namin ng dalawa pa incase na kailanganin niyo ng tulong kanina. Inihahanda lang po namin ang aming mga sarili.”Napaisip siya. Alam ng mga tauhan niya kung ano mga dapat na gagawin. Napatingin siya sa nga katawna nito. Hindi niya matandaan na may mga tauhan siyang ganito kalaki ang mga katawan. Halos mga adik, kawatan, at tambay ang kaniyang kinuha dahil mas madali silang mga utuin.Nagkunwari siyang tumango.“Si Vito, naroon na ba sa meeting pl
Hello readers/alabs!Mayroon lamang po sana akong gustong itanong sa inyo bago ko tapusin ang story ni Apollo at Melody.Gusto niyo po ba ng story ng isa sa kambal (Lexus) at dito ko po idurugtong sa story nila Apollo at Melody? Naisip ko lang po kasi since hindi po ako nakabawi sa inyo sa daily update kila Apollo at Melody. Gusto ko pong tuparin sa mga susunod na kabanata pero naisip ko rin po kasi na baka wala ng nagbabasa. Kaya gusto ko po sanang malaman ang opinyon niyo. 🥹🫶Comment YES if GUSTO niyo po at i-upload ko po bukas din kaagad! Maraming salamat po sa inyong pagbabasa! 🤗🫶– Miss Febbyflame/Sashi
“Bitawan niyo 'ko! Ano ba? Saan niyo dinala ang anak ko?!” malakas na sigaw iyon at papalapit sa kanilang puwesto.Pamilyar kay Melody ang boses na iyon ngunit hindi siya sigurado dahil naghehesterical ang babae. Kapwa na lamang na napatingin si Melody at Athena nang biglang pumasok ang dalawang tauhan habang bitbit ng mga ito si Tanny.“T–Tanny?” naiiyak na bulong ni Melody habang may mga pasa at dugo ang labi nito.“Madam, ang lintek na babaeng 'to ay nilaglag tayo!” galit na sambit ng isang lalaking may hawak kay Tanny.Mabilis na tumayo si Athena at kinuha ang buhok ni Tanny.“Punyetà ka talaga! Hindi ba't sinabi ko na sa 'yo na kapag pumalpak ka sa trabaho ay papatayin ko kayo ng anak mo! Talagang wala ka ng takot 'no?!” at malakas na sinampal nito si Tanny.Umiiyak na tumingin sa kaniya si Tanny at bakas na bakas ang sakit na nararamdaman nito.“Stop, Athena! Please, stop!” umiiyak na sigaw ni Melody. “Huwag mo siyang saktan! Maawa ka naman!”“Pati ba naman itong babaeng trumaydo
Melody’s Point Of View.“Kailangan nating bantayan mabuti ang babaeng 'to.”“Oo dahil malaking pera ang makukuha natin dito. Sayang at mukhang masarap din sana itong tikman.”“Oo nga, maputi at makinis pa. At isa pa, hindi pa rin naman ako nakakatikim ng buntis. Kung papalarin sana ay ngayon pa lang.”Nagising ako dahil sa makalas na tawanan. Halos sa aking mga mata ay nanlalabo pa ang aking paningin at tila umiikot pa rin ang paligid ko. Pinilit ko munang pakalmahin ang aking sarili bago muling dumilat.Naaninagan ko ang iilang liawanag lamang ngunit mas nananaig ang kadiliman. Hindi ko maipaliwanag kung anong klaseng amoy ang aking naaamoy— masangsang at mabaho. Nang ipalibot ko ang aking paningin ay doon ko napagtanto na nasa isang abandonadong bahay ako.Puno ng alikabok ang lugar na ito. Pinilit kong gumalaw pero kaagad ko rin na naramdaman na nakatali ang aking dalawang kamay at ganoon din ang aking mga paa. Nagsimula akong matakot at kabahan lalo na nang biglang bumukas ang isa
“Can you fvcking shut up? Hindi ako makapag-focus na pigilan ang luha ko!” inis na bulong ni Apollo.“Bakit ba kasi hindi ka nagdala ng tissue? Alam mo naman na iyakin ka.” natatawang bulong naman ni Epifanio.Bumalik ang atensyon ni Apollo kay Melody nang magpatuloy itong muling maglakad papalapit sa kaniya. Walang mapaglagyan ang saya sa kaniyang puso. At sinong hindi maiiyak kung ganito kaganda ang kaniyang mapapang-asawa?Nangako siya na kahit anong mangyari ay ibibigay niya kay Melody lahat ng pangarap nito. Walang perpektong relasyon, pero kilala niya ang kaniyang sarili at hinding-hindi siya gagawa pa ng ikakasakit ni Melody.Sa isip ni Apollo ay taimtim siyang nagpapasalamat at nagdarasal.“She is absolutely gorgeous. Thank you, God. Thank You, for giving me her as my wife. As we bow to You right now, kasabay nito ang pagbibigay namin sa Iyo ng kung anong nais mo sa amin. I do not deserve her, but yet you gave her to me. And I am forever grateful, God.”Dumating sa kanilang ha
Melody’s Point Of View.Ngayong araw ang itinakda para sa aming wedding ni Apollo. Kahit malakinna ang tiyan ko ay hindi pa rin natinag si Apollo para hindi ituloy ngayon dahil ayaw niyang kasabay niyang ikakasal si Alas. Loko-loko talaga ang lalaking iyon.Habang nakatingin ako sa malaking salamin ay hindi mawala sa akin ang malawak na ngiti sa aking labi. Himas-himas ko ang aking tiyan dahil kitang-kita na rin ang aking baby bump. Ako na lang ang narito sa dress making room, at nagulat ako nang biglang bumukas ang pinto at naroon si Apollo. “What are you doing here?” kunot noo kong tanong.“You’re so gorgeous, love.” he said instead, answering my question. I saw his mesmerizing eyes while looking at me. Lumapit siya sa akin at kaagad hinapit ang aking beywang.“Bawal ka rito, love! Bawal pa tayong magkita!” natatawa kong saad ngunit nananatili itong nakatitig sa aking mga mata.“Eh, gano’n din naman. Magkikita pa rin tayo. Ikakasal pa rin naman tayo. I just want to check something